Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Populację koni uważa się za nierówną. Liczba tych zwierząt zależy od wielu czynników. Znacząca redukcja pogłowia zwierząt wynika z mechanizacji wszystkich sektorów gospodarki. Niektóre gatunki całkowicie zniknęły z powodu ograniczenia ich wykorzystania roboczego, inne stały się znacznie rzadsze. Aby zachować rzadkie rasy koni, tworzone są specjalne kluby i uchwalane są odpowiednie prawa na szczeblu stanowym.
Najrzadsze i najpiękniejsze rasy koni
Dzisiaj istnieje wiele rzadkich ras koni o doskonałych cechach dekoracyjnych.
Shire
To stara angielska rasa. Jego przedstawiciele są dość dużych rozmiarów. Dziś takie konie są używane, jeśli wymagana jest duża siła i wytrzymałość. Są uważane za prawdziwe ciężkie ciężarówki. Dlatego takie zwierzęta są często wykorzystywane w zawodach trakcyjnych.
Kuc nowofundlandzki
Te małe zwierzęta pochodzą z wyspy Nowa Fundlandia. Ich przodkami są konie sprowadzone z Wysp Brytyjskich. Dorosłe osobniki nie przekraczają 140 centymetrów wzrostu. Obecnie ich populacja to nie więcej niż 400 zwierząt. Rasa jest uważana za skarb narodowy i jest wpisana do Czerwonej Księgi Kanady.
Hacknee
To angielska rasa wywodząca się z koni lokalnych, arabskich i hiszpańskich. Konie znane są od XIV wieku. Początkowo służyły do jazdy konnej.Następnie konie zostały ulepszone i stały się znane jako Norfolk. Nowy masyw stał się podstawą hodowli rasy Hacknee.
Wzrost tych zwierząt w kłębie sięga 147-168 centymetrów. Mają gniady lub czarny kolor i wiele znaczeń. Chód jest uważany za sprężysty, a podczas kłusu zwierzęta wysoko podnoszą nogi.
Kaspian
To jedna z najstarszych ras. Przez długi czas uważana była za zaginioną. Jednak w 1965 roku podczas wyprawy do Iranu znaleziono niezwykłe niewymiarowe zwierzęta. Od tego czasu trwają prace nad przywróceniem rasy.
Średnia wysokość zwierząt w kłębie sięga 117 centymetrów. Na głowie wyraźny grzebień. Znajduje się na kości ciemieniowej. Wiele osób ma parę dodatkowych zębów. Na kręgach piersiowych widoczne są wyrostki kolczyste.
Zatoka Cleveland
Ta pierwsza angielska rasa pochodzi z Yorkshire. Początkowo była hodowana jako odmiana stadna. Jednak z biegiem czasu zwierzęta te stały się zwierzętami pociągowymi i stały się powszechne wśród kupców. Charakterystyczną cechą rasy był garnitur. Zwierzęta mają wyłącznie kolor zatoki. Spadek pogłowia zwierząt wynika z masowej mechanizacji produkcji. Po II wojnie światowej proces ten tylko przyspieszył. W 1962 r. były dosłownie 4 ogiery hodowlane.
Aby przywrócić populację zwierząt, potrzebna była pomoc królowej Elżbiety II. Dziś jest ich 550. Wzrost zwierząt w kłębie wynosi 163-168 centymetrów. Charakteryzują się dużą głową i krótkimi kończynami o dobrze rozwiniętych mięśniach. Do księgi stadnej wpisywane są tylko konie gniade, choć większość hodowców preferuje jasne kolory.
kolonialny hiszpański
Ta rasa stała się krzyżówką różnych typów koni - głównie z Półwyspu Iberyjskiego.W XVII wieku było ponad 10 tysięcy głów takich koni. Jednak większość z nich stała się zdziczała i zmieszana z przedstawicielami innych ras. W rezultacie konie zamieniły się w mustangi. Obecnie liczba osobników lęgowych nie przekracza kilkuset. Konie nie przekraczają 137-142 centymetrów w kłębie. Jednocześnie ich żywa waga to 320-360 kilogramów.
Zwierzęta charakteryzują się prostym profilem. Górna szczęka jest dłuższa niż dolna. Mogą być dowolnego koloru.
Amerykański Kremowy
To młoda rasa pochodząca od jednego przedstawiciela. Została klaczą Granny, którą kupił amerykański rolnik w 1911 roku. Z zewnątrz należy do kategorii ciężkich koni pociągowych. Nie da się jednak wiarygodnie prześledzić rodowodu.
Po pokryciu klaczy czarnym percheronem udało nam się uzyskać ogiera kremowego umaszczenia. Wraz z nim rozpoczął się wybór rasy. Pod koniec lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku liczba kremowych ciężarówek przekraczała 200 sztuk. Jednak rasa nie stała się popularna.
Wysokość w kłębie 152-170 centymetrów. Waga zwierząt sięga 680-850 kilogramów. Kremowy kolor sierści związany jest z działaniem genu szampana.
Falabella
Ta rasa charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami. Ich wysokość wynosi maksymalnie 50 centymetrów. Pod względem budowy ciała zwierzęta przypominają zwykłe konie, a pod względem wielkości - 2-3 razy mniejsze. Mają przyjazny charakter, świetnie dogadują się z dziećmi i mogą służyć do nauki jazdy konnej.
Sorraya
Nazwa rasy pochodzi od 2 rzek - Sor i Raya. Odbyły się one w środowisku zwierząt - w Portugalii. Zwierzęta wyróżniają się skromnym wyglądem, szarym kolorem i niskim wzrostem. Dziś rasa jest na skraju wyginięcia. Dlatego wielu hodowców próbuje hodować te zwierzęta w celu zachowania rzadkiego gatunku.
Akhal-Teke
Przedstawiciele tej rzadkiej i pięknej rasy pozyskano ponad 5000 lat temu. Swój wygląd zawdzięczają plemionom turkmeńskim. Zwierzęta znacznie różnią się wyglądem od innych ras. Charakteryzują się cienką skórą, przez którą widoczne są naczynia krwionośne.
Linia włosów również ma delikatną i jedwabistą konsystencję.
Konie charakteryzują się rzadką grzywą, która nie jest strzyżona przez całe życie. Typowe kolory to czarny, gniady, szary i czerwony. Znaleziono również kożuch i brązową wełnę. Cechą charakterystyczną jest obecność srebrzysto-złotego refleksu.
Niezwykłe typy koni
Istnieje wiele niezwykłych ras koni, które różnią się wyglądem od innych zwierząt.
Amerykański kędzierzawy koń
Zwierzęta te charakteryzują się grubym i puszystym włosem. Dzięki temu są w stanie wytrzymać ekstremalne temperatury do -40 stopni. Konie te zostały po raz pierwszy odkryte w Ameryce w 1898 roku. Stało się to w górach Nevady.
Rasowy Arab
Ta rasa pochodzi z Półwyspu Arabskiego. Stało się to w IV-VII wieku naszej ery. Do dziś zwierzęta te są wykorzystywane w organizacji wyścigów i wyścigów. Wyróżniają się wytrzymałością i mają dobre zdrowie. Zwierzęta charakteryzują się niską wagą i wzrostem, ale to nie przeszkadza im w przenoszeniu dorosłego człowieka na odległość 160 kilometrów.
Knabstrupper
To rzadka rasa pochodząca z Danii. Cechą charakterystyczną koni jest oryginalne umaszczenie. To jest dalmatyńczyk.
Pintabian
To rzadka rasa o dwukolorowym umaszczeniu. Została zwolniona w 1992 roku. Na świecie jest nie więcej niż 300 osobników takich zwierząt. Pochodzą od koni arabskich.
Koń fryzyjski
To jedna z najbardziej atrakcyjnych i oryginalnych ras na świecie. Konie fryzyjskie są duże i wyglądają bardzo elegancko. Mogą mieć tylko czarny garnitur. Czasami Fryzowie nazywani są czarnymi perłami. Dziś te konie są hodowane wyłącznie w celach dekoracyjnych. Nie biorą udziału w żadnych konkursach.
Percheron
To są potężne i muskularne konie. Jednocześnie wyróżnia się spokojnym, czułym i przyjacielskim charakterem.
Missouri Foxtrotter
Ta rasa koni została wyhodowana w Missouri. Konie te charakteryzują się muskularnym ciałem, potężną sylwetką i specjalnym chodem. Konie mogą chodzić w fox kłusie. W tym samym czasie przednie kończyny poruszają się w stępie, a tylne w kłusie.
Koń anglo-normański
To silne i wytrzymałe zwierzę, które jest wszechstronne. Konie mogą być używane do jazdy konnej, w zaprzęgu, do gokartów.
Cuban Pacers
To stosunkowo młoda rasa, która dzisiaj się rozwija i doskonali. Konie charakteryzują się małą zgrabną głową i długą szyją. Konie wyróżniają się szlachetnym kolorem i muskularnym ciałem. Charakteryzują się łatwością pielęgnacji i hodowli.
Kubańskie pacery wyróżniają się bezpretensjonalnością w żywieniu, rzadko zapadają na choroby i mają posłuszny charakter.
Wymarłe rasy
W dzisiejszych czasach jest wiele wymarłych zwierząt. Do najbardziej znanych należą:
- Tarpan. Uważany jest za przodka współczesnych koni. Zwierzęta te żyły we współczesnej Europie - w centrum i na południowym wschodzie.Spotykali się też w niektórych regionach. Były to małe konie z haczykowatymi nosami, bujną grzywą i gęstą sierścią. Mieli też mały ogon. Tarpany żyły w stadach i były bardzo ostrożne. Zwierzęta zostały wytępione ludzkimi rękami. Ostatni przedstawiciel rasy zmarł w 1918 roku.
- Quagga. Zwierzęta te żyły w Afryce Południowej. Konie charakteryzowały się pasiastym kolorem głowy, jak u zebry. Reszta ciała była zatokowa. Tubylcom udało się nauczyć te zwierzęta pilnowania stad. Kiedy zbliżały się drapieżniki, kwaggi natychmiast podnosiły głos. Pomogło to ludziom w utrzymaniu zwierząt. Oprócz tego polowano na konie. Wynikało to z dużej wytrzymałości ich skór. Ostatnie osobniki zmarły w połowie XIX wieku.
- Bityug. Te ciężkie ciężarówki pojawiły się w XVIII wieku. Zostały wyhodowane przez krzyżowanie koni pociągowych z importowanymi końmi holenderskimi i duńskimi. Bityugowie byli dużych rozmiarów, dlatego byli bardzo popularni wśród chłopów.Są często stosowane w rolnictwie. W XIX wieku zwierzęta zaczęły stopniowo zanikać. Hodowcy przypisują ten proces mieszaniu krwi Bityugi z innymi rasami.
- Koń Hagermanna. Zwierzęta te należały do najstarszych przedstawicieli rodzaju. Gatunek ten pojawił się 3,5 miliona lat temu. Był to mały koń, który wyglądał jak zebra. Naukowcy odkryli, że konie wymarły 10 000 lat temu. Przypisują to zmianom klimatycznym.
- Drykganty. To najbardziej tajemnicza rasa, na której istnienie nie ma dokładnych dowodów. Uważa się, że suchekganty były białorusko-polską odmianą koni, która zanikła w XVI lub XVII wieku. Konie te były znane ze swojej lojalności i wytrzymałości. Dlatego często brali udział w bitwach i kampaniach wojskowych.
Istnieje wiele rzadkich ras koni. Każdy z nich charakteryzuje się określonymi cechami. Obecnie niektóre gatunki zwierząt są na skraju wyginięcia. Wsparcie państwa i tworzenie specjalnych klubów hodowlanych pomaga je ratować.