Rasy koni: lista 40 najlepszych z opisami, cechami i nazwami

Trudno przecenić znaczenie koni w życiu człowieka. Przez wiele stuleci były praktycznie jedynym środkiem transportu, pomagały w wykonywaniu wielu rodzajów prac. Już w XI wieku w Europie pojawiły się stadniny, w których hodowano konie, hodowano rasy przeznaczone do różnych celów. Zwierzęta hoduje się we wszystkich krajach świata, pod koniec XX wieku istniało ponad 300 ras koni.

Odmiany i klasyfikacja koni

Profesjonaliści opracowali kilka klasyfikacji koni, które pomagają podzielić dużą liczbę różnych zwierząt według wielu parametrów. Konie są sklasyfikowane:

• według pochodzenia;
• w użyciu;
• według obszaru dystrybucji.

Klasyfikacja lokalna jest często stosowana w krajach i regionach. Pierwsza klasyfikacja, opracowana pod koniec XIX wieku, dzieliła konie na 3 grupy – wschodnią, zachodnią, mongolską. Na początku XX wieku konie podzielono ze względu na warunki siedliskowe (las, step, góry). Spośród wszystkich ras występujących na świecie, w naszym kraju hodowanych jest około 50. Najbardziej odpowiednią formą klasyfikacji dla hodowców i miłośników koni domowych jest podział ze względu na sposób użytkowania.

Tabela klasyfikacji ras według zastosowania:

Lekkie uprzęże

	Ciężkie przeciągi		Konie	Produktywne (kierunek mięso i nabiał)	Kucyk
Kłusak Oryol Uprząż białoruska Tori Klakier		Ardeński Clydesdale Percheron Brabancon	Akhal-Teke arabski Terskaja Rasowy Budennowskaja	kazachski Ałtaj Kirgiski Jakucki	Szetlandy Hokkaido gotlandzki islandzki sardyński

W możliwości wykorzystania koni do różnych celów istotny jest charakter i temperament rasy. Konie wierzchowe są zwykle gorące, lubią szybko biegać, do pracy ciężkiej zwierzęta wymagają flegmy, życzliwości i spokojnego usposobienia.Rozważ cechy i zalety każdego rodzaju konia.

Źródło: znaczna liczba ras pojawiła się w XVIII-XX wieku, kiedy zaczęto ustalać i opisywać znaki w księgach rodowodowych.

Konie

Noszenie jeźdźca to główny cel tej grupy koni. Gatunki konne uprawiane są od kilku tysiącleci, kawaleria od dawna uważana jest za elitę każdej armii. Według tradycji konie ras jeździeckich są najpiękniejsze, pełne gracji. Zaletami tego gatunku są zwinność, wytrzymałość, szybkość. Główne różnice:

• smukła długa szyja z małą głową;
• wymawia się kłąb;
• masywne piersi;
• mocne smukłe nogi z mocnymi kopytami;
• mięśnie grają pod skórą.

Konie wierzchowe mają mocne serca i płuca, aby wytrzymać szybki bieg. Konie tradycyjnie hoduje się na dwa sposoby:

• spokojne, pełne wdzięku osobniki - do chodzenia (równym krokiem i spokojnym charakterem);
• agresywny, wybuchowy i temperamentny - do udziału w imprezach sportowych, wyścigach konnych.

W tej grupie koni aktualnie trwa selekcja główna, ponieważ wszystkie inne gatunki są mniej istotne.

Uprząż dla konia

Ten typ konia może być używany do jazdy konnej, ale główne zadania to transport małych ładunków. Ich grzbiet nie jest zbyt szeroki, wygodny dla jeźdźca. Stosowano je częściej niż inne w gospodarstwach średniej wielkości, na wsi. Wielkość koni jest średnia, charakter spokojny, bez temperamentu. Konie wyróżniają się życzliwością, bystrością i skutecznością. Podczas chodzenia nogi są szeroko rozstawione, krok równy, kończyny suche, ale mocne i umięśnione.

Jazda na sankach

Konie te nie różnią się gracją, szeroki grzbiet jest niewygodny dla jeźdźca. Konie są wychowywane do chodzenia w uprzęży, transportu towarów. Klatka piersiowa, plecy i nogi są masywne, w charakterze ceniona jest wytrwałość i spokój.

Ciężka uprząż

Ciężkie ciężarówki są uważane za najpotężniejsze i najbardziej wydajne - ogromne konie hodowane wyłącznie do transportu maksymalnych ilości ładunku. Takie konie były wykorzystywane w pracach budowlanych i rolniczych. Rasy zaczęto uprawiać w czasach rycerskich, kiedy do transportu potrzebny był ciężki pancerz. Później używany we wsi. Wyróżnia ich dobre usposobienie, bezpretensjonalność.

Najpopularniejsze rasy

Każdy region świata szczyci się swoimi rasami koni, dostosowanymi do warunków klimatycznych, pogodowych, ukształtowania terenu. Gatunki te idealnie nadają się do warunków, w jakich przyszło im żyć i pracować. Ludzie są dumni ze swoich zwierząt, chronią i chronią lokalne gatunki. Ale są rasy, które zyskały światowe uznanie dzięki swojemu pięknu, szybkiemu bieganiu lub wytrzymałości i ciężkiej pracy.

Kuc szetlandzki

Rasa koni należy do grupy kucyków.Wyhodowany na Szetlandach (północny wschód od Szkocji). Te krótkie konie wyglądają jak konie pociągowe i są jedną z najpopularniejszych ras na świecie. Pierwsze informacje pojawiły się w I-IV wieku. Uważa się, że konie zostały sprowadzone na archipelag z Europy, zostały zmiażdżone na wyspach. Oficjalnie rasa została ustalona w 1890 roku.

Wzrost - 65-110 centymetrów, waga - 150-180 kilogramów. Kuce szetlandzkie są przyjazne, słyną z wytrzymałości, nie są rozbrykane, ale skoczne. Bezpretensjonalne konie wyróżniają się odwagą, wytrzymałością. Często są używane w cyrku do zabawiania dzieci. Mogą służyć jako przewodniki.

Referencja: każda rasa wymaga określonych warunków utrzymania, żywienia, aby zwierzęta osiągnęły wymagane parametry wzrostu i wagi, wykazywały określone cechy.

Shire

Konie rasy British Shire uważane są za gigantów końskiego świata. Wielokrotnie wygrywali zawody wzrostu (165-185 centymetrów, rekord to 215 centymetrów) i wagi, dorastając do 1.5 ton. Ciężkie ciężarówki wyróżniają się spokojnym charakterem, wytrzymałością. Z ich pomocą ciągnęli barki po kanałach, przewozili towary w rolnictwie, przy browarach. Zgodnie z dozwolonymi normami ogiery mogą mieć maść czarną, siwą, gniadą, klacze mogą mieć również deresz. Grzbiet jest muskularny i krótki, głowa jest proporcjonalna do tułowia. Wpisany do księgi stadnej pod koniec XIX wieku.

fryzyjski

Chlubą holenderskich hodowców koni są Fryzowie. Rasa została wyizolowana w XIII wieku, choć znana jest znacznie wcześniej. Główną zaletą przedstawicieli gatunku jest wszechstronność. Koń idealny do powozów, chodzi lekkim kłusem. Świetnie pokazała się pod siodłem, z łatwością pokonuje przeszkody.

Maść - tylko czarna, u klaczy czasami uzupełniona gwiazdką. Rasa wyróżnia się obecnością szczotek, które schodzą do kopyt (pojęcie frisness pochodzi od tego konia). Konie są często wykorzystywane w ujeżdżeniu, w zaprzęgach do występów i pokazów.

Falabella

Najmniejsze konie to przedstawiciele gatunku Falabella. Pochodzą z Argentyny, gdzie wyhodował je rolnik o nazwisku Falabella. Różnią się od kucyków krótkonogich proporcjonalnością ciała, wyglądem przypominają miniaturowego konia arabskiego. Każdy kolor jest dozwolony.

Konie nie są w stanie wytrzymać jeźdźca, ale mogą ciągnąć wóz. Bardzo mądry, przyjacielski, dobrze dogadujący się z dziećmi, łatwy do szkolenia i nauki.

Majsterkowicz

Najlepszymi przyjaciółmi Cyganki są konie. Koczowniczy lud docenia i zna plemię koni. Tinker to cygański koń pociągowy. Rasa ta została niedawno uznana, ponieważ Cyganie tradycyjnie nie prowadzili prac hodowlanych.

W garniturze dominują srokate kolory, korpus jest mocny, z wyraźnym łukiem pleców. Grzywa, szczotki, ogon - bujny i długi. Ciężkie ciężarówki mają muskularną budowę, wysokość 1,35-1,6 metra. Koczownicze życie uczyniło majsterkowiczów silnymi, bezpretensjonalnymi. Chodzą w uprzęży i pod siodłem.

Percheron

Rasa powstała we francuskim regionie Perche w XIX wieku. Rozprzestrzeniaj się szybko na całym świecie. Duże ciężkie ciężarówki (wysokość - do 175 centymetrów) nie wyglądają na nadwagę i niezdarność. W oparciu o Percherony wyhodowano wiele ras w różnych krajach.

Główny kolor jest szary (w jabłka), są też czarne. Percheron ma wyjątkową miękkość, dzięki czemu jest popularny i poszukiwany na paradach, świętach i wyścigach konnych.

Peruwiański Paso

Idealny koń do polowań, jazdy konnej, pokazów - peruwiański paso. Potomek koni przywiezionych przez Hiszpanów z ojczyzny do Peru. Przeważnie czerwony lub gniady. Konie wyróżniają się miękkim ruchem, umiejętnością chodzenia w specjalnym chodzie, który określa przynależność do rasy i jest bardzo wygodny dla jeźdźców.

Kłusak Orłow

Początek hodowli koni rasy kłusaków położył hrabia Orłow, który założył stadninę w guberni woroneskiej. Kłusaki mają ponad 200 lat. Orłowici byli wykorzystywani jako korzonkowie w trojkach. Kłusaki zdobyły wiele nagród i są poszukiwane na aukcjach na całym świecie.

Wzrost - 165-170 centymetrów, waga - 500 kilogramów. Dominującym kolorem jest szary, czarny, skóra bydlęca. Używany w sankach, pod siodłem, w jeździe.

rasa Marwar

Marwari pochodzi z Indii i jest rzadkim gatunkiem konia znanym z niezwykle obróconych uszu. Najcenniejsze okazy to szare i srokate. Hindusi używają białych koni do celów religijnych. Marwari brały udział w kampaniach wojskowych, są odporne, obchodzą się bez wody i jedzenia przez kilka dni.

Kuznetskaja

Rasa powstała na Zachodniej Syberii dzięki imigrantom przybyłym z centrum. Podczas krzyżowania gatunków lokalnych i europejskich pojawiły się konie o nieprzeciętnej wytrzymałości i sile. Rasa narodziła się bez udziału pracy hodowlanej - w sposób naturalny. Później w Tomsku pojawiły się stadniny, zajmujące się hodowlą koni hodowlanych rasy kuźnieckiej.

Cuban Pacers

Konie górskie pochodzą z Azerbejdżanu, stąd nazwa rasy pochodzi z Kuby. Zwierzęta wyróżniają się doskonałym zdrowiem, żyją na pastwiskach, same zdobywają pożywienie spod śniegu. Główne kolory są szare, gniade; wzrost - 130-140 centymetrów.

Wieśniak

Konie te w XIX wieku stanowiły 75% ogólnej liczby gospodarstw chłopskich. Bezpretensjonalny, niski, przyzwyczajony do kiepskiego jedzenia i ciężkiej pracy. Piękno i inne zalety nie różniły się.Garnitur, wzrost, powierzchowność - są różne. Jasni przedstawiciele chłopskiego wyglądu byli tylko w bogatych domach, gdzie praca jest łatwiejsza, a jedzenie lepsze.

Kuc Connemara

Irlandzki kuc jest jednym z największych. Życie w trudnych warunkach na zimnym wybrzeżu zahartowało kucyki Connemara, dawało doskonałe zdrowie. Istnieją gatunki półdzikie. Wzrost - 133-154 centymetry, dominującymi kolorami są skóra bydlęca i szary. Używany w pracach rolniczych.

Zatoka Cleveland

Uprawiana w Wielkiej Brytanii od średniowiecza. Zastosowanie jest uniwersalne. Aby ulepszyć rasę, krzyżowali się z końmi pełnej krwi angielskiej. Wysokość - 163-168 centymetrów. Długa muskularna szyja, doskonałe zdrowie. Ze względu na jednolitość kombinezony są używane w zespołach.

Klakier

Silne i odporne konie wyhodowane w Estonii, pospolite w Finlandii, krajach bałtyckich. Główne garnitury to karakov, czerwony, skóra bydlęca. Głowa z szerokim czołem, wzrost - 136-146 centymetrów.

Referencja: rozwój technologii doprowadził do wzrostu zapotrzebowania i popularności ras sportowych, gospodarcze znaczenie konia zostało utracone.

Clydesdale

Konie białonogie pochodzą ze Szkocji. To ciężkie ciężarówki, które były uprawiane do ciężkiej pracy w browarach i na polach. Imponujący wzrost (do 1,83 metra) i waga (do 0,9 tony) to główne cechy rasy. Konie wyróżniają się wesołym, przyjaznym charakterem. Większość rodziny Clydesdale mieszka w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

Kladrubska

Najstarszy koń pociągowy pochodzenia czeskiego.Znany od końca XVI wieku. Wysokie (do 1,8 metra) potężne konie z haczykowatym pyskiem. Główne garnitury są czarno-białe. Kladrubtsev wyróżnia się wytrzymałością, umiejętnością wspólnego chodzenia w zespołach wielokonnych. Domagający się warunków przetrzymywania i opieki.

Koń kirgiski

Przodkowie współczesnych koni kirgiskich pojawili się 4 tysiące lat temu. W toku ewolucji i selekcji konie stały się odporne, zdolne do samodzielnego znajdowania pożywienia na rzadkich pastwiskach. Dorastaj do 137 centymetrów, wiele rozruszników. Używany jako jeździec i plecak. Skała wyróżnia się mocnym kopytem, którego nie trzeba kuć.

Kiger Mustang

Uważa się, że Mustangi Kiger pojawiły się za sprawą szalejących koni hiszpańskich przywiezionych przez konkwistadorów. Znaleziono w Oregonie (USA). Mustangi wyróżniają się wytrzymałością, dużą głową, mocnymi kopytami. Wzrost jest dozwolony inny - 135-164 centymetry i więcej. Kolor - szaro-brązowy, czerwony.

Kaspian

Szczątki konia rasy kaspijskiej datowane są na 4 tysiąclecie pne. Jest to jeden z najstarszych typów koni pochodzenia irańskiego. Konie charakteryzują się niskim wzrostem (1-1,2 metra), zdolnością do wytrzymywania dużych obciążeń. Właściwa budowa ciała odróżnia niskie konie kaspijskie od kucyków.

Cechy charakterystyczne - mocne nogi i kopyta. Kaspijczycy słyną z nieagresywnego charakteru, nadającego się do nauczania dzieci. Znakomici skoczkowie, spokojni w zespołach. Stadniny hodowlane - USA, Wielka Brytania, Australia.

rasa karachajska

Kaukaz Północny to miejsce narodzin koni górskich. Konie karaczajskie pokonują każdą odległość górskimi ścieżkami, słyną z niesamowitej wytrzymałości. Końskie kopyta są w stanie wytrzymać przejście, które prowadzi do wyburzenia podków.Klacze są płodne, łatwe w hodowli, gdy trzymane są w stadzie.

W kolorze dominują ciemne kolory. Wysokość - 1,5-1,55 metra. Nos jest lekko garbaty. Konie karaczajskie wyróżniają się dobrym zdrowiem, zrównoważoną koordynacją ruchów, lekkim miękkim krokiem. Idź do 12 kilometrów na godzinę.

Karabair

Imię Karabayerów łączyło 2 słowa - konia i wielbłąda. Konie uzbeckie wyróżniają się końską gracją, szybkością i wytrzymałością wielbłąda. Wyhodowana przez krzyżowanie ras lokalnych i arabskich. Karabairy to pacery o lekkim, równym chodzie, który nie pozwala jeźdźcowi zmęczyć się w siodle.

Dominujące kolory - szary, gniady, czarny; wysokość - 1,45-1,57 metra. Karabairy znoszą upały, same znajdują pożywienie, są odporne i pracowite. Są używane jako zwierzęta juczne, chodzą pod siodłem.

Donskaja

Donczaki były hodowane przez Kozaków na południowych rubieżach Imperium Yi. Wielki wkład w doskonalenie rasy wniosły konie-trofea, które przywieziono z wypraw atamanów Platov, Ilovaisky.

Don rasa jest chlubą rosyjskiej hodowli. Koń jest wysoki (160-165 centymetrów), o pięknym, harmonijnym ciele. Najlepsi przedstawiciele wyróżniają się elegancją, orientalną rasową urodą. Konie kawaleryjskie są odporne, niezwykle oddane właścicielowi. Dominujące kolory to złocistoczerwony, gniady. Uprawiane na imprezy sportowe, policyjne. Używany pod siodłem i uprzężą.

Holsztyn

Pierwsze wzmianki o holsztynach pochodzą z XIII wieku, a wzorzec rasy został ustalony w państwie niemieckim już w XV wieku. Obecnie hodowana w Elmshorn.

Wzrost konia to 168-172 centymetry, garnitury są różne.Holsztynie chodzą galopem i kłusem, krok jest miękki, wygodny dla jeźdźca. Różnią się zdolnością do skakania, zrównoważonym krokiem i płynnym biegiem. Często używany w sporcie ze względu na pracowitość, wytrwałość i wysoką inteligencję.

Ciekawe: Sportowcy na Holsteiner Meteor zdobyli nagrody na 3 igrzyskach olimpijskich z rzędu.

hanowerski

Niemiecka skrupulatność i pedanteria pozwoliły wydobyć konie wyróżniające się wyrównanym charakterem i idealnymi danymi zewnętrznymi. Jest to najpopularniejsza rasa sportowa, odnosząca sukcesy w zawodach.

Wysoki wzrost (do 168 centymetrów) pozwala koniom pokonywać przeszkody, wykorzystywane są w skokach przez przeszkody, ujeżdżeniu. Długa szyja, mocne nogi, szlachetna pozycja głowy to główne cechy tej rasy. Podczas selekcji wybierane są tylko okazy o powściągliwym i zrównoważonym charakterze, co pozwala zachować sławę hanowerczyków jako idealnych sportowców, zawsze wykazujących się wybitnymi wynikami.

Akhal-Teke

Przystojne konie achal-teke to najstarsza kulturowa rasa, hodowana jest od 5 tysięcy lat. Konie wyróżniają się wyjątkową gracją i posturą, suchym, szczupłym ciałem, cienką skórą, pod którą grają mięśnie. Konie achal-teke porównywane są do gepardów i chartów, podziwiana jest ich lekkość i szybkość. Miejsce narodzin koni to Turkmenistan. Przez wiele wieków zachowywali czystość krwi, nie krzyżując koni z przedstawicielami innych ras. To najlepszy przedstawiciel koni wierzchowych, o posiadanie cennych koni rozgorzały wojny.

Zwierzęca sierść jest miękka, jedwabista, grzywy często są obcinane, odsłaniając wspaniale ukształtowaną szyję z prześwitującymi naczynkami. Natura koni jest gorąca, żarliwa, nie każdy jeździec jest w stanie poradzić sobie z niespokojnym koniem.

Akhal-Tekes są hodowane w wielu krajach, w tym w czerwcu. Wpływ koni Akhal-Teke można prześledzić w artykułach rasy angielskiej i ras arabskich.

Referencja: konie arabskie, achalsko-tekińskie zaliczane są do ras elitarnych.

Ardeński

Konie tej rasy pojawiły się w Ardenach - paśmie górskim na styku kilku krajów Europy. Do prac pociągowych używano ciężkich ciężarówek o szerokiej kości i grubych nogach. Ardenowie są uważani za potomków starożytnych koni rzymskich; Brabanconowie wpłynęli na powstanie rasy. Wpisana do księgi rodowodowej w 1929 r.

Konie były używane w kawalerii do transportu ciężkich dział. Teraz uprawiane na mięso, do sportu, dostawy towarów. Wysokość - 160-162 centymetry, waga - 0,7-1 tony. Kolory są różne, czarny jest wyłączony z zasad plemiennych. Wcześnie osiągają dojrzałość, nie wymagają dużo pokarmu, pomimo imponujących rozmiarów. Krok jest szeroki, ruch płynny.

arabski

Półwysep Arabski to miejsce narodzin koni arabskich. To elitarny gatunek koni, który stał się protoplastą wielu znanych ras (rosyjskiej jazdy konnej, pełnej krwi angielskiej). Do pracy hodowlanej z końmi arabskimi powstała specjalna organizacja zrzeszająca 60 krajów.

Ciągłe wojny Beduinów ukształtowały silne, niskie konie, wyróżniające się wytrzymałością, suchym, silnym ciałem. Konie arabskie chodzą dowolnym chodem, ciasno upakowane. Kara śmierci groziła każdemu, kto zaryzykował sprzedaż koni do obcych krajów. Krzyżowanie z innymi końmi było zabronione. Rodowód widoczny jest u każdego konia arabskiego.

Konie arabskie zostały sprowadzone do Europy podczas wypraw krzyżowych. Posłużyły jako podstawa do powstania i doskonalenia wielu ras. Wzrost - 150 centymetrów, waga - 450 kilogramów. Garnitury - szary w różnych odcieniach, gniady, czerwony. Mała wklęsła głowa, duże oczy, mocne nogi, „koguci ogon”. Klacze są płodne.

andaluzyjski

Koń monarchów, dekoracja parad i uroczystych wypraw, chlubą hiszpańskich hodowców koni jest rasa andaluzyjska. Idealne zwierzę do jazdy konnej, występów cyrkowych i wakacyjnych pokazów.

Dumne ułożenie głowy, smukła szyja, krągłe tułów, bujna grzywa i ogon przyniosły koniom andaluzyjskim chwałę wykwintnej piękności. Wzrost - 155-160 centymetrów, kolor - siwy, gniady.

Amerykański Koń

Słynny amerykański koń z Hollywood to niezastąpiony pomocnik kowbojów, najpopularniejszy koń w USA. Stosowana pod siodłem i w uprzęży, płynna jazda, wygodna do jazdy na długich dystansach.

Wyhodowany w Kentucky w XIX wieku. Wysokość - 150-170 centymetrów, dozwolone są różne kolory. Ma krótki mocny tył. Bierze udział w specjalnych konkurencjach, demonstrując kilka rodzajów chodu, w tym markowy stojak.

Azerbejdżański

Konie rasy azerbejdżańskiej są potomkami starożytnych gatunków perskich i karabaskich. Uprawiany w Azerbejdżanie i sąsiednich regionach. Typ plecaka jeździeckiego jest odpowiedni dla obszarów górskich. Zwierzęta są odporne, słyną ze zdolności do pracy, długowieczności, doskonałego zdrowia.

Konie arabskie i tereckie służą do doskonalenia rasy. Wzrost - 138 centymetrów, waga - 280-350 kilogramów. Z ładunkiem 120 kilogramów pokonują dziennie 70 kilometrów.

Rzadkie i niezwykłe gatunki

Konie to prawdziwi przyjaciele człowieka, od wieków pomagają ludziom przetrwać, dźwigają ciężkie ładunki, ogrzewają i ratują od śmierci w walce. Współczesne życie doprowadziło wiele ras na skraj wyginięcia, ponieważ zniknęła potrzeba posiadania koni.

Jedną z najrzadszych ras jest Sorraya. To niski koń o niewyraźnym szarym umaszczeniu, pochodzący z Portugalii. Zachowało się około 200 głów sorraia. Niepozorny wygląd sprawił, że ludzie nie hodowali sorrayi, rasa była na skraju wyginięcia.

Niezwykłe rasy obejmują:

American Paint Horse. Konie są niskie (140-160 cm), srokate. Główną różnicą między rasą jest połączenie plam białych i innych kolorów. Painthorse tłumaczy się jako „malowany koń”.
1. Kremowy Akhal-Teke. Rzadki kolor nadaje koniom szczególnego uroku i podnosi cenę.
2. Knabstrupper. Wydany w Danii. Cechą charakterystyczną tej rasy jest cętkowana barwa skóry. Istnieją następujące rodzaje plamienia - lampart, czarnogrzbiet, marmurkowaty i pstrąg.
3. Appaloosa. Wyhodowany w USA. U niskich koni w chubarze plamy pojawiają się nawet na skórze.
4. Marwari. Ta słynna indyjska rasa wyróżnia się niezwykle ukształtowanymi uszami, które niemal dotykają się i obracają o 180°.

Liczba koni niezwykłych obejmuje konie o nietypowym, rzadkim kolorze. Te kolory to perła, szampan, lampart, deresz.

Innowacja rasy

Podczas krycia koni różnych ras osiągają poprawę cech zwierząt, ustalają niezbędne cechy gatunku. Ta sama metoda jest używana do hodowli nowych ras. Przy prostym krzyżowaniu produkcyjnym stosuje się 2 rasy, przy złożonym - 3 lub więcej różnych gatunków.W ten sposób uzyskano kłusaka Oryola, Budenovskaya, Terek i inne rasy koni.

Rezultat jest imponujący, jeśli wykorzystają wybitnych przedstawicieli swojego gatunku, wybrane okazy.

Po uzyskaniu potomstwa wymagana jest hodowla "w sobie" , w grupie. Aby utworzyć nową rasę, konieczne są określone metody trzymania, karmienia, szkolenia i wychowywania młodych zwierząt. Podstawą realizacji prac hodowlanych jest stabilne przekazywanie potomstwu wymaganych cech, znaczna liczba koni o podobnym wyglądzie i charakterze oraz stała produkcyjność. Nowa rasa zostaje uznana po zarejestrowaniu odpowiedniej dokumentacji, obecności 1-2 ferm hodowlanych i kilku ferm hodowlanych.

Konie straciły swoje pierwotne znaczenie, zostały zastąpione samochodami i maszynami rolniczymi. Ale wdzięczne, przyjazne i wierne zwierzęta pozostają ulubieńcami człowieka. Konie wielu ras hodowane są na imprezy sportowe, spacery, pomoc ratownikom i policji.Konie są nadal potrzebne w odległych rejonach, gdzie nie ma nawet szlaków do dostarczania towarów i ludzi.