Trzymanie świń na fermach w zatłoczonych warunkach często prowadzi do szybkiego zarażenia całego inwentarza chorobami zakaźnymi. Jedną z najgroźniejszych chorób świń jest pastereloza. Krótki okres inkubacji, nieodpowiednie warunki inwentarskie, brak szczepień i ochrony zapobiegawczej mogą spowodować utratę znacznej części pogłowia trzody chlewnej.

Co to za choroba

Chorobę wywołuje czynnik zakaźny – Pasteurella multicida. Patogen został zidentyfikowany i opisany przez Pasteura, a jego imieniem nazwano chorobę.

Wnikając w ciało patyk dociera do limfy i zaczyna się aktywnie namnażać.Toksyny wytwarzane w wyniku żywotnej aktywności Pasteurella multicida zwiększają przepuszczalność naczyń krwionośnych, powodują stany zapalne błony śluzowej i węzłów chłonnych. Większość bakterii gromadzi się w płucach, które są bogate w tlen. Naczynia włosowate są uszkodzone, rejestruje się posocznicę, obrzęk tkanki podskórnej i tkanek międzymięśniowych. W ciężkich postaciach pasterellozy w płucach i innych narządach tworzą się ogniska martwicy.

Świnie mają liczne zmiany chorobowe na ciele - zmiany w stawach, błonach śluzowych oczu, zaburzenia przewodu pokarmowego. Najcięższe formy rozwijają się u prosiąt, których śmiertelność wynosi 75-100%. Śluz blokuje drogi oddechowe, świnie kichają, kaszlą, infekcja rozprzestrzenia się po całym inwentarzu, szybko przenoszona z chorych na zdrowe.

Referencja: pastereloza świń charakteryzuje się sezonowością, epidemie notuje się zwykle wczesną wiosną i jesienią. Choroba jest powszechna w centralnej części.

Źródła i przyczyny chorób

Czynnikami wywołującymi epidemię są:

  • stłoczenie świń w pomieszczeniach;
  • nadmierna wilgotność powietrza;
  • zła dieta, brak witamin;
  • niewłaściwa konserwacja - brud w chlewie, rzadkie czyszczenie odchodów (do 72 dni patyk pozostaje aktywny w odchodach);
  • spadek odporności po szczepieniu przeciw chorobom zakaźnym;
  • słaby bydło, niska odporność świń.

Najczęściej świnie zarażają się od chorego osobnika, który pojawił się w pomieszczeniu. Inne źródła infekcji to:

  • nosiciele coli (wiele świń wykazuje odporność - same nie chorują, ale mogą zarażać innych);
  • krwiopijne owady;
  • gryzonie;
  • inne zwierzęta (króliki, kurczaki);
  • pasza, woda, gleba, z zawartą w nich Pasteurella multicida;
  • odchody chorych zwierząt nie usunięte z chlewu.

Świnie mogą zarazić się drogą kropelkową (wdychają powietrze z wydzielinami chorych zwierząt) oraz poprzez spożycie zanieczyszczonej żywności lub wody. Niektóre świnie dostają infekcji przez skórę w wyniku ukąszeń owadów lub drobnych urazów. Częściej niż inne świnie, które przeszły inne infekcje i utraciły odporność, cierpią na pasterellozę.

Objawy i postacie choroby

Okres inkubacji zależy od formy i wynosi od 1 do 14 dni. Rozwój choroby u świń można rozpoznać po następujących oznakach:

  • stan gorączkowy;
  • wzrost temperatury - do 41° i więcej;
  • zapalenie skóry i błon śluzowych oczu;
  • objawy zatrucia - duszności, brak apetytu, letarg;
  • zapalenie stawów, obrzęk, bolesność;
  • śluz w przewodach nosowych, kaszel, kichanie.

Istnieją formy septyczne (posocznica krwotoczna) i wtórne choroby. Widok septyczny ma następujące wzorce przepływu:

    Super ostre. Szybki wzrost objawów zatrucia, gwałtowny wzrost temperatury, niewydolność serca. Śmierć zwierzęcia w ciągu 1-3 dni.
  1. Ostre. Objawy nieżytowe - kaszel, śluz z nosa, rozwija się sinica skóry, duszność. Śmierć w ciągu 3-8 dni. Przy odpowiednim leczeniu - przeżycie do 40%.
  2. Podostre. Świnie mają zaburzenia żołądkowo-jelitowe, biegunkę, zapalenie płuc, sinicę.
  3. Przewlekła. Z biegiem czasu temperatura wraca do normy. U świń waga spada, kaszel nie ustępuje, pojawiają się zmiany w stawach. Stan ten utrzymuje się do 1,5-2 miesięcy, aż 70% chorych świń umiera.

Postać wtórna rozwija się po infekcjach przenoszonych przez świnię, często nie da się jej zdiagnozować na czas. Większość zwierząt umiera w ciągu tygodnia od wystąpienia choroby.

Metody diagnostyczne

Trudno jest samodzielnie zdiagnozować chorobę, mogą to zrobić tylko doświadczeni hodowcy trzody chlewnej. Podczas ściskania klatki piersiowej na skórze świń pozostają niebieskawe plamy, które wskazują na uszkodzenie naczyń włosowatych i przekrwienie. Świnie odczuwają ostry ból po naciśnięciu.

Diagnoza obejmuje:

  • badanie obrazu klinicznego;
  • biorąc pod uwagę czynnik epidemiologiczny;
  • izolacja patogenu - z krwi, śluzu, ropy z ropni, płynu mózgowo-rdzeniowego.

Wysiew odbywa się w laboratorium przy użyciu królików, myszy, gołębi.Koniecznie zbadaj zwłoki martwych zwierząt, aby potwierdzić pasterelozę. Ważne jest różnicowanie choroby, ponieważ kilka infekcji (różyca, salmonelloza, wąglik) występuje z podobnym obrazem klinicznym.

Metody leczenia pasterellozy świń

Pierwszym krokiem w leczeniu jest odizolowanie chorych świń i zapewnienie im komfortowych warunków bytowych przy wzmocnionym zbilansowanym żywieniu. Do leczenia użyj:

    Serum przeciw pasterelkowatości. Podaje się go razem z antybiotykami, na które Pasteurella jest wrażliwa.
  1. Leki przeciwbakteryjne. Stosuje się substancje o przedłużonym działaniu (dibiomycyna, ecmonovocillin). Stosuje się również antybiotyki z szeregu penicylin, tetracyklin, cefalosporyn, sulfonamidów.
  2. Roztwory glukozy lub chlorków w celu przywrócenia równowagi wodno-elektrolitowej.
  3. Witaminy.
  4. Terapia objawowa. W leczeniu rozwiniętych zaburzeń serca należy stosować Mildronate lub inne leki.

W ciężkich przypadkach stosuje się transfuzje krwi, a przy zaburzeniach oddychania inhalacje.

Wprowadzane są środki kwarantanny w celu ochrony przed rozprzestrzenianiem się infekcji:

  • izolacja świń kontaktowych - import-eksport, zakaz chodzenia;
  • szczepienie przeciw chorobom i profilaktyczna antybiotykoterapia, szczególnie dla prosiąt;
  • dezynfekcja chlewni, regularne czyszczenie;
  • palenie martwych zwierząt.

Centrum kwarantanny jest zamykane po 14 dniach, jeśli pasterelloza została zatrzymana, nie pojawiają się nowe przypadki.

Szczepionka przeciwko chorobie

Szczepienie pomaga zapobiegać masowemu zakażeniu świń. Prosięta są szczepione w następujących terminach poprzez iniekcje domięśniowe:

  • 12-15 dzień od urodzenia, jeśli locha nie jest odporna;
  • 30 dni, jeśli matka jest szczepiona.

Ponowne szczepienie przeciwko chorobie przeprowadza się po 35-40 dniach. Aby chronić zwierzęta gospodarskie przed pasterellozą, opracowano kilka rodzajów szczepionek, w tym skojarzone (PPS, PPD przeciwko salmonellozie, ziarniaki).

Efekt szczepienia utrzymuje się do pół roku, następnie świnie są ponownie szczepione w celu utrzymania odporności i zapobiegania chorobom.

Ogólne środki zapobiegawcze

Szczepionki nie dają 100% gwarancji na zarażenie, chociaż dobrze chronią świnie przed zarażeniem Pasteurellą. Środki zapobiegające pasterellozie:

  • szczepienie na czas dla wszystkich zwierząt gospodarskich;
  • regularna dezynfekcja pomieszczeń, w których pojawiły się chore świnie;
  • w przypadku choroby - przestrzeganie środków kwarantanny;
  • nie importuj zwierząt z ferm problemowych;
  • przy imporcie - umieszczanie zwierząt w kwarantannie;
  • regularna inspekcja;
  • czystość świń, regularne usuwanie obornika;
  • odmowa zabiegów chirurgicznych w gospodarstwie (kastracja);
  • wykluczenie kontaktu ze zwierzętami z innych gospodarstw, osobnikami bezpańskimi lub dzikimi;
  • niszczenie gryzoni, owadów - częstych roznosicieli choroby;
  • odżywianie kompletne w celu utrzymania odporności.

Najlepszym sposobem zapobiegania wszelkim chorobom są szczepienia i odpowiednie warunki życia. Koszt szczepionek przeciwko pasterellozie opłaca się zdrowym i energicznym żywym inwentarzem, produktem wysokiej jakości. Pamiętaj, że ludzie również mogą zarazić się Pasteurellą, więc ochrona świń pomoże utrzymać personel farmy w zdrowiu.

Kategoria:

Zwierzęta