Specjaliści wiedzą o dalii, a także o sadzeniu tych kwiatów i warunkach opieki nad nimi na otwartym terenie, całkiem sporo. Niuanse sadzenia dotyczą wyboru miejsca (prywatna działka, park, ogrodnictwo) i strefy klimatycznej. Kwiaty rosną w zimnym klimacie (Syberia, Ural) i ciepłych obszarach. Dalie mają krótki sezon wegetacyjny, jest to absolutny plus, który pozwala im być uprawiany w różnych warunkach temperaturowych - od środkowego pasma Federacji Rosyjskiej po Kaukaz.
Opis i cechy kwiatu
Roślina jest częścią rozległej rodziny astry lub asteraceae. Nazwa naukowa Dahlia pochodzi od nazwiska słynnego szwedzkiego botanika Andersa Dahla. Uprawiane w ogrodach, parkach, dalii to nic innego jak hybryda kulturowa, uzyskana po ciężkiej pracy entuzjastów, wiele krzyżówek międzygatunkowych.
Dzikie rośliny rosną w Ameryce Środkowej i Południowej, bardzo różnią się od swoich potomków. Na świecie znanych jest ponad 15 tysięcy gatunków dalii. Poprzez charakterystyczne znaki tworzą się grupy kwiatów (około 10).
Roślina należy do bylin. Korzenie tworzą bulwę. Łodyga dalii jest równa i prosta, wznosi się na wysokość 2 metrów. Liście o gęstej strukturze, ciemnozielony (rzadziej fioletowy) odcień. Okres kwitnienia rośliny przypada na sierpień-wrzesień, więc dalie są częstym i mile widzianym gościem w jesiennych bukietach i kompozycjach.
Kwiatostan to dalia w kształcie koszyka, płatki kwiatów są podobne do języków. Wraz z nadejściem mrozu rośliny są usuwane z gleby, łodygi są oddzielane od bulw i przechowywane w chłodnym, suchym miejscu. Są też „roczne” kwiaty - te, które są uprawiane z nasion. Podział jest warunkowy, ponieważ jesienią dalie tworzą bulwy, które służą do późniejszego sadzenia i rozmnażania rośliny.
Rodzaje dalii
Istnieje kilkadziesiąt tysięcy gatunków kwiatów, dlatego aby w jakiś sposób zrozumieć tę różnorodność, postanowiliśmy podzielić rośliny na grupy zgodnie z ich wyglądem i cechami. Botanicy rozróżniają następujące rodzaje dalii:
- Prosty (nie podwójny).
- Zawilec
- Kołnierz
- W kształcie pionu.
- Dekoracyjne.
- Sferyczny
- Pompony
- Kaktus
- Półkaktus
- Nimfy.
- Mieszane
Oprócz powyższego mogą istnieć inne odmiany, ponieważ rodzina jest bardzo rozległa, stale uzupełniana nowymi gatunkami.
Pojedynczy rząd
Typowe (proste) odmiany znane jako Dahila Single. Są one określone przez rurkowe płatki (które są większe), a wzdłuż krawędzi znajduje się seria fałszywych języków. Mają znanych przedstawicieli, którzy są popularni - holenderska odmiana Happy Kiss, z jasnopomarańczowymi pąkami, dużymi kwiatostanami o wielkości 100 milimetrów. W tym samym czasie krzewy w sadzeniu są małe, nie więcej niż pół metra.
Innym charakterystycznym okazem tego gatunku dalii jest Romeo. Jest bogato czerwony, do 55 centymetrów wysokości, w środku nieco ciemniejszy. Liście w odcieniu brązu.
Zawilec
Przedstawiamy następującą grupę dalii półpodwójnych lub anemonowych. W kwiatostanie wyraźnie rozróżnia się 2 rzędy płatków trzciny. W kolorze są zarówno monochromatyczne, jak i z kontrastowym środkiem. Istnieją odpowiednio niskie i wysokie dalie, wysokość waha się od 20 do 80 centymetrów.
Kaktus
Na tych daliach kwiatostany tworzą liczne „igły” - rurkowe płatki, dopracowane na końcu. Ogólnie rzecz biorąc, kwiat przypomina kaktusa, stąd nazwa. Zakres kolorów jest szeroki - od gładkich po wielokolorowe bujne pąki frotte. Najczęstszymi przedstawicielami gatunku są Acapulco, Cherio, Lemon.
Półkaktus
Są uważane za międzygatunkowe wypełnienie kaktusa i ozdobnych dalii. Kwiatostan rośliny jest frotte, z szerokimi płatkami, które są złożone u podstawy i tworzą charakterystyczny język. Gatunek - Mięta pieprzowa, osika. Dalie osiągają wysokość do 130 centymetrów, wielkość pąka - do 200 milimetrów.
Sferyczny
Dzięki tej odmianie dalia jest stosunkowo prosta: kwiatostan tworzy prawidłowy kształt kuli. Płatki są szerokie, gęste, szersze na końcu niż u podstawy. Końcówki mogą mieć niewielkie zaokrąglenie. Rozmiar „kulki” wynosi do 200 milimetrów. Znani przedstawiciele to Rocco, Noreen, Little Robert.
Nymphaeum
Piękne, elegancko uformowane rośliny należą do grupy roślin frotte i wyglądają jak lilie wodne. Wielkość pąka wynosi do 200 milimetrów, wysokość krzaka osiąga 10 centymetrów.
Pompony
Kwiatostan w kształcie kuli przypomina bujny pompon z płatkami złożonymi w tubę. Rozmiar pąka wynosi od 5 centymetrów lub więcej. Krzewy dalii są średniej wielkości, o wysokości do 120 centymetrów. Znane odmiany to Hallmark (lawenda), Willo's Violet (fioletowy) i Noreen (jasnoróżowy).
Kołnierz kołnierza
Zewnętrzne płatki rzędowe tworzą charakterystyczny „kołnierz”, przylegają do niego często krótsze i różnokolorowe płaty. Istnieją kombinacje szkarłatu i żółci (La Gioconda), kremu ze złotym (Claire de Luna) lub czerwonego odcienia (Chimborazo). Rozmiar kwiatostanu roślin wynosi do 100 milimetrów, a wysokość rośliny wynosi około 120 centymetrów.
Dekoracyjne
Różnią się małymi, wdzięcznymi kwiatostanami, chociaż występują również duże (o średnicy do 250 milimetrów). Krzewy dalii są niewymiarowe, do 60 centymetrów. Typowe ogrody to pomarańczowy David Howard, złota Dolina Tamizy, fioletowe Jocondo.
Mieszane
Rozległa grupa, która jednoczy rośliny, które według niektórych znaków nie mieszczą się w standardowej klasyfikacji. Może to być kolor (czarno-czerwony, prawie jednolity ciemny) lub kształt. Często mieszane są rzadkie hybrydy, w których hodowcy starają się łączyć wiele cech. Przez wiele lat próby hodowania niebieskiej dalii były nieskuteczne.
Hodowla
Po krótkim przestudiowaniu różnorodności odmian roślin ogrodnicy są dość zainteresowani sposobem pomnożenia tego cudu, który jest niezbędny do sadzenia. Opcje są oferowane w następujący sposób - sadzonki, bulwy lub nasiona. Każda z nich ma szczególne zalety, które zostaną omówione poniżej.
Sadzonki
Pojawienie się zielonych sadzonek dalii, które służą jako podstawa metody, poprzedza sadzenie bulw. Wstępnie przygotowane nasiona są umieszczane w doniczkach z podłożem i zaczynają czekać. Po 14-21 dniach pędy powinny wzrosnąć do wysokości 80-100 milimetrów, wystarczy to, aby uzyskać sadzonki.
Działają na 2 sposoby: wycinając łodygę u podstawy lub wyłamując ją kawałkiem bulwy. Preferowane są grube, mocne pnie - mają większą szansę na sukces. Plaster wykonuje się bezpośrednio poniżej węzła liścia, około 3-5 milimetrów od ogonków. Jeśli pracujesz ostrożnie, materiał wystarcza na ogonki z piętą i do sadzenia bulw dalii.
Podział bulw
Aby „zaoszczędzić” na materiale do sadzenia, należy podzielić bulwy dalii na kilka części. Pożądane jest, aby para nerek pozostała w każdym segmencie (jeden to za mało, ale to też wystarczy). W przypadku słabych nerek można wziąć fragment 2-3 przegubowych guzków. Możesz podzielić, przecinając kłącza na pół, przestrzegając wskazanych warunków. Nóż należy wyczyścić, zdezynfekować, aby nie zarazić roślin.
Funkcje lądowania
Wyhodowanie zdrowych, pięknych kwiatów jest trudne, ale prawdziwe. Aby to zrobić, określ czas (wiosna, jesień), metodę sadzenia i poczekaj na odpowiedni moment. Konieczne jest wcześniejsze przygotowanie gleby, a także podpór - będą one potrzebne do uprawy roślin. Nie martw się o nawozy, ale tylko w rozsądnych granicach. Cóż, jeśli przyszłe miejsce lądowania nie będzie w cieniu - dla dalii ważne jest światło słoneczne.
Kiedy sadzić dalie?
Konkretny czas sadzenia zależy od warunków klimatycznych, wybranej metody, doświadczenia hodowcy. Wiosną, w pierwszej i drugiej dekadzie maja, dalie sadzi się metodą dzielenia bulw, gdy gleba jest już wystarczająco rozgrzana. Dozwolone jest nawet wcześniejsze sadzenie, ale istnieje ryzyko zniszczenia rośliny, jeśli nie zabezpieczysz jej przed mrozem.
Jesienią silniejsze krzewy są przygotowane na zimowanie (jeśli nie planujesz kopać ich w bulwy). W tym celu wykonuje się uziemienie w odległości 150-200 milimetrów, aby chronić przed zamarzaniem. Przy celowo głębokim lądowaniu nie ma potrzeby wykonywania tej procedury.
Przygotowanie materiału do sadzenia
Aby wyhodować zdrowe i mocne dalie z nasion, potrzebujesz:
- Przygotuj fundusz zalążkowy.
- Zapewnić nawożoną, wystarczająco luźną glebę.
Nasiona dalii są duże, sadzenie ich jest łatwe. Będziesz potrzebował skrzynek do sadzenia lub tac, w których będą rosły przyszłe piękności ogrodowe. Ziemna mieszanka jest przygotowywana z gleby, próchnicy (kompostu) i piasku rzecznego. Bardzo ważne jest, aby podłoże było przepuszczalne dla wilgoci i powietrza, średnio luźne. Preferowane są zdrowe, mocne nasiona, bez oznak choroby lub szkodników.
Wybór miejsca do lądowania
Istnieją 2 opcje: sadzenie w otwartym terenie lub w pomieszczeniu, na sadzonkach. Podczas sadzenia w rzędzie przestrzegaj zasady odstępu 3-4 centymetrów między nasionami. Płytko posadzony materiał jest posypany ziemią i przykryty folią.
W przypadku dalii ważny jest reżim temperatury i wilgotności: ciepło - do 25 stopni, z regularną wentylacją, aby zapobiec tworzeniu się grzybów. Za tydzień pojawią się kiełki. Następnie pudełka są układane w słonecznym miejscu (film jest usuwany). W przypadku dalii, natychmiast posadzonych na klombie, wybierz oświetlone, dobrze nawożone miejsce na ziemi. Przygotowanie terenu można wykonać z wyprzedzeniem, jesienią, aby rozpocząć sadzenie na wiosnę.
Technologia lądowania na zewnątrz
Sadzenie gotowych sadzonek dalii nie jest trudne, z zastrzeżeniem pewnych zaleceń. Gleba powinna być żyzna, miejsce oświetlone i chronione przed przeciągami. Zwykle przeszczep przeprowadza się pod koniec maja, kiedy jest już wystarczająco ciepło.
Sadzonki dalii są ostrożnie przenoszone do łóżek, starając się nie uszkodzić korzeni i łodygi, natychmiast ustanawiając podpory dla wsparcia (szczególnie dla wysokich odmian). Podczas rozmnażania bulw wielkość dołu jest wybierana w tempie dokładnie 3-krotności podziemnej części rośliny (około 40 x 40 x 40 centymetrów). Pozostaje zapewnić roślinom nawożenie, pielęgnację i uzyskanie pięknego ogrodu kwiatowego.
Pielęgnacja roślin
Dalia „usługowa” obejmuje nawóz, podwiązkę na podporze i przycinanie. Obejmuje to również podlewanie (regularne, ale nie nadmierne), uprawę, pielenie i ściółkowanie.
Nawóz
W sezonie wegetacyjnym dalia jest karmiona dwa razy w miesiącu. Nawozy - materia organiczna, minerały. Są one wprowadzane po kolei, bez mieszania. Obornik krowy rozcieńczony wodą działa dobrze (od 1 do 20). Azotan amonu dodaje się w ilości 15 gramów na metr kwadratowy. Po ukąszeniu pierwszych pąków na roślinach przechodzą na superfosfat, kompleksy potasu (roztwory wodne).
Prop
Dalie mają delikatne łodygi, dlatego potrzebują niezawodnego wsparcia. Mogą to być kraty, stojaki, rury wbite w ziemię. Czasami można uratować nawet złamany bagażnik, kładąc na nim szynę z gałązki lub płaskiej deski. Wyleczona w ten sposób roślina zaczyna kwitnąć tak samo zdrowo.
Przycinanie
Zaleca się cięcie dalii w celu prawidłowego uformowania w nich korony, aby kontrolować wzrost rośliny. Podczas wzrostu z bulwy zwykle pozostawia się kilka pędów, usuwając resztę. W przypadku sadzonek wystarczy jedna łodyga. Chociaż czasami, aby krzak dalii wyglądał reprezentacyjnie, uszczypnij górę, otrzymując 2 pnie.
Formy roślin o dużych kwiatach są przetwarzane w różny sposób: pędy boczne rosnące z zatok (pasierbów) są całkowicie odcięte. Odbywa się to tak, aby rozwijające się pędy nie spowalniały rozwoju kwiatostanów, nie blokowały centralnego tułowia. Pasierby są używane regularnie - jak tylko zostaną zasadzone dalie i zanim zaczną się wiązać pąki.
Szkodniki i choroby
Dalie są podatne na choroby i mogą być również dotknięte przez szkodniki, dlatego ogrodnicy muszą posiadać informacje na temat radzenia sobie z objawami.
Plamy na liściach są konsekwencją niedostatecznej wentylacji, zbyt częstego sadzenia krzewów. Zaczynają się od żółto-zielonych formacji, stopniowo zmieniając się w brązowo-szary odcień. Najpierw usuwane są uszkodzone obszary, a następnie należy leczyć krzak środkami grzybobójczymi. W skrajnych przypadkach krzak dalii będzie musiał zostać zniszczony, aby nie zaszkodzić sąsiednim roślinom.
Biała zgnilizna (forma grzybowa) wpływa na rosnące i dorosłe dalie. Przyczyna jest zwykle ukryta w niewłaściwym wyborze głębokości lądowania. Jest leczony Fundazolem, Gamair i innymi lekami z grupy grzybobójczej.
Pełzające i latające owady, takie jak gąsienice i motyle, atakują rośliny. Stosuje się go zarówno mechanicznego niszczenia szkodników (z niewielkimi ilościami uszkodzeń), jak i leczenia insektycydami.
Szczególnie niebezpieczna jest mszyca, która układa swoje kolonie na wielu roślinach ogrodowych. Uszkodzone liście są odrywane i palone, pozostałe części spryskuje się pestycydami. Zapobieganie znacznie ułatwi zwalczanie szkodników i chorób. Obejmuje regularną kontrolę, niszczenie lokalnych zmian.
Kopanie bulw
Jesienią na bulwach wykopuje się wieloletnie dalie. Zrób to ostrożnie, aby nie uszkodzić podziemnej części. Uważa się, że długi pobyt w ziemi (do pierwszych przymrozków) przyczynia się do tworzenia i zachowania bulw.
Najpierw wytnij łodygi rośliny. Zrób to ostrym nożem lub sekatorami, a następnie zamknij plasterek, aby zapobiec kontaktowi z wilgocią. Przed rozpoczęciem pracy należy zidentyfikować krzewy dalii; w przyszłości, po wycięciu łodygi, określenie gatunku i różnorodności bulw stanie się problematyczne.
Przed wykopaniem bulwę wykopuje się z 4 stron, a następnie usuwa się wraz z kawałkiem ziemi. Następnie pozostała gleba jest zmywana, kłącza pozostawia się do wyschnięcia, aby zapewnić bezpieczeństwo na zimę.
Zimowa przechowalnia dalii
Oznakowane, posortowane według rodzaju bulw rośliny są przenoszone do przechowywania. Jak przechowywać dalie przed sadzeniem - po woskowaniu, w piasku, po wysuszeniu w wermikulicie lub inną z setek istniejących metod - decyduje ogrodnik. Głównym warunkiem jest temperatura w zakresie od 0 do 10 stopni, średnia wilgotność.
Rosnące problemy
Początkujący hodowcy roślin napotykają różne trudności związane z rozwojem nowego gatunku - dalii. Nie zawsze jest możliwe uzyskanie kwitnienia, sadzenie roślin jest atakowane przez szkodniki i wirusy, może umrzeć z powodu zalania. Nie zapomnij o kruchości łodygi, jej podatności na uszkodzenia pod wpływem podmuchów wiatru.
Przy pierwszych oznakach pojawienia się porażki dalii przez owady, choroby podejmowane są pilne środki - zniszczenie uszkodzonych części rośliny, przetwarzanie chemikaliami.
Cechy uprawy w różnych regionach
W różnych strefach klimatycznych dalie zaczynają być sadzone proporcjonalnie do lokalnego kalendarza. Z grubsza posadzone w maju, ale w chłodniejszych regionach, na Uralu i Syberii okres ten zostaje przesunięty na czerwiec.
Po posadzeniu dalie potrzebują stałej dodatniej temperatury, wilgotności i światła słonecznego.
W przypadku braku jednego z tych czynników tworzenie pnia, pąków, liści, kwiatostanów rośliny występuje późno, a czasem nawet spowalnia.