Dill Kibray: opis odmiany, uprawa, pielęgnacja i plon ze zdjęciem

Dill Kibray jest jednym z najpopularniejszych rodzajów roślin ogrodowych uprawianych w regionach rosyjskich. Miłość ogrodników do tego gatunku tłumaczy się bezpretensjonalnością rośliny i dużą liczbą właściwości leczniczych. Aby uzyskać zielenie odpowiedniej jakości, zaleca się poznanie cech uprawy tej odmiany przed ogrodem.

Opis klasy

Odmiana Kibray odnosi się do odmiany koperku o średnim okresie dojrzewania. Roślina jest uważana za jedną z najlepszych pod względem wzrostu i zwrotu zielonej masy. Odmiana jest bezpretensjonalna i przez długi czas nie jest w stanie tworzyć parasoli.

Kultura ogrodowa ma duże rozety z szerokimi liśćmi. Średnia wysokość jednego wylotu wynosi 40 cm Liście o jasnozielonym kolorze charakteryzują się soczystością o delikatnym, delikatnym, pikantnym smaku i bogatym aromatem zieleni.

Opis odmiany wskazuje na możliwość uprawy w zamkniętych strukturach i na otwartym terenie. Aby uzyskać wcześniejszy powrót do uprawy, nasiona wysiewa się wcześnie, jeśli temperatura na ulicy nie jest wystarczająco ciepła, miejsce sadzenia jest pokryte folią lub agrofibrą. Dojrzałość następuje w ciągu 40–45 dni.

Wydajność odmiany jest uważana za jedną z najwyższych, a przy 1 m ² można uzyskać do 3 kg. Średnia masa dorosłej rośliny wynosi około 30 gramów. Cechą kultury ogrodowej tego gatunku jest zdolność do zachowania soczystości i właściwego wyglądu.

Rośnie

Kibray jest łatwa w uprawie i nie wymaga specjalnych umiejętności sadzenia, więc nadaje się nawet dla początkujących ogrodników. W regionach rosyjskich w większości przypadków odmiana jest uprawiana na łóżkach przez wysiew nasion w otwartym terenie. Charakterystyka kopru odnosi się do różnych odpornych na zimno roślin ogrodowych. Nasiona zaczynają rosnąć, gdy gleba osiągnie temperaturę 3 ° C. Aby zapewnić normalny rozwój koperku, wystarczający zakres temperatur od 8 do 10 ° C.

Podstawową zasadą dobrego zwrotu z zieleni jest to, że nasadzenia nie muszą być zbyt gęste. Następujące uprawy są uważane za najlepsze prekursory rośliny:

• ogórki
• Pomidory
• rośliny strączkowe;
• kapusta

Miejsce stałego sadzenia zaleca się przygotować jesienią. Aby to zrobić, wybierz dobrze oświetlony obszar, wykop ziemię na łopacie bagnetowej i nawoz. Najlepszym sposobem na poprawę jakości gleby jest kompozycja następujących składników:

• 15 gramów azotanu amonu;
• 10 gramów superfosfatu;
• 10 gramów soli potasowej.

Mieszankę tych składników nanosi się na glebę w ilości 3 kg na każdy 1 m2. Ta ilość składników odżywczych w większości przypadków wystarcza na cały okres wegetacyjny.

Bardziej wydajne jest tworzenie kopru, a nie pasków, ale małych rowków o szerokości 5 cm i głębokości od 2 do 3 cm, podczas gdy nasiona wysiewa się na całej szerokości. Odległość 25 cm cofa się między każdą bruzdą.

Funkcje opieki

Pielęgnacja polega na zapewnieniu terminowego pielenia i podlewania. Po pojawieniu się pierwszych sadzonek dodatkowe krzewy całkowicie się wybijają, ponieważ dzięki tej metodzie system korzeniowy sąsiednich roślin jest minimalnie uszkodzony. Trawa chwastów w miejscu sadzenia musi zostać usunięta.

W większości przypadków wystarczy nawóz jesienny, więc w wyjątkowych przypadkach przeprowadza się dodatkowe nawożenie.

Zapotrzebowanie na nawozy mineralne często można ustalić na podstawie wyglądu zieleni. Na przykład żółty kolor liści i wczesne kwitnienie wskazują na brak azotu.

W takim przypadku wystarczy potraktować zasadzony obszar roztworem mocznika przygotowanym w obliczeniu 1 łyżeczki. fundusze na pełne wiadro wody. Warto pamiętać, że liście kopru mają zdolność gromadzenia azotanów, dlatego nie nadużywaj nawozów azotowych. Koper nie może być przetwarzany popiołem, ponieważ powoduje to zaczerwienienie liści i powolny wzrost pędów.

Zalety i wady

Koper jest ceniony za wysoką zawartość minerałów i witamin, a także dużą ilość olejków eterycznych. Taki produkt jest cennym źródłem przydatnych substancji, które mają korzystny wpływ na pracę prawie wszystkich ważnych układów organizmu człowieka.

Rozważane są zalety koperku Kibray:

• uniwersalność użytkowania;
• wysoki zwrot zieleni;
• możliwość uprawy w warunkach ulicznych, szklarniowych i domowych;
• przyjemny bogaty smak zieleni;
• zdolność do utrzymania smaku przez długi czas, soczystość i odpowiedni wygląd;
• możliwość użycia jako przyprawy w naczyniach świeżych i jako sucha przyprawa;
• szerokie możliwości w zakresie zapobiegania i leczenia różnych rodzajów chorób.

Koper Kibray może być używany jako świeży i jako przyprawa do różnych potraw. Zieloni nadają sałatkom bogaty smak i są często stosowane w przepisach marynatowych. Korzystne właściwości rośliny są dobrze zachowane podczas zamrażania, liście koperku nie tracą swoich korzystnych właściwości w postaci suchej.

Szkodniki i choroby

Mączniak prawdziwy uważany jest za jedną z głównych chorób odmian koperku. Odmiana Kibray jest uważana za jeden z niewielu gatunków, które mają dobrą odporność na taki problem. W związku z tą cechą kultura może być uprawiana nawet na wilgotnych glebach.

Podczas uprawy kopru nie można traktować roślin preparatami chemicznymi, dlatego walkę ze szkodnikami i chorobami należy prowadzić tylko przy użyciu środków zapobiegawczych, a mianowicie płodozmianu, całkowitego zniszczenia zielonej masy po zbiorze i kopaniu gleby na dużej głębokości.

Zbiór i przechowywanie

Czas zbioru kopru zależy od celu dalszego wykorzystania. Jeśli to konieczne, użyj go świeżego lub do przygotowania potraw do bezpośredniego użycia po zbiorach, możesz zbierać warzywa w dowolnym momencie. Zieloni należy zbierać rano, aby odciąć wymaganą liczbę liści lub całkowicie odciąć pęd.

Należy przestrzegać następujących zaleceń dotyczących kolekcji:

• gromadzenie masy w celu zachowania uprawy przez zamrażanie lub suszenie odbywa się, gdy koperek osiągnie wysokość od 30 do 35 cm;
• do zbierania przypraw wybierz okres, w którym wiek ziół osiąga 55-60 dni;
• nasiona są zbierane po uzyskaniu parasoli o szarym odcieniu i stwardnieniu.

Do przechowywania koperku przez długi czas stosuje się metodę zamrażania lub suszenia. Po zebraniu produkt należy przygotować do przechowywania:

• odciąć żółte i zwiędłe zielenie;
• zanurz koperek w pojemniku z wodą, podczas gdy brud z zieleni opadnie na dno;
• wytrząśnij kiście, przenieś do durszlaka i spłucz bieżącą wodą;
• położyć na ręczniku i poczekać, aż czas całkowicie wyschnie.

Świeże warzywa mogą być przechowywane przez około miesiąc w plastikowym pojemniku, zbiornik nie przepuszcza powietrza, a warzywa nie gniją. Pojemnik próżniowy pozwoli Ci zaoszczędzić koperek przez sześć miesięcy. Dłuższe przechowywanie można osiągnąć, traktując warzywa solą. Aby to zrobić, zielenie są kruszone, umieszczane w szklanym słoju w warstwach, naprzemiennie warstwę zieleni i warstwę warstw.

Popularny sposób zamrażania koperku. Ta opcja pozwala dostać koperek zimą i wykorzystać go jako składnik pierwszego i drugiego dania.

Zmiażdżone warzywa można umieścić w plastikowej torbie lub w pojemniku w celu utworzenia lodu z wodą. Umieszczając w workach, nie wyciskaj zbyt dużej ilości zieleni i nie wyciskaj powietrza, co pozwoli lepiej zachować gojenie i korzystne właściwości rośliny. Przygotowanie „koperkowych kostek” zapewnia łatwość dalszego użycia, co sprawia, że przygotowywanie zup i dań głównych z podobnym składnikiem jest wygodne, ponieważ nie ma potrzeby wstępnego przygotowywania przypraw.

Podczas produkcji suchego produktu warzywa są umieszczane w ciepłym, wentylowanym miejscu. Koper układany jest na płaskiej powierzchni cienką warstwą. Gdy trawa wysycha, rośliny są mieszane, dzięki czemu uzyskuje się równomierne suszenie.

W pełni przygotowane suche warzywa są umieszczane w pojemniku do przechowywania. Zastosowanie szklanych pojemników z uszczelnioną pokrywką pozwoli na nieprzyswajanie obcych zapachów do produktu i zapewni możliwość kontrolowania zużycia przypraw dzięki przezroczystości pojemnika.