Cebula, wielopoziomowa lub żyworodna (Allium proliferum) to wieloletnia roślina zielna z rodziny cebuli, która wciąż jest dość rzadka w letnich domkach i ogrodach warzywnych. U ludzi jest również nazywany kanadyjskim, egipskim, chodzącym lub rogatym. Pomimo egzotycznego i niezwykłego wyglądu kultura warzywna w uprawie i pielęgnacji jest wyjątkowo bezpretensjonalna.
Pochodzenie i charakterystyka
Uważa się, że wielopoziomowa cebula pochodzi z Chin i była wynikiem spontanicznej naturalnej hybrydyzacji pręcika i cebuli. W starożytnym chińskim zielarzu, pochodzącym z końca XIV wieku, istnieją odniesienia do rośliny o podobnych cechach morfologicznych pod nazwą lau-qi-tsun. Z Azji Wschodniej kultura przybyła na kontynent europejski w XIX wieku, najpierw do Anglii, a następnie rozprzestrzeniła się na inne kraje. Został sprowadzony do Rosji dopiero pod koniec ubiegłego wieku.
Na zewnątrz żyworodna cebula wygląda jak batun. Ma również wydrążone liście pokryte niebieskawą powłoką woskową, osiągające wysokość 45-60 cm i średnicę 1, 5-2 cm. Roślina wytwarza strzałę kwiatową o długości do 0, 8-1 m, ale nie tworzy się na niej nasion, ale żarówki powietrzne (żarówki). Ponadto roślina charakteryzuje się tworzeniem kilku bulwiastych poziomów (3-4, czasem 5).
Na pierwszym poziomie powstają największe cebule o średnicy około 2-3 cm i wadze około 15-25 g. Gdy się poruszają, ich rozmiar znacznie się zmniejsza i często nie przekracza 3-5 g.
Przed pojawieniem się cebulek powietrznych liście mają delikatną soczystą konsystencję o oryginalnym ostrym smaku i są stosowane w żywności w kolorze zielonym. Potem stają się szorstkie i zgorzkniałe. Nieco wydłużone cebulki cebulowe pokryte są cienkimi łuskami fioletowego, złotego lub brązowego koloru (w zależności od odmiany) i częściej stosuje się je do przygotowywania różnych marynat i marynat.
System korzeniowy tej rośliny jest silny i rozgałęziony, może spaść na głębokość 1-1, 5 m. Cebula matki, która znajduje się pod ziemią, jest mała i krucha, nie nadaje się do jedzenia. Z czasem dzieli się na kilka części, które wraz z cebulkami są używane jesienią podczas przesadzania lub sadzenia wielopoziomowej cebuli w innym miejscu.
Funkcje rozmnażania
Cebulki powietrzne wytwarzają korzenie bezpośrednio na krzaku, a roślina łatwo się z nimi rozmnaża, rozmnażanie zachodzi tylko wegetatywnie, ponieważ nasiona tej rośliny nigdy się nie tworzą. Dojrzałe cebulki są zbierane pod koniec lata lub jesienią, natychmiast sadzone w ziemi lub przechowywane do wiosny w chłodnym miejscu. Nie zaleca się przycinania zielonego pióra częściej 2-3 razy w sezonie, ponieważ przyszły materiał siewny (cebulki) będzie słaby i zbyt mały.
Podział żarówki macicy odbywa się w tym samym czasie, ale nie można go długo przechowywać (ze względu na luźną strukturę szybko się psuje), więc zraziki sadzi się natychmiast w stałym miejscu. Dozwolone jest dzielenie krzewu przez cały sezon wegetacyjny, w przeciwnym razie nasadzenia są bardzo pogrubione.
Wymagania dotyczące warunków
Cebula wielopoziomowa nie sprawia trudności podczas uprawy, jest mrozoodporna, a także odporna na suszę i może rosnąć wszędzie. Aby jednak jak najwcześniej uzyskać pierwsze zielone strzałki, musisz wybrać dla tej uprawy bogate, oddychające gleby gliniaste. Gleby mokre, kwaśne i ciężkie nie nadają się do cebuli żyworodnej.
Podczas zamiany podłoża podziemne żarówki szybko gniją. Najbardziej odpowiednią częścią jest dobrze ogrzany i nasłoneczniony obszar, z którego pokrywa śnieżna opuszcza się wczesną wiosną, a woda nie pozostaje.
Ważnym warunkiem uprawy i wczesnych zbiorów będzie terminowe stosowanie nawozów organicznych. Sadzenie tej uprawy cebuli jest zalecane po burakach, cukinii, ziemniakach, rzodkiewce, kapuście, ogórkach i roślinach strączkowych.
Rosnąca technologia
Cebula żyworodna ma pewne cechy uprawy, może być uprawiana jako roślina wieloletnia i roczna. W pierwszym wariancie azotan amonu (10–12 g), superfosforan (30–40 g) i sól potasowa (20–30 g) na 1 m² są dodawane do gleby przed sadzeniem. W drugim przypadku, podczas kopania w ziemię, konieczne jest dodanie 6-8 kg próchnicy lub dobrze zepsutego obornika na 1 m².
Aby uzyskać pierwszą wczesnowiosenną zieleń, nie sadzi się glinianych cebul, należy sadzić tylko żarówki, które się uruchomiły. Należy to zrobić przed połową sierpnia, w przeciwnym razie głowy nie będą miały czasu dobrze ukorzenić. W późniejszych terminach sadzenia początek zbierania liści jest odraczany, a plony zmniejszane. Jeśli sadzisz cebulki na wiosnę, pióro będzie gotowe do cięcia za około 3-4 tygodnie.
W otwartym terenie materiał do sadzenia sadzi się w rzędach, pozostawiając odstępy między rzędami wynoszące około 25–30 cm. Duże okazy umieszcza się w odległości 5-8 cm od siebie, małe - 3-5 cm. Głębokość uszczelnienia od 3 do 6 cm (w zależności od wielkości). Zagęszczone nasadzenia są następnie przerzedzane, używając części ziemi wraz z cebulką do jedzenia. Jeśli planujesz hodować krzak w jednym miejscu przez kilka lat, to między roślinami pozostanie co najmniej 40-60 cm.
Aby uzyskać zielenie, możesz wyhodować wielopoziomową cebulę na parapecie lub w szklarni, podczas gdy temperatura nie jest wyższa niż + 10 … + 12 ° С. Duże cebule i cebulki sadzi się szczelnie w pudełkach z pożywką i regularnie podlewa. Materiał do sadzenia nie musi być wcześniej przygotowywany i przechowywany; podczas odwilż można wykopać krzak bezpośrednio z łóżka ogrodowego. Świeże pióro osiąga stan po 20-25 dniach.
Funkcje opieki
Opieka nad cebulą dla wszystkich gatunków wieloletnich polega na następujących manipulacjach:
- Rozluźnienie. Ziemia między rzędami jest poluzowana raz w tygodniu, aby nasycić ją tlenem.
- Pielenie Zioła chwastów należy usunąć na czas, aby nie zabierały składników odżywczych.
- Podlewanie Nawilżanie przeprowadza się po wysuszeniu wierzchniej warstwy gleby. Na 1 m² około 1 wiadro wody z częstotliwością 10-14 dni. W przeciwnym razie przy suchej pogodzie plon zmniejsza się, piórko rośnie słabo, cebulki nieznacznie się powiększają.
- Przerzedzenie Grube nasadzenia są przerzedzane, krzewy macierzyste są dzielone i sadzone.
- Najlepszy opatrunek. Łóżka z cebulą należy okresowo nawozić. Pierwszy górny opatrunek przeprowadza się wczesną wiosną na śniegu (70–100 g nitrofosforanu na 1 m²). Dorastając do 35-40 cm, liście są cięte nie mniej niż 5-7 cm od ziemi, a następnie są koniecznie nawożone solą potasową, związkami amoniaku lub ciekłymi związkami organicznymi.
- Podwiązka Aby strzały z ciężkimi żarówkami powietrznymi nie pękały, są przywiązane do kołków lub krat.
Wczesną wiosną, gdy tylko topi się śnieg, musisz usunąć wszystkie martwe resztki roślin z terenu, a następnie nakarmić cebulę. Sadzenie jest przerzedzone, w każdym gnieździe pozostawia się 1 głowę, pozostałe sadzi się osobno lub stosuje do pożywienia (tę procedurę można również wykonać jesienią przed zimą). Aby przyspieszyć wzrost zieleni przez cięcie, łóżko z cebulą jest pokryte folią. W takim przypadku świeże piórko wyrośnie 10-15 dni wcześniej, ale będzie miało jaśniejszy kolor i mniej ostry smak.
Doświadczeni hodowcy warzyw nie powinni hodować żywej cebuli przez ponad 5 lat w jednym miejscu. Ta roślina daje najlepszy plon w pierwszych 2-3 latach uprawy. Podwyższone głowy powietrzne są zbierane, gdy tylko pojawią się na nich radykalne guzki, tym razem przypada na koniec lipca lub początek sierpnia. Jeśli nie masz czasu, aby zebrać żarówki na czas, wówczas spontanicznie wyleją się na ziemię. Następnie strzałki zmieniają kolor na żółty i suchy. Liście pozostają zielone i świeże aż do mrozów.
Rogate cebule są czasami dotknięte infekcjami grzybiczymi lub szkodnikami, ale nie bardziej niż inne uprawy cebuli. W celu zapobiegania zaleca się spryskanie krzaków roztworem płynu Bordeaux (1%) i ostrożne usunięcie wszystkich resztek roślinnych z terenu. W korytarzach odstraszających owady posypuje się popiołem, kulami ćmy, pyłem tytoniowym lub gorącym mielonym pieprzem. Aby uzyskać obfite zbiory, konieczne jest terminowe i kompetentne obchodzenie się.
Odmiany
Różnorodność odmianowa tej kultury nie jest zbyt duża. Do uprawy na środkowej linii zaleca się następujące odmiany:
- Gribovsky 38. Krzew ma średnią wysokość (do 0, 4 m), jest gęsty i zwarty. Odporna na mróz i wczesna dojrzała odmiana egipskiej cebuli, przeznaczona dla Syberii i Uralu. Pierwsze cięcie zielonego pióra można wykonać już 21 dni po posadzeniu cebulki.
- Likova. Wczesna dojrzała cebula, charakteryzująca się wysoką wydajnością (do 4 kg zieleni o powierzchni 1 m²), mrozoodpornością i zwiększoną odpornością na wyleganie. Liście rosną do 0, 45 mw ciągu 20-25 dni, mają przyjemny ostry smak. Na strzałce powstaje od 3 do 8 dużych ciemnofioletowych głów. Mała podstawowa cebula z nierozgałęzionym systemem korzeniowym.
- Zima w Odessie. Pióro osiąga długość 0, 25-0, 4 m, wydajność około 2, 4 kg na 1 m². Zalecany dla regionów południowych. Często strzela w pierwszym roku. Liczba poziomów zależy od klimatu, warunków pogodowych i sposobu pielęgnacji (na środkowym pasie rośnie dwupoziomowy, na południu tworzą się 3-4 poziomy).
- Pamięć Wysokowydajna (6 kg z 1 m²), wczesna dojrzała, trójwarstwowa odmiana, o długości liści do 0, 44 m. Cebulki średniej wielkości, kolor czerwono-fioletowy.
- Czelabińsk bardzo wcześnie. Zieloni są niskie (do 0, 2 m), delikatne soczyste i miękkie, o pikantnym smaku. Za 1 cięcie można zebrać 1, 5-1, 7 kg z 1 m².
Zalety i wady kultury
Wielopoziomowa cebula, sadzenie i pielęgnacja, która nie sprawia większych problemów, charakteryzuje się wyłącznie pozytywną stroną. Jest to bardzo odporna na mróz roślina, która pozwala uzyskać najświeższe i najwcześniejsze warzywa w otwartym terenie, szklarni lub w domu na parapecie. Żarówki nie muszą być wykopywane jesienią, ponieważ dobrze zimują pod niewielką pokrywą śnieżną, nawet gdy temperatura powietrza spada do -45 ° С. Ponieważ roślina nie ma okresu uśpienia, można ją sadzić w dowolnym momencie.
Liście i główki cebuli żyworodnej mają dużą liczbę substancji lotnych i bogatych w składniki odżywcze. W zielonej masie tej kultury nie gromadzą się azotany i inne szkodliwe substancje. Roślina zawiera witaminy (C, PP, B1, E, B2), a także potas, fosfor, żelazo, sód, mangan i wapń.
