Imbir to egzotyczna roślina dla naszego kraju, którego ojczyzną są tropiky Azji Południowej. Jest ceniony za swoje właściwości i skład chemiczny. To jest przyprawa, lek i roślina ozdobna. Wielu amatorskich ogrodników jest zainteresowanych pytaniem, jak uprawiać imbir w kraju na otwartym terenie, aby nie kupować pikantnych korzeni w sklepie.
W Rosji można go uprawiać w różnych strefach klimatycznych, jeśli wybierzesz odpowiednią metodę. Tak więc w regionach południowych, gdzie lato jest długie i dość ciepłe, imbir można uprawiać na ziemi w ziemi bez specjalnych sztuczek. Tutaj roślina, która wygląda jak bambus i kwitnie z ciekawymi pąkami, jest sadzona w ogrodzie jako ozdobna.
W środkowej strefie cenny korzeń jest uprawiany w szklarniach lub szklarniach. W regionach północnych, gdzie lato jest zbyt krótkie, imbir uprawia się w szklarniach domowych lub na parapetach.
Cechy rosnącego imbiru w otwartym terenie
Wielu ogrodników uprawia imbir; uprawa na zewnątrz w naszym regionie jest obarczona pewnymi trudnościami związanymi z jej tropikalnym pochodzeniem.
Imbir to wieloletnie zioło. Jego kłącze, które na Wschodzie nazywane jest „rogatym korzeniem”, rozgałęzia się poziomo, uwalniając silne pędy o wysokości 50-150 mz wąskimi liśćmi o długości do 20 cm od pąków. Aby korzeń imbiru mógł wystarczająco rosnąć, musi pozostawać w ziemi przez 8-10 miesięcy. Taki korzeń będzie miał wszystkie korzystne właściwości charakterystyczne dla rośliny.
Ze względu na długi sezon wegetacyjny imbir najłatwiej jest uprawiać z sadzonek. Aby to zrobić, przygotuj podłoże z mieszanki próchnicy, próchnicy, piasku, gleby w równych częściach. Mieszankę glebową układa się w zwilżonym pojemniku o wysokości 25 cm. Kawałki kłącza są do niego zagłębiane nerkami do 3-4 cm i podlewane. Pędy do sadzenia pojawią się w ciągu 2-3 tygodni.
Główne warunki niezbędne do uprawy imbiru w wystarczających ilościach: długie i ciepłe lata, wysoka wilgotność, ochrona przed przeciągami, zacieniony obszar.
Wszystkie części kultury mają przyjemny cytrynowy smak. Korzystne właściwości korzeni imbiru wynikają z jego składu chemicznego. Roślina zawiera olejki eteryczne, makro- i mikroelementy, aminokwasy (tryptofan, treonina, metionina, fenyloalanina, walina i inne), witaminy A, C i grupę B.
Jego składniki obejmują cingiberen, kamfen, bisabolen i inne substancje, które powodują działanie przeciwzapalne, bakteriobójcze, żółciopędne, przeciw robakowe, przeciwskurczowe i inne korzystne właściwości korzenia imbiru.
Wybór strony do lądowania
Imbir w tym kraju jest uprawiany na działce chronionej przed przeciągami i wiatrem. Wybierz dobrze oświetlone miejsce, zacienione w najgorętszych porach dnia, ponieważ bezpośrednie światło słoneczne jest dla niego śmiertelne. Możesz podać wykres cieniowania do sadzenia.
Kolejnym niezbędnym warunkiem, który należy przestrzegać przy wyborze miejsca do sadzenia roślin, jest wilgotność gleby. Roślina nie toleruje podmokłych, podmokłych gleb. Wzrost w takich warunkach prowadzi do rozpadu grubych korzeni. Dlatego lepiej jest sadzić ją na wzgórzach lub suchych obszarach i osuszyć lub ściółkować glebę przed sadzeniem, aby lepiej usunąć nadmiar wilgoci.
Najłatwiejszy sposób na utrzymanie warunków niezbędnych do uprawy imbiru w szklarniach lub siedliskach.
Ogromne znaczenie ma wybór materiału do sadzenia i jego późniejsze przygotowanie. Zaczyna kiełkować od końca lutego do początku marca, aw maju zostaje przeszczepiony na otwarty teren.
Jaka powinna być gleba do sadzenia?
Sadzenie i pielęgnacja imbiru rozpoczyna się od właściwego przygotowania gleby. Przede wszystkim, aby uzyskać dobry plon, gleba powinna być lekka, luźna, dobrze osuszona. W tym celu miesza się go z piaskiem lub ściółką (kompost z opadłych liści, darni lub igieł).
Do sadzenia imbiru powinna być żyzna gleba o średniej kwasowości. Aby to zrobić, jesienią wprowadza się do niego nawozy organiczne: humus, torf, kompost. W sezonie wegetacyjnym dodaje się dodatkowo złożone nawozy mineralne.
Jak sadzić imbir w otwartym terenie?
Aby sadzić imbir w kraju, użyj kłącza podzielonego na kawałki. Jeśli temperatura powietrza na początku sezonu wegetacyjnego nie jest wystarczająco wysoka, roślina jest przykryta folią. Jeśli nie można wybrać odpowiedniego miejsca i zapewnić niezbędnych warunków, posadź go w szklarniach lub szklarniach.
Daty sadzenia imbiru w kraju
W środowisku naturalnym imbir rośnie od 6 miesięcy do roku. W tym celu, na naszej szerokości geograficznej, ma średnio 9 miesięcy, z których większość wydaje się na kiełkujące sadzonki.
Aby uzyskać sadzonki, korzenie sadzi się w doniczkach w lutym-marcu, a nawet w styczniu. Czasy sadzenia na zewnątrz różnią się w zależności od regionu. Zwyczajowo sadzi się pędy w kwietniu-maju, po ostatnim mrozie, gdy średnia dzienna temperatura osiąga + 18 … + 25 ° С. Jeśli temperatura spadnie, rozwój roślin spowalnia. Ponowne stymulowanie wzrostu będzie trudne.
Na przedmieściach uprawa w kraju rozpoczyna się od umieszczenia sadzonek w szklarni, aby rośliny miały czas na dostosowanie się do warunków środowiskowych. W warunkach wczesnej wiosny i ciepłego lata w ogrodzie imbir można sadzić na Uralu, ale bardziej niezawodne jest uprawianie go w tym regionie w szklarni.
Wybór materiału do sadzenia
Aby uprawiać imbir w ogrodzie, musisz najpierw wybrać odpowiedni materiał do sadzenia. Kultura wyrasta z korzenia, który można kupić w prostym supermarkecie. Wybierz zdrową, gęstą konsystencję, młody korzeń z lekką, równomiernie zabarwioną, gładką i równomierną skórką bez defektów, oznak więdnięcia lub odmrożenia.
Cięcie lub zadrapanie powinno być czyste, białe, bez śladów wysychania lub więdnięcia. Wybierając kłącza do sadzenia, należy zwrócić uwagę na liczbę oczu pąków pędów. Im więcej z nich, tym większe szanse na uzyskanie sadzonek.
Przygotowanie kłącza do sadzenia polega na odcinaniu lub odłamywaniu małych kawałków, z których każdy powinien mieć 2-3 nerki. Najlepiej podzielić kłącze na zworki. Miejsce cięcia należy posypać kruszonym węglem aktywnym lub popiołem drzewnym.
Prace przygotowawcze do sadzenia imbiru
Imbir najlepiej sadzić we wstępnie przygotowanych rowkach. Ponieważ korzenie rozgałęziają się na boki, a nie w dół, głębokość rowka nie może przekraczać 10 cm. Małe kamyki z warstwą 1 cm układa się na dnie przygotowanych rowków do drenażu.
Posyp żwir warstwą podłoża o grubości 5-6 cm Przed posadzeniem przygotowane plastry imbiru należy umieścić w ciepłej wodzie lub słabym roztworze nadmanganianu potasu na kilka godzin, aby stymulować kiełkowanie nerek.
Jak sadzić imbir w letnim domku?
Istnieje kilka prostych zasad prawidłowego sadzenia korzenia imbiru. W przypadku normalnej roślinności delenki powinny znajdować się blisko powierzchni. Są one pochowane nie więcej niż 3-4 cm.
Są ułożone nerkami do góry w odległości 10-15 cm, aby korzenie nie przeszkadzały sobie nawzajem. Najpierw należy poluzować i zwilżyć glebę. Ponadto delenki obficie podlewano po posadzeniu.
Jak dbać o imbir w kraju?
Do momentu powstania nowych roślin okopowych korzeń imbiru rośnie przez około 7 miesięcy. W tym okresie roślina potrzebuje regularnego podlewania, wiosennego opatrunku, spulchniania gleby i usuwania chwastów.
Jeśli imbir jest uprawiany jako roślina ozdobna, pozostawia się go na zimę w ziemi. Aby osiągnąć kwitnienie, konieczne jest utrzymanie wysokiej wilgotności i optymalnej temperatury dla rośliny. Najłatwiejszy sposób na utrzymanie tych warunków w szklarni. Rośliny kwitną dopiero w drugim roku.
Delenki posadzone na otwartym terenie w celu zapewnienia kiełkowania i ochrony przed nocnym spadkiem temperatury pokryte są perforowaną folią. Gdy pojawi się kiełek w ciągu 2-3 tygodni, film jest usuwany. Na tym etapie kiełki potrzebują oświetlenia przez 12-14 godzin dziennie i regularnej wilgotności gleby.
W sierpniu kończy się aktywne formowanie roślin okopowych i rośliny nie wymagają już intensywnej pielęgnacji. Jesienią, gdy pędy obumierają, rośliny okopowe można wykopać i wykorzystać lub pozostawić do zimy. W takim przypadku musisz wyciąć pędy i przykryć korzenie.
Zasady podlewania rośliny
Aby wyhodować imbir, musisz go regularnie podlewać. Warto wziąć pod uwagę, że jest to kultura kochająca wilgoć, która preferuje wilgotne powietrze. Nie będzie jej bolało regularne opryskiwanie i zraszanie, szczególnie w gorące letnie dni. Odbywa się to rano lub wieczorem, aby nie palić liści.
Zanim pojawią się pierwsze pędy, delenki należy regularnie i obficie podlewać, aby nie dopuścić do wyschnięcia i przestania się rozwijać. Kiedy pojawią się kiełki, podlewanie należy zmniejszyć.
Gleba nie powinna wysychać, ale nie należy dopuścić do podlewania, ponieważ może to prowadzić do próchnicy korzeni. Po podlaniu gleba jest poluzowana na głębokość 1 cm, a kiedy krzaki zaczynają żółknąć i opadają, podlewanie zostaje zmniejszone, a opryskiwanie całkowicie przerwane.
Kiedy i jak karmić imbir na otwartym terenie?
Najlepszy opatrunek stosuje się przez cały sezon wegetacyjny. Pierwszy złożony nawóz, który zawiera azot, fosfor, potas, wprowadza się przed pojawieniem się liści rośliny. Również na tym etapie, raz na 1, 5-2 tygodnie, imbir jest karmiony nawozami organicznymi.
Najlepszym nawozem organicznym dla niego jest kompost. Humus z liści jest podawany roślinie w środowisku naturalnym. Ponadto możesz użyć roztworu dziewanny rozcieńczonej wodą w stosunku 1:10. W sierpniu kulturę można karmić nawozami potasowymi, które przyczyniają się do tworzenia i dojrzewania bulw.
Jeśli imbir przygotowuje się do kwitnienia, na etapie pączkowania dodaje się nawozy fosforowo-potasowe. Kiedy liście rośliny zaczynają żółknąć i opadają, górny opatrunek zostaje zatrzymany.
Jak i kiedy zbierać imbir?
Zebrane jesienią, 9-10 miesięcy po posadzeniu. Znakiem gotowości roślin okopowych jest żółknięcie i obumieranie pędów. W tym samym czasie kłącza można wykopać na żywność sześć miesięcy po posadzeniu.
2 dni przed zbiorem plon nie jest już podlewany. Kopią warzywa korzeniowe za pomocą łopaty, oczyszczają je z gleby, usuwają dodatkowe korzenie i suszą. Przed wyschnięciem korzenie można umyć zimną wodą.
Imbir: Wskazówki dotyczące właściwego przechowywania
Rośliny okopowe są przechowywane w temperaturze + 2 … + 4 ° C, w piwnicy lub w lodówce w komorze warzywnej. Przed złożeniem do przechowywania imbir jest pakowany w papier. Inna metoda przechowywania jest w postaci wysuszonej. Przygotowanie korzenia do przechowywania w tym przypadku polega na oczyszczeniu go i pokrojeniu na plasterki. Ale przed użyciem należy go namoczyć przez 5-6 godzin. W rezultacie smak i aromat przyprawy staną się bardziej wyraźne.
Imbir można przechowywać w zamrażarce. Ale podczas rozmrażania większość składników odżywczych jest tracona. Można go używać tylko jako przyprawy.
Jeśli imbir był uprawiany w doniczce, można go pozostawić na zimę w ziemi za pomocą ciepłej baterii i wykopać w razie potrzeby.
