- Historia wyboru piękna mandżurskiego
- Charakterystyczne cechy i opis odmiany
- Charakterystyka
- Główne zalety i wady kultury
- Sadzenie śliwki na stronie
- Właściwa pielęgnacja roślin
- Recenzje doświadczonych ogrodników na temat odmiany
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Jeśli wybierzesz kulturę owocową dla regionów z surowymi zimami, śliwkowe piękno mandżurskie będzie jedną z najlepszych opcji. Ta zwarta roślina nie ma specjalnych wymagań dotyczących warunków wzrostu, charakteryzuje się podwyższonym stopniem odporności na mróz i zdolnością do uzyskania stabilnych, choć umiarkowanych plonów. Aby wyhodować śliwkę, mandżurską piękność, wystarczy zastosować odpowiednią technologię rolniczą i wybrać tylko wysokiej jakości materiał do sadzenia.
Historia wyboru piękna mandżurskiego
Sadzonki mandżurskie zostały wybrane przez M.F. Iwanow, który mieszkał w Mandżurii (XX wiek). Młode rośliny przybyły na Daleki Wschód pod koniec lat dwudziestych XX wieku; Taratukhin. I już dystrybutor obiecującej śliwki Mandżurski został hodowcą N.N. Tichonow. Odmianę uzyskano przez skrzyżowanie trzech odmian śliwek: chińskiej, ussuri i simone.
Charakterystyczne cechy i opis odmiany
Śliwa Mandżurska jest szybko rosnącym drzewem, ponieważ centralny przewodnik jest w nim słabo wyrażony, często jest uważany za duży krzew. Wysokość rośliny osiąga zaledwie 1, 6-1, 8 metra. Gruba zaokrąglona korona jest utworzona przez brązowo-szare gałęzie i zakrzywione brązowe pędy. Kora ma łuszczącą się teksturę, z powodu aktywnego przebudzenia nerek obserwuje się zwiększone rozgałęzienie.
Małe kwiaty są na gałęziach bukietów. Jeden pączek zawiera do trzech białych kwiatów, które otwierają się wcześniej niż liście.
Aparat do liści wyróżnia się ciemnozielonym kolorem i błyszczącą powierzchnią. W długości płytki liściowe rosną do 10 centymetrów, a ich szerokość wynosi 4 centymetry. Kształt ma postać elipsy, górna część jest spiczasta, a sama płyta jest lekko wklęsła.
Kształt śliwki: Mandżurskie piękno jest przede wszystkim okrągłe, uciskane u podstawy, ma wąski głęboki lejek i wyraźnie widoczny szew brzuszny. Średnia waga wynosi 15-20 gramów, ale znaleziono duże próbki - do 30 gramów. Szypułka jest krótka i gruba.
Skóra nie jest wystarczająco gęsta, jest cienka i pomalowana na bordowo z niebieskawym odcieniem. Kamień jest podłużny, mały i trudno go rozdzielić. Smak śliwki mandżurskiego piękna jest słodko-kwaśny, aromat jest łagodny.
Wskaźniki zawartości cukru w śliwkach Mandżurskie piękno stanowi 15%, substancje stałe 24%, kwas miareczkowy - 1, 7%. Na 100 gramów produkcji wytwarza się prawie 9 miligramów kwasu askorbinowego.
Charakterystyka
Piękno śliwki Chuy, jak również nazywa się tę odmianę, zyskało uznanie entuzjastów ogrodnictwa za odporność na niekorzystne czynniki środowiskowe. W celu udanej uprawy konieczne jest bardziej szczegółowe rozważenie wszystkich mocnych i słabych stron.
Odporność odmianowa na ujemne temperatury i suszę
Śliwkowe piękno mandżurskie z Ussuri - odmiana odporna na zimno, przyjęła wysoki stopień mrozoodporności. Roślina bezboleśnie toleruje niskie temperatury do -40 stopni Tolerancja na suszę jest dobra, ale w upale zaleca się obfite podlewanie śliwki, częstotliwość nawadniania raz na 10-12 dni.
Brak wilgoci, a także jej nadmiar, nie najlepiej odzwierciedlają przyszłe zbiory.
Ponadto nie należy dopuszczać do stagnacji wilgoci w glebie, w przeciwnym razie prawdopodobieństwo rozwoju procesów gnilnych w systemie korzeniowym drzewa jest wysokie.
Narażenie na choroby i pasożyty
W śliwkach doświadczeni ogrodnicy mandżurscy zauważają zwiększoną odporność na poważne dolegliwości i szkodliwe owady. Tak więc, kiedy rośnie na Dalekim Wschodzie, nie ma niebezpieczeństwa infekcji różyczką. Roślina ma wystarczający poziom odporności na clasterosporiosis, a także infekcje grzybicze, które wywołują pojawienie się kokomikozy. Tylko przeciwko moniliozie śliwka mandżurska nie ma odporności.
Aby zapobiec rozwojowi chorób i inwazji szkodliwych owadów, konieczne jest podjęcie działań zapobiegawczych zarówno jesienią, jak i wiosną.
Odmiany zapylaczy
Ponieważ śliwkowa Mandżurska piękność nie jest samozapłodną rośliną, do skutecznego owocowania potrzebuje dodatkowych odmian zapylających. Do tych celów najlepiej stosować śliwki Ural złoty, Ussuri, Ural czerwony lub mandżurski. Wskaźniki produktywności śliwki mandżurskiej są znacznie zwiększone, jeśli 2-3 odmiany mają takie same okresy kwitnienia, jak sadzone na pobliskim poletku.
Wydajność i owocowanie
Śliwkowa Mandżurska piękność to szybko rosnąca roślina. Pierwszą uprawę można już uzyskać w trzecim roku po posadzeniu w stałym miejscu. Owocowanie jest stabilne. Młoda roślina daje 8-10 kilogramów pysznych śliwek, a dorosły - do 24 kilogramów.
Aby zapobiec zrzucaniu plonów, zbiory należy przeprowadzać 3-4 dni przed dojrzałością konsumenta.
Gdzie są używane owoce drzewa?
Śliwki mandżurskiej odmiany urody wyróżniają się całym zestawem użytecznych składników, smaku deserowego i lekkiej kwasowości. Możesz ich używać do gotowania domowych przetworów, kompotów i przetworów, a także są bardzo smaczne, gdy są spożywane na świeżo.
Główne zalety i wady kultury
Piękno mandżurskiej śliwki ma całą listę pozytywnych cech, wśród których:
- wczesna dojrzałość;
- uniwersalny cel owocu;
- wysokie cechy konsumenckie i handlowe;
- bezpretensjonalność w wyjeździe;
- mrozoodporność;
- tolerancja na suszę;
- zwiększona odporność na choroby i pasożyty;
- stabilna wydajność.
Wśród wad śliwki mandżurskiej można zauważyć:
- potrzeba regularnego formowania korony ze względu na intensywne tempo wzrostu drzewa;
- zależność produktywności odmiany od innych zapylaczy.
Sadzenie śliwki na stronie
Aby osiągnąć wysokie wyniki, zaleca się przestrzeganie terminu i technologii sadzenia śliwki mandżurskiej.
Najlepsze terminy sadzenia
Podczas uprawy w regionach północnych, aby określić śliwkowe piękno mandżurskie dla stałego miejsca w ogrodzie, potrzebujesz na wiosnę. Jeśli praca zostanie wykonana jesienią, prawdopodobieństwo uszkodzenia sadzonki przez mróz jest wysokie.
Optymalne miejsce lądowania
Najbardziej produktywna kultura przejawia się w dobrze oświetlonym miejscu i chroniona przed wiatrem. Głębokość wód gruntowych w miejscu lądowania nie powinna być mniejsza niż 1, 5 metra. Przygotowanie dołu jest na wzgórzu; lądowanie na nizinie jest obarczone szkodliwym działaniem stagnacji zimnego powietrza na młodą roślinę.
Pomyślni i niechciani sąsiedzi
Zaleca się umieszczenie śliwki mandżurskiej z jabłoni i krzewów ogrodowych w odległości 3-4 metrów. Sąsiedztwo z wysoką gruszką nie wpływa najlepiej na piękno Chuy, roślina nie dostaje światła słonecznego. Biorąc pod uwagę karłowatą kulturę owocową, nie warto jej identyfikować w pobliżu ozdobnych nasadzeń liściastych i iglastych.
Wybór i przygotowanie sadzonek
Pozyskiwanie bardziej odpowiednich rocznych lub dwuletnich sadzonek z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym. Ich gałęzie powinny być elastyczne, bez oznak choroby, śladów zgnilizny i różnego rodzaju uszkodzeń. Korzenie nie powinny być suche. Przed sadzeniem są trzymane w glinianym zacieru przez kilka godzin.
Proces sadzenia
Aby uniknąć stagnacji wilgoci w przyszłości, w wykopie należy ułożyć warstwę drenażową o grubości 10 centymetrów. W przypadku śliwek mandżurski jest lepszy od gliniastej, sodowo-bielicowej gleby o umiarkowanej kwasowości. Do nawożenia gleby stosuje się kompost (30 kilogramów), azofoska (800 gramów), mocznik (200 gramów) i chlorek potasu (200 gramów) na metr kwadratowy. Do kopania dodano kompozycję składników odżywczych.
Etapowy proces zejścia ze statku:
- Mieszankę gleby w postaci pagórka wlewa się do przygotowanego wykopu o głębokości 60 centymetrów.
- Umieść sadzonkę na środku i rozłóż jej korzenie. Nie warto kopać szyi korzenia, powinna ona znajdować się 3-4 centymetry wyżej od ziemi.
- Posyp korzenie i delikatnie zagęść ziemię, aby wykluczyć puste przestrzenie.
- Wokół sadzonki powstaje rowek i wprowadza się 1-1, 5 wiadra wody.
- Gleba jest ściółkowana torfem lub próchnicą.
Właściwa pielęgnacja roślin
Piękno mandżurskiej śliwki nie wymaga specjalnego podejścia do pielęgnacji. Wystarczy nawilżyć glebę w odpowiednim czasie, usunąć roślinność chwastów, zrobić górny opatrunek i wykonać standardowe przycinanie.
Nawadnianie i karmienie
Środki nawadniające są przeprowadzane raz w miesiącu. Gleba powinna być zwilżona o 40 centymetrów. Nawóz stosuje się po 2-3 latach, stosując kompozycję dziewanny (2 kilogramy), mocznika (25 gramów) i azotanu amonu (25 gramów). Latem zużywa się popiół w ilości 200 gramów na 1 metr kwadratowy.
Formacja korony
Przycinanie powinno odbywać się wiosną lub jesienią przed nadejściem chłodu. Odpływ powstaje od drugiego roku i trwa do 4 lat. W przyszłości usuwane są niekompetentne gałęzie, uszkodzone pędy. Powierzchnia rany jest leczona var var.
Zabiegi profilaktyczne
Aby zapobiec rozwojowi chorób, należy okresowo przerzedzać koronę śliwki. W kręgu blisko łodygi warto usunąć opadłe liście, owoce. Przeciw mikroorganizmom chorobotwórczym skutecznie leczy rośliny płynem Bordeaux (3 razy w sezonie).
Rozluźnianie i pielęgnacja
Po każdym nawadnianiu musisz poluzować glebę, aby uniknąć głodu tlenu w korzeniach. Zaleca się ściółkowanie gleby humusem, torfem, świeżo skoszoną trawą.
Zimowe przygotowania
Młode stojaki są chronione włókniną lub płótnem. U dorosłych drzew pień jest bielony, a koło pnia ściółkowane trocinami, igłami i słomą.
Recenzje doświadczonych ogrodników na temat odmiany
Piękno mandżurskiej śliwki ma głównie pozytywne recenzje. Doceniają ją za wytrzymałość, odporność na mróz, wysoką odporność. Aby rozwijać kulturę pod wpływem nawet początkujących ogrodników.