Dzikie kwiaty, przyciągające uwagę swoim naturalnym, prymitywnym pięknem, stają się coraz bardziej popularne wśród ogrodników. Botaniczne „dzikie” tulipany są uważane za standard piękna wiosennych roślin, które są przyjemne i łatwe do sadzenia, bez większego wysiłku. Jakie odmiany należy zwrócić uwagę na początkujących ogrodników i jakie są niuanse ich uprawy, zbadamy poniżej.
Cechy morfologiczne
Wśród cech morfologicznych charakterystycznych dla wszystkich odmian tulipanów znajdują się:
- małe rozmiary;
- kwitnienie rozpoczyna się wcześniej niż inne rośliny;
- odporność na choroby i szkodniki;
Różnice między odmianami to kolor płatków. Dzięki tym właściwościom wszyscy ogrodnicy kochają rośliny, a tulipany można znaleźć na prawie każdym kwietniku.
Odmiany tulipanów botanicznych
Wśród popularnych popularnych odmian są:
- Małe księżniczki;
- Turkestanics;
- Saxatilis;
- Dasistemon Tarda;
- Khumilusk Odalisk;
- Spiczasty;
- Dwukwiatowy;
- Las;
- Botaniczny Fenna.
Zapoznajmy się osobno z zaletami każdej klasy.
Małe księżniczki
Mała księżniczka nie bez powodu otrzymała swój przydomek. Odmiana jest niewymiarowa, a średnia wysokość jednej rośliny wynosi około 10 centymetrów. W formie otwartej przypominają gwiazdy ze względu na nietypowy kształt misy. Mała księżniczka jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i dobrze rośnie w kwietniku. Wady obejmują krótkie kwitnienie.
Ciesz się pięknem kwitnącej rośliny nie potrwa dłużej niż tydzień. A po miesiącu płatki spadają i musisz poczekać na nowy sezon.
Turkestanics
Wybredna odmiana, osiągająca wysokość do 30 centymetrów. Nasiona dobrze zakorzeniają się w glebie o dowolnej kompozycji i dają duże plony. Blossom rozpoczyna się w pierwszej połowie kwietnia. Okres kwitnienia nie jest bardzo długi - nie więcej niż 10 dni. Po otwarciu wygląda jak gwiazdka. Kolor płatków jest biały. Zapach jest przyjemny, intensywny.
Saxatilis
Krótka roślina, osiągająca wysokość nie większą niż 20 centymetrów. Kolor płatków jest liliowy, z różowawym odcieniem. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie kwietnia, na początku maja. Podczas kwitnienia miska otwiera się szeroko, odsłaniając żółte dno. Cechy charakterystyczne odmiany, które należy wziąć pod uwagę podczas hodowli, obejmują niezdolność do wydawania potomstwa przy użyciu nasion. Dobrze propagowane przez żarówki.
Dasistemon Tarda
Kolejny przedstawiciel karłowatych odmian dzikich tulipanów. Charakterystyczne cechy:
- osiąga nie więcej niż 20 centymetrów;
- kubek jest mały - około 5 centymetrów;
- odmiana jest bezpretensjonalna pod wpływem ciepła i nawet nie musi być przykryta na zimę;
- wczesne kwitnienie - w marcu;
- kolor liści jest przeważnie żółty, ale wokół krawędzi płatków znajduje się biała ramka.
Uwaga! Dobrze reaguje na destylację, wykazując intensywny wzrost i formację.
Humilusk Odalisk
Obszar dystrybucji zakładu to Azja. Małe wymiary Wysokość rośliny - nie więcej niż 20 centymetrów. Kolor płatków jest jasny szkarłatny, przechodząc w dno w żółto-zielony odcień. Kwitnie wcześnie. Początek przypada pierwszego kwietnia. Bezpretensjonalny dla warunków środowiskowych. Toleruje niskie temperatury.
Pointy
Łatwo rozpoznawalna odmiana tulipana, zapamiętana przez każdego, kto ją widzi ze względu na nietypowy kształt płatków. W przeciwieństwie do innych „krewnych”, płatki tej rośliny mają wydłużony kształt, skierowany ku końcom. Pointy jest interesujące, ponieważ historia jego pochodzenia jest nieznana i należy do botaniki z pewnym rozmachem. Osiąga 40 centymetrów wysokości, mając żółty kolor w misce z czerwonymi odcieniami.
Dwukwiatowy
Rzadki okaz wymieniony przez obrońców dzikiej przyrody w Czerwonej Księdze. Nazwa nie jest całkowicie uzasadniona, ponieważ od 1 do 3 pąków może rosnąć na jednym szypułu. Kolor płatków jest liliowy, zmienia się z żółtego na podstawę miski. Wysokość rośliny - 25 centymetrów. Propagowane przez nasiona i cebulki.
Nie wymaga zwiększonej uwagi od ogrodnika, świetnie się czuje przy minimalnej staranności.
Las
Wybierając tę odmianę do hodowli, należy pamiętać, że na wolności roślina wykazuje niestabilne wyniki kwitnienia. Żarówka może po prostu wypuścić łodygę z liśćmi, bez pąka, a kwiaty na niektórych okazach pojawiają się nie więcej niż 1 raz w ciągu 2 lat. Jednak pomimo tej wady pączek ma przyjemny, jasnożółty kolor, który dobrze ozdobi każdy ogród lub klomb.
Botaniczny Fenna
Duża różnorodność, rozwijająca się do 50 centymetrów. Kolor liści jest ognisty czerwony. Lubi dobrze oświetlone miejsca, ale spokojnie toleruje mrozy, nie wymagając oddzielnego schronienia na zimę.
Specyfika lądowania
Sadzenie tulipanów botanicznych wygląda następująco:
- Sadzenie cebul odbywa się w taki sposób, że zimą można utworzyć stabilny system korzeniowy. Dla środkowego pasa Rosji druga połowa września, początek października, jest uważana za najlepszy okres.
- Cebulki sadzi się na głębokości 3 ich rozmiarów, co dla przeciętnego okazu wynosi 9-10 centymetrów.
- Odległość między żarówkami wynosi 5-10 centymetrów.
- Po pierwszym lądowaniu, dla niezawodności, ziemia jest ściółkowana. W kolejnych sezonach tulipan radzi sobie sam.
Niuanse opieki
Podczas hodowli rośliny weź pod uwagę następujące niuanse:
- W jednym miejscu, bez przesadzania, rośliny kwitną stabilnie przez 5 lat.
- W regionach charakteryzujących się deszczowym latem kopać żarówki każdego roku.
- Do sadzenia jesienią wybierz duże cebulki.
- Każdego roku żarówki pogłębiają się, a ich rozmiar maleje. Pod tym względem nie warto opóźniać przeszczepu, sprzedając go co trzy lata.
Choroby i szkodniki tulipanów botanicznych
Tulipany botaniczne mają silną odporność, dzięki czemu roślina jest odporna na większość szkodników i chorób związanych z tą odmianą.
Mimo to odporność czasami zawodzi, a roślina jest dotknięta:
- Zakażenie Fusarium.
Zmielona część łodygi zaczyna żółknąć i wysychać. Żarówka jest pokryta szarawą powłoką. Takie rośliny są usuwane z łóżek wraz z ziemią, a następnie spalane.
- Różnorodność
Liście rośliny pokryte są zauważalnymi paskami lub kropkami. Nie wyrządzają poważnej szkody kwiatowi, ale hamują rozwój.
- Kleszcz korzeniowy.
Powietrze w miejscu lądowania zaczyna nieprzyjemnie pachnieć, a żarówki nabierają brązowego koloru, po czym zaczynają gnić.