Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Tradycyjnie Republika Białorusi nazywana jest „potęgą ziemniaczaną”, ale nawet w Rosji kultura ta zajmuje wiele obszarów uprawnych na poziomie prywatnych gospodarstw. Ziemniaki Sineglazka są kochane i czczone przez naszych rodaków od ponad dekady. W ciepłe, nie deszczowe lata zbiory mogą być wysokie, a bulwy są duże i równomierne. Jeśli temperatura w miesiącach letnich jest niższa niż normalna, deszcze są podlewane, to negatywnie wpływa na wydajność, bulwy są mniejsze, smak ziemniaka wyraźnie się pogarsza.
Przy wszystkich niuansach charakterystyka Sineglazki jest pozytywna. W szczególności jest odpowiednio odporny na choroby, takie jak:
- rak ziemniaka;
- strup;
- nicień złoty.
Aby uniknąć problemów, eksperci zalecają zakup wysokiej jakości sadzeniaków ziemniaka od zaufanego sprzedawcy. Nie zaleca się sadzenia bulw z własnej rezerwy, a po kilku sezonach odmiana musi zostać w pełni zaktualizowana.
„Mówiące” imię
Rozpoznanie między innymi roślin okopowych opisanej odmiany jest tak proste, jak to możliwe - dzięki owalno-podłużnemu kształtowi, procesom niebieskiego i jasnofioletowego skórki. Niebieskie oczy nadały nazwę tej kulturze.
Dla porównania: odmiana Sineglazka została wyhodowana w ZSRR przez specjalistę Demina pod koniec lat 40. Naukowiec odniósł sukces, krzyżując kilka rodzajów uprawianych ziemniaków z dzikimi ziemniakami.
Hybryda była testowana na kilku stacjach eksperymentalnych i początkowo była bardzo chwalona przez ekspertów. Jednak uprawy przemysłowe wykazały, że ziemniaki nie są w stanie wytrzymać długotrwałego przechowywania.
Opis odmiany zaczyna się od faktu, że Sineglazka należy do kategorii średnio dojrzałych odmian ziemniaka. To ziemniak o niesamowitym smaku i wysokiej zawartości skrobi.
Sineglazka doskonale opiera się zarazy. Jednak do wiosny takie ziemniaki nie są konserwowane w normalnym stanie, więc właściciele starają się przede wszystkim spożyć bulwy tej odmiany. A puree z niebieskookich ziemniaków wychodzi po prostu niesamowicie!
Lądowanie, pielenie i inne czynności
Niebieskie oko zwykle sadzi się na początku maja przy sprzyjającej pogodzie i biorąc pod uwagę regionalne cechy uprawy. Wczesne ziemniaki są początkowo umieszczane pod folią. Wstępna obróbka nasion przed szkodnikami i chorobami, kiełkowanie na słońcu może stać się gwarancją bogatych zbiorów.
Odmiana ziemniaka Sineglazka najlepiej nadaje się do sadzenia na glebach piaszczystych i gliniastych. Jesienią potrzebuje rolnictwa ekologicznego, a wiosną solidnego kompostu. Niedobór obornika jest korygowany za pomocą siarczanu potasu i fosforu - pół dużej łyżki na kwadratową glebę. Do wiosny nawozy są przekształcane w przyswajalną formę odpowiednią dla roślin.
Łóżka pod Sineglazką są przygotowywane w następujących rozmiarach:
- od 60 do 70 centymetrów szerokości;
- otwory są wykonane w odległości 35-40 centymetrów od siebie;
- głębokość otworów wynosi 10-12 centymetrów.
Formowana na takich wymiarach przestrzeń przyczynia się do systematycznego rozwoju bulw. Prywatni handlowcy z reguły dodają garść popiołu i próchnicy do każdej dziury przed sadzeniem nasion.
Wraz z pojawieniem się kiełków, a przed hillingiem należy rozluźnić glebę i dodać związki azotowe, mocznik lub dziewanny. Po każdym zastosowaniu nawozu łóżka należy nawadniać. Jeśli chodzi o hilling, należy to robić kilka razy w sezonie dla lepszego wzrostu bulw.
Ziemniaki należy podlewać na podstawie opadów atmosferycznych w okresie letnim. Jeśli sezon jest deszczowy, dodatkowe podlewanie łóżek nie jest wymagane. Podczas suszy plony, podobnie jak wszystkie inne plantacje, umrą bez nawadniania. Średnio wydarzenia te są planowane w czasie sadzonek ziemniaka, podczas kwitnienia i po nim. Nadmierne lub niewystarczające podlewanie wpłynie bezpośrednio na plony ziemniaków.
Gdy ziemniaki Sineglazka trafiają na szczyt, oznacza to, że w glebie jest nadmiar składników odżywczych i wilgoci. W pierwszym przypadku ograniczają stosowanie nawozów lub całkowicie odrzucają je przed końcem sezonu, aw drugim kruszą wierzchołki kilka tygodni po kwitnieniu.
Prace z ziemniakami, takie jak pielenie i niszczenie stonki ziemniaczanej i innych szkodników ziemniaczanych, powinny być wykonywane w sposób ciągły, w przeciwnym razie jesienią możesz pozostać bez ziemniaków. Choroby muszą być wykryte na wczesnym etapie i nie mogą się rozprzestrzeniać. Cóż, jeśli nie zdążysz rozpoznać problemu na czas, musisz podjąć zdecydowane działania w walce z dolegliwościami roślin:
- spryskać chemikaliami;
- usuń chore krzaki wraz z bulwami;
- palić zainfekowane rośliny.
Zbiór i przechowywanie
Ziemniak dojrzewa pod koniec lipca i można go zebrać przed końcem września. Najwyższy plon obserwuje się w końcowym etapie sezonu wegetacyjnego. Obywatele rozpoczynają częściową kolekcję Sineglazki w drugiej połowie lipca. Do przechowywania zaleca się rozpoczęcie kopania ziemniaków w latach dwudziestych sierpnia.
Do zbioru wybiera się słoneczny dzień. Kopanie ziemniaków w deszczu jest zarówno nieprzyjemne, jak i nieuzasadnione - w końcu musi zostać wysuszone, w przeciwnym razie szybko zacznie gnić.
Podczas kopania bulwy pozostawia się na ziemi, a nie umieszcza w wiadrach lub torbach - pozwól im dokładnie wyschnąć. Aby podczas wietrzenia zebranych ziemniaków nie zmoczyć deszczu, lepiej ułożyć go pod baldachimem.
Po wysuszeniu ziemniaki są sortowane, rozkładane na duże, średnie, małe. Zgniłe bulwy są odrzucane, pogniecione, zepsute, pokrojone i natychmiast użyte do gotowania. Próbki stałe są usuwane w celu przechowywania. Najlepiej przechowywać ziemniaki w piwnicy, na balkonie lub loggii w temperaturze + 3-5 stopni.
Opinie o ludziach Sineglazka są pozytywne. To jedna z najbardziej lubianych odmian. I pomimo różnych problemów z jego bezpieczeństwem, wciąż jest poszukiwany.
