Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Obecnie znanych jest wiele odmian miodu różniących się między sobą smakiem. Mają inny skład chemiczny i zalety. Iglaste odmiany miodu mają dużą wartość. Wyróżniają się niezwykłym bursztynowo-zielonkawym odcieniem i przyjemnym aromatem żywicy. Produkt ten zawiera wiele cennych składników i przynosi ogromne korzyści zdrowotne. Może być stosowany w leczeniu i profilaktyce różnych patologii.

Skąd pochodzi produkt

Miód iglasty to wyjątkowy produkt, który pszczoły wytwarzają ze specjalnego płynu - spadzi. Emitują go drzewa i żyjące na nich owady. Pszczoły przechodzą do zbierania spadzi wraz z nadejściem jesieni, kiedy kończy się okres kwitnienia wszystkich roślin.

Najczęściej owady robią miód sosnowy. Dużą popularnością cieszą się również odmiany świerka i jodły. Zebrana spadź jest przetwarzana przez owady w taki sam sposób jak nektar kwiatowy.

Pszczoły pobierają spadź z następujących źródeł:

    Warzywa. W okresie wahań temperatury i gwałtownej zmiany warunków pogodowych na korze roślin iglastych pojawiają się słodkie wydzieliny. Są to spadź, która jest doskonałym źródłem surowców dla pszczół. Taki płyn składa się głównie z wody i sacharydów.
  1. Zwierzę. Niektóre gatunki owadów żywiących się sokiem roślinnym pozostawiają na drzewach słodkawą lepką wydzielinę. Nazywa się je spadzią. Zawiera dużo cukru, wody, białek. Substancja zawiera również błonnik pokarmowy i soki warzywne.

Ten rodzaj miodu posiada cechy wyróżniające go spośród innych produktów pszczelich. Należą do nich:

    Ciemny odcień. W tym przypadku miód stopniowo ciemnieje. W plastrach produkt ma bursztynowo-zielonkawy kolor.
  1. Gęsta i lepka konsystencja.
  2. Wyraźny aromat sosny.
  3. Żywiczny smak z gorzkimi i cierpkimi nutami.

Miód iglasty nie krystalizuje, jednak ze względu na zwiększoną higroskopijność szybko kwaśnieje i łuszczy się. Rezultatem jest ziarnisty osad.

Wartość odżywcza

Dobroczynne właściwości miodu iglastego związane są z jego składem. Produkt znacząco różni się od innych produktów pszczelich. Substancja pochodzenia zwierzęcego zawiera produkty rozkładu białek. Produkt pochodzenia roślinnego jest bogaty w węglowodany.

Miód z drzew iglastych zawiera średnio ponad 65% fruktozy i glukozy. Zawiera również 15% sacharozy i 11% polisacharydów, w tym dekstrynę i melicytozę. Około 3% stanowią składniki białkowe. Produkt zawiera wiele kwasów organicznych, składników azotowych, minerałów, lipidów.

Opinia eksperta

Miód iglasty charakteryzuje się dość wysoką kalorycznością. 100 gramów substancji zawiera około 316 kilokalorii.

Zalety produktu

Iglasty przysmak zawiera wiele cennych składników. Dzięki temu znalazła szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Ten produkt jest często dodawany do naparów, wywarów, maści leczniczych. Wzmacnia efekt terapeutyczny.

Układ służy do rozwiązywania takich problemów:

  • leczenie i przywracanie integralności tkanki łącznej;
  • eliminacja patologii dermatologicznych - trądzik, pryszcze, egzema;
  • leczenie zapalenia migdałków, astmy oskrzelowej, bólu gardła, zmian w układzie oddechowym;
  • pozbycie się szkodliwych mikroorganizmów;
  • przywrócenie prawidłowego funkcjonowania narządów trawiennych i mikroflory jelitowej;
  • leczenie gruźlicy;
  • wzmocnienie układu odpornościowego;
  • eliminacja infekcji wirusowych.

Tradycyjna medycyna

Nektar z drzew iglastych służy do przygotowania różnych środków pomagających radzić sobie z różnymi patologiami:

    W leczeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli, gruźlicy, astmy oskrzelowej i zapalenia płuc zaleca się dorosłym spożywanie 2 łyżek stołowych produktu codziennie rano na pusty żołądek. Dzieci powinny zmniejszyć tę ilość do 1 miarki.
  1. Dla poprawy funkcji organizmu człowieka zaleca się spożywanie mieszanki 20 mililitrów nektaru iglastego i pół małej łyżeczki pyłku sosnowego. Kompozycję zaleca się stosować po południu i wieczorem przez 3 tygodnie.
  2. W celu oczyszczenia organizmu z patogenów zaleca się zmieszanie 1 litra zielonej herbaty z 1 łyżką miodu i pyłku kwiatowego. Dodaj również do kompozycji pół cytryny i 1 łyżkę wódki. Powstały środek stosuj trzy razy dziennie.
  3. Na gruźlicę zmieszaj 1 łyżkę pyłku z 1 litrem nektaru iglastego. Nalegaj na kompozycję w ciągu dnia i spożywaj 2 małe łyżeczki trzy razy dziennie. Zaleca się to robić przez 2 tygodnie. Produkt należy popijać mlekiem.

Używanie miodu

Aby taki miód przynosił korzyści zdrowotne, ważne jest jego prawidłowe stosowanie. Kompozycję należy nakładać oddzielnie. Zwykle nie zaleca się mieszania go z czymkolwiek. Produkt można również dodawać do herbat ziołowych. Ważne jest, aby temperatura cieczy nie przekraczała +60 stopni. Inaczej miód straci swoje właściwości.

Używając miodu iglastego należy trzymać się dawki. Zazwyczaj eksperci nie zalecają przyjmowania więcej niż 1 łyżki produktu dziennie.

Przeciwwskazania i szkody

Miód iglasty prawie nie ma przeciwwskazań. Tylko w takich przypadkach może zaszkodzić:

  • indywidualna nietolerancja;
  • niekontrolowane użycie;
  • zaostrzenie jakichkolwiek patologii.

Lekarze nie zalecają stosowania nektaru pszczelego u małych dzieci i osób ze skłonnością do alergii. Z dużą ostrożnością należy go spożywać przy cukrzycy i otyłości. To samo dotyczy kobiet w ciąży i karmiących.

Funkcje i warunki przechowywania

Produkt jest wysoce higroskopijny, przez co może szybko się utleniać i psuć. Miód przechowywany w ciepłym pomieszczeniu rozdziela się na płyn i krystaliczny osad. Zaleca się przechowywanie iglastego przysmaku w lodówce. Należy go zjeść w ciągu 1 miesiąca.

Miód z drzew iglastych to bardzo cenny produkt pszczelarski, który ma bogaty skład chemiczny i właściwości użytkowe. Przy systematycznym stosowaniu smakołyków możliwa jest poprawa ogólnego stanu zdrowia i pozbycie się wielu problemów. Jednak przed użyciem produktu zaleca się konsultację z lekarzem.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Pszczelarstwo