Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Rodzaje gleby Gley utworzyły się na terenach podmokłych i podmokłych. Jest to jeden z rodzajów gleb, podobnie jak inne, ma swoje własne cechy. Rozważ ich główne cechy, warunki, które przyczyniły się do ich powstania, rodzaj profilu, właściwości i klasyfikację. W jakich regionach występują gleby glejowe oraz jak i gdzie stosuje się ten rodzaj gleby.
Kluczowe funkcje
Gleby glebowe powstają pod wpływem różnych czynników glebowych. Gleby tego typu są powszechne na pewnym obszarze. Mają charakterystyczną budowę, charakterystyczną cechą jest obecność glejowego horyzontu.
Warunki formacji
Horyzonty glejowe występują na terenach podmokłych, bagnach i terenach podmokłych. Powstają pod wpływem dużej ilości wilgoci z wód gruntowych i osadowych oraz pod wpływem bakterii beztlenowych. Klej powstaje w wyniku zespołu procesów biochemicznych i mikrobiologicznych, do których należą:
- odzysk substancji organicznych i mineralnych, w wyniku którego powstają mobilne formy tlenku glinu, manganu, żelaza;
- konwersja kwasów huminowych do kwasów fulwowych;
- utlenianie gleby;
- niszczenie glinokrzemianów, z których powstają minerały ilaste zawierające żelazo.
Opinia eksperta
Mikroflorę tej gleby tworzą promieniowce, grzyby pleśniowe, prątki. Wszystkie z nich są mikroorganizmami beztlenowymi. Gleby Gley mają taką cechę, jak niemożność utrwalenia pierwiastka azotu z powodu złego napowietrzenia.Zasoby materii organicznej w glebach glejowych są dość duże, pomimo dość słabej warstwy próchnicznej.
Gleby glebowe mają przeważnie ciężki skład mechaniczny (gliny i gliny). Rozmrozić do głębokości 0,5-1,5 m.
Typ profilu
Horyzont Gley ma charakterystyczny kolor - niebieskawy, zielonkawy, szaro-szary, z rdzawymi plamami, ma niską porowatość, horyzont jest pozbawiony struktury. Taka warstwa może powstać w warunkach podmokłych, na terenach podmokłych, gdzie brakuje tlenu. Gleby są rzadkie, mają prostą budowę, wierzchnia warstwa, na której rosną mchy, porosty, wierzby, turzyce i olchy, trawy, jest cienka.
Gleby darniowo-glejowe powstają w strefie tajgi tajgi pod lasami iglastymi, liściastymi i mieszanymi z przewagą mchów i traw. Gleby powstają na słabo odwodnionych równinach i nizinach, na skałach węglanowych.Warunki formacyjne - zastój wód osadowych, wysoki poziom wód gruntowych. Te same gleby mogą powstawać również na obszarze zajętym przez roślinność łąkową.
Dystrybucja
Powstał w zimnym klimacie, z nadmiarem wilgoci i niewielką ilością materii organicznej. Charakterystyka pasa rozciągającego się wzdłuż Oceanu Arktycznego od Półwyspu Kolskiego do Cieśniny Beringa. Na południu gleby z horyzontem glejowym przechodzą w strefę tajgi-leśnej.
Właściwości i klasyfikacja
W przypadku gleb glejowych najważniejszym czynnikiem decydującym jest horyzont tiksotropowy gleju. Tiksotropia - zdolność podmokłego gruntu pod wpływem działania mechanicznego do przechodzenia z lepko-plastycznej masy w ruchomy piasek i po pewnym czasie powrotu do poprzedniego stanu bez utraty wilgoci. Tiksotropia i połysk rosną z północy na południe.
Gleby glebowe są silnie wypłukane, zawierają niewiele rozpuszczalnych soli i węglanów. Gleby wyróżniają się obecnością próchnicy i produktów wietrzenia. W składzie próchnicy dominują kwasy fulwowe, są one związane z półtoratlenkami i wykazują ruchliwość. Na głębokości 0,6-0,7 m występuje mało próchnicy - od 0,3 do 3,0%.
Kwaśność gleb w różnych podtypach waha się od kwaśnych do lekko kwaśnych. Najwyższa kwasowość występuje w glebach południowej części tundry oraz w glebie tundry leśnej. Zdolność absorpcyjna gleb glejowych jest zwykle niska, ale stopień nasycenia solą jest wysoki (do 98%), z wyłączeniem warstw z przewagą materii organicznej. Z południa na północ poziom nasycenia wzrasta. Pod względem składu objętościowego, zróżnicowania cząstek mułów i pierwiastków mineralnych różnice w warstwach gleb glejowych są niewielkie.
Gdzie używana jest gleba glejowa
Terytoria pod glebami tundry to pastwiska dla stad reniferów. W tych regionach znajduje się do 40% całego terytorium pastwisk reniferów. Zwierzęta pasą się w tundrze z mchami, porostami i krzewami.
Rolnictwo rozwija się również na glebach glejowych. W strefie subarktycznej zbudowano szklarnie, w których uprawia się warzywa, rośliny okopowe i ziemniaki. Warzywa i rośliny pastewne można również uprawiać na wolnym powietrzu. Na takich gruntach wysiewa się trawy przeznaczone dla bydła mlecznego. Oczywiście wszystkie odmiany upraw w zimnych regionach są wybierane tak, aby były odporne na zimno i wcześnie dojrzewały.
Sposoby na poprawę gleb glejowych - wzmocnienie procesów biochemicznych, napowietrzania, poprawa reżimu termicznego i obowiązkowe nawożenie. Gleby potrzebują zwiększonych dawek mieszanek azotu i fosforu.
Fosfor napływający na taką ziemię jest zatrzymywany w większym stopniu niż inne pierwiastki, łączy się też w trudno dostępne formy, dlatego ilość fosforu, którą trzeba zastosować na gleby północne powinna być 2-3 razy większa.Zaleca się stosowanie azotu w postaci amoniaku, należy go również stosować w zwiększonych dawkach.
Gleby Gley są powszechne na północy. Powstają zgodnie z warunkami powstawania gleby, pod wpływem wysokiej wilgotności, niskich temperatur i niewielkiej ilości resztek roślinnych. Żyzność takich gleb pozwala na wykorzystanie ich na pastwiska, a nawet pod uprawę roślin przy użyciu dużych dawek nawozów.