Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Barszcz to niebezpieczna trująca roślina, często spotykana na terenach podmiejskich. Dla ludzi stanowi realne zagrożenie i powoduje ciężkie oparzenia. Ponieważ ogrodnicy próbują wprowadzić tę kulturę. Jednak ważne jest, aby wziąć pod uwagę dobroczynne właściwości rośliny, która ma działanie terapeutyczne na organizm. Dlatego tak ważne jest zapoznanie się z opisem barszczu i jego wyglądem oraz tym, jak bardzo jest niebezpieczny.

Opis rośliny

Ta roślina stanowi pewne zagrożenie dla zdrowia. Dlatego każdy mieszkaniec lata powinien zapoznać się z jego wizualnymi znakami i odmianami. Jednocześnie pasternak krowy ma również szereg przydatnych właściwości. Dodatkowo ma bardzo atrakcyjny wygląd.

Wygląd

Barszcz to dwu- lub trzyletnia roślina. Charakteryzuje się dość mocnym wyglądem. Wysokość krzewu może osiągnąć 6 metrów. Inną cechą kultury jest silny korzeń, który nie zawiera gałęzi. Z wyglądu przypomina marchewkę i ma biały kolor z lekkim żółtym odcieniem. Długość korzenia barszczu może osiągnąć 1 metr.

Roślina ma grubą łodygę o żebrowanej powierzchni. Wewnątrz jest pusty i pokryty sztywnymi włoskami. Łodyga rozgałęzia się ku górze. Liście są podzielone i zawierają segmenty o różnych kształtach.

Podstawowe liście osiągają 0,8-1 metra długości i 40-80 centymetrów szerokości. Ogonek jest długi i ma rowek. Na krzaku jest kilka liści, które tworzą rozetę w pobliżu korzenia. Górne są siedzące i ściśle przylegają do łodygi.

Barszcz charakteryzuje się małymi kwiatami, które mogą być różowe, żółtozielone lub białe.Tworzą parasol o średnicy 50-60 centymetrów. Na jednym krzaku może pojawić się do 80 kwiatów. Przynoszą dużo nektaru, który przyciąga pszczoły. Okres kwitnienia przypada na wrzesień-październik.

Następnie na krzakach pojawiają się owoce w postaci dużej brązowej, płaskiej niełupki. Jego rozmiar to 7-8 milimetrów. Dojrzewanie nasion następuje od końca czerwca do października. Zachowuje żywotność przez 2-3 lata.

Wyświetlenia

W sumie istnieje ponad 70 odmian barszczu. Są one podzielone na kilka kategorii - chwastów, trujących, dekoracyjnych. Do najbardziej znanych odmian należą:

    Sosnovsky - ta kultura ma czerwone smugi na sadzonkach i pniu.
  1. Mantegacje - to największa odmiana. Osiąga 6 metrów wysokości. Długość liści wynosi 3 metry.
  2. Steven - stosowany jako środek aromatyzujący. Ta kultura jest wymieniona w Czerwonej Księdze Terytorium Krasnodarskiego.
  3. Ordinary - to wieloletnia kultura, która osiąga wysokość 2-2,5 metra. Jednocześnie klapowane liście mają 3-5 płatków i mają bogaty zielony odcień.
  4. Syberyjczyk - osiąga wysokość do 2 metrów. Ma żółtozielone kwiaty. Ta roślina jest używana do celów leczniczych.
  5. Shaggy - na pędach ma wyraźne bruzdy. Wysokość rośliny sięga 1,5 metra. Jednocześnie parasole kwiatowe mają średnicę do 20 centymetrów.
  6. Wycięty - stosowany w kwiaciarstwie ozdobnym. Wysokość rośliny sięga 2 metrów.

Mniej popularne odmiany to twarde, słodkie, środkowoazjatyckie. Istnieją również odmiany wielkokwiatowe, o szorstkich brzegach i inne.

Opinia eksperta

Barszcz Sosnowskiego jest uważany za najbardziej niebezpieczny. Walkę z nim reguluje prawo. Wynika to z niekontrolowanego rozprzestrzeniania się rośliny i zagrożenia dla zdrowia ludzi.

Rozprzestrzenianie się na

Najbardziej znanym i rozpowszechnionym jest Heracleum Sosnovskyi Manden. Obecnie uważana jest za roślinę niebezpieczną, z którą dość trudno sobie poradzić. W latach czterdziestych ubiegłego wieku chwast, który miał ograniczony obszar występowania, zaczął być uprawiany na środkowym pasie do wykorzystania jako pasza dla zwierząt. Ta kultura przyniosła ogromną ilość zieleni - do 2500 centów na 1 hektar.

Ale później ludzie zauważyli, że mleko krowie zaczęło gorzko smakować. Ponadto nie można było go fermentować, ponieważ barszcz ma właściwości antyseptyczne. Kolejnym negatywnym skutkiem takiej paszy było pojawienie się problemów z rozrodem. Faktem jest, że kultura ma działanie estrogenne, co często prowadziło do poronień u krów.

W rezultacie barszcz Sosnowskiego przestał być sadzony i uprawiany. Jednak proces jego upowszechniania już się rozpoczął. Każdego roku trawa chwastów zaczęła rozwijać coraz to nowe terytoria i przynosić wiele kłopotów ludziom i zwierzętom.

Habitat

W większości przypadków barszcz występuje na środkowym pasie, ponieważ był uprawiany jako pasza dla zwierząt. Nieco rzadziej można go spotkać na Syberii, Ałtaju, Kaukazie i Uralu.

Nieprzyjemne właściwości roślin

Największe niebezpieczeństwo rośliny tkwi w trującym soku. Substancja ta powoduje pojawienie się bolesnych oparzeń. Najczęściej trucizna barszczu szkodzi dzieciom bawiącym się w jego zaroślach.

Ponadto roślina wydziela specyficzny zapach, który powoduje wiele innych problemów. Smak kultury rozciąga się na około kilometr. Dlatego nie wystarczy usunąć trujące rośliny - wymagane są poważniejsze środki. W przeciwnym razie alergicy będą musieli długo przyjmować leki przeciwhistaminowe.

Opinia eksperta

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że barszcz jest dość wytrwałym chwastem, który jest w stanie wyprzeć wszystkie inne uprawy ze swojego siedliska. Ma to negatywny wpływ na florę i faunę, ponieważ zmniejsza się ilość paszy dla zwierząt.

Jednocześnie największe zagrożenie stanowią oparzenia barszczem. Dość często nie pojawiają się natychmiast, ale po pewnym czasie. Takie uszkodzenia nie goją się przez długi czas, a nawet mogą pojawić się ponownie, jeśli promienie słoneczne uderzą w uszkodzone obszary skóry. Również substancje wydzielane przez liście rośliny mogą prowadzić do uszkodzenia błon śluzowych.

Im większe oparzenie, tym większe ryzyko śmierci. Nawet po całkowitym wyeliminowaniu szkody nie będzie można o niej zapomnieć. Wraz z nagromadzeniem się nadmiaru trucizny w organizmie istnieje ryzyko rozwoju choroby dermatologicznej - bielactwa.

Jak leczyć oparzenia barszczem

Nie uda się samodzielnie zlikwidować przypaleń barszczu. Po udzieleniu pierwszej pomocy należy udać się do lekarza. Jednak najpierw musisz wykonać następujące czynności:

    Wytrzyj obszar skóry, który dostał soku miękką ściereczką. Nie wolno go jednak pocierać ani rozmazywać.
  1. Nałóż czysty bandaż z gazy na uszkodzony obszar.
  2. Załóż koszulę lub spodnie zakrywające dotknięty obszar.

Kolejna terapia odbywa się w pomieszczeniu zamkniętym bez dostępu światła dziennego. W takim przypadku musisz wykonać następujące czynności:

    Umyj dotknięty obszar roztworem mydła i sody.
  1. Przetrzyj dotknięty obszar wódką lub alkoholem.
  2. Nałóż Panthenol lub inny podobny preparat na miejsce oparzenia.

Przez kolejne 5 dni należy stosować leki przeciwhistaminowe. W tym celu dopuszczalne jest stosowanie Tavegil lub Suprastin. W przypadku silnego zespołu bólowego lekarz może przepisać środki przeciwbólowe - na przykład „Nimesil”.

Zabronione jest stosowanie następujących środków do leczenia oparzeń:

    Środki ludowe - są to m.in. soki z roślin leczniczych, psia ślina, mleko.
  1. Locking earth - inne niehigieniczne substancje również są zakazane.

Korzyści z roślin

Młode pędy kultury zawierają dużą ilość użytecznych substancji. Należą do nich żelazo, mangan, cynk, potas. Dlatego na bazie barszczu można wytwarzać maści, które różnią się właściwościami leczniczymi i przeciwzapalnymi. W czasach starożytnych roślina była używana przez uzdrowicieli do leczenia wrzodów i stanów zapalnych.

Właściwości lecznicze barszczu pozwalają na wykorzystanie go w różnych dziedzinach. Prawie wszystkie istniejące odmiany kultury mogą być stosowane w medycynie. Najczęściej stosuje się ekstrakty z rośliny. Dopuszczalne jest jednak stosowanie innych fragmentów kultury - suszonych liści, korzeni, nasion. Leki roślinne mogą być stosowane z powodzeniem w leczeniu patologii dermatologicznych, ran, oparzeń, reumatyzmu.

Tradycyjna medycyna również oferuje opcje wykorzystania barszczu, ale te przepisy należy stosować z dużą ostrożnością. Suszone fragmenty kultur zachowują swoje właściwości przez 2 lata.

Niektóre odmiany barszczu nadają się do gotowania. Aby to zrobić, wczesną wiosną należy zbierać młode liście i pędy. Odbywa się to przed kwitnieniem. Przed użyciem kultury upewnij się, że roślina jest całkowicie bezpieczna i nadaje się do spożycia. W przeciwnym razie istnieje ryzyko ciężkiego zatrucia. Jadalne odmiany barszczu nadają się do sałatek, zup, marynat i marynat.

Kulturę można wykorzystać także w innych branżach:

    Pszczelarze używają rośliny do zbierania miodu. Z 1 hektara ziemi obsianej pasternakiem krowim można uzyskać około 300 kilogramów użytecznego nektaru. Jednak ta metoda jest stosowana bardzo rzadko, ponieważ wymaga od pszczół dużej siły.
  1. Wydrążone łodygi są używane do produkcji instrumentów muzycznych.
  2. Barszcz jest używany do produkcji tektury. Ta metoda jest uważana za przyjazną dla środowiska i opłacalną.
  3. Płyn niezamarzający do szyb samochodowych produkowany jest z ekstraktu krowiego pasternaku. Jest wysoce wydajny i całkowicie przyjazny dla środowiska.
  4. Suche rośliny są testowane pod kątem możliwości sporządzania wszelkiego rodzaju roztworów, które można wykorzystać do zwalczania szkodliwych mikroorganizmów.

Jak sobie radzić z barszczem

Aby pozbyć się trującej rośliny w okolicy, możesz użyć różnych metod. Warto rozpocząć walkę z kulturą już na początkowym etapie jej rozwoju. Młode krzewy są uważane za mniej niebezpieczne niż w okresie kwitnienia. Niezależnie od wybranej metody ważne jest przestrzeganie środków ochronnych. W przeciwnym razie istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia problemów zdrowotnych.

Najskuteczniejsze sposoby niszczenia barszczu to:

    Palenie rośliny. Ta metoda powinna być stosowana z najwyższą ostrożnością. Rośliny należy oblać palną mieszanką i podpalić.Metody nie należy stosować przy suchej pogodzie, ponieważ istnieje ryzyko pożaru. Sytuację może pogorszyć fakt, że w owocach rośliny znajdują się olejki eteryczne.
  1. Przycinanie kwiatów. Ta metoda jest odpowiednia do radzenia sobie z barszczem na małym obszarze. Należy to zrobić podczas pączkowania. Ta metoda jest uważana za bardzo niebezpieczną i kosztowną.
  2. Wykopywanie korzeni. Możesz niszczyć chwasty w okolicy przez orkę. Pierwsza procedura jest przeprowadzana wczesną wiosną. W takim przypadku korzenie należy obciąć płaskimi nożycami i usunąć punkt wzrostu. Przy ponownym wzroście krzewu procedurę powtarza się. Należy to zrobić przed utworzeniem liści rozety. Orkę należy wykonywać systematycznie przez 2-5 lat.
  3. Pokrycie folią kryjącą. Do tego warto użyć czarnego materiału o minimalnej grubości 100 mikrometrów. Najpierw należy oczyścić teren z gałęzi i kamieni. Po pojawieniu się pierwszych kiełków należy rozprowadzić materiał i mocno docisnąć jego brzegi.Początkowo chwasty rosną pod filmem, a następnie umierają. Schronienie należy pozostawić na rok. Pomoże to pozbyć się dojrzałych roślin i młodych pędów.
  4. Używanie herbicydów. Do zwalczania barszczu można stosować preparaty na bazie glifosatu. Najlepiej stosować je przed kwitnieniem. W takim przypadku wskazana w instrukcji stopa środków musi zostać zwiększona 2-3 razy. Jednak to stężenie nie zawsze daje pożądany rezultat. Najskuteczniejszą metodą jest iniekcja w łodygi. Jednak ta metoda jest uważana za bardzo czasochłonną.

Z barszczem można też walczyć metodami ludowymi. Należą do nich:

  • wtrysk do łodygi wtrysku benzyny lub rozpuszczalnika;
  • przetwarzanie systemu korzeniowego wrzątkiem;
  • wlewanie esencji octowej w wydrążoną łodygę ściętej rośliny;
  • pasące się kozy na polach z barszczem;
  • uprawa świerków i sosen na działce.

Środki ostrożności

W walce z barszczem bezwzględnie należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa. Aby zapobiec negatywnym konsekwencjom, musisz przestrzegać następujących zaleceń:

  • noś całkowicie zamknięte ubranie;
  • użyj gumowych rękawiczek;
  • chroń oczy goglami;
  • użyj respiratora.

Brośnica jest dość niebezpieczną rośliną, która powoduje poważne oparzenia ciała. Dlatego tak ważne jest, aby w porę rozpocząć walkę z tą kulturą. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że posiada również szereg przydatnych właściwości.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogród i działka