- Opis
- Przydatne właściwości
- Gatunki i odmiany
- Zastosowanie
- Rośnie
- Gromadzenie i przechowywanie
- Odpowiedzi na pytania
- Recenzje
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Koniczyna występuje wszędzie na naszej planecie. Rośnie nie tylko na Antarktydzie. Uprawa jest lepiej znana jako pasza. Ale istnieją pewne rodzaje dekoracyjnej koniczyny. Sadzenie koniczyny i prosta konserwacja pozwolą ci wyposażyć teren, teren wokół domu, niszcząc zielony trawnik w klasycznym stylu. Polana dziesiątek tysięcy szmaragdowo zielonych liści i kwiatowych kulek wygląda elegancko i naturalnie.
Opis
Roślina strączkowa: jednoroczna i wieloletnia:
- Koniczyna rośnie do pół metra. Kule kwiatowe są białe, czerwone, z wieloma odcieniami.
- Liście z trzech płytek, niezwykle rzadkie 4. Nic dziwnego, że tłumaczenie z łaciny oznacza koniczynę (trifolium). Popularny znak mówi, że znalezienie koniczyny z czterema liśćmi przynosi szczęście. Gdy jest ciemno, liście „śpią”, rozciągają się w górę, układają się wzdłuż siebie. Z nadejściem świtu - kwitną.
- Korzenie są mocne, czasem sztywne.
- Koniczyna jest zapylana przez pszczoły i trzmiele. Po kwitnieniu powstaje fasola zawierająca nie więcej niż dwa nasiona (żółte lub fioletowe).
- Specjalne bakterie żyjące na korzeniach koniczyny odżywiają ziemię przydatnymi minerałami, takimi jak azot.
Wcześniej Rosjanie nazywali owsiankę roślinną. I nie na próżno. W kwiatach było tyle nektaru, że spływał po łodydze. Koniczyna jest jedną z najcenniejszych roślin pastewnych, odżywczą dla zwierząt gospodarskich. Nie gnije w sianie, po koszeniu szybko rośnie.
Początkowo roślina rośnie powoli. W pełni rozwija się w wieku dwóch lat.
Przydatne właściwości
Shamrock ma właściwości lecznicze, dlatego jest szeroko stosowany w tradycyjnej medycynie:
- jako środek moczopędny;
- przeciwzapalne;
- żółciopędny;
- antyseptyczne;
- środek wykrztuśny;
- hemostatyczny.
Rośliną leczono wiele innych chorób: wywary, nalewki, płyny. Od ran, oparzeń, chorób skóry płyny z koniczyny pomagają.
Odwary, nalewki leczą stany zapalne w ciele, oczyszczają krew, łagodzą obrzęki, bóle głowy, usuwają niepotrzebny płyn .
Smaczny i leczniczy miód z koniczyny. Jest pachnący, o przyjemnym smaku. Oszczędne gospodynie domowe przyprawiają zupę przyprawami z suszonych kwiatów, kroją łodygi i liście na sałatki warzywne, ponieważ są bogate w olejki eteryczne i witaminy.
Gatunki i odmiany
Znanych jest trzysta gatunków koniczyny. Na obszarze byłego Związku Radzieckiego rośnie ponad 75 odmian. W Rosji roślina uprawiana jest jako roślina paszowa na potrzeby hodowli zwierząt i rolnictwa. Po omłóceniu nasion pozostały warzywa - doskonały nawóz.
Oprócz koniczyny pastewnej sadzi się gatunki egzotyczne na potrzeby produkcji roślinnej. Koniczyna czerwona (łąka) i biała (pełzająca) to najczęstsze odmiany roślin. Różnią się tylko kolorem.
Łąka (czerwona)
Koniczyna jest dwuletnia lub wieloletnia, której wysokość wynosi od 20 do 60 cm, a na rozłożystych pędach są delikatne liście trójlistne, nierówno białe. Kwitnienie występuje późną wiosną, wczesnym latem. Kuliste kwiatostany są czerwone, białe, różnorodne.
Wiewiórka w koniczynie jest nie mniej niż w lucernie, dlatego koniczyna łąkowa jest nie mniej pożywna. Z tego zbiera się paszę dla zwierząt.
Koniczyna zimowa i wiosenna uprawiana jest w Rosji od ponad dwustu lat. Najpopularniejsze rosyjskie odmiany:
- Vyatka;
- Moskwa;
- Jarosławski
- Czernihów
- Pskowski;
- Środkowo-rosyjski.
Koniczyna łąkowa występuje na skrajach lasu, trawnikach, polanach.
Pełzanie (biały)
Wieloletnia roślina wieloletnia ziołowa. Pędy pełzające są zakorzenione w międzywęźłach. Liście trzech płytek na ogonkach są eliptyczne, białawe u podstawy. Kwitnie w małych kwiatkach: białym, różowym, jasnozielonym.
Koniczyna kwitnie w maju, czas kwitnienia - przed rozpoczęciem mrozu. Odmiana ma długą wątrobę (co najmniej 10 lat) w porównaniu z innymi gatunkami. Rentowny, zdolny do szybkiego powrotu do zdrowia po deptaniu. Dzięki zawartości kalorii nie jest gorszy od innych zielonych produktów spożywczych. Piękna roślina miodowa.
Aby stworzyć naturalny zielony trawnik, ogrodnicy często wybierają koniczynę .
Hodowcy odkryli atrakcyjne nowe koniczynki odpowiednie do tworzenia ozdobnych trawników.
Mroczny tancerz
Dosłowne tłumaczenie to „The Dark Dancer”. Egzotyczny wygląd. Jasny, inteligentny. Roślina ma nie więcej niż 25 cm Białe kwiaty wśród liści fioletu, obszyte zielenią. Zajmie godne miejsce w kwietniku, w doniczce.
Widok jest bezpretensjonalny, odporny na zimę. Rośnie w miejscach nasłonecznionych i zacienionych. Nie jest ścinany.
Krew Smoka
Niska roślina, poniżej pół metra. „Dragon's Blood” to dosłowne tłumaczenie nazwy. Na pełzających łodygach, liście z trzema klapami, ciemnozielone u podstawy. Pośrodku są plamy koloru wiśniowego. Roślina jest piękna. Udekoruj trawnik, kwietnik, doniczkę. Koniczyna szybko rozprzestrzenia się po stronie.
Kwitnie latem z białymi kwiatami. Odmiana mało wymagająca dla gleby. Mrozoodporny Uprawiane do tworzenia kompozycji krajobrazowych.
Zielony lód
Roślina ma specjalne liście: jedna połowa jest jasna, prawie biała, druga jest szmaragdowo zielona. Kwiaty są białe. Piękny dekoracyjny wygląd. Bezpretensjonalny, aby rosnąć i dbać.
Ivendell
Roślina jest niska, z małymi liśćmi, żywotna. Nie wymaga strzyżenia. Uprawiany do ozdabiania trawników. Wymagający na żyznej glebie, dobrze rośnie na torfowiskach. Rośnie w zacienionych miejscach przez długi czas, przez 10 lat lub dłużej. Gatunek jest odporny na suszę.
Klondike
Duńska odmiana koniczyny pionowej o dużych liściach, dlatego sadzi się ją z dużymi ziołami. Gatunek jest wczesny, żywy i dobrze zimuje. Często rośnie zmieszany z innymi rodzajami traw.
Silvester
Roślina jest bardzo odporna. Odmiana jest wczesna. Uprawiany z wysokimi ziołami do karmienia zwierząt. Rośnie z powodu licznych pędów.
Pipolina
Ze względu na niski wzrost (nie więcej niż 5 cm) trawa nazywa się mikrokwiatem. Przez cały rok zmienia kolor na zielony. Rośnie szybko po koszeniu. Żywy, odporny na suszę. Nawet w ekstremalnym upale trawnik z mikrokwiatrem wygląda świeżo. Po niskim koszeniu puste przestrzenie szybko przerastają z powodu gęstej struktury kłącza.
Ronny
Niski wzrost białej, pełzającej koniczyny z małymi liśćmi. Toleruje trudny zimowy klimat. Odporny na choroby. Są uprawiane zarówno do tworzenia projektów krajobrazu, jak i do żywienia zwierząt.
Volat
Odmiana została wyhodowana przez białoruskich hodowców. Roślina jest wysoka, liście są duże, łodygi są miękkie, soczyste. Hodują zwierzęta gospodarskie na paszę. Rośnie szybko po koszeniu.
Duhmyany
Duża trawa o średnich liściach. Odmiana została stworzona przez hodowców z Białorusi w celu hodowli pasz dla zwierząt.
Czarodziej
Odmiana jest średniej wielkości. Kaloryczny dla zwierząt. Uprawia się go na pastwiskach dla zwierząt. Szybko rośnie po koszeniu, dzięki czemu zimą konie są zbierane dla bydła.
Nanook
Rośnie jak trawa trawnikowa. Roślina ma nie więcej niż 15 cm i wygląda jak elegancki gruby dywan z biało-fioletowymi kwiatami. Odmiana jest żywotna, mało wymagająca dla gleb.
Obrzęk
Roślina wieloletnia o wysokości 25 cm, różowe kuliste kwiaty. Przylistki wydłużone, jajowate-lancetowate. Rośnie na stepie, u podnóża. Liście są przymocowane do łodygi za pomocą łodyg.
Alpejski
Półmetrowa roślina z długimi korzeniami głęboko w ziemi. Przylistki są duże w alpejskich krzewach koniczyny. Arkusz składa się z trzech liści. Kwiaty są małe, różowo-fioletowe. Koniczyna kwitnie w połowie lata. Rośnie na suchej żyznej glebie.
Pług
Popularna nazwa odmiany to „foki”. Bush puszysty. Roślina z bezpośrednią cienką łodygą. Liście są potrójne, wydłużone, z małymi zębami. Jasnoróżowe kwiaty są podłużne lub okrągłe. Kwitnie w połowie lipca. Rośnie na glebach piaszczystych.
Incisive
Półmetrowa roślina jest powszechna. Liście trzech płatków w kształcie elipsy siedzą na długich ogonkach. Główki jasnoróżowych kwiatostanów znajdują się na nogach.
Wiele arkuszy
Wieloletnia trawa. Na głównym korzeniu są łodygi kwiatowe. Kwiatostan wierzchołkowy jest jak parasol. Kwiaty bzu są duże. Kwitnie w środku lata.
Góra
Wzrost rośliny od 20 do 60 cm, ma rozwinięty korzeń główny. Przylistki jajowate, skórzaste. Liście o eliptycznym kształcie znajdujące się na ogonkach. Na łodydze zwykle dwa kwiaty. Koniczyna rośnie w górach. W Turcji, Kazachstanie, Gruzji i innych krajach. Roślina jest stosowana w leczeniu chorób.
Łopian
Trawa jest karłowata, około 40 cm. Roślina jest rozgałęziona. Ogonki liściowe w twardych włosach. Dolne przylistki ze spiczastymi końcami. Koniczyna kwitnie wiosną, w maju.
Hybrydowy (różowy)
Roślina jest wieloletnia. Rośnie w europejskiej części Azji, w północnej Afryce. Trawa jest wysoka, łodygi nie są niższe niż 80 cm, a na ogonkach liście potrójne. Kwiatostany mają biało-różowy kulisty kształt. Używany do karmienia zwierząt. Liście mocno osadzają się na ogonkach, podczas zbiorów na zimę nie kruszą się, siano jest bardziej miękkie.
Czterolistna
Roślina o czterech liściach. Istnieje kilka odmian czterolistnej koniczyny.
| Quadrifolium | Purpurascens quadrifolium | Powodzenia |
| Trawa ma zielone liście z ciemnymi malinowymi paskami | Vibrant Leaves Graniczy z zielonym paskiem | Liście są jasne, zielone, błyszczące, ciemne cienie na środku |
Egipski
Roślina nazywa się Aleksandrian lub Bersim. Wysokość łodygi nie mniejsza niż 75 cm Podłużne przylistki skórzaste z rzadkimi włosami. Na górnych liściach ogonki są dłuższe niż na dolnych. Kwiaty są jasnożółte. Roślina charakteryzuje się wczesną śmiercią liści. W owocach jedno ziarno. Jest stosowany jako siderate i pasza dla zwierząt.
Złoty
Czasami nazywa się to szelestem. Roczna trawa dorasta do 40 cm, kwitnienie trwa przez całe lato z niesamowitymi żółtymi kwiatami. Po chwili stają się brązowe. Z rośliny wykonaj naturalną farbę, stosowaną w leczeniu. Kwiaty są doskonałymi roślinami miododajnymi.
Zastosowanie
Ze względu na bogaty skład chemiczny, właściwości lecznicze koniczyna jest stosowana w medycynie tradycyjnej, kosmetologii i kuchni.
Właściwości lecznicze
Miód z koniczyny jest potężnym lekarstwem na wiele chorób.
Z kwiatów są przygotowywane:
- napary;
- herbata lecznicza;
- wywary.
Kolory trawy, liści zawierają:
- Witaminy z grupy B, a także E, C, K;
- minerały: potas, fosfor, selen, wapń, żelazo;
- olejki eteryczne;
- fitoestrogeny;
- flawonoidy;
- salicylowy i inne kwasy organiczne.
Koniczyna - antyseptyczna, przeciwwirusowa, moczopędna, żółciopędna. Obniża poziom cukru we krwi, cholesterol, łagodzi układ nerwowy, zwalcza grzyby, leczy choroby kobiece, oczyszcza krew, limfę i usuwa toksyczne substancje z organizmu.
Kochanie koniczyna
Pszczoły wydobywają nektar z kwiatów rośliny. To jest koniczyna. Nie może być bez zanieczyszczeń innej trawy. Ponieważ pszczoły nie mogą wskazać, na których roślinach usiąść, gdzie jest to niemożliwe.
Miód koniczynowy jest lekki z bursztynowym odcieniem i kwiatowym aromatem. Jeśli nektar zostanie zebrany z czerwonych kwiatów, produkt zmieni kolor na żółty różowy. Miód jest słodki, nie gorzki. W świeżej postaci produkt nie jest płynny, ale łatwo płynie, z czasem gęstnieje (przez kilka tygodni).
Stosowany w leczeniu bólu gardła, stanów zapalnych, kaszlu, przeziębienia. Przywraca odporność, uspokaja nerwy. Miód z koniczyny jest szczególnie przydatny dla kobiecego ciała; nie bez powodu nazywa się go damskim. Pomaga zachować kobiecą młodość i piękno .
Przeciwwskazania
Istnieją ograniczenia w stosowaniu preparatów z koniczyny. Zabrania się używania w określonych warunkach:
- kobiety w ciąży
- pod zmniejszonym ciśnieniem;
- z szybkim krzepnięciem krwi;
- choroby onkologiczne narządów płciowych.
Jeśli dana osoba doznała zawału serca, udaru mózgu, nie należy leczyć preparatami z koniczyny. Przed leczeniem koniczyną należy skonsultować się z lekarzem .
Medycyna ludowa
W dziedzinie tradycyjnej medycyny koniczyna jest szeroko stosowana. Środki przygotowane z rośliny są stosowane zarówno do leczenia, jak i zapobiegania chorobom:
- Herbata parzona koniczyną zwiększa odporność, łagodzi bezsenność i nerwowość.
- Miód z koniczyny leczy przeziębienia. Jest również stosowany zamiast cukru, ponieważ nie jest tak wysokokaloryczny.
- Nalewki z kwiatów pomagają w nadciśnieniu, bólach głowy. Nalewki są przygotowywane zarówno na wodzie, jak i na wódce.
- Odwary zmniejszają cukier, cholesterol. Lecz przeziębienia.
- Maści koniczynowe pomagają w chorobach skóry, leczą rany, oparzenia.
Pasze
Koniczyna zawiera dużo białka, dlatego jest pożywna. Ma wszystkie niezbędne elementy potrzebne do zimowego karmienia bydła.
Odmiany specjalnie hodowane na paszę dla zwierząt hodowlanych sadzi się na pastwiskach do wypasu zwierząt i do zbioru trawy na zimę. Ze względu na wartość odżywczą koniczyny, nawet w postaci suchej, wydajność mleka nie zmniejsza się zimą, zwierzęta nie chorują.
Gotowanie
Dzięki swoim korzystnym właściwościom i składowi roślina jest dodawana do potraw kulinarnych. Z koniczyny zrobić:
- napoje, herbata;
- sos do pierwszych gorących potraw;
- sałatki;
- przystawki;
- kapuśniak;
- zapiekanki z warzywami.
Projektowanie krajobrazu
Koniczynki zdobią przylegające terytoria, działki ogrodowe, tworzą projekt krajobrazu: zjeżdżalnie alpejskie, kolorowe skaliste ogrody (skalniaki). Nadaje się do tych odmian koniczyny. Hodowcy wyhodowali kilka gatunków. Projektanci używają wielu odmian roślin do tłumaczenia pomysłów.
Trawa na trawnik
Trawniki są wytwarzane głównie przez pełzającą koniczynę, wieloletnią z białymi kwiatami. Nisko rosnące odmiany są sadzone, gęste, bezpretensjonalne, które szybko rosną po koszeniu, deptanie. Trawniki zdobią koniczynę, nadając jej elegancki, zadbany wygląd.
Rośnie
W naturalnych warunkach koniczyna rośnie bez odejścia, nikt jej nie odchwaszcza, nie rozluźnia, nie karmi. Ale wyhodowanie pięknego zielonego trawnika bez interwencji człowieka nie zadziała. Nadal należy rozważyć oddzielne zasady sadzenia koniczyny.
Przygotowanie gleby
Najpierw wybierz miejsce: słoneczne lub zacienione. W zależności od odmiany rośliny: niektórzy kochają dużo słońca, inni lubią cień. Ziemia jest głęboko wykopana, chwasty są usuwane, ziemia do sadzenia jest wyrównana.
Daty siewu
Koniczyny sadzi się wiosną i jesienią. Aby zasiać powierzchnię 1 m2, potrzebujesz nieco ponad trzysta nasion. Można je kupić w sklepie. Możliwe jest przygotowanie materiału siewnego niezależnie, ręcznie.
Na wiosnę
Roślinę wysiewa się pod koniec kwietnia, na początku maja. To zależy od regionu i średniej dziennej temperatury powietrza. Najważniejsze jest poczekanie, aż gleba się rozgrzeje. Jeśli siejesz nasiona w zimnej glebie, nie wykiełkują, będą długo leżały w ziemi i gniją. A jeśli pojawią się pędy, będą rzadkie.
Fall
Podczas jesiennego siewu nasiona kiełkują dłużej niż wiosną. Konieczne jest obliczenie czasu siewu, aby młode sadzonki rosły o co najmniej 10 cm przed nadejściem mrozu.
Pod zimą
Aby poprawić glebę na tym terenie, lepiej sadzić koniczynę zimą. Wzbogaci ziemię azotem. Długie korzenie sięgają głęboko w ziemię, co ułatwia dostęp do powietrza i wilgoci. Aby nawozić, koś trawę, aż łodygi się zgrubią.
Jak sadzić
Aby sadzonki były jednolite, nasiona są mieszane z piaskiem w dużym pojemniku (na przykład wózek ogrodowy):
- Posyp na stronie.
- Posyp na wierzch grubą (nie więcej niż 1 cm) warstwą ziemi, darni.
- Lądowanie wymaga podlania. Ale nie z silnym wężem ciśnieniowym, ale z drobną dyszą natryskową.
- Przez pierwsze 10 dni po wysiewie obszar powinien być wilgotny. Po 2 tygodniach pojawią się młode pędy.
Pielenie i uprawa
Jeśli powierzchnia obsiana koniczyną jest niewielka, wówczas można ręcznie wykiełkować roślinę, gdy jest dużo chwastów. Na dużych obszarach nasiona roślin są mieszane ze zbożami. Wypierają wszystkie chwasty. W okresie wzrostu koniczyny zboża koszą.
Podlewanie
Do wzrostu koniczyny konieczne jest bujne podlewanie kwitnące. Podlewaj nie częściej niż 1 raz w tygodniu, aby trawnik wyglądał świeżo.
Roślina nie lubi podlewania gleby, chociaż długa susza również nie jest podobna, z wyjątkiem niektórych odmian .
Jeśli koniczyna jest zasadzona szczelinami między drzewami, trawnikami, roślina w ogóle nie jest nawadniana, potrzebuje wystarczającej ilości deszczu. Wygodne jest wyposażenie w nawadnianie kroplowe, szczególnie w przypadku zadbanego trawnika.
Top dressing
Trawa nie potrzebuje górnego opatrunku. Ale to nie będzie szkodliwe. Podczas kopania ziemi można dodać materię organiczną (obornik, torf, próchnicę). Jeśli nie podoba ci się to, jak kwitnie koniczyna, chcesz mieć bardziej wspaniałe, długie kwitnienie, roślina jest zasilana minerałami: fosforem, potasem. Z środków ludowych odpowiedni jest popiół.
Choroby i szkodniki
Wiele odmian koniczyny wymaga przycięcia. W przeciwnym razie trawa zgęstnieje, zaczną się w niej ślimaki i ślimaki z powodu wysokiej wilgotności. Od pogrubienia może rozpocząć się proces gnicia, pojawienie się infekcji grzybiczych. Profilaktyczne koszenie trawy pomoże uniknąć problemów.
Sąsiedzi
Łąka Timofiejewki będzie dobrym sąsiadem koniczyny. Nie uciska koniczyny, więc będzie z nim w dobrym towarzystwie. Kostrzewa łąkowa współistnieje również pokojowo z koniczyną.
Napowietrzanie
Właściciele trawiastych koniczyny muszą napowietrzać 1-2 razy w sezonie, aby trawnik wyglądał zadbany, schludny i świeży. Aerator rozluźnia glebę, zapewniając lepszy dostęp powietrza i wilgoci do korzeni. Przeczesuje trawę, wyciąga mech, chwasty.
Koszenie trawników
Niektórzy ogrodnicy uważają, że nie można przeprowadzić jesiennych fryzur, ponieważ opadłe liście rozgrzeją koniczynę w chłodne dni i nie zamarzną. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że liście należy oczyścić, trawnik jest koszony:
- Jeśli nie zostaną ścięte, łodygi, które wymarły pod śniegiem, przyciągną gryzonie, szkodliwe owady.
- Nowe korzenie młodych roślin nie będą miały czasu na przygotowanie się na zimno.
Tnij trawę co najmniej 15 dni przed mrozem. Przed cięciem liście i zanieczyszczenia są czyszczone.
Schronisko dla trawników
Zakrycie lub nie pokrycie trawnika zależy od klimatu w regionie. Jeśli zimy są ciężkie, przymrozki są trudne, wskazane jest schronienie.
Если лужайка подготовлена к зиме правильно, холода ей не страшны. Бывалые садоводы делятся опытом:
- Снег не убирают, расчищают тропки.
- Желательно не ходить по газону.
- Из-за оттепелей иногда образуется ледяная корка. Ее разбивают, чтобы обеспечить доступ воздуха.
При выполнении советов огородников трилистник не замерзнет.
Gromadzenie i przechowywanie
В период цветения собирают соцветия вручную или срезают с помощью ножа. Складывают в корзины, не прижимая. Сушат на открытом воздухе, в затененном месте. Для сушки применяют электросушилку, но температура не должна превышать 75 °С. Нельзя допускать пересыхания травы, иначе целебной она не будет. Цветки хранятся не более двух лет. Корни растения сушат так же.
Odpowiedzi na pytania
Нередко встречается вопрос о том, в какое время провести аэрацию газона. Садоводы утверждают, что ее желательно провести поздней весной. После первых всходов станет видно, как выглядит газон: пустоты и загущения. Сразу станет заметно место, где необходима аэрация.
Один из частых вопросов: «Какой сорт клевера посеять на газоне?»
Огородники советуют выбрать белый ползучий трилистник. У него много видов низкорослых, жизнестойких. Есть даже такие, которые не стригут.
Recenzje
Огородники, у которых разбиты газоны с трилистником, говорят, что «кашка» лучше специальной газонной травы, которая стоит недешево и требует немалого ухода.
Александр: «Газон с белым ползучим клевером «неубиваемый». По нему можно на автомобиле кататься, можно не косить».
Некоторым огородникам нравится, что благодаря клеверу избавились от одуванчиков. Но при этом предостерегают, что босиком ходить по газону надо аккуратно, поскольку трилистник притягивает пчел, как магнит.
А если попадется лист с четырьмя пластинками - ждут счастье и удача.