Słodka papryka jest częstym gościem na prywatnych działkach położonych w obszarach o ciepłym klimacie. Różnorodność gatunków mieszańcowych pozwala mieszkańcom każdego lata znaleźć własną odmianę, która staje się jego ulubioną: można powiedzieć o pieprzu Claudio F1. Wyjątkowość odmiany decyduje o różnorodności aplikacji owoców i łatwości uprawy.
Opis klasy
Papryka Claudio to rodzaj słodkiej papryki, która należy do kategorii hybryd. Krzewy są częściowo rozrzucone, rezydualnie mocne, w sprzyjających warunkach, mogą osiągnąć wysokość 0, 7 metra. Pomarszczone liście średniej lub dużej wielkości.
Owoce pieprzu tej odmiany są duże, w kształcie przypominają wydłużony sześcian. Błyszcząca skóra jest gładka i bardzo gruba. W stanie niedojrzałym owoce mają kolor ciemnozielony, jednak w miarę dojrzewania stają się ciemnoczerwone.
Jeden krzew może dać hodowcy do 1 kg dużych pięknych papryki. Waga każdego dochodzi do 200 gramów, grubość ścianki wynosi do 1 centymetra. Różnica w gatunku to odporność na ciepło. W warunkach klimatycznych charakteryzujących się gorącym i suchym powietrzem pieprz nie spowolni wzrostu i zapewni doskonałe zbiory, ściany owoców pozostaną takie same grube, mięsiste. Z jednego hektara można usunąć do 300 centów. Liczba zbywalnych owoców wyniesie co najmniej 95 procent.
Jest to bardzo dobry wskaźnik, dlatego Claudio z powodzeniem stosuje się do uprawy na skalę przemysłową w gospodarstwach.
Gatunek jest również odporny na wirusa mozaiki tytoniowej. Znajduje to odzwierciedlenie w charakterystyce i opisie odmiany, z którą została zarejestrowana w państwowym rejestrze Rosji. Wyjątkowość tego gatunku pozwala hodować Claudio na Północnym Kaukazie - regionie charakteryzującym się gorącym i wilgotnym klimatem.
Wykorzystanie owoców
Owoce Claudio można stosować uniwersalnie. Jego delikatny miąższ pozwala jeść owoce na różne sposoby:
- jako składnik świeżych sałatek;
- w marynowanej formie;
- jako podstawa do farszu;
- w postaci soli.
Owoce Claudio doskonale tolerują zamrażanie, można je suszyć i konserwować. Miazga zawiera dużą liczbę składników przydatnych zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.
Zbieranie owoców papryki bułgarskiej Claudio podjęte w stanie zielonym. Wyjaśnia to fakt, że papryka doskonale dojrzewa w temperaturze pokojowej, a ta procedura zbioru pozwala zachować prezentację większej liczby owoców. Nie ma się czym martwić, ponieważ zielona papryka ma już dobrą soczystość i mięsność.
Możesz jeść Claudio na surowo, w tym celu musisz posiekać lub po prostu posiekać owoce. Zawiera ogromną liczbę przydatnych pierwiastków śladowych.
Interesujące jest to, że papryka jest rekordzistą dla witaminy C. Ilość kwasu askorbinowego w pieprzu przekracza nawet ilość zawartą w owocach cytrusowych.
Zalety i wady
Odmiana ma znaczną liczbę zalet, co znajduje odzwierciedlenie w opisie pieprzu Claudio F1. Kluczowe pozytywne cechy:
- bezpretensjonalność wobec warunków uprawy;
- odporność na choroby;
- o dużych owocach;
- odporność na ciepło;
- możliwość długoterminowego przechowywania;
- dobra przenośność transportu;
- doskonały smak;
- wczesne dojrzewanie;
- uniwersalność użytkowania.
Oprócz wskazanych zalet pieprz Claudio odnotowuje inne niuanse:
- zwiększone wymagania dotyczące wskaźników wilgotności podłoża;
- niskie tempo przejścia od stanu dojrzałości technicznej do całkowitego zabarwienia.
Znając główne zalety i wady odmiany, możesz prawidłowo zaplanować proces uprawy uprawy i uzyskać wspaniałą uprawę.
Rosnące funkcje
Wszechstronność uprawy jest jedną z najbardziej uderzających zalet kultury. Można go uprawiać zarówno w szklarni, jak i na otwartym łóżku ogrodowym. Opis odmiany wskazuje na jej wczesną dojrzałość. Wynika to z faktu, że ogrodnicy zaczynają ucztować na pierwszych pysznych warzywach dwa i pół miesiąca po przesadzeniu sadzonek.
Słodka papryka stawia pewne wymagania glebie, na której rośnie. Zgodnie z nimi zaleca się uprawę tam, gdzie wcześniej rosły takie rośliny:
- kapusta;
- buraki;
- dynia
- groszek
- inne rośliny strączkowe.
W miejscu fasoli nie można sadzić papryki.
Sadzenie nasion dla sadzonek powinno rozpocząć się około połowy marca, jednak każdy hodowca określa ten okres metodą prób i błędów, biorąc pod uwagę warunki, w których będzie uprawiany pieprz Claudio i cechy klimatyczne tego terytorium.
Nasiona pieprzu sadzi się, zanurzając je o 1 centymetr. Odległość między nasionami powinna wynosić co najmniej półtora centymetra. Jeśli zostanie zmniejszona, wyhodowane krzewy będą się zasłaniać, co negatywnie wpłynie na ich stan.
Natychmiast po posadzeniu nasiona należy podlać i przykryć grubą folią, aby odtworzyć warunki szklarniowe.
Po pojawieniu się sadzonek należy szczególnie uważnie monitorować temperaturę powietrza. Wskaźnik nie powinien być niższy niż 22 ° C. Zasadniczo ważne parametry wilgotności gleby i światła.
Sadząc sadzonki pieprzu Claudio w ziemi, należy pamiętać: rośliny nie powinny znajdować się blisko ogórków. Schemat, którego należy przestrzegać podczas procesu sadzenia, jest następujący: jedna roślina powinna rosnąć w obszarze ograniczonym odległością 0, 4 do 0, 5 metra. Zagrożenia mrozem w czasie sadzenia nie powinny już istnieć.
Miejsce do przyszłego lądowania należy przygotować z wyprzedzeniem. W tym celu podłoże, na którym ma być uprawiana Claudio, powinno być karmione jesienią nawozami potasowymi i fosforowymi. Natychmiast w momencie lądowania studnie powinny być wypełnione wodą. Gleba jest zalecana dość luźna, pożądane jest urządzenie odwadniające. Powinieneś monitorować ilość przychodzącego światła - w przypadku niedoboru zaleca się wyposażenie szklarni w dodatkowe źródła światła.