Cedr syberyjski to wiecznie zielona roślina iglasta. Jeśli podążasz za opisem botanicznym, jest to bardziej uważane za sosnę syberyjską. Chodzi o to, że kultura nie ma nic wspólnego z cedrami. Ta kultura przynosi bardzo cenne owoce, które zawierają wiele przydatnych składników. Ponieważ orzechy i pozyskiwany z nich olej są często stosowane w medycynie ludowej.

Opis rośliny

Biolodzy uważają, że cedr syberyjski należy do rodzaju Pine. Dorosłe drzewo może osiągnąć wysokość 44 metrów. Jednak średnia wysokość wynosi zwykle maksymalnie 35 metrów.Stare drzewa mają obwód pnia do 2 metrów. Jednocześnie oczekiwana długość życia takich upraw może przekraczać 500 lat.

Cedru syberyjskiego charakteryzują ciemnozielone igły, które osiągają długość 14 centymetrów. Igły tworzą wiązki, z których każda zawiera 5 igieł. Roślina ma dość krótkie korzenie. Składają się z korzeni palowych, które aktywnie się rozgałęziają.

Takie rośliny występują nie tylko na Syberii. Cedry można zobaczyć w Ałtaju i Uralu, w Mongolii, w północnych regionach Chin. Duże sztuczne plantacje cedrów znajdują się w kilku regionach Federacji Rosyjskiej - Wołogdy, Kostromie, Jarosławiu, Archangielsku. Kultura kwitnienia występuje w środku lata. Zbieranie szyszek jest wymagane w sierpniu i na początku września. Nasiona można przechowywać maksymalnie 5-6 miesięcy. Dłuższy okres przechowywania może prowadzić do zatrucia.

Cedru syberyjskiego wyróżnia gęsta korona, która swoim kształtem przypomina ostry stożek.Gdy drzewo rośnie, staje się szersze. Gładka kora początkowo ma kolor szary, następnie staje się szarobrązowa i pokryta bruzdami. Młode gałęzie osiągają grubość 6-7 milimetrów. Mają jasnobrązowy kolor i są pokryte gęstymi rudymi włoskami. W składzie pąków drzewa nie ma żywicy. Mają 0,6-1 cm długości.

Igły cedru mogą utrzymywać się na gałęziach przez 2-3 lata. Pionowe szyszki wyróżniają się jajowatym lub wydłużonym kształtem. Owocowanie cedrów rozpoczyna się w drugim roku po kwitnieniu. Po dojrzewaniu szyszka osiąga 0,06-0,13 metra. Wyróżnia się mocno sprasowanymi łuskami z pogrubionymi tarczkami. Szyszka może zawierać od 30 do 150 nasion.

Nasiona cedru są duże i brązowe. Nie mają skrzydeł. Po zakończeniu formowania nasion ciemnieją. W takim przypadku szyszki zmniejszają się. Szczyt owocowania przypada na sierpień. W dobrych warunkach duży cedr wytworzy 1000-1500 pąków.

W warunkach naturalnych cedry syberyjskie tworzą ciemną iglastą tajgę. W centrum Ałtaju drzewo może rosnąć na wysokości do 2 kilometrów. Jednocześnie w regionach południowych wzrasta o 2,4 km. Na zachód od Uralu cedry syberyjskie łączą się ze świerkami, modrzewiami i jodłami syberyjskimi.

Przydatne właściwości orzechów

Cedr to jeden z najcenniejszych gatunków drewna. Jej ziarna zawierają dużo tłuszczów i witamin. Mogą być stosowane w przemyśle spożywczym i medycynie. Cenne właściwości orzechów związane są z ich bogatym składem. Należą do nich olej, związki azotu, aminokwasy, jod.

Ponadto orzechy cedrowe zawierają fruktozę, sacharozę, skrobię, błonnik. Zawierają witaminy z grupy B, A, E. Ponadto produkt zawiera garbniki, flawonoidy, katechiny. Skorupa zawiera garbniki, lingin, tłuszcze, żywice, celulozę. Zawiera również mikro i makroelementy.

Jądra cedru pomagają poprawić pamięć. Z ich pomocą można zwiększyć odporność na choroby, wzmocnić serce i naczynia krwionośne oraz poprawić funkcjonowanie układu nerwowego. Łupiny nasion mogą być używane jako materiał do ściółkowania.

Właściwości lecznicze olejku

Z orzeszków piniowych robi się masło. Jest to gęsty bursztynowy płyn o wyraźnym orzechowym aromacie. Ta substancja może być pełnoprawnym analogiem oliwy z oliwek. Aby produkt miał mniejszy kontakt z powietrzem, zaleca się przechowywanie go w szklanym pojemniku z wąską szyjką. Należy to zrobić w ciemnym i chłodnym miejscu.

Naturalne przeciwutleniacze, które są obecne w składzie olejku cedrowego, pomagają zachować świeżość produktu przez długi czas. Z czasem na dnie pojemnika pojawia się osad, jednak nie stanowi on zagrożenia dla ludzi. Ta substancja zawiera pierwiastki śladowe i fosfolipidy.

Olejek cedrowy pomaga kontrolować parametry cholesterolu. Pomaga pozbyć się nadwagi. Efekt ten można osiągnąć dzięki obecności w składzie terpenów.

Jak wyhodować cedr

Cedru syberyjskiego można uprawiać w ogrodzie. Ta roślina potrzebuje dużo potasu. Jednocześnie nie zaleca się wprowadzania azotu do gleby, ponieważ ma to zły wpływ na rozwój systemu korzeniowego. Młode cedry należy z czasem wyplenić z chwastów.

Opinia eksperta

Cedr zaleca się sadzić w wolnym miejscu - z dala od jodeł. Dobrze komponuje się z brzozami, ale między nimi wymagana jest pewna przerwa. Przed posadzeniem cedru ważne jest wcześniejsze oznaczenie terytorium. Aby drzewa mogły się normalnie rozwijać, wymagane jest zachowanie odstępu o wielkości 9 metrów.

Cedry należy rozmnażać z sadzonkami. W takim przypadku najlepiej sadzić rośliny uprawiane w pojemnikach.Mają solidne korzenie. Jednocześnie sadzonki dobrze się przystosowują i szybko rosną. Podczas przesadzania korzenie należy wyprostować i ostrożnie wsunąć do wnęki. Ważne jest, aby upewnić się, że nie zawijają się ani nie wyginają. Piasek należy dodać do ciężkiej gleby. Jednocześnie nie można ścielić pościeli, ponieważ mogą w niej zacząć pasożyty.

Cedr syberyjski wymaga ściółkowania gleby. Pomaga to osiągnąć wentylację i nasycić glebę tlenem. Ściółka pomaga chronić roślinę przed zamarzaniem w zimie i zatrzymuje wilgoć. Należy go dodawać co roku, aby zwiększyć rozmiar korzeni przybyszowych.

Warto wziąć pod uwagę, że cedr syberyjski jest uważany za roślinę bardzo kochającą wilgoć. W czasie upałów roślinę należy regularnie podlewać. W takim przypadku ważne jest, aby skupić się na wysuszeniu bryły gleby. Jesienią cedr przygotowuje się do okresu spoczynku. Dlatego należy go rzadziej podlewać. Zimą prawie nie jest konieczne nawilżanie upraw pojemnikowych.

Możliwe choroby i szkodniki

Dorosły cedr ma silną odporność, co czyni go odpornym na choroby i szkodniki. W takim przypadku młode drzewa mogą cierpieć z powodu chorób i pasożytów. Patologię można wykryć po żółknięciu igieł, plamach i wrzodziejących ubytkach na pniu cedru.

Cedr syberyjski może cierpieć na seryankę lub raka żywicy. Choroba ta objawia się zażółceniem korony i powstawaniem smolistych wrzodów na pniu. W efekcie procesy wzrostu zostają zatrzymane, fotosynteza zostaje zaburzona, drzewo słabnie i jest atakowane przez szkodniki. W zaawansowanych przypadkach może być trudno sobie z tym poradzić, ponieważ kulturę trzeba wyciąć.

Aby wykluczyć taką sytuację wymagane są badania profilaktyczne. Pomogą wykryć chorobę na wczesnym etapie. Możliwe jest wyeliminowanie pierwszych objawów patologii za pomocą takich środków jak Vectra, Bayleton, Fitosporin.

Poza tym cedr syberyjski może cierpieć z powodu rdzy igłowej. Tej patologii towarzyszy tworzenie się małych pęcherzyków między igłami. Z biegiem czasu pęcznieją i pękają. Stamtąd wysypuje się drobny czerwony pyłek. Rdza prowadzi do osłabienia wytrzymałości cedru i negatywnie wpływa na jego właściwości dekoracyjne. Aby wyeliminować patologię, pomogą takie środki jak „Strobi”, „Topaz”, „Hom”.

Pasożyty, które chcą jeść soki cedru, przyciąga zapach jego igieł. Do najgroźniejszych szkodników należą mszyce sosnowe, hermy, łuski. Zagrożenie stanowią również korniki, jedwabniki, ćmy. Niektóre pasożyty mogą doprowadzić do zniszczenia sadzonek w ciągu zaledwie kilku tygodni. Dlatego tak ważne jest unikanie rozprzestrzeniania się pasożytów na drzewie.

Aby zapobiec infekcji, należy stale sprawdzać młode igły cedru pod kątem jaj i innych nietypowych zmian.W przypadku wykrycia pasożytów i ich larw należy niezwłocznie zastosować preparaty owadobójcze. Do najskuteczniejszych środków z tej kategorii należą Fufanon, Fitoverm, Iskra. Actellik i Aktara są uważane za nie mniej skuteczne leki.

Aby zapobiec inwazji szkodników na drzewa, ważne jest, aby obszar wokół drzewa był czysty. W takim przypadku wymagane jest terminowe pozbycie się suchej trawy i opadłych liści. Przed nadejściem zimy zaleca się wykopanie kręgów przypniowych cedru, ponieważ larwy szkodników często zimują w korzeniach, które mogą zainfekować uprawy w następnym roku.

Opinia eksperta

Wiosną, po stopieniu się śniegu, warto podlać koło pnia wrzącym roztworem nadmanganianu potasu. Ten lek pomaga pozbyć się larw szkodników i zarodników grzybów. Wrząca woda nie zaszkodzi korzeniom cedru. Gdy przechodzi przez chłodny grunt, ciecz ochładza się do komfortowej temperatury.

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

W medycynie ludowej często stosuje się żywicę cedrową. To żywica cedru syberyjskiego. To narzędzie zawiera dużo fitoncydów, co pozwala na stosowanie go do gojenia się ran. W latach wojny substancja ta hamowała nawet rozwój gangreny. Żywica składa się w 70% z kalafonii. Zawiera również 30% terpentyny. Dodatkowo z substancji wytwarzany jest balsam terpentynowy.

Sok jest stosowany w leczeniu następujących patologii:

  • rany i inne zmiany dermatologiczne;
  • choroby jamy ustnej;
  • patologie układu oddechowego;
  • niektóre typy raka;
  • choroby narządu ruchu;
  • niewydolność serca;
  • patologie układu nerwowego i hormonalnego;
  • choroby układu pokarmowego.

Leczenie zależy od rodzaju problemu:

    Rany – w takim przypadku zaleca się nałożenie żywicy na problematyczny obszar. Możesz również wlać żywicę w uszkodzoną skórę.
  1. Złamania - pocieranie chorego miejsca pomaga przyspieszyć gojenie się kości.
  2. Ubytki wrzodziejące, oparzenia i czyraki – w tym przypadku zmiękczoną żywicę należy połączyć z neutralnym olejem lub wazeliną. W powstałym produkcie musisz namoczyć tampon i przymocować go do obszaru problemowego.
  3. Opryszczka - w początkowej fazie infekcji żywicę należy wymieszać w równych częściach z dowolnym olejem roślinnym. W powstałym produkcie należy namoczyć wacik i nałożyć na obszar problemowy przez 20 minut. Zabieg należy wykonywać co 4 godziny.
  4. Ból zęba - po prostu przyłóż kawałek żywicy do bolącego zęba.
  5. Zaburzenia erekcji - w tym przypadku należy wziąć 1 małą łyżeczkę żywicy i wymieszać z 500 mililitrami wódki.Pozostaw kompozycję na 5 dni w ciemnym i zimnym miejscu. Trzeba go codziennie wstrząsać. Gotowy produkt zaleca się przyjmować 3 duże łyżki z posiłkami. Należy to robić dwa razy dziennie.

Oprócz żywicy w medycynie ludowej można stosować igły sosnowe, olej, łupiny orzecha. Igły pomagają na szkorbut. Jednocześnie nalewka z łupin orzecha skutecznie likwiduje głuchotę, niewydolność nerek i wątroby, zaburzenia nerwowe i hemoroidy. Odwar pomaga uporać się z nadmiernym owłosieniem.

Olejek z cedru syberyjskiego zawiera dużo wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Zaleca się stosować codziennie 20 mililitrów. Preparat pomaga pozbyć się nadwagi, normalizuje ciśnienie krwi oraz przywraca skład lipidowy krwi.

Rozgniatane orzechy pomagają zmniejszyć wydzielanie soku żołądkowego i obniżyć jego parametry kwasowości. Aby pokryć dzienne zapotrzebowanie na witaminę E, zaleca się spożycie 100 gramów orzechów. Działają również zapobiegawczo w przypadku niewydolności serca.

Sosnowy aromat korzystnie wpływa na funkcjonowanie układu oddechowego. Ludzie wykorzystują tę wyjątkową cechę rośliny od czasów starożytnych.

Cedr syberyjski to wiecznie zielona roślina iglasta, którą można uprawiać na swojej działce. Ta kultura ma wiele przydatnych właściwości. Dlatego jest często stosowany w medycynie tradycyjnej do zwalczania różnych patologii.

Kategoria:

Drzewa