Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

W celu oszczędności paliwa i zapobiegania erozji zaleca się wprowadzenie uprawy zerowej (oszczędnej). Ta metoda różni się od tradycyjnego rolnictwa tym, że ziemia nie jest orana, a resztki pożniwne pozostają na polu i tworzą ściółkę. Podczas siewu robi się małą bruzdę, w którą aplikuje się nawóz i wysiewa nasiona.

Czym jest brak orki

Dzikie rośliny wytwarzają nasiona, kiełkują bez uprzedniego owinięcia wierzchniej warstwy gleby. Podobną metodę można zastosować do upraw rolnych. Technologia uprawy, w której ziemia nie jest uprawiana, nazywa się no-till lub No-Till.

Uzasadnienie wprowadzenia ochrony gruntów:

  • orka nie jest konieczna do uprawy roślin;
  • w naturze resztki roślin pozostają na powierzchni ziemi i służą jako pogłówny nawóz;
  • pozostała ściółka chroni glebę przed odparowaniem wody, chroni przed bezpośrednim nasłonecznieniem, wietrzeniem i zapobiega erozji.

Wraz z wprowadzeniem No-Till, ziemia pozostaje nienaruszona od wysiewu nasion do zbioru i po zbiorach aż do nowego zasiewu. To prawda, że \u200b\u200bpodczas siewu redlice siewników robią w glebie długie szczeliny. Oszczędność technologii wyklucza zniszczenie struktury gleby.

Przy zastosowaniu No-Till konieczne jest zniszczenie chwastów za pomocą herbicydów w początkowej fazie. We wszystkich kolejnych sezonach chwasty zwalcza się płodozmianem i nawozem zielonym.

Kto to wymyślił?

Pomysł wysiewu nasion na nieuprawianej glebie przyszedł do głowy pierwszym rolnikom. W dawnych czasach za pomocą patyka robiono na powierzchni rowki, wrzucano do nich ziarna i zasypywano ziemią. To prawda, że głównymi wrogami upraw rolnych zawsze były chwasty. Jako środek do zwalczania chwastów wymyślili pług i głęboką orkę pola.

Opinia eksperta

Naukowiec Ovsinsky badał prymitywne rolnictwo w latach 70. XIX wieku. To prawda, że stara technologia użytkowania gruntów nie zakorzeniła się na ziemiach. Ale w Stanach Zjednoczonych rolnictwo konserwujące rozpowszechniło się w latach 30. XX wieku. Amerykanie wprowadzili No-Till, aby zapobiec niszczącemu wpływowi erozji wietrznej na grunty rolne. Brazylijscy rolnicy pożyczyli swoje doświadczenie.

Pionierom zero-till przyszło zmierzyć się z wieloma wyzwaniami. Ze względu na stosowanie herbicydów w glebie gromadzą się chemikalia, które szkodzą uprawom. Nowa metoda wymagała stworzenia specjalnego sprzętu (siewników bezpośrednich).

Renesans uprawy bezorkowej był napędzany odkryciem nowej generacji herbicydów, które zwalczają wegetatywne chwasty i rozkładają się natychmiast w kontakcie z glebą. W latach 60. Brytyjczycy stworzyli Paraquat i Dukat, dzięki którym uprawiane pole było od razu gotowe do siewu.

Obecnie technologia zero jest szeroko stosowana w USA, Argentynie, Brazylii, Kanadzie, Paragwaju, Indiach. Dzięki uprawie konserwującej oszczędza się paliwa i smary, zapobiega się procesom erozyjnym.

Zalety i wady No-Till

Zalety technologii oszczędzania:

  • zmniejszenie liczby prac orkowych;
  • nie 15, ale wymaganych jest 3-5 przejazdów sprzętu przez boisko w sezonie;
  • nacisk samochodów na podłoże maleje;
  • oszczędzaj pracę, finanse, czas;
  • nie potrzeba kultywatorów;
  • obniżenie kosztów naprawy samochodu i paliwa;
  • ściółka zapobiega parowaniu wilgoci i kiełkowaniu chwastów;
  • poprawia strukturę gleby;
  • ochrona populacji owadów pożytecznych (dżdżownic);
  • rozkładające się szczątki roślin przyczyniają się do gromadzenia materii organicznej w górnych warstwach ziemi;
  • zapobiega erozji;
  • poprawia infiltrację opadów;
  • nawozy nie są wypłukiwane przez spływ powierzchniowy;
  • wydajność wzrasta.

Wady uprawy zerowej:

  • nie można stosować w warunkach podwyższonej wilgotności bez tworzenia systemów odwadniających;
  • używany tylko na płaskim terenie (wymagane wyrównanie powierzchni);
  • nie dotyczy wszystkich upraw;
  • potrzebne herbicydy;
  • Szkodniki gromadzą się pod ściółką;
  • wymagana specjalna technika;
  • wymaga płodozmianu, sadzenia zielonego nawozu.

Od czego zacząć przejście na nową technologię

Metoda No-Till składa się z trzech głównych etapów: oprysku herbicydem pola, wysiewu nasion w nienaruszonej glebie, zbioru. Nawozy stosuje się podczas siewu. Do prowadzenia takiej działalności rolniczej konieczny jest zakup specjalistycznego sprzętu (opryskiwacz, ciągnik, siewnik do siewu bezpośredniego, kombajn zbożowy).

Najpierw wyrównaj pole. Wyrównanie powierzchni przed użyciem technologii zerowej jest warunkiem wstępnym. Wyrównany teren jest dodatkowo traktowany głęboszem, za pomocą którego niszczona jest „podeszwa” pługa.

Wiosną, po wykiełkowaniu chwastów, przeprowadza się oprysk herbicydem. Po przetworzeniu ściółkowana powierzchnia gleby jest niszczona za pomocą siewnika. Otwieracze tej techniki pozostawiają na ziemi rowki w kształcie litery V lub T. W tym samym czasie wysiewa się nasiona, nawozi pod korzeń metodą pasową i zamyka łoże.

Używanie agrochemikaliów w uprawie bezorkowej

Na początkowym etapie będziesz musiał stosować herbicydy ciągłe. Przed siewem pole jest oczyszczane z chwastów. W przypadku silnego porażenia w okresie wegetacji roślin rolniczych stosuje się selektywne herbicydy. W kolejnych sezonach zmniejsza się ilość herbicydów. Rozrzucona ściółka na polu zapobiega wzrostowi chwastów.

Opinia eksperta

Ale szkodniki owadzie rozmnażają się pod szczątkami roślin. Jednak ich liczebność jest kontrolowana przez drapieżne owady żyjące pod ściółką. W przypadku silnego namnażania się szkodników stosuje się dodatkowo insektycydy w celu ograniczenia ich liczebności. To prawda, że \u200b\u200breżim fitosanitarny można poprawić nawet bez użycia agrochemii, to znaczy dzięki prawidłowemu płodozmianowi.

Oprócz herbicydów i insektycydów stosuje się fungicydy i nawozy (wymagane na początku sezonu wegetacyjnego). Ilość i sposób ich stosowania zależą od stanu upraw. Opryskiwacze samojezdne służą do obróbki i pogłównego nawożenia.

Główne błędy wdrożenia No-Till

W przypadku uprawy bezorkowej nie spiesz się z wysiewem nasion. W przypadku tradycyjnej technologii siew rozpoczyna się wcześnie, aby rośliny wyprzedziły wzrost chwastów i wychwytywały wilgoć z gleby. W przypadku stosowania No-Till, wręcz przeciwnie, zaleca się poczekać do wykiełkowania chwastów i przeprowadzić zabieg ciągłym herbicydem.

Pożądane jest stosowanie nawozu miejscowo, czyli podczas prac siewnych z boku nasion lub pod nimi. Aby skorzystać z tej metody, potrzebujesz specjalnego zespołu wysiewającego. Ale chwasty nie będą miały dostępu do nawozu.

Wraz z wprowadzeniem uprawy bezorkowej populacje chwastów mogą ulec zmianie. Na polu mogą pojawić się chwasty odporne na działanie herbicydów ciągłych. Trzeba z nimi walczyć nie poprzez zwiększanie ilości zabiegów herbicydowych, ale za pomocą właściwego płodozmianu, w którym sama uprawa będzie hamować wzrost chwastów.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogród i działka