Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Lasy o zmiennej wilgotności są charakterystyczne dla obszarów, w których naprzemiennie występują sezonowe deszcze i sucha pogoda. Wyróżniają się unikalnymi cechami klimatycznymi, pięknymi krajobrazami, różnorodną florą i fauną. W okresie wilgotnym strefy te przypominają lasy równikowe. Gleby lasów o zmiennej wilgotności również mają unikalne cechy.

Opis i funkcje

Takie lasy znajdują się głównie w klimacie podrównikowym, który charakteryzuje się występowaniem susz i opadów. Ten typ lasu występuje na niewielkich obszarach, ale dotyka wielu regionów - Afryki, Ameryki Południowej i Północnej, Azji.

Główną cechą wyróżniającą glebę tego typu lasu jest uważana za jaskrawoczerwony kolor. Wiąże się to z wietrzeniem elementów użytkowych. Do powstania próchnicy wymagana jest roślinność nasycająca glebę materią organiczną. Ale obfite opady deszczu prowadzą do przenikania składników pokarmowych w głąb i zmniejszają zawartość próchnicy w górnym poziomie.

Wraz z nadejściem suchej pogody rozpoczyna się ostatni etap powstawania czerwonych gleb. Faktem jest, że użyteczne substancje pozostające na powierzchni są zwietrzałe. W rezultacie pozostają tlenki żelaza, które wpływają na kolor gleby.

Takie gleby są typowe dla stref o silnie zmiennym klimacie. Doskonałym przykładem są kraje tropikalne i subtropikalne. Tam czas trwania opadów i dni suchych wynosi po 6 miesięcy. Kolor gleby zależy od klimatu i roślinności regionu. Może być czerwono-brązowy lub czerwono-żółty. Pierwsza grupa ziem nazywana jest glebą czerwoną, a druga ziemią żółtą.

Oba rodzaje gleb występują w subtropikalnych i tropikalnych lasach oraz na stepach. Charakteryzują się grudkowo-ziarnistą strukturą. Główną różnicą jest zawartość organiczna. Czerwone gleby są uważane za najbardziej zwietrzałe. Mają jednak potężniejszy humus niż zheltozemy i dlatego są uważane za bardziej płodne.

Klimat i geografia

Letnia temperatura na terenach takich lasów wynosi +27 stopni. Zimą rzadko spada poniżej +21 stopni. Pora deszczowa przychodzi po najgorętszym miesiącu.

Lasy typu zmiennego wilgotnego występują głównie w klimacie podrównikowym. Wyróżnia się reżimem suszy i opadów. Ten typ lasu obejmuje wiele regionów:

  • Afryka - Kamerun, południowy Sudan, Kongo, północna Angola;
  • Ameryka Północna;
  • Ameryka Południowa - w szczególności duże obszary Brazylii;
  • Indochiny;
  • Sri Lanka;
  • Indie.

Takie lasy są typowe dla umiarkowanych i subtropikalnych stref klimatycznych. Dotyczy to przede wszystkim klimatu monsunowego po wschodniej stronie Eurazji. Lasy o zmiennej wilgotności występują w Chinach, Korei. W Federacji Rosyjskiej są zlokalizowane na Terytorium Chabarowskim, Primorye, Sachalin.

Jakie gleby przeważają w lasach zmiennowilgotnych

Gleby we wszystkich obszarach lasów zmiennowilgotnych znacznie różnią się od innych typów. Charakteryzują się czerwonym odcieniem i silnym zwietrzeniem minerałów. Na takich obszarach w krótkim czasie spada dużo opadów. Stałe ciepło stwarza warunki do aktywnego wzrostu zieleni.

Opinia eksperta

Roślinność jest uważana za źródło kwasów organicznych. Woda przenosi je do głębokich struktur i rozpoczyna proces rozpuszczania skał mineralnych. Przy aktywnym wietrzeniu i nawilżaniu wiele minerałów i pierwiastków biochemicznych jest usuwanych z gleby wodą. W rezultacie pozostają tylko najbardziej odporne - żelazo, kwarc, kaolinit, aluminium.

Ze względu na te cechy gleby nazywane są feralitycznymi. Obecne w strukturze tlenki żelaza nadają glebie czerwony, ciemnobrązowy i żółtawy odcień.

Roślinność i płodność

Aby gleba była żyzna, musi zawierać duży zapas próchnicy. Jeśli jego zawartość wynosi do 4%, glebę uważa się za niepłodną. Ziemie koloru czerwonego prawie nie zawierają próchnicy. Jego zawartość wynosi około 3%.W składzie pozostają tylko najbardziej odporne substancje - kwarc i kaolinit.

Ze względu na skład gleby flora lasów o zmiennej wilgotności jest uważana za bardzo monotonną, ponieważ tylko określone rośliny przystosowały się do warunków pogodowych. Tak więc na sawannach, na których występują czerwone gleby, rzadko można zobaczyć drzewa. Dominuje tu roślinność zielna. W tym samym czasie czasami pojawiają się drzewa - najczęściej baobaby.

Roślinność takich lasów reprezentowana jest głównie przez gatunki drzew iglastych, liściastych i zimozielonych. Są też pnącza i paprocie. Należy pamiętać, że w okresie mokrym drzewa wyróżniają się bogatymi zielonymi liśćmi. Kruszy się podczas suchego klimatu.

Jedynym wyjątkiem są wiecznie zielone. Należą do nich palmy, fikusy, bambus. Do tej kategorii zalicza się również cyprysy, różne rodzaje magnolii, drzewo kamforowe. Dość często w tych strefach występuje jodła i świerk.Z drzew liściastych warto wyróżnić lipę, dąb, klon, orzech, jesion.

Aplikacja

Pomimo niskiej żyzności gleb czerwonych próchnica w ich składzie wyróżnia się doskonałą mocą. Ma około 20 centymetrów. Dzięki temu istnieje możliwość wykorzystania terenu w rolnictwie. Pozwalają na uprawę owoców cytrusowych i niektórych warzyw - w szczególności buraków.

Żółte gleby są uważane za mniej żyzne. Wynika to z dużej zawartości gliny i słabo wyrażonej próchnicy. Jednak taka ziemia jest również dozwolona pod uprawę rolną. Wykorzystywane są do plantacji herbaty i winogron.

Zmienne lasy deszczowe mają wiele cech charakterystycznych. Takie strefy wyróżniają się wyjątkową glebą, która może być wykorzystywana w rolnictwie. Jednocześnie gleba jest uważana za mało żyzną i wymaga starannej uwagi przy wdrażaniu środków agrotechnicznych.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogród i działka