Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Tworzenie gleb wiecznej zmarzliny-tajgi występuje w regionach, w których obserwuje się wieczną zmarzlinę. W profilu glebowym występują przemarznięte poziomy, co zapobiega wymywaniu go przez wodę. Dlatego usuwanie materii organicznej i składników mineralnych jest trudne. Cechą charakterystyczną takiej gleby jest niska żyzność. Dlatego prawie nigdy nie jest używany do celów rolniczych.

Charakterystyka

Struktura mineralogiczna tego typu gleby jest dziś słabo poznana. Pod wpływem stałych wiatrów i mrozów obserwuje się niską zawartość silnie rozproszonych minerałów. Na ich strukturę duży wpływ mają skały glebotwórcze.

Cechą takich gleb jest wysoka kwasowość. Jednocześnie w miarę jej pogłębiania zmniejsza się jej nasilenie. Podział według ogólnej struktury chemicznej jest uważany za słaby. Ale wzdłuż całego profilu glebowego zauważalne jest nagromadzenie tlenków żelaza, które są dość mobilne. Jest to silnie wyrażone w górnej części horyzontu. Zawartość tego pierwiastka w takich warstwach sięga 20-25%.

Jego gromadzenie odbywa się według pewnego schematu. Tak więc przy ciągłym wietrzeniu w strukturze gleby powstaje wolne żelazo. W okresie jesienno-zimowym pędzi z prądami wody i pod wpływem przemarzania utrwala się w górnych warstwach.

Niższe parametry temperaturowe w górnych strukturach gleby są związane z cechami klimatycznymi. Charakteryzuje się małą grubością pokrywy śnieżnej i niską temperaturą powietrza. Latem prąd wilgoci jest eliminowany w dół, co prowadzi do niskiego parowania gleby.

W tym samym czasie rozpuszczone substancje organiczne schodzą wraz z wodą w dół, ale wraz z nadejściem jesieni znów się podnoszą. W przypadku zbiegu prądów wstępujących i opadających następuje proces glebotwórczy gleb wiecznej zmarzliny-tajgi o znacznych parametrach ferruginizacji.

Jeśli dominują prądy zstępujące, rozpoczyna się bielicowanie gleby. W tym przypadku żelazo i zasady są wypłukiwane, co powoduje spadek parametrów płodności. Podczas orki pogarszają się właściwości wodno-chemiczne gleby. Tworzenie tego typu gruntów odbywa się głównie pod liściastą tajgą. Ich główne cechy przedstawiono w tabeli:

KryteriumProfilReakcjaZawartość próchnicy w procentachWspółczynnik wilgotności
Wartość
Jednolity pod względem ogólnego składu
Lekko kwaśny, czasem lekko zasadowy
3-5
1

Na jakich kontynentach się znajdują

Położenie geograficzne stref wiecznej zmarzliny tajgi przypada na północne części regionu Zabajkał. Takie gleby występują w Czukockim Regionie Autonomicznym w Jakucji. Takie ziemie są na Kołymie. Są one również zlokalizowane w strefie leśnej Alaski.

Typowe strefy takich gleb znajdują się w rejonie Tarczy Kanadyjskiej. Są takie ziemie na półwyspie Labrador. W Azji dolna granica takich ziem odpowiada 50 stopniom szerokości geograficznej północnej. W Ameryce Północnej i na Alasce są zlokalizowane pod kątem 60 stopni.

W Eurazji taka gleba zajmuje około 4% terytorium, co odpowiada 2230 tysiącom kilometrów kwadratowych. W Ameryce Północnej takie grunty stanowią 2,4% terytorium. Odpowiada to 590 tysiącom kilometrów kwadratowych.

Lśniące gleby zajmują 200 milionów hektarów w strefach klimatycznych. W Eurazji ten typ gleby występuje w strefach nieciągłej i ciągłej wiecznej zmarzliny. W Ameryce Północnej występuje w strefach wiecznej zmarzliny na wyspach o niskich temperaturach.

Warunki formacji

Gleby te powstają w regionach wiecznej zmarzliny. W tych strefach ujemne temperatury obserwuje się przez większą część roku - przez 7-8 miesięcy. Latem górne warstwy gruntu topnieją, ale wraz z nadejściem zimy ponownie zamarzają.

Powstanie gleb wiecznej zmarzliny-tajgi wiąże się właśnie z trudnymi warunkami klimatycznymi. Przymrozki przez cały sezon wegetacyjny utrudniają roślinom pobieranie cennych pierwiastków, powodując spowolnienie ich wzrostu i rozwoju. Zaburzeniu ulega również proces rozkładu resztek roślinnych.Powoduje to zakłócenie normalnego cyklu biologicznego substancji i prowadzi do powstania dna lasu.

Wieczna zmarzlina, która utrzymuje się od setek lat, wpływa zarówno na reżimy termiczne, jak i wodne. Wpływa na przebieg procesów fizycznych i chemicznych zachodzących w glebie oraz powstawanie mikrorzeźby. W strefach, w których wieczna zmarzlina występuje w postaci gęstej skorupy lodowej, obserwuje się nadmierne zwilżanie poziomów glebowych. Jest też ich glejowanie. W wyniku tych procesów pierwiastki humusowe gromadzą się w strefach podwiecznej zmarzliny.

Opinia eksperta

Charakterystyczną cechą regionów wiecznej zmarzliny-kontynentalnej jest to, że nawet w sierpniu parametry temperaturowe gleby są znacznie niższe niż ogrzewanie powietrza. To samo dotyczy ogólnej wartości średnich dobowych temperatur. Jest to podobne do zamarzniętych gleb znajdujących się za kołem podbiegunowym.Ilość opadów w takich regionach wynosi 250-600 milimetrów.

Gleby wiecznej zmarzliny i tajgi zajmują imponujące obszary naturalne. Często znajdują się w trudno dostępnych miejscach. W ich granicach wskaźniki wilgotności i cechy skał, które wpływają na tworzenie się gleby, znacznie się zmieniają.

Gleby wiecznej zmarzliny-tajgi to obszerna kategoria gleb, którą bardzo trudno podzielić na podgatunki. Wynika to z małej liczby badań.

Struktura profilu morfologicznego

Dla takich gleb charakterystyczna jest stosunkowo prosta budowa profilu. Jest słabo zróżnicowana horyzontalnie. Za charakterystyczne cechy tego typu gleb uważa się wyraźne glejowanie i torfowość.

Z reguły pod warstwą ściółki torfowej tworzy się horyzont brunatno-płowy lub czerwono-rdzawy. Może być piaszczysta lub gliniasta. Element ten charakteryzuje się żwirową strukturą.

Horyzont C nie zawsze jest podświetlony. Parametry miąższościowe warstw ziemi drobnej wynoszą 80-90 centymetrów, a sezonowe rozmrażanie gleb sięga 80-120 centymetrów. Cały profil jest kwaśny.

Główne procesy glebotwórcze

Do kluczowych procesów glebotwórczych należą:

  • tworzenie miotu;
  • krioturbacja;
  • strukturyzacja kriogeniczna;
  • gruboziarnisty proces próchnicowo-akumulacyjny;
  • błyszczenie.

Zastosowanie gospodarcze

Większość tych typów gleb nie nadaje się do uprawy roli. Jednak niektóre obszary można wykorzystać do uprawy roślin. Odbywa się to po rekultywacji, która zapewnia głębsze rozmrożenie latem.

Opinia eksperta

Obszary występowania takich gleb są dziś często wykorzystywane jako bazy do hodowli zwierząt futrzarskich. Również na tych terenach aktywnie tworzą się obiekty łowieckie i rybackie. Na takich glebach rosną głównie mchy, porosty i krzewy. Dlatego są wykorzystywane jako pastwiska dla jeleni.

Poza tym w tych rejonach występuje wiele lasów liściastych z cennymi gatunkami. Są surowcami dla przemysłu drzewnego i budownictwa.

Ulepszenie

Zimny klimat i bliskie położenie wiecznej zmarzliny sprawiają, że gleba nie nadaje się do użytku rolniczego. Wyjątek stanowią łąkowo-czarnoziemne gleby wiecznej zmarzliny Środkowej Jakucji.

Przy odpowiednim użytkowaniu w tym regionie możliwe jest osiągnięcie wysokich plonów roślin pastewnych. Poprawa struktury gleby wymaga zastosowania nawozów mineralnych i organicznych oraz pełnego nawodnienia.

Roślinność

Gleby wiecznej zmarzliny-tajgi nie są tak urodzajne jak gleby bielicowe czy czarnoziemy. W strefach tych dominuje fitocenoza, na którą składają się wrzos, borówka brusznica i inne rodzaje krzewów. Również tutaj występują takie rośliny jak niewymiarowe odmiany brzozy, olchy. Ponadto w takich miejscach rosną wierzby karłowate i sosny karłowate.

Gleby wiecznej zmarzliny-tajgi charakteryzują się niską żyznością, dlatego są rzadko stosowane w rolnictwie. Jednocześnie niektóre środki ulepszania gleby umożliwiają w niektórych regionach wykorzystanie ich do uprawy niektórych roślin.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogród i działka