Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Gleby bagienne najczęściej występują w strefach tundry i lasów tajgi. Są również powszechne na stepach leśnych i innych obszarach. Powstawanie tego typu gleb prowadzi do zatapiania gruntów lub torfu w zbiornikach wodnych. Procesowi temu towarzyszy torfowanie i glejowanie mineralnej części profilu glebowego. Rozwój takiej gleby jest możliwy tylko w warunkach dużej wilgotności.

Warunki formacji

Bagno to gleba zawierająca dużo nierozłożonych lub częściowo rozłożonych resztek roślinnych. Kumulują się pod wpływem długotrwałego zwiększonego nawilżenia.

Powstawanie gleb bagiennych spowodowane jest oddziaływaniem specjalnego procesu glebotwórczego, któremu towarzyszy zwiększona wilgotność. Wiąże się z tym wpływ atmosferycznych i stojących wód gruntowych.

Na składowe procesu powstawania tego typu gleb składa się torfowanie i glejowanie. Pierwsza koncepcja zakłada nagromadzenie resztek roślinnych i próchnicy, co prowadzi do niedoboru tlenu i rozwoju procesów beztlenowych.

Gleying to proces biochemiczny związany z redukcją żelaza i manganu. Z konieczności obejmuje różne grzyby i bakterie. Jednocześnie gleba charakteryzuje się ciemnym odcieniem.

Główne procesy glebotwórcze

Procesowi glebotwórczemu towarzyszy akumulacja torfu w strukturze gleby oraz glejowanie związków mineralnych. Proces ten rozwija się w wyniku ciągłego podlewania, które jest spowodowane oddziaływaniem spływów wód gruntowych i powierzchniowych.

Gdy występują powodzie, które są związane z degradacją rzeźby terenu i wpływem opadów, woda zastyga. Jednak ten rodzaj gleby może również występować na terenach o płaskim terenie. Wynika to z obecności wodoodpornej warstwy gleby. Jeśli woda gruntowa jest wysoka, górne warstwy są przesycone wilgocią, a rośliny dobrze na nich rosną.

Ta materia organiczna stopniowo rozkłada się na bagnach i jest podstawą fragmentów żyznej gleby. Po pewnym czasie tworzy się gruba warstwa torfu.

Jednocześnie za główny czynnik oddziaływania uważa się samą strefę naturalną, która charakteryzuje się określonymi warunkami i klimatem. To samo w sobie sprzyja zaleganiu wody i tworzeniu się torfu.

W rzeczywistości bagnista gleba to torfowisko, które jest przeplatane strefami glejowymi. Skład, struktura i wygląd gleby zależą od rodzaju zalania.

Struktura i klasyfikacja profilu

Profil gleby bagiennej ma kilka horyzontów genetycznych różniących się charakterystyką i zawartością próchnicy:

  • gruba warstwa ściółki leśnej lub kłaczków, która jest powierzchniową warstwą mchów nienaruszoną rozkładem;
  • horyzont torfowy, który dzieli się na podhoryzonty;
  • gley horyzont.

W zależności od procesu powstawania i stref naturalnych, bagna dzielą się na 2 grupy - wyżynne i nizinne. Pierwsza kategoria obejmuje następujące odmiany:

  • zwykłe - nazywane są też organogennymi;
  • przejściowe - zawierają fragmenty mchu i trawy;
  • położone na warstwach piaszczystych - nazywane są humusowo-żelazistymi.

Gleby torfowiskowe występują w rejonach tajgi Syberii, Kamczatki, Sachalinu. Charakteryzują się wysokim stopniem zakwaszenia, niską zawartością popiołu i znaczną wilgotnością.

Opinia eksperta

Gleby łąkowo-bagienne występują na zachodniej Syberii, na Dalekim Wschodzie, w regionie Omska. Różnią się kwasowością i zawartością węglanów. Główne podtypy takich gleb to gleby glejowe i torfowo-glejowe.

Dodatkowo gleby podmokłe dzielą się na następujące grupy:

    Według stopnia rozwoju procesów torfotwórczych. Powstawanie i rozkład torfu i gleju powodują powstawanie żyznych typów gleb o różnej zawartości próchnicy i próchnicy. Różnią się także stopniem zakwaszenia. Według tego kryterium gleby dzielą się na wyżynne, nizinne i torfowo-glejowe.
  1. Z ekonomicznego punktu widzenia.Kryterium to implikuje uwzględnienie właściwości gleby w zależności od różnorodności bagien. Za niezbyt odpowiednie uważa się gleby jeździeckie, w których podłoże nie jest całkowicie rozłożone. Są kwaśne i zawierają mało użytecznych substancji.

Mokradła przepływowe bardziej nadają się do zabudowy i adaptacji na potrzeby rolnictwa. Charakteryzują się neutralnymi parametrami kwasowości oraz wysokiej jakości rozkładem torfu.

Skład i właściwości

Struktura poziomu torfowego wpływa na skład, cechy i żyzność gleb bagiennych. Skład horyzontów glejowych jest zróżnicowany. Decyduje o tym w dużej mierze skład granulometryczny, mineralogiczny i chemiczny skał, na których tworzą się gleby torfowe.

Wspólne cechy to niekorzystne właściwości fizyczne, takie jak dezagregacja i zagęszczenie, obecność odmian żelazawych.Ocenę agronomiczną i genetyczną typów gleb torfowych przeprowadza się z uwzględnieniem miąższości warstwy torfu. Warto również wziąć pod uwagę następujące parametry torfu:

  • poziom rozkładu;
  • skład botaniczny;
  • struktura materii organicznej;
  • zawartość azotu;
  • zawartość popiołu i skład tych składników;
  • cechy fizyczne.

Jak poprawić?

W celu poprawy składu i struktury gleb bagiennych zaleca się zastosowanie całego szeregu działań:

    Najpierw osusz glebę. Aby skierować wodę, buduje się zbiorniki i śluzy. Przyczynia się to do zwiększonej mineralizacji pierwiastków organicznych, zwiększonego napowietrzenia gleby oraz utleniania składników żelaznych.
  1. Systematycznie aplikuj do gleby azot, potas i fosfor. Jest to szczególnie ważne w pierwszych latach po odsączeniu.
  2. Regularnie stosuj miedź. Gleby bagienne zawierają niewiele tego składnika.
  3. W przypadku gleb wyżynnych i przejściowych wykonać wapnowanie. Zabieg ten pomaga obniżyć parametry kwasowości.
  4. Usuń chwasty, ponieważ ich system korzeniowy powoduje zagęszczenie gleby.

Użyj

Torf gruntowy może być stosowany jako nawóz organiczny. Ten opatrunek pogłówny doskonale sprawdza się na glebach darniowych i bielicowych. Odmiana mchu tego produktu jest stosowana na ściółkę dla zwierząt, ponieważ bardzo dobrze pochłania gazy i odchody, co zmniejsza utratę azotu. Poziomy torfowe są wykorzystywane do kompostowania. Pomaga to uzyskać wysokiej jakości nawozy.

Opinia eksperta

Na terenach odwodnionych dopuszcza się sadzenie różnych upraw - słonecznika, lucerny, koniczyny słodkiej, koniczyny. Mogą również uprawiać rośliny wieloletnie.

Roślinność

Wrzosowiska i mchy torfowce zwykle rosną na torfowiskach wysokich. Występują również karłowate odmiany brzozy i sosny. Nizinne bagna są trawiaste, hipnotyzujące lub leśne. W pierwszym przypadku występują na nich turzyce, wełnianka i trzcina. Typy Hypnum charakteryzują się przewagą mchów, natomiast typy leśne mają stanowisko olszy czarnej.

Gleby bagienne różnią się strukturą i składem. Należy to wziąć pod uwagę przy wykorzystywaniu gleby do celów rolniczych.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogród i działka