Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Właściwości fizyczne i mechaniczne gleby są ważne dla określenia jej wartości użytkowej. Rozważ opis właściwości fizycznych i mechanicznych, które obejmują plastyczność, kleistość, pęcznienie i odpowiadający im skurcz, spoistość, dojrzałość fizyczną gleby, jej twardość i odporność właściwą podczas obróbki maszynami rolniczymi.
Ogólne pojęcia
Właściwości fizyko-mechaniczne gleby pozwalają jej intensywnie wpływać na wzrost i rozwój wszystkich form roślin, szybkość i łatwość kiełkowania nasion, rozchodzenie się systemu korzeniowego na głębokość i szerokość, mają istotny wpływ na uprawę maszyny.
Właściwości fizyczne i mechaniczne
Pojęcie to obejmuje plastyczność, lepkość gleby, pęcznienie pod wpływem wilgoci, skurcz wysychający, twardość i rezystywność, spoistość, dojrzałość fizyczną.
Plastyczność
Zdolność glinianej bryły do uzyskania w stanie surowym kształtu, który został jej sztucznie nadany. W takim przypadku nie powinny powstać żadne pęknięcia, bryła powinna zostać zachowana nawet po zakończeniu uderzenia. Zbyt mokra lub sucha gleba nie będzie plastyczna, dobra plastyczność pojawia się przy pewnym stopniu wilgotności.
Plastyczność ze wskaźnikiem maksimum można określić za pomocą stożka Wasiliewa, jeśli w ciągu 5 sekund pod wpływem własnego ciężaru zagłębi się on w glebę na głębokość 1 cm. Minimalny wskaźnik uzyskuje się, jeśli sznur o średnicy 3 mm, który można rozwinąć z ziemi, rozpada się na oddzielne części.
Plastyczność wskazuje na skład mechaniczny gleby (0 - piasek, 0-7 - charakterystyczna dla gliny piaszczystej, od 7 do 17 - glina, powyżej 17 - glina). Właściwość zależy od wielkości cząstek, składu wchłoniętych soli, ponieważ w dużej mierze pokazują one, jak wilgotna jest gleba i ile jest w niej próchnicy. Gleba humusowa jest mniej plastyczna.
Przyklejony
Właściwość jest definiowana jako zdolność mokrej gleby do przyklejania się do przedmiotów, których dotyka. Lepkość jest wykrywana, jeśli adhezja cząstek jest słabsza niż między nimi a przedmiotami. Właściwość zależy od składu chemicznego, mineralnego, mechanicznego, wilgotności i struktury. Gleby gliniaste bezstrukturalne przyklejają się mocniej, strukturalne i luźne - mniej.
Klepność wzrasta wraz ze wzrostem wilgotności, ale do pewnego poziomu, a następnie zmniejsza się nawet dla mokrej gleby, gdy zwiększa się przyczepność między cząsteczkami. W glebach strukturalnych właściwość ta występuje na poziomie 60-80% całkowitej wilgotności. Bezstrukturalna ziemia trzyma się nawet przy niskiej wilgotności.
Lepkość gleby mierzy się wysiłkiem, jaki należy włożyć w oderwanie przylegającego przedmiotu od podłoża (w g na 1 cm2). Wyróżnia się lepkość (>15g/cm2), mocną (5-15), średnią (2-5) i niską (<2г/см2) почвы.
Obrzęk
Własność ta opisuje wzrost objętości ziemi po jej zwilżeniu. W rezultacie gleba zwiększa swoją objętość. Gleba pęcznieje, która zawiera dużo koloidów, przede wszystkim pęcznienie jest charakterystyczne dla gleb gliniastych. Gleby z wermikulitem i podobnymi minerałami łatwo pęcznieją.
Pęcznienie jest określane w procentach objętościowych. Wartość zależy od jakości i liczby koloidów. Wymienne kationy wpływają na pęcznienie. Jeśli w glebie znajdują się kationy 1-wartościowe (głównie sodu), to ziemia jest w stanie pęcznieć o 120-150%, po nasyceniu kationami 2- i 3-wartościowymi gleba praktycznie nie pęcznieje.
Zmniejszenie
Ta koncepcja określa zmniejszenie objętości gleby podczas jej wysychania.Skurcz jest mierzony jako procent uzyskanej objętości oryginału. Skurcz zależy od tych samych warunków co pęcznienie i jest niejako jego procesem odwrotnym. Przy dużym skurczu gleba pęka, korzenie roślin są wyrwane.
Połączenie
Zdolność gleby do przeciwstawienia się sile, która ma na celu oddzielenie cząstek gleby. Łączność wskazuje na wytrzymałość strukturalną gleby. Właściwość zależy od składu mineralnego i mechanicznego, składu kationów, wilgotności, zawartości związków organicznych, struktury. Wyrażona w kg/cm2. Znacząca łączność jest nieodłączną cechą gleb gliniastych, poziom wzrasta, jeśli gleba jest nasycona jonami sodu.
Opinia eksperta
Łączność gleb piaszczystych wzrasta wraz ze wzrostem zawartości materii organicznej i maleje w tych samych warunkach w glebach gliniastych. Grunty strukturalne mają niską łączność, nieustrukturyzowane - więcej. Grunty o dużej spoistości charakteryzują się dobrą odpornością na wietrzenie i erozję wodną.
Dojrzałość fizyczna
Stan gleby, gdy jest łatwo uprawiana, grudkowata i luźna. Ziemia się kruszy, nie przykleja się do maszyn rolniczych. Najszybciej dojrzewa gleba piaszczysta i piaszczysto-gliniasta, gleba gliniasta trwa. Szybkość dojrzewania fizycznego zależy również od zawartości próchnicy, im jest jej więcej, tym szybciej gleba nadaje się do obróbki.
Twardość
Określany przez odporność gleby na przenikanie do niej różnych obiektów. Twardość wyraża się w kg/cm2. Zdefiniowane przez cechy charakterystyczne dla łączności.
Twardość wzrasta wraz ze spadkiem poziomu wilgotności. Obecność wapnia i magnezu obniża twardość o rząd wielkości w porównaniu z twardością gruntów solonetzowych. Gliny i gliny są twarde, piaszczyste są bardziej miękkie. Twardość określa jeszcze jedną właściwość – rezystywność, która świadczy o przydatności gruntu pod uprawę rolniczą.
Pod względem twardości gleby dzielą się na luźne (100kg/cm2). Zbyt twarda gleba świadczy o niezadowalających właściwościach agrofizycznych.
Rezystywność
Wyraża się to wysiłkiem, jaki trzeba włożyć w nacinanie formacji, obracanie jej i ocieranie o powierzchnię narzędzia. Mierzony jest w zakresie od 0,2 do 1,2 kg/cm2, ma na niego wpływ skład, gęstość, wilgotność, skład kationowy, twardość, objętość organiczna, struktura.
Mała odporność w lekkich, nienasyconych solach, glebach piaszczysto-gliniastych i piaszczystych, największa w gliniastych i słonych bagnach. Podczas uprawy dziewiczych i zaniedbanych gruntów odporność wzrasta o 45-50% w stosunku do zaoranych pól.
Gleby o dobrej strukturze i dużej zawartości próchnicy mają mniejszą odporność niż gleby o słabej strukturze i małej warstwie próchnicy.
Właściwości fizyczne i mechaniczne gleby określają jej cechy, które wpływają na wartość gruntów, przede wszystkim przeznaczonych do użytku rolniczego. Najlepsze właściwości mają gleby mocne, strukturalne, zasobne w próchnicę, dobrze przewietrzone i umiarkowanie wilgotne, o lekkim składzie mechanicznym. Spośród wszystkich rodzajów gleb czarnoziemy są uważane za najlepsze pod względem większości wskaźników. Są to grunty najbardziej odpowiednie do użytku rolniczego, najbardziej urodzajne i urodzajne.