„Vityuten” lub „Vyakhir” - tak nazywają się te same gatunki gołębi, które żyją w pasie leśnym. Ptak zwraca uwagę swoim niezwykłym rozmiarem jak na rasę gołębi. Gołąb jest znacznie większy niż jego krewni, ale innymi cechami zewnętrznymi prawie nie różni się od gołębi miejskich lub domowych innych ras. Kolor piór, który charakteryzuje się spokojem i bogactwem, pozwala ptakowi ukryć się wśród drzew przed drapieżnikami.
Pochodzenie gatunku i opis ptaka
Gatunek dzikich gołębi grzywiastych rozpoczyna swoją historię od czasów istnienia starożytnej Grecji.Historycy zauważają, że w opisach pojawiają się odniesienia do dzikich ptaków, które wyglądają jak gołębie grzywacze. Gatunek istnieje od wielu stuleci bez widocznych zmian. Charakterystyka danych zewnętrznych gołębia grzywacza:
- Kolorowanie piór. Główny kolor tła jest niebiesko-szary, jaśniejsze pióra znajdują się wśród upierzenia ogona, na piersi są małe plamy czerwonawo-zielone.
- Waga i wymiary. Maksymalna waga ptaków tego gatunku wynosi 1 kilogram. Ciało jest podłużne, wydłużone, osiąga 50 centymetrów długości. Głowa jest proporcjonalna do tułowia, płynnie przechodzi w tułów.
- Skrzydła i łapy. Po otwarciu rozpiętość skrzydeł sięga 80 centymetrów. Rozpiętość skrzydeł pozwala osiągnąć prędkość do 180 kilometrów na godzinę. Łapy są różowo-czerwone, z ostrymi pazurami, które pomagają ptakowi przyczepić się do kory drzew.
Pomocy! Średnia długość życia gołębi grzywiastych wynosi 10-16 lat.
Odmiany gołębi
Istnieje do 35 gatunków gołębi grzywiastych, różniących się siedliskiem i różnicami zewnętrznymi.
Opis | |
Ciemniejszy kolor, spotykany na Azorach | |
Różni się jaśniejszym kolorem upierzenia | |
Ma wąskie żółtawe plamki na szyi | |
Mieszka w północnej Afryce, nie ma zewnętrznych różnic | |
Znaleziono na Sardynii |
Główne gatunki mają kilkadziesiąt podgatunków. Łączna liczba odmian sięga 290 sztuk.



Habitat
Vyakhir mieszka w Europie, osiedla się na Zachodniej Syberii, występuje w Afryce. Gołąb należy do kategorii ptaków wędrownych lub częściowo wędrownych. Osiedlenie się gołębia jest determinowane jego podatnością na reżim temperaturowy.
Opinia eksperta
Odniesienie! Większość populacji mieszka wśród drzew iglastych. Niewielka część gołębi osiedla się w pobliżu terenów parkowych.Dieta
Podstawą diety gołębi jest pokarm roślinny. Gołębie żywią się jagodami, pąkami młodych drzew, nasionami i trawą. Często znajdują nasiona, pozostałości po zbożach na terenach oddzielających lasy od pól i łąk. Jeśli nie można zdobyć zwykłego pożywienia, gołębie mogą jeść liście koniczyny i kapustę. Wskazuje to na wysokie walory adaptacyjne gatunku i zdolność do przetrwania w różnych warunkach.
Pomocy! Gołębie grzywacze przechowują żywność przez jakiś czas, wykorzystując możliwości fizjologiczne. Wole ptaka mieści do 8 żołędzi.
W niektórych przypadkach gołąb żywi się robakami i owadami. Dzieje się tak na styku pór roku, kiedy trudno o pokarm roślinny, a do przeżycia potrzebna jest siła.
Terytorium i siedlisko
Siedlisko gołębi grzywacza może być różne. Ptaki żyją w gęstych lasach iglastych, na terenie mieszanych stref liściastych i iglastych. Dostosowują się do warunków bytowania. Ptaki często występują tam, gdzie mają możliwość zdobycia żołędzi na pożywienie i budowania gniazd z dala od miejsc, w których ludzie mogą na nie polować.
Charakter i styl życia
Vyakhir jest często rozpoznawany po głosie. Jego dane głosowe różnią się od cech rasy gołębi pokrewnych gatunków. Są to charakterystyczne głośne dźwięki, które od samego rana wypełniają las. Gołębie grzywacze milczą tylko w okresie lęgowym, kiedy następuje krycie.
Ogólnie rzecz biorąc, ptaki są stale ostrożne, zwracają uwagę na odgłosy lasu, szybko opuszczają swoje domy, gdy zbliża się niebezpieczeństwo. Gołębie są spokojne, nie wszczynają między sobą walk. Najczęściej trzymają się w parach, ale jednocześnie błąkają się w liczne stada jesienią, kiedy główna część ptaków ma potomstwo. Gołębie są bardzo towarzyskie między sobą, to energiczne i towarzyskie ptaki, które nieustannie szukają najlepszego miejsca na założenie gniazda.
Vyakhirey wyróżnia się heterogenicznym charakterem lotu. Grupa gołębi południowych jest usuwana na zimowanie w ciepłych krajach wraz z nadejściem zimnej pogody, ale na jej miejsce przybywają ptaki północne, które zajmują swoje wcześniej osiedlone miejsca. Godziny lotów są co roku inne. Ptaki ruszają we wrześniu, kończą po miesiącu. Gdy robi się cieplej, ptaki stopniowo startują i rozpoczynają lot powrotny.



Podczas migracji ptaki poruszają się w ciągu dnia, w nocy znajdują schronienie, ukrywając się wśród listowia wysokich drzew. Gołębie wracają tą samą trasą, zatrzymując się w tych samych miejscach. Kiedy lecą na zimę, lot wyróżnia się szybkością, rzadko zatrzymują się na odpoczynek w ciągu dnia. Po zimowaniu lot trwa dłużej. Przy każdym postoju gołębie rozpierzchają się w poszukiwaniu pożywienia, zasypują plony, spokojnie przechadzają się wśród znalezionych pól lub łąk z pożywieniem.
Struktura społeczna i reprodukcja
W jednym sezonie samice są w stanie urodzić 3 razy. Proces lęgowy rozpoczyna się w kwietniu i trwa do października. Gołębie nazywane są wiernymi ptakami, przywiązują się do siebie i zachowują się jak osobna rodzina w stadzie.
Jak powstaje para gołębi?
Dojrzewanie gołębi następuje w wieku 10-11 miesięcy.Od tego momentu samce aktywnie wabią samice. Siedzą na wierzchołkach drzew i od rana zaczynają zwracać na siebie uwagę odgłosami. Po tym, jak samiec zdaje sobie sprawę, że jest zainteresowany samicą, schodzi na dół. Od pewnego czasu trwają gry małżeńskie. Obejmują one samca krążącego wokół samicy, dwukierunkowego gruchania.
Budowanie gniazda
Zabawy godowe kończą się wraz ze złożeniem jaj. Ale wcześniej gołębie organizują przestrzeń do dalszej inkubacji potomstwa. Gołębie starannie dobierają materiały do budowy, używają grubych i cienkich gałęzi, starannie wplatają gałęzie w ramę i budują solidną podłogę. Na podłogę ptaka przewidziano specjalną miękką powłokę. Materiałem do tego są pióra z własnego upierzenia, trawa, pokruszone młode gałązki. Gniazda znajdują się na wysokości 2 metrów. Konstrukcje wyróżniają się wytrzymałością, niezawodnością i wygodą. Dopuszczalne jest tworzenie szczelin między przeplatanymi prętami: są one niezbędne, aby światło i powietrze mogły dostać się do środka.
Pomocy! Gołębie grzywacze nigdy nie wykorzystują resztek gniazd innych ras do budowy własnego gniazda.
Jaja wylęgowe
Samica składa 2 jaja na składanie jaj. Są to średniej wielkości białe jajka. Oboje rodzice biorą czynny udział w wykluciu potomstwa. Na zmianę ogrzewają jajka swoim ciepłem, na zmianę zdobywają dla siebie jedzenie. Okres pisklęcia trwa 2 tygodnie. Naukowcy zauważają, że przez cały czas ptaki są w stanie wzmożonej uwagi. Gdy jeden gołąb odpoczywa, grzejąc jaja, drugi pilnuje gniazda, regularnie lata po okolicy, szukając wrogów.



Opieka nad potomstwem
Wylęgające się pisklęta żywią się ptasim mlekiem. Reprezentuje pozostałości typu twarogowego, które gromadzą się w wole samicy.Stopniowo pisklęta są przenoszone na karmę dla dorosłych. Kiedy ptaki stają się silniejsze, rodzice zaczynają uczyć je niuansów lotu. W wieku 1-1,5 miesiąca potomstwo jest w stanie opuścić gniazdo i rozpocząć samodzielne życie.
Naturalni wrogowie gołębia grzywacza
Niebezpiecznymi wrogami grzywaczy są ptaki drapieżne. Atakują gołębie, niszczą ich gniazda, zjadają potomstwo. Sokoły, jastrzębie, orły wypatrują gołębi z góry, więc grzywacze często chowają się w liściastych drzewach. Gołębie stają się ofiarą sójek, wron czy srok. Osobniki te działają przebiegle: znajdują gniazda, czekają, atakują dopiero wtedy, gdy gołąb straci czujność.
Wiewiórki są zagrożeniem dla gołębi. Atakują na drzewach, często wygrywając walkę. Na ziemi, jeśli ptak wylądował, aby zebrać zboże lub zboże, atakują kuny, lisy, borsuki. Ze względu na swoje imponujące rozmiary gołębie nie mogą natychmiast wystartować z ziemi - jest to słabość linii obronnej ptaka. Gołębie osiedlają się w odległości 2 lub więcej kilometrów od siedzib ludzkich, ponieważ ludzie są niebezpieczni dla tego gatunku.Na gołębie grzywacze poluje się na dzikie mięso, a także na pułapki ze względu na zagrożenie dla dębów.



Uwaga! Naturalna ostrożność gołębi grzywaczy jest interesująca dla myśliwych-amatorów, którzy tropią i strzelają do ptaka.
Stan populacji i gatunku
Polowanie na gołębie grzywacze nie jest zabronione ze względu na fakt, że ptaki uznawane są za szkodniki użytków rolnych. Łapanie ptaków jest uważane za jeden z najbardziej ekscytujących rodzajów polowań amatorskich. Istnieje tylko jeden rodzaj gołębia objętego ochroną państwa - jest to gołąb azorski, który żyje na terytorium archipelagu Azorów. Jeden z podgatunków gołębia azorskiego został całkowicie zniszczony.
Populacja stopniowo maleje, dzieje się tak z kilku powodów:
- łapanie w pułapki lub strzelanie przez myśliwych;
- zaprawa w związku ze stosowaniem pestycydów na polach przeznaczonych pod nasadzenia rolnicze;
- wzrost liczby stref przemysłowych wykorzystujących szkodliwe substancje toksyczne uwalniane do powietrza.
Gołębie stopniowo opuszczają swoje domy, eksplorują nowe niezbadane tereny, gdzie giną w wyniku polowań drapieżników lub giną z przyczyn naturalnych.