Jedną z najpopularniejszych ras wysoko latających jest rasa Nikolaev. Ptaki wznoszą się w górę w sposób niekołowy, długo pozostają w locie, wykonując zapierające dech w piersiach akrobacje. Rasa gołębi Nikolaev została w dużej mierze ukształtowana pod wpływem klimatu Morza Czarnego - ciepłego, suchego, ze stałymi lekkimi wiatrami i przeważnie wznoszącym się prądem powietrza. Ptaki wyróżniają się aktywnym zachowaniem, wytrzymałością, brakiem kapryśności w opiece, płodnością.
Historia wystąpienia
Nikolaevskaya to ukraińska rasa, która pojawiła się w osadzie o tej samej nazwie w XIX wieku.Przypuszczalnie ukraińscy hodowcy skrzyżowali miejscowe gołębie z obcymi rasami przywiezionymi drogą morską. W procesie selekcji wybrano gołębie, wyróżniające się bezkołowym startem. Na obecną charakterystykę rasy miały wpływ warunki klimatyczne regionu Morza Czarnego. Lot ptaków uzależniony jest od wznoszących się mas powietrza oraz wiejących w tym rejonie ciepłych, dość silnych wiatrów.
Hodowlą gołębi mikołajewskich zajmują się nie tylko zwykli Ukraińcy, ale także autorytatywni mieszkańcy kraju. Dzięki bezpretensjonalności gołębie Mikołajowa zyskały popularność w WNP i na całym terytorium. Hodowców można znaleźć od Jakucji i regionu Dalekiego Wschodu po region Rostów. Głównym celem hodowli rasy Nikolaev jest udział w zawodach gołębi.
Opis i charakterystyka gołębi mikołajewskich
Gołębie Nikołajewa mają specyficzną budowę anatomiczną, która odróżnia je od zwykłych krewnych, czyniąc je wspaniałymi lotnikami. Wysoko latający mieszkańcy Nikołajewa wyróżniają się wydłużoną „płynną” sylwetką, ruchomością stawów skrzydeł, gęstym upierzeniem z szeroką płaszczyzną elastycznych piór i dużym ogonem.Ta anatomia zapewnia większy opór dla przepływu powietrza. A rozwinięte mięśnie pozwalają ptakom długo pozostawać w locie.
Długość ciała gołębia Mikołaja wynosi około 40 cm.Gdy ptak stoi na poziomej powierzchni, jego ciało jest pochylone pod kątem 45 °C.
Zewnętrzny opis rasy Nikolaev znajduje się w tabeli.
| Wydłużony, z suchą i wąską czaszką, potylica lekko wydatna, gładko pokryta piórami, czoło spłaszczone, płynnie przechodzące w część ciemieniową | |
| małe, powieki cienkie, jednorzędowe, mleczne, tęczówka o różnych odcieniach czerwieni (od złocistożółtej do czerwonobrązowej) | |
| średni, zbliżony do dużego, cienki, lekko zakrzywiony na końcu, ściśle przylegający, gęsta tkanka rogowa, kąt między liniami czoła i dzioba tępy, płatek (podstawa) jasny, mały, ściśle przylega do dzioba, część dziobowa płynnie przechodzi w szyję | |
| wydłużona, pełna wdzięku, niemasywna, muskularna klatka piersiowa, obszerna, szeroka, szyja nie długa, raczej gruba, wspaniale owłosiona, płynnie przechodząca w ramiona, linia kręgów prawie prosta, obręcz barkowa szeroka | |
| długie, luźno leżące na tułowiu, zamknięte, lotki równe i szerokie, zebrane na ogonie, ale nie sięgające jego krawędzi | |
| niski, nagi, ciemnoczerwona skóra, pazury, w zależności od koloru głównego, beżowy lub szary | |
| duże, gęsto owłosione, w spoczynku mocno ściśnięte, przy starcie wachlarzowate, z równymi i elastycznymi piórami na ogonie (do 16 sztuk) | |
| różnorodny - występują osobniki czarne, czerwone, białe, marmurkowe, z kolorowymi bokami i cętkami na grzbiecie |
Gołębie Mikołajowa są podzielone na kilka typów w zależności od ich stylu lotu:
- Skowronek. Latający gołąb otwiera skrzydła prostopadle do ciała. Jednocześnie trzepot skrzydeł przypomina lot skowronka. Ptaki mogą zamarznąć w powietrzu.
- Motyle. Tak nazywają się gołębie Nikołajewa, które często i równomiernie trzepoczą skrzydłami. Jednocześnie skrzydła wystają znacznie do przodu, tworząc kąt 30° z płaszczyzną ciała. Ptaki poruszają się bez blaknięcia.
- Sierpy. Gołębie latają delikatnie. W tym samym czasie skrzydła są tak skręcone, że przybierają kształt półksiężyca.
- Cięcie. Szybujące gołębie Nikołajewa natychmiast unoszą skrzydła nad głowami pod kątem prostym. Zapewnia to wznoszenie się prawie w pionie. Ciało ptaka jest skierowane w stronę strumienia powietrza.
Style latania
Gołębica Mikołajowa jest również nazywana „przecinaczem chmur”. Ptak wznosi się ponad chmury. Unikalną zdolnością rasy Nikolaev jest pionowe podniesienie bez ruchów okrężnych.W tym przypadku ogon jest otwarty, trzepoczące skrzydła są wykonane pod kątem 45 ° do pionowej powierzchni. Zdolność ta wynika ze zdolności gołębi mikołajewskich do interakcji ze wznoszącym się przybrzeżnym prądem powietrza.
Opinia eksperta
Mieszkańcy Mikołajowa wolą jeden lot. Nawet przy wspólnym wyjściu z gołębnika rozpierzchają się na boki.Ptak szybko nabiera wysokości, znikając z pola widzenia na niebie. Przy dobrej opiece i regularnym szkoleniu zwierzęta są w stanie utrzymać się w locie do 8-10 godzin. Nikolaevskie - wyłącznie ptaki „wiatrowe”, do poprawnych sztuczek na niebie wymagany jest wiatr 8-10 m / s. Wśród mieszkańców Mikołajowa najczęściej występują skowronki i motyle. Najrzadszymi przedstawicielami rasy są tyłki.
Trening ptaków
W jakim stylu latają gołębie Mikołajowa, trzeba je gonić od 1,5 miesiąca życia.Siedzące ptaki są trudne do trenowania. Szkolenie powinno odbywać się regularnie, ponieważ zaniedbane ptaki stopniowo tracą umiejętności nabyte podczas szkolenia. Najpierw odbywa się szkolenie w wolierze, następnie ptaki są wypuszczane z gołębnika. Zwierzęta nie muszą być przepracowane, trening nie powinien trwać dłużej niż 6 godzin, w trakcie treningu należy robić przerwy.
Pierwsze loty szkoleniowe odbywają się w towarzystwie dorosłego ptaka, któremu dorównują młode. Po 4-6 sesjach treningowych młode gołębie są gotowe do samodzielnej nauki.
Nie należy wypuszczać gołębi Mikołaja w deszczowy dzień, przy silnym wietrze lub stojącej mgle, ponieważ istnieje duże ryzyko zgubienia gołębi długo i wysoko latających, zdmuchniętych przez silny wiatr aktualny. Zagubione gołębie albo giną na zawsze, albo trafiają do domu na 2-3 dni. Optymalny czas na wyjazd to wczesny ranek. Loty nocne są również możliwe, ale w tym przypadku konieczne jest włączenie silnego źródła światła w gołębniku, aby gołębie w ciemności widziały, gdzie znajduje się domek.
Główne zalety i wady
Nie kapryśna, łatwa w hodowli, rasa Nikolaev jest odpowiednia dla początkujących hodowców.
Zalety i wadywysoka dekoracyjność;unikalna technika lotu;wytrzymałość w locie, umiejętność spędzenia wielu godzin w powietrzu;zastraszający stosunek do osoby;wybredne nawyki żywieniowe;uznanie właściciela;mocne, wytrzymałe ciało;rozwinięty instynkt rodzicielski.wrażliwość na temperaturę w gołębniku;gorączkowy, zadziorny charakter samców.
Nuanse konserwacji i pielęgnacji
Gołębie Mikołajowa szybko dostosowują się do warunków środowiskowych i klimatycznych, nie są kapryśne podczas karmienia, wyróżniają się żywym i aktywnym zachowaniem.
Gołębnik powinien być przestronny, wentylowany, chroniony przed przeciągami i bezpośrednim nasłonecznieniem. Maksymalna temperatura latem wewnątrz wynosi +25°C, minimalna temperatura zimą to +5°C. Godziny dzienne powinny trwać co najmniej 12 godzin, więc zimą włączają sztuczne źródła światła. Gołębnik jest regularnie czyszczony i dezynfekowany. Dołączona jest do niej obszerna siatkowa woliera, w której ptaki przygotowywane są do odlotów.
W miesiącach zimowych samce i samice są trzymane oddzielnie. Połącz ptaki w lutym, aby uzyskać pisklęta na wiosnę. Przed okresem godowym samice budowane są gniazda: instalowane są drewniane skrzynie, wypełnione trocinami, puchem, sianem.
Czym karmić ptaki?
Podstawą diety gołębi mikołajewskich jest pokarm roślinny. Gotowe mieszanki paszowe dla gołębi są drogie, dlatego wielu hodowców woli samodzielnie przygotowywać karmę. Skład paszy zależy od okresu życia ptaka i stanu organizmu.Jaki procent produktu powinien otrzymać gołąb (%) podano w tabeli.
| Sezon godowy | Rozwój piskląt | Linienie | Miesiące zimowe | |
| 5 | 3 | 5 | - | |
| - | 5 | - | 10 | |
| - | 20 | 10 | - | |
| 20 | 20 | 10 | 30 | |
| 20 | - | 20 | 30 | |
| 10 | 10 | 10 | 10 | |
| 15 | 20 | 10 | - | |
| 15 | 10 | 10 | - | |
| - | - | 10 | 10 | |
| 15 | 10 | 10 | 10 | |
| - | - | 2 | - | |
| - | 2 | 3 | - |
W okresie godowym dzienna porcja pokarmu podzielona jest na trzy dawki. Ptaki są karmione w mniej więcej równych odstępach czasu. W okresie linienia gołębie są karmione 4 razy dziennie. Przez resztę czasu ptaki dostają pokarm 2 razy dziennie.
Konkretna hodowla
Gołębie Mikołajowa mają bardzo rozwinięty instynkt rodzicielski. Pisklęta rodzą się silne, od razu zachowują się aktywnie. Możesz hodować rasę Nikolaev metodami naturalnymi i inkubacyjnymi.
Naturalny sposób
Gołębie Mikołajowa zazwyczaj same tworzą parę. Ale jeśli wymagane są pisklęta o określonych cechach genetycznych, właściciel wybiera samca i samicę, umieszcza je w osobnej klatce. Najbardziej płodne są roczne i dwuletnie samice. Pierwszy lęg zawiera zwykle 1-2 jaja. Mężczyzna i kobieta kolejno siedzą na murze. W pierwszych dniach życia pisklęta żywią się mlekiem wydzielanym przez rodziców z wola.
Wylęgarnia
Nikolaev gołębie są rzadko hodowane w inkubatorze, ponieważ przedstawiciele tej rasy są wspaniałymi rodzicami. Ale jeśli pojawiła się taka potrzeba, to robią co następuje:
- Wybierz jajka bez pęknięć i wgnieceń.
- Umieścić w pudełku wyłożonym bawełną i przechowywać w temperaturze 12-15°C. Jaja są zbierane przez maksymalnie 12 dni.
- Zebrane jaja są układane w inkubatorze. Ustaw temperaturę na 37,5 °C.
- Jajka są regularnie obracane.
Po 18 dniach wyklują się pisklęta. Są karmione 6 razy dziennie z pipety. Zamiennikiem mleka na wole jest mieszanka zmielonego żółtka kurzego i mleka krowiego. Aby nauczyć pisklę pić z poidła, jego dziób ostrożnie zanurza się w wodzie, upewniając się, że się nie zakrztusi. Do miesiąca pisklęta wylęgowe znajdują się w oddzielnym ciepłym pomieszczeniu, w którym nie ma przeciągów. Następnie są parowane ze stadem.
Możliwe choroby
Gołębie są podatne na choroby zakaźne i pasożytnicze. Najczęściej:
- padaczka (skręt), której towarzyszy rotacja i przechylanie głowy;
- salmonelloza - ptak drga kończynami i skrzydłami, odchody są krwawe i śluzowate, skóra pokryta sękami;
- ornitoza - obserwuje się łzawienie, światłowstręt, sklejanie powiek;
- kokcydioza - ptak źle się odżywia, jest ospały, ma biegunkę, obserwuje się konwulsje;
- rzęsistkowica - gołąb wygląda słabo, nie lata, w głębi jamy ustnej widoczny jest żółty nalot;
- helminthiasis - ptak nie je, chudnie;
- kandydoza - gołąb jest ospały, ma biegunkę;
- anemii towarzyszy letarg, obniżone napięcie mięśniowe.
W przypadku wystąpienia podejrzanych objawów, gołębia należy oddzielić od stada, natychmiast pokazać lekarzowi weterynarii, aby mógł przepisać leczenie. Niedopuszczalne jest samodzielne leczenie ptaka. Aby gołębie nie chorowały, należy utrzymywać gołębnik w czystości i suchości oraz regularnie dezynfekować ściany i sprzęt. Ptaki należy szczepić w odpowiednim czasie, podawać im suplementy witaminowe.