Piękno gołębi jest hipnotyzujące. Dlatego ich hodowla urzeka wiele osób. Różnorodność ras, kolorów, uczucie lotu, które ptaki dzielą ze swoimi właścicielami, rzadko pozostawia nikogo obojętnym. Dokładny opis rasy gołębi Agaran ułatwi zapoznanie się z tą wdzięczną odmianą ptaków, o której do własnego stada marzy wiele gołębi.
Pochodzenie agaranów
Zachód Afganistanu jest uważany za miejsce narodzin turkmeńskich agaranów. Stamtąd ptaki dotarły do Turkmenistanu, Iranu, a następnie dzięki swojemu pięknu, gracji i doskonałym lotom rozprzestrzeniły się po całej Europie. Rasa pozostaje elitarna, agarany należą do najdroższych odmian gołębi.
Te piękności pojawiły się na początku XX wieku, od połowy lat 50-tych ubiegłego wieku trwają prace nad zachowaniem i doskonaleniem rasy. Agarany mają swoją nazwę od delikatnych odcieni upierzenia, tłumaczone z turkmeńskiego jako „krem z mleka wielbłądziego”. Są to gołębie bojowe - ptaki potrafią koziołkować w locie, głośno uderzając skrzydłami. Agarany to narodowy skarb Turkmenistanu.
Opis i cechy rasy
Agarany to wdzięczne ptaki średniej wielkości, o mocnych, dobrze rozwiniętych skrzydłach. Ich głowa jest mała, zaokrąglona, dziób lekki, z tępym czubkiem i małym płatkiem zbożowym. Oczy są koloru szarego lub złotego z jasnymi powiekami. Uroku ptakowi dodaje połączenie tonów złotych, beżowych i białych, głowa jest w kolorze jasnego popiołu, klatka piersiowa w kolorze pieczonego mleka lub jasny odcień kawy, skrzydła są białe z beżowymi paskami i taką samą obwódką na ogonie.
Opinia eksperta
Ważne: później wyhodowano ptaki o niebieskawym kolorze z jasnosrebrzystymi skrzydłami, znaleziono osobniki o szarym lub żółtawym kolorze.Klatka gołębia jest szeroka, mocna, zgrabny grzbiet przechodzi w luksusowy ogon. Pióra są długie i twarde, upierzenie gęste. Długie skrzydła przecinają się na ogonie. Łapy ptaków z ostrogami są również pokryte grubym upierzeniem, tworzącym tzw. piedestał. Samice są nieco mniejsze i bardziej zgrabne niż samce.
Gołębie mają doskonałe właściwości latające, potrafią koziołkować w locie, wzbijać się wysoko, dając ludziom możliwość podziwiania zawrotnych akrobacji.
Cele hodowlane
Ptaki są ozdobne, nie je się, ze względu na piękny jasny kolor są często wykorzystywane podczas ceremonii ślubnych, chociaż czysto białe ptaki są bardzo rzadkie. Te gołębie to klejnot w kolekcji każdego hodowcy gołębi.
Wady i zalety rasy
Utrzymanie i hodowla agaranów ma swoje własne niuanse.
Zalety i wadyatrakcyjność zewnętrzna;prostota i bezpretensjonalność treści;zdolności latania.wysoki koszt ptaków;niska płodność;ptaki czasami łamią się podczas s alta.Jednocześnie agarany są doskonałymi rodzicami, pisklęta charakteryzują się wysoką przeżywalnością.
Funkcje lotu
Zdolność do s alta w powietrzu to cecha tej rasy. Ptak unosi się spiralnie, w najwyższym punkcie wykonuje s alto. Ptaki latają wysoko i wykonują niesamowite akrobacje. W powietrzu spędzają nie więcej niż 4 godziny, co jak na gatunki walczące to niewiele, ale jeśli nie da się latać, chorują i tracą swoje umiejętności. W Afganistanie i Iranie właściciele często robią zakłady, rywalizując o wysokość i piękno lotu ptaków.
Wymagania gospodarstwa i zasady hodowli
W parze gołębie muszą pasować do siebie kolorem i charakterystyką lotu. Para jest umieszczana w oddzielnej klatce. Gołębie są troskliwymi rodzicami, cierpliwie wykluwają kilkoro potomstwa.
Kiedy samica wychodzi na żer, samiec zastępuje ją w gnieździe. Nie więcej niż 2-3 pisklęta są hodowane rocznie.
Mężczyzna opiekuje się dziećmi na równi z samicą. Karmią własne pisklęta. Para z pisklętami powinna zawsze mieć swobodny dostęp do pożywienia i czystej wody. Miesięczne pisklęta już żywią się samodzielnie, ptaki osiągają dojrzałość płciową w ciągu roku. W wieku 1 miesiąca ptaki są szczepione przeciwko salmonellozie i rzekomemu pomorowi drobiu. Młode zaczynają latać po 2 miesiącach.
Gołębniki należy utrzymywać w czystości, regularnie usuwać odchody, zapewnić ptakom zbilansowaną karmę i czystą wodę. Agarany zwykle pokojowo współistnieją z innymi rasami, ale gdy pojawiają się kłótnie, mogą wyrządzić krzywdę przestępcom.
Dieta
Ptaki karmione są mieszanką zbożową zawierającą: jęczmień, proso, pszenicę, owies łuskany. W okresie linienia, składania jaj, inkubacji i karmienia piskląt w diecie znajdują się rośliny strączkowe. Ponadto ptaki potrzebują świeżej trawy, soli, skorupek jaj lub skorupek na wapń, węgla drzewnego na minerały.
Wiele gołębników kupuje dla swoich pupili kompleksy witaminowe, które dodaje się do wody.
Ptaki są karmione 3 razy dziennie latem i 2 razy dziennie zimą. Araganie spożywają dziennie 30 gramów mieszanki zbożowej. Ptakom nie należy podawać mięsa, ryb, słodyczy, czarnego pieczywa i produktów mlecznych (twaróg). Nasiona słonecznika nie są podawane, ponieważ wątroba gołębia nie radzi sobie z tłustymi pokarmami. Pisklętom podaje się do 40 gramów mieszanki zbożowej dziennie.
Choroby i ich leczenie
Szczepienia przeciwko salmonellozie, wertycylozie (rzekomy pomór drobiu), ospie. W przypadku wystąpienia ornitozy przepisywane są antybiotyki („tetracyklina”, „azytromycyna”), dawkowanie i czas trwania leczenia określa lekarz weterynarii. Chorzy są izolowani.
W gołębniku obowiązkowa jest dezynfekcja: ściany bielone wapnem, podłogi myte gorącą sodą lub roztworem formaldehydu, ściółka, odchody, pasza, która może być zaraźliwa, są spalane. Dokładnie umyj poidła i karmniki gorącym roztworem sody. Objawami ornitozy są: zmiana kształtu oczu (stają się owalne), kolor tęczówki, sklejanie się powiek, wypadanie piór wokół oczu, pojawia się łzawienie i światłowstręt. Występuje biegunka, duszność i świszczący oddech. Straciłem apetyt.
Często gołębie chorują na rzęsistkowicę. Lek do zapobiegania chorobie stosuje się przez tydzień, zaczyna się je podawać przed wykluciem piskląt i kontynuuje się w okresie ich karmienia.Użyj „Ornitozol”, „Trychopol”, „Metronidazol”. Helminthiasis leczy się przepisując leki przeciwrobacze w dawce wskazanej przez lekarza.
Aby uniknąć inwazji pcheł lub robaków gołębi, gołębnik jest okresowo traktowany Trichlormetafosem, nie dopuszczać do zabrudzeń w pomieszczeniu i stłoczenia się ptaków. Przy prawidłowym odżywianiu, konserwacji, obecności witamin i terminowych szczepieniach ryzyko choroby staje się minimalne. Gołębie agaran to piękne i łatwe w utrzymaniu ptaki. Ale potrzebują lotów, więc wymagają większej uwagi. Miłość do ptaków, wiedza i doświadczenie – bez tego nie będzie możliwa hodowla ptaków.