Wśród ras indyków przystosowanych do hodowli w fermach strefy umiarkowanej na uwagę zasługują podgatunki hodowane w ośrodkach. Brąz moskiewski należy do takiej rasy indyków, wyróżnia się bezpretensjonalnością i szybką adaptacją do warunków przetrzymywania. Ptaki są zwykle hodowane na mięso, ale wskaźniki produkcji jaj pozwalają na 80 do 100 jaj w sezonie.

Opis rasy i cechy charakterystyczne

Indyk ma rozwinięte, gęste owalne ciało z masywną wystającą klatką piersiową. Szyja jest wydłużona, głowa duża z wyraźnie zakrzywionym jasnoróżowym dziobem. Nogi mocne, rozwinięte.

Przynależność do rasy brązowej wydziela barwne czarne upierzenie z charakterystycznym odcieniem brązu. Na ogonie i skrzydłach widoczne są pasy brązowych piór z czarno-białą obwódką. Waga jednorocznego indyka wynosi średnio 12 kilogramów, indyków - 7 kilogramów. Po osiągnięciu pełnej dojrzałości masa ciała wzrasta o kolejne 3 kilogramy.

Opinia eksperta

Samice zaczynają składać jaja w wieku 8 miesięcy. 90% jaj jest zapłodnionych, a przeżywalność potomstwa wynosi średnio 80%. W wieku 5 miesięcy pisklęta indycze ważą od 4 do 6 kilogramów.

Plusy i minusy moskiewskich brązowych indyków

Moskiewski indyk brązowy ma szereg zalet, dzięki którym podgatunek ten jest interesujący dla rolników i hodowców, oraz wad, które ograniczają masową hodowlę.

Zalety i wadybezpretensjonalność w żywieniu i utrzymaniu;wytrzymałość, zdolność przystosowania się do niesprzyjających warunków klimatycznych;szybki wzrost;wysokiej jakości mięso;płodność;dobre przeżycie młodych zwierząt;możliwość zamknięcia i wypasu treści.nieatrakcyjna prezentacja mięsa (indyki brązowe mają ciemną skórę, a po wyskubaniu piór pozostają ciemne kikuty);wrażliwość piskląt na wysoką wilgotność i niskie temperatury.

Ciemny odcień tuszy nałożył ograniczenie na hodowlę drobiu na skalę przemysłową.

Warunki, karmienie i pielęgnacja

Brązowe kurniki dla indyków powinny być ciepłe i suche. Budynek może być kamienny lub szkieletowy, w tym drugim przypadku wymagane będzie dodatkowe ogrzewanie. Ściółka ze słomy układana jest na betonowym lub drewnianym podłożu podłogowym, grzędy budowane są w tempie 40 centymetrów na 1 sztukę, gniazda umieszczane są w miejscach, które same ptaki wybiorą.

Podstawa diety to:

  • trawa;
  • ziarno;
  • warzywa.

Ptaki przygotowują miazgę, podają miotełki z trawy lub pokrzywy. Samice podczas składania jaj otrzymują dodatkowo twaróg. Dorosłe indyki są odporne, w przeciwieństwie do młodych, które są wrażliwe na zimno i wilgoć. W pierwszych dniach życia indyki uczą się dziobać. Pisklętom podaje się rozgniecione jajko na twardo, stopniowo wprowadza się zboża, trawę, warzywa.

Optymalnym rozwiązaniem do karmienia indyka brązowego będą gotowe mieszanki paszowe wzbogacone o składniki odżywcze i witaminy. Ptaki muszą mieć stały dostęp do świeżej wody.

Hodowla

Moskiewskie indyki brązowe chętnie wysiadują potomstwo, w tym jaja innych ras i opiekują się potomstwem. Kurą matką może być samica w wieku od 1 do 4 lat. Pod jedną kurę składa się 15-18 jaj, z których zwykle wykluwa się 75-80% indyków.

Można zwiększyć tempo za pomocą inkubatora ze wstępną kalibracją świeżego materiału do zakładek. Pożądane jest, aby element grzejny w urządzeniu znajdował się w górnej części.

Choroby i profilaktyka

Nieodpowiednia pielęgnacja może powodować choroby zakaźne i wirusowe. Środki zapobiegawcze obejmują:

  • kontrola warunków przetrzymywania indyków (utrzymywanie temperatury i wilgotności, terminowe sprzątanie kurnika, obróbka karmników i poideł);
  • zbilansowana dieta;
  • przestrzeganie harmonogramu szczepień i badań weterynaryjnych.

Indyki są podatne na choroby grzybowe i pasożytnicze, jeśli nie są odpowiednio pielęgnowane. Niewłaściwe żywienie może powodować zaburzenia trawienia.

Kategoria:

Ptaki