Indyki z brązu to brojlery. Ich cechą charakterystyczną jest ciemne, błyszczące upierzenie z metalicznym połyskiem. Rolnicy cenią indyki z brązu za wysoką wydajność mięsa i produkcję jaj. Przy zbilansowanej diecie średni przyrost masy ciała na miesiąc wynosi 1,5-2 kilogramy. Istnieją dwie odmiany różniące się cechami uprawy.
Pochodzenie rasy
Indyki brązowe zostały po raz pierwszy wyhodowane w XX wieku w USA, dlatego nazywane są amerykańskimi szerokopiersiowymi. W selekcji wykorzystano indyki afrykańskie i norfolk.Hodowcy stanęli przed zadaniem opracowania produktywnej rasy do hodowli przemysłowej. Udało im się: amerykańskie indyki brązowe dobrze przybierają na wadze, rasa charakteryzuje się wysoką nieśnością. Ale tylko zamknięte pomieszczenia są odpowiednie dla ptaków.
Krajowi hodowcy kontynuowali pracę swoich amerykańskich kolegów i udoskonalili rasę. Na Kaukazie Północnym pojawiły się indyki brązowe, przystosowane do uprawy na pastwisku. W selekcji brały udział największe i najszybsze mieszańce lokalnej i amerykańskiej rasy brązowej.
Opinia eksperta
Do osiągnięć selekcji Iy należą indyki północnokaukaskie o brązowym upierzeniu. Rasa została zarejestrowana w 1956 roku i jest rozprowadzana w Azji Środkowej i na południu.Opis indyków z brązu
Indyki szerokopiersiowe amerykańskie wyróżniają się upierzeniem:
- na szyi - genialny odcień brązu;
- na grzbiecie - podobny kolor, z czarnym poprzecznym paskiem na końcu każdego pióra;
- na klatce piersiowej - ciemny brąz;
- po bokach - czarny z brązowym połyskiem;
- na ramionach - z zielonkawym odcieniem;
- skrzydła - ciemnobrązowe, z białymi, szarymi paskami w poprzek;
- ogon - czarny, z jasnymi paskami i brzegiem.
Duże i ciężkie ciało brązowych indyków o szerokich klatkach wspiera mocne nogi. Wiek ptaków określa kolor łap: czarny - u młodych zwierząt, jasny miąższ, różowy - u dojrzałych, starych ptaków. Nieopierzona część głowy pokryta jest białymi naroślami-koralowcami. Długi nos zwisa z dzioba.
Upierzenie indyków północno-kaukaskich ma jaśniejsze brązowo-zielone odcienie. Pióra na tułowiu są błyszczące, a ogon matowy.
Różnice zewnętrzne indyków domowych obejmują również:
- wydłużone ciało, rozszerzające się w kierunku mostka;
- mniej masywnej klatki piersiowej;
- narośla czerwonego korala na głowie.
Wspólne w wyglądzie rasy amerykańskiej i północno-kaukaskiej są szerokie, masywne ciało i mała głowa, długie skrzydła i ogon w kształcie wachlarza. Ciekawą cechą odmiany domowej jest to, że czerwone narośla zmieniają kolor na niebieski, gdy ptaki są zaniepokojone.
Ogólna charakterystyka
Indyki brązowe to wysoce wydajna rasa mięsna.
Współczynnik przyrostu masy odmian przedstawiono w poniższej tabeli wagowej:
| Waga w kilogramach | ||
| Północnokaukaski | ||
| 4,4 | 4 | |
| 6,6 | 5 | |
| 11-20 | 8-18 | |
Ptaki karmione na fermie drobiu przybierają na wadze do trzydziestu kilogramów. Indyki w gospodarstwach prywatnych rzadko osiągają maksymalną wagę. Dorosłe samce przewyższają samice o 10 kilogramów. Indyki brązowe składają 55-70 jaj w sezonie. Wskaźnik przeżywalności indyków wynosi 70 procent. Płodność jaj wynosi 90 procent. Samice rozpoczynają nieśność w wieku dziewięciu miesięcy.
Główne pozytywy i negatywy
Zalety brązowych ras indyków:
- wysoka produktywność mięsa;
- dobra produkcja jaj;
- silna odporność;
- przedwczesność;
- wysoka przeżywalność piskląt;
- bezpretensjonalna treść.
Wady:
- wrażliwość na przeciągi i wilgoć;
- ptaki przybierają na wadze, jeśli są odpowiednio karmione;
- niezbilansowana dieta prowadzi do deformacji nóg u piskląt.
Należy rozróżnić indyki amerykańskie i północnokaukaskie, ponieważ tych pierwszych nie można trzymać na wolnym wybiegu. Ptaki odmiany domowej przybierają na wadze mniej. Indyk rasy brązowej szerokopiersiowej po uboju wygląda nieprezentowalnie ze względu na czarne upierzenie.
Zasady trzymania i pielęgnacji ptaków
Indyki z brązu odmian zagranicznych i krajowych wymagają mniej więcej takich samych warunków przetrzymywania. Różnice dotyczą aranżacji kurnika. Indyki szerokopiersiowe amerykańskie trzymane są bez chodzenia, dlatego w pomieszczeniu należy zapewnić system wentylacji.
Budowa lokalu
Optymalne warunki w domu:
- temperatura +17 stopni i więcej;
- niska wilgotność;
- oświetlenie naturalne i sztuczne.
Sukces uprawy w domu zależy od prawidłowego obliczenia wielkości pomieszczenia. Podczas tuczu na metr kwadratowy umieszcza się cztery trzymiesięczne pisklęta lub dwie osoby dorosłe. Jak założyć kurnik:
- buduj ściany z cegieł i ocieplaj od środka płytą wiórową;
- dokładnie uszczelnij szczeliny;
- układanie podłogi samopoziomującej;
- montaż okapów i ogrzewania;
- wyposaż gniazda dla kur.
Podłoga domu pokryta jest grubą warstwą torfu, słomy, siana lub trocin.Ściółka jest luzowana codziennie i zmieniana co 10 dni. Pomimo dużej wagi grzędy muszą być instalowane dla indyków. Aby ułatwić usuwanie ściółki, pod grzędami umieszcza się palety. Długość dnia dla wysokiej produktywności indyków wynosi 14 godzin. Dlatego konieczne jest zainstalowanie lamp do dodatkowego oświetlenia kurnika zimą.
Montaż karmników i poideł
Pojemniki ze stali nierdzewnej służą do karmienia indyków z brązu. Zawiesza się je na środku pokoju, aby wszystkie ptaki mogły się do nich dostać. Oddzielne naczynia przeznaczone są na suchą i mokrą karmę. Niezjedzone resztki są usuwane, a karmniki myte. Dla piskląt indyczych instalowane są poidła próżniowe, a dla dorosłych ptaków kubki. Osoby pijące sutki są uważane za najbardziej higieniczne.
Strefa spacerowa
Ptaki w hodowli zamkniętej wyposażone są w wybieg spacerowy. Z pokoju wyjście na teren ogrodzony siatką na świeżym powietrzu. Ziemia jest obsiana trawą.Indyki wypuszczane są na godzinę dziennie. Również dla ptaków umieść pojemniki z popiołem do kąpieli. Latem indyki północno-kaukaskie mogą być hodowane na pastwisku - w ciągu dnia wypuszczane na trawnik z polnymi ziołami, a wieczorem zapędzane do kurnika.
Czym karmić brązowe indyki?
Intensywna hodowla drobiu prowadzona jest na mieszankach paszowych. Gotowa mieszanka zawiera zboża, warzywa, witaminy i stymulanty, które zapewniają optymalną równowagę substancji w organizmie i szybki przyrost masy ciała. Hodując brązowe indyki na własne potrzeby, hodowcy przygotowują własną mieszankę paszową ze zbóż. Do diety należy dodawać świeże zioła i warzywa. Głównym udziałem jest białko, które zawarte jest w koncentratach zbożowych. Ptaki pobierają błonnik i witaminy z roślin i warzyw.
Mokra karma jest przygotowywana dla indyków - zboża i warzywa zagniata się w bulionie mięsnym lub rybnym.
Żywienie młodych zwierząt:
- 1-2 dni - siekane jajka na twardo, beztłuszczowy twaróg, drobne płatki owsiane;
- 3-10 dni - siekana koniczyna i lucerna, pokrzywy parzone wrzątkiem;
- 11-30 dni - zamiast jaj dodaje się kruszone ziarno; zacznij od dwóch gramów na osobę i zwiększ do trzydziestu gramów w wieku jednego miesiąca.
W drugim miesiącu życia indyki otrzymują 5 gramów ciasta dziennie. Również hodowane pisklęta lubią pióra zielonej cebuli. Indyki piją pół litra wody dziennie. Od dziesiątego dnia po urodzeniu młodym zwierzętom podaje się słaby roztwór manganu do picia dwa razy w tygodniu, aby zapobiec chorobom jelitowym. Pisklęta indycze i ptaki dorosłe karmione są trzy razy dziennie, a kury nioski cztery razy dziennie. Mieszanki mokre podaje się rano, a suche po południu i wieczorem.
Dieta dla dojrzałych indyków:
- jęczmień;
- pszenica;
- kukurydza;
- mączka słonecznikowa;
- groszek;
- gotowane siekane warzywa - ziemniaki, marchew, buraki;
- otręby pszenne;
- drożdże paszowe;
- mączka mięsno-kostna;
- kiełki jęczmienia i owsa.
Zielonka zastąpi kiszonkę zimą. Kreda i sól są podawane jako dodatki mineralne. Brązowe indyki, jak każdy drób, potrzebują pokarmów stałych do trawienia - drobnego żwiru, pokruszonych skorupek lub skorupek jaj.
Subtelności hodowli
W małych gospodarstwach ptaki trzymane są razem, na 15 samic przypada jeden samiec. W dużych fermach drobiu pisklęta są hodowane razem do szóstego tygodnia życia, a następnie sortowane według płci. Trzymane razem dorosłe samce urządzają walki.
Na producentów wybiera się średniej wielkości indyki, ponieważ zbyt ciężki samiec może zmiażdżyć samicę. Na fermach drobiu nawożenie odbywa się sztucznie. W ramach rasy hodowane są indyki północno-kaukaskie i amerykańskie. Okres produkcyjny producentów indyków wynosi 4 lata. Indyki z brązu wyróżniają się przedwczesnością. Ale przy stałym oświetleniu produkcja jaj następuje 1,5 miesiąca wcześniej. Samice składają jaja 5-9 miesięcy w roku. Waga jaja indyczego to 90-100 gramów.
Indyki wysiadują własny mur i sadzą jaja kaczek i kur. Co najważniejsze, instynkt inkubacji rozwija się już u dwuletnich kur. Pisklęta wykluwają się 28 dni po utworzeniu lęgu. Nowonarodzonym indykom trudno jest przebić się przez skorupę. Dlatego musisz ostrożnie odłamać kawałki w miejscu chipa. Wyklute pisklęta umieszcza się w kurniku. Indyki przez miesiąc opiekują się swoim potomstwem: ogrzewają je, uczą chodzić i zdobywać pożywienie.
Zabijanie ptaków
Indyki z brązu poddaje się ubojowi w wieku 4 miesięcy, a indyki w wieku 5-6 miesięcy. Dalsze tuczenie i utrzymanie nie opłaca się. O gotowości ptaków do uboju decyduje również masa ciała. Optymalna waga to 12 kilogramów. Ale zwykle koncentrują się na wieku, ponieważ istnieje szansa, że indyk nadal przybierze na wadze. Później przyrost masy ustaje. Ptaki zjadają więcej pokarmu, ale nie stają się cięższe.
Choroby i ich leczenie
Indyki ras brązowych mają silną odporność. Jednak przy nieprzestrzeganiu zasad higieny w kurniku, niezbilansowanej diecie i braku szczepień ptaki stają się podatne na infekcje.
Częste choroby:
- gruźlica - przenoszona przez krwiopijne owady, prowadzi do śmierci zwierząt gospodarskich, powoduje, że mięso i jaja nie nadają się do sprzedaży;
- mykoplazmoza - infekcja grzybicza dróg oddechowych rozwija się u ptaków w wyniku wysokiej wilgotności w kurniku, karmienia zepsutych warzyw i zbóż, leczonych antybiotykami;
- ospa to nieuleczalna choroba skóry, przenoszona z chorych ptaków na zdrowe, może całkowicie zniszczyć inwentarz;
- kokcydioza to infekcja bakteryjna przenoszona przez wodę, pokarm i odchody;
- dur brzuszny - przenoszony również od chorych ptaków, leczonych w początkowej fazie antybiotykami;
- histomonoza - jest przenoszona na indyki z kurcząt, gęsi, gdy ptaki wchodzą w kontakt lub przenoszą się do kurnika bez uprzedniego leczenia antyseptycznego.
Najczęstszą chorobą występującą u wszystkich gatunków drobiu jest infekcja pasożytnicza. Indyki zarażają się robakami przez wodę ze zbiorników wodnych, trawę z terenów podmokłych.
W wyniku niewłaściwego karmienia u indyków rozwija się beri-beri, zapalenie jelit. Brak świeżego powietrza i światła w pomieszczeniu powoduje brak witaminy D. Dlatego nawet trzymając ptaki w pomieszczeniach, należy je wypuszczać na krótki spacer.
Bez witaminy A indyki stają się słabe i tracą pióra. Aby uzupełnić substancję w diecie, musisz dodać marchewki. W profilaktyce beri-beri do karmy dla piskląt i dorosłych ptaków dodaje się gotowe suplementy mineralne - premiksy.
Niezdrowe ptaki mają następujące objawy:
- brak apetytu;
- biegunka z zielonymi lub czerwonymi zanieczyszczeniami;
- apatia;
- zmniejszona produkcja jaj;
- wzrost temperatury;
- wydzielina śluzowa z nosa, oczu;
- duszność.
Chore osobniki są usuwane i wzywany jest weterynarz. Nie zaleca się samodzielnego leczenia ptaków, ponieważ może to doprowadzić do wybuchu groźnej choroby. Infekcje bakteryjne rozwijają się szybko i mają podobne objawy.Lekarz weterynarii może dokładnie określić chorobę. W przypadku wykrycia tyfusu, ospy lub gruźlicy konieczne będzie zniszczenie chorych ptaków, a pozostałe zwierzęta poddane kwarantannie. Aby zapobiec infekcjom, ściany domu pokrywa się wapnem gaszonym, a naczynia raz w miesiącu poddaje się działaniu środków antybakteryjnych.