Duńskie gęsi legard są uważane za dość popularne wśród wielu rolników. Ptaki te charakteryzują się wieloma zaletami. Należą do nich wysokie parametry produktywności, wysokiej jakości puch i doskonałe wskaźniki przeżywalności. Ponadto ptaki mają doskonałe właściwości dekoracyjne. Aby odnieść sukces w hodowli ptaków, muszą stworzyć odpowiednie warunki i opracować odpowiednią dietę.
Opis i charakterystyka rasy
Duński Legard jest uważany za pospolitą rasę hodowaną do celów przemysłowych. Jak sama nazwa wskazuje, została wyhodowana w Danii.Ptaki charakteryzują się przeciętnym ciałem o wydłużonym kształcie i imponującej wadze. Jedyne złogi tłuszczu znajdują się w jamie brzusznej. Charakterystyczną cechą ptaków jest biały odcień upierzenia. Jednocześnie łapy i dziób wyróżniają się bogatym żółtym kolorem. Ptaki charakteryzują się płaskim i prostym grzbietem. Jest bardzo szeroki. Oczy mogą być niebieskie lub jasnoniebieskie. Jednocześnie głowa wyróżnia się prawidłowym kształtem i średniej wielkości. Ponadto ptaki charakteryzują się krótką, masywną szyją.
Legardzkie gęsi mają pełen wdzięku chód i pełen wdzięku szkielet. Samce ważą maksymalnie 9 kilogramów. Masa ciała samic nie przekracza 6 kilogramów. Rasa ta charakteryzuje się wyraźną cechą seksualną. Aby odróżnić samca od samicy, należy zwrócić uwagę na budowę ciała ptaka. Gąsior charakteryzuje się większym i masywniejszym ciałem.
Gęsi tej rasy charakteryzują się wysokimi parametrami produkcyjnymi. Jednocześnie do hodowli ptaków potrzeba niewiele mieszanek zbożowych.Młode ptaki w wieku do 2 miesięcy mogą jeść samą trawę i przybierać na wadze do 6 kilogramów. W wieku trzech miesięcy masa wzrasta do 7 kilogramów.
Opinia eksperta
Aby przyspieszyć przyrost masy ciała, doświadczeni rolnicy zalecają karmienie ptaka zbożami i mieszankami paszowymi.Gęsina tej rasy jest uważana za bardzo popularną. Zawdzięcza to doskonałemu smakowi, właściwościom odżywczym oraz niskiej zawartości tłuszczu. Główna część tłuszczu znajduje się nad skórą i nie dostaje się do włókien mięsnych. Wątróbka gęsia jest bardzo poszukiwana. Jego waga może osiągnąć 800 gramów. Ponadto ptaki są hodowane dla puchu. Przez rok ptak jest w stanie wyprodukować 1 kilogram wysokiej jakości surowców. Częściowe wyskubywanie piór można przeprowadzać w odstępach 2-miesięcznych.
Plusy i minusy duńskiej gęsi legard
Zalety i wadybezpretensjonalność w opiece;doskonała przeżywalność piskląt;wysokiej jakości puch;właściwości dekoracyjne;łatwość hodowli;niskie koszty pasz zbożowych.niska produkcja jaj - w całym okresie składania jaj samica jest w stanie złożyć nie więcej niż 40 jaj;niska wykluwalność piskląt - to tylko 60-65%;potrzeba szczepienia;zapotrzebowanie na suplementy witaminowe.
Konserwacja i pielęgnacja
Gęsi tej rasy odznaczają się bezpretensjonalną opieką. Charakteryzują się szybkim rozwojem. W takim przypadku warto rozważyć kilka cech.
Wymagania dotyczące lokalizacji
Gęsi tej rasy uchodzą za ptaki bardzo ciepłolubne. Organizując kurnik, zaleca się wykluczenie przeciągów lub przedostawania się wilgoci do środka. Zimą należy ocieplić podłogę i ściany. W tym celu dopuszczalne jest użycie drewna.Lepiej jest zbudować kurnik na wzgórzu. W pobliżu warto wyposażyć teren spacerowy i stworzyć staw.
Podział pomieszczenia na strefy ma niemałe znaczenie. Ważne jest, aby zapewnić osobne sekcje dla ptaków dorosłych i dla młodych. Każda ze stref powinna mieć miejsca na jedzenie i nocny odpoczynek. Zaleca się lokalizowanie gniazd w zacienionej części. Należy to zrobić z dala od wejścia. Budynki najlepiej stawiać od strony południowej. Na 2 samice powinno przypadać 1 gniazdo.
Taras
Ptaki nie powinny cały czas przebywać w pomieszczeniach. Aby spacerować z ptakami na świeżym powietrzu, musisz zrobić specjalną zagrodę. 1 osoba powinna stanowić 10 metrów kwadratowych. Najlepiej zrobić platformę po południowej stronie domu. Aby zapobiec odlatywaniu gęsi, zaleca się ogrodzenie zagrody siatką lub wykonanie drewnianego płotu. Pamiętaj też, aby zapewnić baldachim, który pomoże ptakom ukryć się przed deszczem i słońcem.
Aby ptaki mogły się wypasać, na terenie spacerowym należy zasiać różne zioła.
O co dbać zimą
Zimą ptaki odczuwają duży dyskomfort, ponieważ potrzebują ruchu i dużo zieleni. Aby zminimalizować negatywne skutki zdrowotne, ptaki wymagają odpowiedniej opieki. Jednocześnie ważne jest, aby w poidłach zawsze znajdowała się woda. Utrzymanie optymalnej temperatury w pomieszczeniu ma ogromne znaczenie. Powinno być + 22-30 stopni. Ustawienia wilgotności powinny wynosić 60%.
Jak karmić gęsi
Gęsi tej rasy nie wymagają dużych ilości zbóż. Latem ptaki szybko przybierają na wadze, jedząc tylko trawę. Muszą mieć stały dostęp do zieleni.Jeśli chcesz odbudować warstwę tłuszczu, ptakom należy podawać zboża lub mieszanki paszowe. Do karmienia dopuszcza się również owoce i rośliny okopowe.
Zaleca się przechowywanie suchej trawy pszenicznej, jęczmienia, koniczyny na zimę. Połowę diety powinny stanowić zboża. Należy je podawać co najmniej trzy razy dziennie. Warto też karmić gęsi kompleksami witaminowo-mineralnymi.
Cechy hodowli
Składanie jaj przez samice rozpoczyna się w kwietniu. Aby to zrobić, muszą stworzyć gniazdo. 1 gęś jest w stanie wysiadywać do 12 jaj. Jednak samice tej rasy są w stanie opuścić miejsce składania jaj. Aby tego uniknąć, zaleca się użycie inkubatora. Pisklęta gęsie wykluwają się po 28 dniach. Pierwszego dnia powinny być trzymane w wylęgarni.
Na co chorują ptaki
Gęsi tej rasy wyróżniają się silną odpornością. Czasami jednak chorują. Ptaki mogą cierpieć na aspergilozę, kolibakteriozę, niedobór witamin i inne patologie. Aby uniknąć problemów, należy przestrzegać następujących zasad:
- utrzymuj optymalną temperaturę;
- zdezynfekuj dom;
- systematycznie zmieniaj pościel;
- czyści karmniki i poidła;
- zapewnij odpowiednią wentylację.
Duńskie gęsi legard mają wiele zalet. Ptaki te wyróżniają się silną odpornością i szybko się rozwijają. Jednocześnie są w stanie przytyć nawet bez stosowania dużej ilości pasz zbożowych.