Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Choroba białych mięśni występuje u koźląt z niedoborem selenu i witaminy E w paszy Chore zwierzę źle się odżywia, chudnie, nie może wstać, utyka, często przewraca się i leży całymi dniami. „Belomishka” często komplikują choroby układu krążenia, przewodu pokarmowego i układu oddechowego. Młode zwierzęta chorują, ponieważ ciężarne samice spożywały paszę ubogą w selen i witaminę E.

Powody „białej myszy”

Choroba białych mięśni to niebezpieczna choroba występująca u małych dzieci. W inny sposób „biała mysz” nazywana jest dystrofią mięśniową.Choroba zwykle przebiega z zaburzeniami metabolicznymi, a także ze zmianami biochemicznymi i morfologicznymi w mięśniach, układzie nerwowym i narządach wewnętrznych.

Zwykle młode kózki poniżej trzeciego miesiąca życia, które przebywają w oborze pod koniec zimy lub wczesną wiosną chorują na "białą mysz" . W 60 procentach choroba prowadzi do śmierci młodych zwierząt. Dzieci, które były chore, ale wyzdrowiały, następnie pozostają w tyle pod względem wzrostu i rozwoju.

Główną przyczyną „białej myszy” jest niedożywienie, czyli pokarm ciężarnych kóz i matek ubogi w białko, witaminy i minerały podczas karmienia nowonarodzonych młodych. Wilgoć, brud, duszność w kozim kurniku, nieterminowe czyszczenie zanieczyszczonej ściółki, zatłoczona zawartość mogą prowadzić do komplikacji.

Choroba rozwija się przy niedoborze w pożywieniu składników mineralnych (selen, jod, miedź), witamin A, B, E, białek i węglowodanów. Belomishka występuje u zwierząt pasących się na terenach zalewowych i nizinnych, na torfowiskach i piaszczysto-gliniastych terenach, na często zalewanych pastwiskach.W takich miejscach jest dużo siarki, która uniemożliwia roślinom pobieranie selenu. Choroba występuje, gdy kozy nie są karmione gałęziami iglastymi, drobno posiekanymi warzywami (buraki, marchew), zimą niewielką ilością zboża.

Objawy choroby

Choroba białych mięśni pojawia się u kóz w okresie karmienia mlekiem, czyli w wieku 2-3 tygodni i do 3 miesięcy. „Siaja” występuje w postaci ostrej, podostrej lub przewlekłej. Chorobę można rozpoznać po charakterystycznych cechach: brak aktywności, osłabienie, zaburzenia koordynacji ruchowej.

Ostre objawy:

  • zaburzenia serca (tachykardia, arytmia);
  • kołatanie serca;
  • stłumione i słabe dźwięki serca;
  • częsty, płytki, ciężki oddech;
  • wydzielina z nosa;
  • śmierdzące odchody;
  • mętne oczy z surowiczą wydzieliną;
  • utrata napięcia mięśniowego;
  • słaby apetyt;
  • problemy z trawieniem.

Czas trwania ostrej fazy to 7-10 dni. Zwierzę ma poważne problemy z sercem i trawieniem, osłabienie mięśni. Dzieciak prawie się nie porusza, z trudem stoi na szeroko rozstawionych nogach, wystają mu łopatki, możliwe są konwulsje przy odrzuceniu głowy na plecy. Temperatura jest normalna, ale jeśli dołączy się zapalenie płuc, wtedy wzrasta do 40-41 stopni.

W podostrej i przewlekłej postaci siei objawy są takie same jak w fazie ostrej, tylko mniej wyraźne.

Dziecko może wyglądać zdrowo na zewnątrz, a potem nagle umrzeć.Czas trwania postaci podostrej wynosi 15-30 dni, postać przewlekła wynosi 50-60 dni. Największa śmiertelność występuje w ostrym przebiegu choroby, kiedy umiera 6 na 10 chorych dzieci. W przypadku form podostrych i przewlekłych liczba zgonów zmniejsza się o połowę.

Ważne! Charakterystyczne objawy choroby białych mięśni są widoczne dopiero po śmierci dziecka, podczas sekcji zwłok. Jeśli serce lub mięsień szkieletowy zostanie rozcięty, mogą być widoczne zmiany rozproszone lub ogniskowe. Te nowotwory są koloru białego, gęstej konsystencji i przypominają gotowane mięso z kurczaka, tylko bardziej suche.

Metody diagnostyczne

Tylko lekarz weterynarii może postawić diagnozę na podstawie obrazu klinicznego i badań laboratoryjnych. Wykonaj badania krwi i moczu chorego zwierzęcia. W przypadku „białej myszy” zmniejsza się liczba erytrocytów, hemoglobiny, diagnozuje się leukocytozę. Występuje kwaśny odczyn moczu, obecność w nim białka, cukru i podwyższonej kreatyny.

W miarę możliwości wykonują elektrokardiografię, radiografię i fluoroskopię. Na podstawie badań laboratoryjnych wyklucza się krzywicę, niedożywienie, niestrawność.

Jak leczyć chorobę białych mięśni u dzieci

Leczenie daje efekty, jeśli choroba jest leczona we wczesnych stadiach, czyli nawet podczas ciąży zwierząt. Przede wszystkim ciężarne kozy przenoszone są do suchego i ciepłego pomieszczenia, otrzymują lepszy pokarm: zieloną trawę, siano suszone na słońcu, drobno posiekaną marchewkę, gałęzie iglaste, płatki owsiane, witaminy apteczne (A, E, B i D) , minerały (koniecznie selen).

Leczenie chorych dzieci przepisuje lekarz weterynarii. Zwykle „białej myszy” leczy się preparatami zawierającymi selen i witaminę E. Wcześniej bielone kozy leczono selenianem sodu. Jest to biały proszek, z którego sporządzono 0,1% roztwór do wstrzykiwań. Z reguły przepisywali 0,1-0,2 mg na kilogram masy kozy (podskórnie lub domięśniowo).Zwierzętom wstrzyknięto 0,1-0,2 ml 0,1% roztworu (rozcieńczonego wodą destylowaną).

Selenit sodu można stosować do dziś. Należy jednak pamiętać, że jest to substancja toksyczna, której dawkę należy odpowiednio obliczyć. Można go stosować w zalecanych dawkach. Śmiertelna ilość leku wynosi zaledwie 1-2 mg na kilogram masy kozy. W miejscu wstrzyknięcia selenianu sodu często pojawiają się ropnie. Roztwór zaleca się podawać razem z antybiotykami.

Obecnie zamiast seleninu sodu przepisywane są różne preparaty złożone, które zawierają selen, a także witaminę E: E-selen, Ferroselenit, Seevit i inne. Lek taki jak „E-selen” stosuje się u małych dzieci w dawce 0,2-0,5 ml na dziesięć kilogramów masy ciała zwierzęcia. Zastrzyki podaje się domięśniowo i raz.Lek ten można wstrzykiwać ciężarnym kozom na 30 dni przed wykotem.

Jeżeli stosuje się czysty selenian sodu to kozy otrzymują dodatkowo zastrzyki z witaminy E (trzy razy dziennie przez 5-7 dni). Wraz z paszą zwierzętom podaje się przydatne suplementy mineralne (chlorek kob altu, siarczan miedzi, chlorek manganu), a także białka (metionina, cysteina).

Opinia eksperta

W przypadku procesów zapalnych kozy leczy się antybiotykami. W przypadku chorób serca Kordiamin podaje się domięśniowo, przepisuje się olejek kamforowy, nalewkę z konwalii.

Możliwe konsekwencje

Choroba białych mięśni powoduje u zwierząt poważne zaburzenia metaboliczne. Występują zmiany w mięśniach szkieletowych, a także w różnych narządach. W zaawansowanych stadiach zwierzę traci na wadze, mięśnie zanikają, nie może nawet stać na nogach. Jest to proces nieodwracalny, który z reguły prowadzi do śmierci dzieci. Im poważniejszy stopień uszkodzenia, tym mniejsze prawdopodobieństwo uratowania zwierzęcia.Chorobę leczy się tylko we wczesnych stadiach, czyli w okresie ciąży kóz iw pierwszych tygodniach życia koźląt. Odzyskane zwierzęta będą później opóźnione w rozwoju i wzroście.

Środki zapobiegawcze

Środki zapobiegawcze zależą od jakości paszy, statystyki zachorowań na danym obszarze. W regionach, gdzie występuje niedobór selenu, zwierzętom należy podawać preparaty farmaceutyczne. Jako środek zapobiegawczy E-selen podaje się domięśniowo ciężarnym kózkom 30 dni przed owulacjami (jednorazowo). Preparat ten zaleca się podawać kozom w wieku od 2-3 tygodni do trzech miesięcy, ale tylko w minimalnej dawce i jednorazowo.

Dieta ciężarnych zwierząt obejmuje olej rybi, drożdże paszowe, witaminy A, B, D i koniecznie E. Kozicom profilaktycznie można podawać apteczne kompleksy witaminowo-mineralne z selenem. Dodatki są dodawane do żywności lub wody pitnej.

Zwierzęta, zwłaszcza zimą, zaleca się podawanie premixów dla kóz. W diecie powinno znaleźć się siano, drobno posiekane warzywa (marchew, dynia, buraki). Zimą kozy otrzymują gałęzie iglaste, trochę mieszanki zbożowej, kiszonkę i mączkę kostną.

Choroba białych mięśni to niebezpieczna choroba, która pojawia się, gdy w paszach dla zwierząt brakuje składników mineralnych i witamin. „Belomishka” nie atakuje dorosłych kóz, ale występuje u dzieci. Jeśli samica nie jadła dobrze podczas ciąży, rodzi słabe zwierzę. Najważniejsze jest zapewnienie kozom wysokiej jakości paszy, witamin, minerałów i oczywiście selenu, wtedy młode zwierzęta nie będą cierpieć na chorobę białych mięśni.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zwierzęta