Uprawa zwierząt futerkowych na własnej działce to problem dla właścicieli: co zrobić ze skórą po uboju? Jak ubrać skórę kozy w domu? Proces obróbki surowców skórzanych i futrzarskich wymaga czasu i cierpliwości. Ale mając chęci i wiedzę teoretyczną na ten temat, początkujący poradzi sobie z tym trudnym zadaniem.

Cechy charakterystyczne produktów skórzanych

Wyroby futrzarskie ze skór kozich są lekkie, ciepłe, piękne. Różnica między skórą kozią a skórą owczą polega na cechach strukturalnych skóry właściwej. Skóra ssaków składa się z 3 warstw:

  • naskórek;
  • skóra właściwa;
  • tłuszcz podskórny.

Skóra właściwa jest utworzona z włókien kolagenowych i tkanki łącznej i składa się z 2 warstw: brodawkowatej i siateczkowatej. Wytrzymałość i elastyczność skóry zależy od stanu skóry właściwej. W skórze koziej, w przeciwieństwie do skóry owczej, warstwa brodawkowata jest gęstsza, a warstwa siateczkowa jest grubsza. Włókna kolagenowe na poziomie brodawkowatym tworzą gęstą sieć, która nadaje wytrzymałości skórze właściwej. Wiązki kolagenowe warstwy siateczki przeplatają się poprzecznie, co wpływa na elastyczność skóry.

Opinia eksperta

W skórach owczych jest mniej gruczołów potowych i łojowych. Worki na włosy są proste, połączone 2-3. Dzięki takiej budowie skóry właściwej, skóry kozie po zaprawianiu stają się miękkie i elastyczne.

Klasyfikacja skór kozich

Waga pary (świeżo oskórowanej) to około 6% wagi zwierzęcia. Pod względem grubości sparowane skórki dzielą się na IV podgrupy (w milimetrach):

  • od 1,8 do 2,5 - koza dorosła;
  • od 2,2 do 3,5 - koza dorosła;
  • od 0,9 do 1,4 dzieci w wieku 2-3 miesięcy;
  • od 1,3 do 2,2 - dzieci w wieku od 5 do 6 miesięcy.

Jakość surowców zależy od okresu uboju, na podstawie którego są klasyfikowane:

    Koza zimowa (listopad-styczeń). Przeznaczenie - futra, wyroby futrzarskie, buty i galanteria.
  1. Wiosna (luty-czerwiec). Niestosowany w produkcji skór i futer ze względu na liczne defekty skóry właściwej, okres linienia.
  2. Lato (czerwiec-lipiec). Powołanie - produkcja szewro i podszewek do odzieży wierzchniej.
  3. Jesień (sierpień-październik). Powołanie - produkcja wysokiej jakości okładzin chevro i skórzanych.

W zależności od rasy wyróżnia się kozy:

  • chleb (na przykład rosyjski);
  • step (Orenburg);
  • futro (Pridonskaya).

Skóry dziecięce do 1800 centymetrów kwadratowych dzielą się na:

  • moire-klam (co najmniej 300 centymetrów kwadratowych) - od wcześniaków i poronień;
  • od 400 centymetrów kwadratowych z długością runa do 4/ponad 4 centymetry.

W zależności od wielkości i wieku zwierząt, skóra jest klasyfikowana:

  • koza (do 1,5 miesiąca);
  • bardzo mały (do 3 miesięcy);
  • mały i średni (3-6 i 6-10 miesięcy);
  • duże i bardzo duże (młode i dorosłe zwierzęta).

4 odmiany wyróżnia jakość linii włosów.

Jak oskórować

Tuszę zawiesza się za tylne nogi i wykonuje 3 nacięcia:

  • poprzecznie od jednego tylnego kopyta do drugiego przez odbyt;
  • poprzecznie od stawu śródręcza jednego kopyta przedniego do drugiego przez mostek;
  • podłużnie od gardła wzdłuż mostka i brzucha do ogona.

Skóra jest usuwana w jednej warstwie, od góry do dołu. Ścisłe dopasowanie skóry do tuszy jest cięte nożem. Tłuszcz i tłuszcz są odcinane, pozostawiając na mięsie.

Wymagane narzędzia

Narzędzia do ubierania:

  • noże do skórowania;
  • metalowa skrobaczka;
  • łyżka do zbierania tłuszczu;
  • zaciski;
  • młotki (drewniane i metalowe);
  • metalowy grzebień;
  • szczotki.

Poza tym potrzebne będą narzędzia do rozciągania i czyszczenia kozy (wykroje, wieszaki, ramki).

Zasady ubierania się

W domu, pod warunkiem spełnienia wymagań technologicznych, uzyskuje się wysokiej jakości półprodukt futrzany, nadający się do dalszego użytku.

Pierwotna konserwacja

Skórę chłodzi się kładąc ją do góry dnem na 30 minut. Przygotowanie do konserwacji rozpoczyna się od usunięcia resztek mięsa i tłuszczu. Następnie kozę zasypuje się solą (1,5-2 kg), składa w kopertę i pozostawia w chłodnym pomieszczeniu na 3 dni, aby sól wchłonęła wilgoć z mezry. Następnie sól jest zdrapywana, a skóra jest rozciągana na ramie do wyschnięcia. Cienkie skórki koźląt są suszone bez użycia soli (metoda świeżo-sucha). Suszyć skórki w suchym, ciepłym, wentylowanym miejscu przez 2 tygodnie.

Rozkoszuj się

Twarde i suche skórki na opatrunek trzeba zmiękczyć, co wymaga namoczenia. Na 1 skórę potrzeba co najmniej 10 litrów wody. Aby przyspieszyć nasiąkanie, zapobiec gniciu i zatłuszczeniu (nadmiarowi wilgoci w rdzeniu) potrzebujesz:

  • temperatura wody 25-30 stopni;
  • proszek do prania (2 gramy na 1 litr);
  • antyseptyczny (1 gram na 1 litr);
  • sól spożywcza (30/50 gramów na 1 litr);
  • mieszaj.

W przypadku przesuszonych skór do roztworu dodaje się esencję octową w ilości 2 gramy na 1 litr. Czas moczenia waha się od 20 do 48 godzin, w zależności od stanu kozy po wysuszeniu.

Namoczone kozy przed przystąpieniem do kolejnej operacji należy odtłuścić. W tym celu rozpuść proszek do prania, sól, benzynę (jeśli skóra jest bardzo tłusta) w wodzie o temperaturze 40 st.

Skład ilościowy na 10 litrów wody o temperaturze 40 stopni:

  • proszek do prania - 200 gramów;
  • sól - 300 gramów;
  • benzyna - 1 gram.

Skórki trzymamy w roztworze przez 24 godziny w stałej temperaturze i mieszając. Następnie kozy są myte w czystej wodzie przez 30 minut, wywieszane w celu spuszczenia wody i przechodzą do kolejnego etapu opatrunku.

Mezdrenie

Namoczona i odtłuszczona mezdra jest oczyszczona z nalotów. Kozę układa się na pokładzie/zszywce i ostrożnie, aby nie przebić skóry, zeskrobuje resztki tłuszczu i ścięgien. Mezdra jest wyrównana na grubość, przecinając zgrubienia ostrym nożem. Jeżdżone kozy myje się w wodzie z mydłem (2 gramy detergentu na 1 litr) w temperaturze 35 stopni. Następnie spłucz przez pół godziny w ciepłej wodzie.

Zrywanie

Włókna kolagenowe poddawane są obróbce na etapie kiszenia. Ekspozycja na kwasy i sole rozpuszcza białka, które je wiążą, zwiększając porowatość skóry właściwej. W skład pikla wchodzą (na 10 litrów wody):

  • sól - 500 gramów;
  • kwas octowy 70% - 250 mililitrów;
  • 100 mililitrów mydła w płynie;
  • 300 mililitrów benzyny.

Temperatura roztworu wodnego wynosi 40 stopni. Skórki umieszczone w zalewie okresowo miesza się i inkubuje przez 2 do 3 dni. Koniec marynowania sprawdza się za pomocą suszarki lub szczypty. W pierwszym przypadku w okolicy pachwiny skóra jest składana w krzyż i przeprowadzana wzdłuż fałdu paznokciem. Na wyprostowanej skórze właściwej pozostaje biały ślad, który po chwili znika. Szczypta to test wytrzymałości stosu.

Jeśli łatwo oddziela się od skórki, skórkę można usunąć z pikla.

Odleżyna

Wyciśnięte kozy umieszcza się w pojemniku z futrem na zewnątrz, przykrytym płótnem, zadaje się ucisk. W tym stanie proces dojrzewania odbywa się w mezdra w ciągu 2 dni. Temperatura w pomieszczeniu, w którym dochodzi do odleżyny nie jest niższa niż 18 stopni.

Opalanie

Po wytrawieniu rdzeń staje się miękki i elastyczny, ale wystawiony na działanie wilgoci i temperatury. Zabieg opalania tworzy ochronny film na włóknach kolagenowych.

Do garbowania kóz stosuje się chemiczne lub naturalne garbniki:

  • chromowy (dichromian potasu) + kwas siarkowy;
  • siarczan chromu o zasadowości 42;
  • wierzba/kora dębu;
  • szczaw koński.

W 10 litrach wody o temperaturze 40 stopni rozpuść połowę przygotowanego garbnika chromowego (90 gramów siarczanu chromu zalewa się 900 ml wrzącej wody, miesza i dzieli na 2 części).Skórę umieszcza się w środku garbującym, mieszając raz na godzinę przez 10 minut. Po 5-6 godzinach dodaj drugą część samoopalacza.

Cały proces opalania trwa od 20 do 24 godzin. Na koniec przeprowadzana jest neutralizacja. Aby to zrobić, 250 gramów sody oczyszczonej rozpuszcza się w gorącej wodzie, podzielonej na 2 porcje. Pierwszy wlewa się za 4 godziny, drugi - 2 godziny przed końcem opalania. Wygarbowane skórki są wyciskane, układane na łóżku na 12 godzin.

Tłuczenie

Aby garbnik nie został wypłukany ze skóry, skórki pokrywa się warstwą emulsji tłuszczowej. W domu można go przygotować z równych części żółtka i gliceryny. Skórki naciągane są na ramę, smarowane pędzlem i pozostawiane do wyschnięcia w miejscu osłoniętym od słońca. Gdy kozie skóry wysychają, są marszczone i rozciągane, aby zachować miękkość i elastyczność.

Zamiatanie

Ostatnim etapem opatrunku jest oczyszczenie skóry papierem ściernym. Następnie jest traktowany kredą / proszkiem do zębów. Futro jest czesane szczotkami i grzebieniem.

Kategoria:

Zwierzęta