Ketoza to choroba metaboliczna kóz. Choroba występuje, jeśli karmisz zwierzęta paszą białkową i nie podajesz im pokarmu bogatego w węglowodany. Pragnienie niektórych hodowców kóz, aby szybko utuczyć zwierzę, prowadzi do naruszeń. Otyłość jest tak samo zła dla kóz, jak i dla ludzi. Głównym pokarmem tych zwierząt powinna być świeża trawa i suszone na słońcu siano łąkowe.

Opis choroby

Ketoza to stan, który rozwija się w wyniku naruszenia metabolizmu białkowo-węglowodanowego. U kóz dotkniętych tą chorobą stwierdza się niestrawność, niską mleczność, depresję, a ciężarne samice doświadczają samoistnych poronień (poronień).

W ketozie występuje podwyższona zawartość ciał ketonowych we krwi, a tę patologię można rozpoznać po ostrym acetonowym zapachu mleka i moczu. Choroba zależy bezpośrednio od warunków trzymania i karmienia zwierząt domowych. Kozy chorują, jeśli jedzą tylko koncentraty i pasze białkowe, ale mało trawy lub siana.

Ketoza to głód węglowodanów wynikający z błędów żywieniowych. Kozy otrzymują za dużo pokarmu białkowego (zboża, mączki, makuchy, rośliny strączkowe) a mało soczystej wiechliny, suszonego na słońcu siana i roślin okopowych (marchew, buraki cukrowe). Choroba we wczesnym stadium jest leczona za pomocą pojedynczej korekty żywieniowej.

Przyczyny ketozy

Ta niebezpieczna choroba występuje u kóz, jeśli nie są odpowiednio karmione. Zawsze pamiętaj, że podstawą diety zwierząt powinno być siano i świeża trawa. Hodowcy bydła chcący wzbogacić jadłospis swoich kóz o pokarmy białkowe (ziarno, mączkę, makuch) otrzymują nie wysokie mleczności, lecz chore zwierzęta.Przedłużająca się głodówka, zbyt długa przerwa między karmieniami również może prowadzić do choroby.

Główne przyczyny ketozy:

  • brak w diecie ziół o wysokiej zawartości węglowodanów i witamin (koniczyna, kostrzewa, tymotka);
  • nadmiar białka (białka) w żywności (zboża, ciasta, rośliny strączkowe);
  • niedobór słodkich roślin okopowych (marchew, buraki cukrowe);
  • dokarmianie nasionami oleistymi (rzepak, kapusta, gorczyca);
  • jedzenie słabej jakości;
  • długotrwała głodówka;
  • stres.

Ketoza występuje częściej u tłustych kóz. Dobrze odżywione zwierzęta mogą rozwinąć tę chorobę w przyszłości. Długotrwały brak zdrowej paszy (świeżej trawy i siana) oraz karmienie kóz paszami treściwymi (zboże) i kulturami bogatymi w białko może prowadzić do zaburzeń metabolicznych w organizmie.

Oznaki i objawy choroby

Ketozę można wykryć u kóz domowych po objawach charakterystycznych dla tej choroby. Należy zawsze pamiętać, że zdrowe zwierzęta są aktywne, spokojne i mają dobry apetyt. Jeśli kozy odmawiają jedzenia, są nadmiernie podekscytowane lub odwrotnie, senne, istnieje powód, aby podejrzewać, że mają jakąś chorobę. Samodzielne rozpoznanie choroby jest trudne. Warto jednak zbadać zwierzę, a jeśli występują oznaki alarmu, zaleca się konsultację z lekarzem weterynarii.

Objawy ketozy:

  • skóra, mleko, kał i mocz pachną acetonem;
  • brak apetytu;
  • tachykardia, duszność;
  • problemy z trawieniem (zaparcia, biegunki, atonia jelit);
  • podniecenie przechodzące w stan depresji.

Oznaki ciężkiej choroby:

  • osłabienie, senność;
  • osłabienie napięcia mięśniowego;
  • spadek wydajności mlecznej;
  • wyczerpanie układu nerwowego;
  • znaczne powiększenie wątroby (prawa strona jest większa niż lewa);
  • samoistne aborcje;
  • komplikacje poporodowe;
  • zapalenie sutka.

U chorego zwierzęcia, w zależności od ciężkości choroby, można zaobserwować pewne objawy. Ketoza na początkowym etapie jest określana przez acetonowy zapach mleka i moczu. Przed leczeniem kozy należy zabrać ją do lekarza i wykonać badania laboratoryjne. Objawy ketozy są bardzo podobne do zatrucia.

Zasady diagnostyczne

Choroba jest ustalana na podstawie obrazu klinicznego i danych laboratoryjnych. W przypadku stwierdzenia objawów zbliżonych do objawów ketozy, kozę należy zabrać do lekarza weterynarii.Krew, mocz i mleko należy przesłać do laboratorium weterynaryjnego w celu analizy (w celu określenia zawartości ciał ketonowych).

Chorą kozę powinien zbadać lekarz, określić stan narządów, zmierzyć temperaturę. Ostateczna diagnoza jest ustalana na podstawie danych laboratoryjnych. Jeśli kozy mają wysoki poziom ciał ketonowych i niski poziom cukru, białka, leukocytów i hemoglobiny, oznacza to, że zwierzę jest w stanie ketozy i wymaga pilnego leczenia.

Jak prawidłowo leczyć ketozę u kóz

Ta choroba jest często mylona z zatruciem. Badania laboratoryjne krwi, moczu i mleka pomagają postawić diagnozę. Po wykryciu ketozy zwierzęta przechodzą na specjalną dietę. Choroba jest leczona lekami i wprowadzaniem do diety pokarmów bogatych w węglowodany. Pokarmy białkowe są całkowicie wykluczone z diety.

Zabiegi farmakologiczne

Kozy leczy się lekami podawanymi im doustnie lub w zastrzykach.Zwierzęta są przepisywane „Katozal”. Jest to lek stymulujący przemianę materii. Nie zaleca się wstrzykiwania go kobietom w ciąży. Lekarz może przepisać dożylnie glukozę, insulinę podskórną, hydrokortyzon, hormon adrenokortykotropowy, mleczan sodu, płyn Sharabrin, chlorek choliny, witaminy A i E, propionian sodu.

Kozy dostają rano słodką wodę (pół szklanki cukru na pół wiadra). W ciągu dnia do wody pitnej dodaje się witaminy i minerały apteczne. Wieczorem podawaj roztwór sody oczyszczonej (1 łyżeczka na 1 litr wody) w celu zalkalizowania organizmu. Przebieg leczenia wynosi 10 dni.

Opinia eksperta

Ważny! Leczenie rozpoczyna się po badaniu laboratoryjnym moczu i krwi, a także po badaniu przez lekarza weterynarii. Jakich leków potrzebuje zwierzę, określa specjalista. Podczas kuracji co 5 dni konieczne jest powtarzanie badań.

Regulacja diety

Możesz znormalizować równowagę kwasowo-zasadową, dostosowując żywienie kóz.W celu zwiększenia zawartości cukru zwierzętom należy podawać paszę bogatą w węglowodany (marchew, buraki cukrowe, ziemniaki). W diecie powinny znaleźć się świeże trawy i siano, skoszone w okresie kwitnienia i kłoszenia, a także suszone na słońcu. Węglowodanów jest dużo w takich roślinach: koniczyna czerwona i różowa, kostrzewa, tymotka łąkowa, kupkówka pospolita.

Równolegle ze wzrostem ilości trawy, siana i słodkich warzyw w diecie, kozy nie otrzymują już zboża, mączki, kiszonki, trawy, nasion oleistych i roślin strączkowych. Przy łagodnej postaci ketozy wystarczy jedna korekta żywieniowa, aby całkowicie wyleczyć zwierzę. W ciężkich przypadkach kozy są leczone lekami. Jeśli problem zostanie zignorowany, zwierzę może umrzeć.

Możliwe konsekwencje choroby

Ketoza to choroba, którą można wyleczyć w początkowej fazie za pomocą jednorazowej modyfikacji diety. Wzbogaca się dietę o słodkie warzywa, zwiększa się ilość świeżych ziół i siana, całkowicie wyklucza się pasze białkowe i koncentraty.Choroby po prostu nie da się nie zauważyć - mleko i mocz zaczynają pachnieć acetonem.

Jeśli zlekceważysz niepokojące objawy i nie zmienisz diety kóz na czas, powikłania mogą być poważne.

Maleje mleczność chorego zwierzęcia, pojawiają się komplikacje podczas ciąży i porodu, dochodzi do poronień. W ciężkich przypadkach pojawia się zatrucie, drgawki, drżenie mięśni. Przedłużająca się postać może doprowadzić do śpiączki, a nawet śmierci.

Zapobieganie

Chorobie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Zapobieganie ketozie polega na karmieniu kóz świeżą, bogatą w węglowodany trawą, wysokiej jakości suszonym na słońcu sianem i słodkimi warzywami. Zboża, makuchy, mączki, rośliny strączkowe i oleiste podaje się tylko zimą, ale w minimalnych ilościach. Farmaceutyczne preparaty witaminowo-mineralne powinny być obecne w żywieniu zwierząt. Kozy powinny dostawać świeżą wodę dwa razy dziennie.

Zwierzęta powinny paść się w ciepłe słoneczne dni na łące, jeść świeże zioła, aw czasie deszczu lepiej przebywać w stodole. Kozy muszą dużo się ruszać i nie mogą być trzymane w pomieszczeniach przez cały rok. Latem kozy muszą być wyprowadzane na pastwisko. Głównym pokarmem latem jest świeża trawa łąkowa.

Zimą zaleca się trzymanie zwierząt w oborze, w której temperatura nie jest niższa niż 15 stopni Celsjusza. W chłodni przestają produkować mleko. Główną dietą zimą jest siano (do 4 kg dziennie). Zimą konieczne jest podawanie koziom preparatów farmaceutycznych z wapniem, fosforem i witaminą D. Jako pogłówny opatrunek zaleca się gałęzie iglaste i sosnowe. Pasza zbożowa powinna być obecna w minimalnej ilości (jest przyczyną ketozy). Zimą codziennie trzeba podawać drobno posiekane buraki, marchewkę, dynię (do 1,5 kg dziennie).

Kategoria: