Opis pomidorów Sylvester F1, główne cechy odmiany, pozytywne i negatywne cechy - wszystko to jest pożądane, aby wiedzieć przed sadzeniem nasion pomidorów do sadzonek. Ponieważ ten pomidor jest zalecany do uprawy w szklarniach i osłonach filmowych, odmiana może być uprawiana w dość chłodnych regionach kraju.
Opis i główne cechy mieszańca
Pomidorowy Sylvester jest jedną z najlepszych hybryd wczesnego dojrzewania, o czym świadczą cechy charakterystyczne i opis odmiany. Zwykle terminem zbiorów jest druga dekada lipca.
Krzewy tych pomidorów tworzą od 3 do 4 łodyg. Zwykle pod pierwszym kwiatostanem pozostawia się nie więcej niż trzy pasierbów, które będą aktywnie wydawać owoce. Dalsze pasterstwo w sezonie nie jest już przeprowadzane. Pędy są średniej wysokości, liście są przeciętne, liście są proste, zazwyczaj pomidorowe, jasnozielone.
Opis odmiany obejmuje również uprawę dojrzewającą. Kwiatostany to racemose, od 5 do 8 owoców, ściśle przymocowanych do szypułki, rosną na każdej szczotce. Niewielki rozmiar i waga owoców (do 110 g) pozwala na użycie wczesnej i przyjaznej uprawy w celu konserwacji.
Owoce są gęste, gładkie, okrągłe bez żeber. Skórka średniej grubości, nie podatna na pękanie. Niedojrzały pomidor jest najpierw zielony, stopniowo żółknie, aż do osiągnięcia pełnej dojrzałości - jaskrawoczerwony. Pomidory charakteryzują się średnią jakością, doskonale transportują transport na dość duże odległości. Pomidor jest wysoce odporny na zarazę i niektóre choroby grzybowe.
Zalety i wady hybrydy Sylvester
Niewątpliwe zalety hybrydy:
- wczesne i polubowne dojrzewanie owoców;
- wysoka wydajność;
- możliwość konserwowania w całości, solenia;
- uprawa toleruje transport;
- pomidory nie są podatne na pękanie;
- odporność na zarazę.
Pomidor nie ma żadnej wady, dlatego cieszy się zasłużoną popularnością wśród hodowców warzyw, którzy uprawiają te pomidory w szklarniach.
Niuanse uprawy hybrydy
Nasiona hybrydowe Sylvester są najpierw uprawiane w domu na sadzonki. Aby pęd urósł mocniej i mocniej, nie trzeba wysiewać nasion zbyt wcześnie. Zazwyczaj termin siewu to druga dekada marca. Sadzonki posadzone w lutym będą słabe, zbyt wydłużone, a zatem bardziej podatne na różne choroby grzybowe i wirusowe.
Kiełkowanie nasion wynosi około 94%. Wytrawianie sadzonek odbywa się w fazie od 3 do 4 stałych liści. Po 1, 5 miesiąca wyhodowane sadzonki sadzi się w szklarni. Podczas uprawy w pomieszczeniu sadzonki są zwykle karmione 2–3 razy złożonymi nawozami mineralnymi.
W szklarni, a także w pomieszczeniu, w którym hodowano sadzonki, temperatura jest utrzymywana na poziomie około 23 ° C. Najważniejsze jest to, że kondensat nie osiada w zamkniętym gruncie, co zwykle prowadzi do rozwoju różnych chorób grzybowych u roślin. Aby uniknąć problemu, zaleca się regularne wietrzenie szklarni.