Błędem wielu niedoświadczonych właścicieli, którzy nie znają niuansów prawidłowego szczypania ogórków, jest zastosowanie dowolnego wybranego schematu do wszystkich rodzajów i odmian uprawianych roślin. W rzeczywistości istnieje kilka technik ściskania ogórków i ściśle dzielą procedurę przeprowadzania procedury w otwartym i zamkniętym terenie.
Po co ściskać pędy boczne ogórków i czy jest z tego jakaś realna korzyść?
Istota procedury ściskania ogórków
Szczypanie ogórków ma inną nazwę - oślepienie. Ta operacja jest wykonywana w celu sprowokowania formacji i przyczynienia się do wczesnego wzrostu pędów bocznych z głównej łodygi krzewu ogórkowego. Po co to jest i dlaczego szczypać ogórki?
Przy naturalnym wzroście krzewu, bez ingerencji w ten proces osoby, roślina daje głównie „pojedyncze”, męskie pędy, charakterystyczne dla tego, że przez więdnięcie na nich kwiatu owoc nie jaja. Nie trzeba dodawać, że taka roślina zareaguje nawet na najdokładniejszą pielęgnację dzięki skromnym zbiorom.
Aby uzyskać pełne owocowanie, każda roślina musi mieć parę kwiatostanów żeńskich i męskich oraz tworzenie żeńskich, i istnieje rzeczywiste zadanie takiej metody, jak szczypanie ogórków.
Ważnym warunkiem zabiegu jest zachowanie zdrowych liści sadzonek. Wartość liścia w unikalnej kombinacji pierwiastków śladowych po przekształceniu w rosnące warzywa. Z tego samego powodu konieczne jest usunięcie zepsutych liści, uszkodzonych przez owady lub z czasem żółknięcie.
Dzięki poprawnie przestrzeganemu algorytmowi zaślepiania ogórka otrzymujemy krzak o następującej formie: długi pnącze z krótkimi pędami pochodzącymi z łodygi. Doświadczeni gospodarze idą dalej i zapobiegają wzrostowi pędów dolnych zatok, usuwając je z podstawy. Tę samą procedurę stosuje się do pasierbów uformowanych z liściastej rozety i małych ogórków powstających w czterech dolnych liściach. Takie szczypanie ogórków w otwartym terenie lub w szklarni zachowuje siłę rośliny do obfitego owocowania.
Prawidłowe uszczypnięcie
Nawet jeśli sadzonki są przenoszone tylko ze skrzyni sadzonki do gleby, już teraz bierze się pod uwagę, że w przyszłości krzaki będą musiały zostać ściśnięte. Optymalna odległość między ogórkami jest wstępnie ustalona co najmniej 30 cm, a krata do przyszłej podwiązki jest instalowana w pobliżu każdej liany. Zwyczajowo wiązać sadzonki ogórków przez 12-15 dni od posadzenia sadzonki i zaleca się stosowanie miękkiego drutu miedzianego lub gęstego sznurka.
Hybryda lub czystość odmiany, rodzaj rośliny według rodzaju zapylania - wszystkie te niuanse są brane pod uwagę, gdy pojawia się pytanie, jak uszczypnąć ogórki i czy w ogóle należy to zrobić. Ponieważ istnieje bardzo wiele odmian tych krzewów, tradycyjnie postanowiono podzielić je na dwie główne kategorie: partenokarpiczne (samozapylające) i zapylające owady. Następuje zróżnicowanie kultur w zależności od dojrzewania owoców: odmiany renne, średnie i późno dojrzałe.
Podstawową metodę poprawnego uszczypnięcia ogórków można zastosować zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz:
- najpierw robią podwiązkę, a liście liścienia unika się, a sam sznurek nie jest ciasny, tylko w celu ustalenia góry we właściwej pozycji;
- zlicza się sześć arkuszy od dołu, a koronkę przycina się nad szóstym arkuszem;
- tylko słabe, nieżywotne pędy są usuwane z ogórków zapylanych przez owady, pozostawiając cztery punkty wzrostu;
- mieszańce zachowują 3 silne pędy;
- wraz z początkiem kwitnienia zatrzymuje się tworzenie krzewu.
Liście należy utrzymywać na maksymalnym poziomie, ale tylko wtedy, gdy są całkowicie zdrowe i nieuszkodzone, dlatego ostrożnie ściskaj ogórki w otwartym lub zamkniętym terenie, bez szczypania liści sznurkiem i bez skręcania drutem. Powinieneś również zwrócić uwagę na obecność owadów i usunąć te części rośliny, które są poważnie dotknięte ich działaniem.
Szczypanie w otwartym terenie
To, czy konieczne jest szczypanie ogórków w otwartym terenie, ponownie zależy od odmiany rośliny, która z kolei charakteryzuje się długością pędów bocznych. W obecności krótkich gałęzi szczypanie ogórków w otwartym terenie jest opcjonalne. Jeśli pędy są średniej i wysokiej długości, góra jest usuwana, gdy tylko pęd centralny osiągnie długość metra. Dostosowuje się również rozwój procesów na innych pędach.
Podczas wykonywania podwiązki jest niemożliwe ze względu na to, że lądowanie było zbyt grube, szczypanie ogórków oznacza usunięcie punktów wzrostu znajdujących się na szczycie czwartego liścia na głównym pędzie i na szczycie drugiego z boku.
Hybrydy są zaślepiane w nieco inny sposób - mają pędy boczne i wszystkie pędy pachowe są usunięte.
Zapylone przez owady ogórki, jako najbardziej wymagające opieki, wymagają szczypania z obowiązkowym wstępnym wiązaniem, dlatego są one umieszczane w ogrodzie w wystarczającej odległości od siebie i krata jest wstępnie zainstalowana. Instrukcje krok po kroku dotyczące zaślepiania takich odmian obejmują ścisłe przestrzeganie ważnych warunków:
- odległość między sadzonkami wynosi od 30 do 45 cm;
- wiązanie odbywa się nie wcześniej niż 10 i nie później niż 15 dnia od przesadzenia sadzonek;
- nie tylko pędy, ale także pierwsze jajniki są usuwane z dna krzaka, ponieważ wschodzące ogórki ciągną na siebie wszystkie soki roślinne i nie pozwalają na tworzenie się górnych jajników;
- wszystkie zdrowe zielone warzywa liściaste są z pewnością zachowane.
Liana jest modelowana w następujący sposób:
- góra jest odcięta powyżej szóstego arkusza, a boczne gałęzie można związać, aby spokojnie się zwijały;
- pękają wszystkie oprócz 3 najbardziej żywotnych kiełków;
- pędy są sprawdzane, a wszystkie słabe jajniki są usuwane, a na każdym pędzie pozostaje nie więcej niż 4 kawałki.
Późne odmiany tych warzyw wymagają szczególnej uwagi - podczas uprawy takich ogórków szczypanie odbywa się w każdym przypadku.
Oślepiające odmiany Partenocarpic
Samozapylone ogórki są całkowicie niezależne i częściej niż inne powinny być wysiewane w środkowych pasach. Uprawa ich nie wymaga wiele kłopotów w zakresie modelowania wzoru pnącza, ponieważ krzew wystarczająco szybko rzuca odpowiednią liczbę pędów, na których z czasem, z prawie każdego kwiatu, powstaje pełnoprawny jajnik.
Po co nawet szczypać ogórki na otwartym polu, jeśli wydajność nie zależy od tego? Faktem jest, że pozwalając rosnącej ogórkowi rosnąć tak, jak chce, istnieje ryzyko, że zdziczała, najdłuższa i całkowicie bezużyteczna roślina losowo usiana nieformowanymi owocami. Dlatego, dostosowując wzrost, ogrodnik jednocześnie poprawia jakość każdej jednostki owocowej. Kiedy szczypać takie ogórki? Jak każdy inny, między 10 a 15 po południu od momentu sadzenia sadzonek.
Schemat, jak szczypać ogórki w otwartym terenie, jeśli należą one do odmian samozapylonych:
- tuleja jest przywiązana do elementu nośnego;
- gdy główna łodyga osiągnie wysokość 50 cm, wszystkie pędy z dołu są usuwane, wraz z kwiatowymi rozetami i małymi ogórkami - stanie się to obszarem oślepienia;
- na wyznaczonym obszarze rzęsy boczne przestają rosnąć nad pierwszym liściem;
- w odległości 40-50 cm od oślepiającego obszaru pozostaje uformowany jajnik i 2-3 ulotki;
- ponadto w odległości jednego metra trzymane są cztery pędy z 2-3 jajnikami na każdym;
- jeszcze wyżej, po 40-50 cm, na tej samej liczbie pędów można zapisać 4 ogórki i 3-4 liście.
Często po manipulacjach roślina zaczyna rosnąć jeszcze bardziej intensywnie - w tym przypadku liana jest rzucana na pręt wypchany nad podporą, a krzak rośnie dalej. Gdy do gleby pozostanie 25-30 cm, punkt wzrostu ogórka zostaje odcięty i przestaje się rozciągać.
Czy szczypta wymagają ogórków hybrydowych
Zadaniem hodowców zajmujących się uprawą dogodnych do uprawy w domu, bezpretensjonalnych odmian kultury, przez długi czas było tworzenie gatunków, których szczypanie wcale nie jest konieczne. Odmiany te należą do typu pojedynczego pnia - na przykład weź Sarovsky F1 lub hybrydowe pochodne, które uwalniają niewielką ilość słabo rozwiniętych pędów. Odmiany te otrzymały nazwę: Valdai F1, Doubler F1, Blizzard F1.
Na głównej (lub tylko) łodydze mieszańców ogórków znajduje się wystarczająca liczba owocowych kwiatostanów, ale w niektórych przypadkach konieczne jest sprowokowanie ich wyglądu, dla którego stosuje się szczypanie. Kupując nasiona jednej z odmian mieszańcowych, musisz skonsultować się ze sprzedawcą o potrzebie tej procedury.
Szczypanie odmian mieszańcowych ma swój własny schemat:
- rzęsy boczne należy usunąć na etapie formowania się piątego liścia;
- po zliczeniu kolejnych 6 liści musisz trochę oderwać się od procesu bocznego, pozostawiając około krzaka na ćwierć metra;
- następne uszczypnięcie wykonuje się po 6 kolejnych arkuszach, ale pozostawiając już około pół metra wyrostka robaczkowego;
- podsumowując, czekając na uformowanie sześciu kolejnych liści, uszczypnij górę.
- ogrodnicy z dużym doświadczeniem są jednoznacznie pewni, że bez względu na różnorodność w ziemi szczypanie jest konieczne, dopóki puste kwiaty nie zostaną całkowicie usunięte, ponieważ obecność kwiatów „męskich” jest jednym z powodów, dla których ogórki wywołują gorycz. W związku z tym, im więcej pustych kwiatów pobiera energię z łodygi ogórka, tym wyraźniej pojawi się goryczka.
Procedura szklarniowa
Ogórki przeznaczone do sadzenia w szklarni są uformowane w jedną łodygę, usuwając pędy, aby mogły pomieścić nie więcej niż dwa owocujące kwiatostany. Odmiany Rytuał, Malachit, Topolek, czyli aktywnie uderzające odmiany rozgałęziające, organizują się w ten sposób.
Przeciwnie, odmiany o warunkowo zdegradowanych pędach bocznych wymagają tej procedury. Jeśli roślina niezależnie opuszcza jedną łodygę, a gałęzie nie osiągają przeszkadzającej długości, wcale nie jest to zalecane.
Zwróć uwagę na odmiany, których dotyczy to ostrzeżenie: April, Zozulya, Doubler. Wszystkie są oznaczone F1 i wymagają minimalnej regulacji.
Wśród właścicieli, którzy podkreślają uprawę roślin w szklarniach, popularna metoda pozwala zbierać plony przez 5-6 miesięcy. Ta metoda wymaga ściśnięcia korony w części rusztowania, znajdującej się na drucie lub poprzeczce kraty i opuszczenia dwóch gałęzi w dół na podporze, na której później wyrosną więcej pędów. Nie trzeba ich dotykać, ponieważ kwiaty pojawiające się na rzęsach staną się owocne.
Nie zapomnij o organizacji tak zwanego obszaru oślepiającego, który powstaje w odległości pół metra od ziemi. Na stronie objętej tą strefą nie powinno być jajników ani pędów bocznych. Należy również regulować masę twardego drewna - na każdy jajnik powinien pozostać przynajmniej jeden pełny zdrowy liść.