Marmurową gruszkę można spotkać dość często w ogrodach w środku ogrodu, ale przy odpowiedniej pielęgnacji rozwój kultury nie będzie trudny w żadnym regionie. Owoce są duże, miąższ smakuje słodko, z wysoką zawartością soku. Odmiana charakteryzuje się wysoką wydajnością, dobrą odpornością na wiele niekorzystnych czynników. Opieka jest prosta, nie wymaga dużych nakładów czasu i energii.
Opis i cechy marmuru gruszkowego
Marmur gruszkowy hodowany w Rosji. Oparty jest na dwóch odmianach gruszki: Beren Zimnyaya i Forest Beauty. Charakterystykę powstałej kultury wyróżnia duża lista zalet.
W opisie wskazano następujące charakterystyczne cechy gruszki:
- wysokość drzewa sięga 4 metrów, potężnej korony o kształcie piramidy;
- liście w kolorze ciemnozielonym, duże, marginesy lekko rzeźbione;
- okres kwitnienia rozpoczyna się wczesną wiosną, kwiaty są małe, białe;
- dojrzewanie owoców rozpoczyna się późnym latem;
- gęsta skórka dojrzałych owoców żółto-zielonkawych z ciemnożółtymi plamami, kremowy miąższ;
- duże ziarna;
- młode drzewo zaczyna wydawać owoce po 6 latach;
- gruszka staje się zapylaczem wielu innych odmian gruszek;
- odnosi się do samozapylonych upraw, ale proces jest trudny.
Miąższ owocowy zawiera dużą ilość fruktozy, dlatego produkt został zatwierdzony do stosowania przez pacjentów z cukrzycą.
Plusy i minusy tej odmiany
Zalety marmuru gruszkowego obejmują szereg zalet:
- duże owoce, których waga osiąga 180 g;
- wysoka wydajność;
- okres przechowywania zebranych owoców osiąga dwa miesiące;
- owoce dobrze znoszą transport;
- wysoka odporność na infekcje i szkodniki;
- drzewo wytrzymuje mrozy do -26 stopni.
Wadą gruszki jest słaba tolerancja suszy, dlatego ogrodnicy muszą ustalić prawidłowy system nawadniania. Młode sadzonki nie tolerują niskich temperatur.
Funkcje lądowania
Pear Marble nie stawia żadnych specjalnych wymagań glebowych, nigdzie zaczyna owocować. Ale aby uzyskać plon wysokiej jakości, powinieneś spróbować stworzyć najbardziej komfortowe warunki dla plonu.
Jak sprawdzić jakość sadzonki?
Szczególną uwagę należy zwrócić na jakość sadzonek gruszy:
- Do sadzenia lepiej jest wybrać dwuletnie gruszki z 4 bocznymi gałęziami.
- Powinno być 4-5 silnych korzeni, do 32 cm długości.
- Pożądana jest gliniana śpiączka wraz z korzeniami.
- Na powierzchni kory nie powinno być żadnych śladów pękania.
Wybór miejsca i godziny lądowania
Możesz rozpocząć sadzenie gruszki wiosną lub jesienią:
- Prace wiosenne rozpoczynają się dopiero po ustaleniu stabilnej, ciepłej pogody, gdy minie ryzyko powrotu mrozu, od około 1 maja do 5 maja.
- Jesienią musisz posadzić gruszkę przed nadejściem niskich temperatur, ponieważ system korzeniowy potrzebuje czasu na dostosowanie się, w pierwszej połowie października.
Miejsce do sadzenia gruszki musi spełniać następujące wymagania:
- dobre oświetlenie;
- ochrona przed wiatrem;
- żyzna, luźna gleba o dobrym napowietrzeniu bez stagnacji wilgoci.
Sekwencja lądowania
Zalecenia, które pomogą prawidłowo sadzić sadzonki gruszy:
- 12 dni przed posadzeniem sadzonki wykop dziurę o głębokości 75 cm.
- Glebę wykopaną z dołu miesza się z nawozami.
- Jeśli gleba jest ciężka, żwir wlewa się na dno wykopu.
- Słup jest zainstalowany na środku dołu, który będzie służyć jako wsparcie dla pnia.
- Umieść sadzonkę i zakop ją ziemią. Szyja korzenia sadzonki powinna wystawać 6 cm nad ziemię.
- Pień jest przywiązany do podpory, lekko zagęszcza glebę i tworzy rowek do nawadniania.
Natychmiast po posadzeniu gruszka jest podlewana osadzoną wodą. Na korzeń zużywa się do 25 litrów wody. Następnie spędzaj ściółkowanie gleby. Jako ściółkę wybierz słomę, trociny, suche liście.
Jak dbać o roślinę?
Dbanie o marmurową gruszkę jest nieskomplikowane. Konieczne jest podlewanie gleby na czas, wprowadzanie składników odżywczych, przeprowadzanie przycinania, a także leczenie infekcji i szkodników.
Jak podlewać
Odmiana wymaga częstego podlewania. Z niedoborem wilgoci niedojrzałe owoce i liście zaczynają opadać. W rezultacie wydajność spada. Pierwszy miesiąc po posadzeniu musisz podlewać gruszkę co 7 dni.
W przyszłości gruszka potrzebuje dodatkowego podlewania wiosną i jesienią, zwłaszcza gdy jest sucho.
Idealny sposób na wodę uważa się za zraszanie. Jeśli nie można przeprowadzić tego typu nawadniania, wokół drzewa wykopany jest rów o głębokości 15 cm, a ziemia musi być okresowo poluzowana, a chwast z chwastów.
Kiedy i jak karmić?
W różnych okresach wegetacyjnych gruszka potrzebuje nawozu. Ważne jest, aby poprawnie obliczyć dawkę, ponieważ nie tylko niedobór, ale także nadmiar składników odżywczych może prowadzić do słabego rozwoju kultury:
- W okresie kwitnienia gruszki stosuje się nawozy azotowe.
- Dwa tygodnie po kwitnieniu drzewo traktuje się roztworem mocznika.
- W czerwcu wprowadzono karbamid.
- W lipcu gleba jest zasilana siarczanem potasu.
- W okresie jesiennym, kiedy owocowanie się kończy, pożądane jest wprowadzenie materii organicznej. Odpowiednie odchody obornikowe, kompostowe lub ptasie.
W miarę wzrostu gruszki może być konieczne dodatkowe zastosowanie nawozu:
- Jeśli liście są słabo rozwinięte, a dolne liście całkowicie odpadają, wykrywany jest niedobór fosforu.
- Kiedy na liściach pojawiają się plamy, nie można wykluczyć niedoboru wapnia.
- Z braku potasu liście stają się brązowe i opadają.
- Gdy owoce słabo dojrzewają, można dodać dużo azotu.
- Małe liście o jasnym kolorze z brakiem azotu.
Przez pierwsze pięć lat po posadzeniu gruszki górny opatrunek nie powinien być nakładany u samego korzenia. Lepiej jest rozprowadzać składniki odżywcze wzdłuż obwodu strefy tułowia.
Jak zrobić wybielanie?
Aby kora drzewa nie cierpiała na działanie promieni słonecznych, wybielanie pnia odbywa się wiosną. Rozwiązanie jest kupowane w sklepie lub wykonane niezależnie. Glina i wapno są mieszane z wodą.
Jeśli do roztworu zostanie dodany siarczan miedzi, takie wybielanie ochroni nie tylko przed słońcem, ale także przed szkodnikami i chorobami.
Wybielanie stosuje się od dolnych gałęzi gruszki do samego dna tułowia. U młodej sadzonki wszystkie gałęzie są dodatkowo bielone.
Kiedy i jak przycinać?
Przycinanie sprzyja tworzeniu się młodych nerek. W rezultacie wzrasta wydajność i jakość owoców. Każdego sezonu odbywa się inny rodzaj przycinania gruszek.
Formacja korony
W większości przypadków korona marmuru gruszki jest uformowana w formie misy. Dzięki tej metodzie wszystkie części rośliny otrzymują wystarczającą ilość powietrza i światła. Procedura jest przeprowadzana wczesną wiosną, zanim rozpocznie się przepływ soków:
- Rok po posadzeniu zaczynają być identyfikowane główne gałęzie drzewa. Mogą być 3 lub 4. Weź pod uwagę, że odległość między gałęziami powinna wynosić 18 cm. Wybrane gałęzie są skracane o 25%.
- Pozostałe gałęzie są całkowicie usuwane, bez pozostawiania pni na pniu.
- Dwa lata później na każdej lewej gałęzi określa się dwa kolejne pędy, które są o połowę mniejsze. Odległość między gałęziami wynosi 55 cm.
- Wszystkie pozostałe gałęzie są całkowicie odcięte.
- W kolejnych latach wybrane gałęzie są przycinane, aby zachować stałą długość.
Prace są wykonywane za pomocą czystego, zdezynfekowanego narzędzia ogrodniczego, aby zapobiec infekcji przez infekcję.
Dostosuj kadrowanie
Ten rodzaj przycinania w większości przypadków odbywa się wczesną wiosną. Potrzeba pojawia się tylko w przypadku nadmiernej gęstości korony. W trakcie pracy usuwane są gałęzie rosnące w koronie drzewa.
Wspieraj kadrowanie
W miesiącach letnich, gdy obserwuje się aktywny wzrost młodych pędów, stosuje się tę metodę przycinania. Odmiana gruszki marmurowej nie jest podatna na tworzenie dużej liczby pędów, dlatego zwiększają rozgałęzienia młodych gałęzi za pomocą bicia. Procedura polega na przycięciu młodych gałęzi o 11 cm.
Przycinanie sanitarne
Jesienią podczas przygotowania gruszki na zimę odbywa się przycinanie sanitarne. Usuń suche i uszkodzone gałęzie. Czasami procedura jest wymagana wczesną wiosną.
Zasady przycinania
Przycinanie gruszek odbywa się z zachowaniem kilku zasad:
- praca jest wykonywana zaostrzonymi narzędziami ogrodowymi;
- narzędzia są dezynfekowane;
- nie pozostawiaj konopi podczas przycinania, aby nie wywołać rozprzestrzeniania się infekcji;
- duże sekcje pokryte są lakierem ogrodowym.
Jeśli zastosowane zostaną proste reguły, możliwe będzie zwiększenie plonu i poprawa rozwoju uprawy.
Przygotowanie gruszki na zimę
Dorosłe drzewo może tolerować mrozy do -26 stopni. Młode sadzonki są uszkodzone w temperaturze -9 stopni. Dlatego każdej jesieni ocieplenie odbywa się za pomocą różnych materiałów pokrywających.
Rozpocznij przygotowania do zimowego chłodu we wrześniu. Kopią ziemie prawie łodygowe, zalewają ciepłą wodą i pokrywają je grubą warstwą obornika, kory drzew lub próchnicy. Zimą do pnia wrzuca się dużą zaspę.
Niektórzy ogrodnicy wiążą pień ciepłym, oddychającym materiałem. Odpowiednie gałęzie sosny, trzciny. Możesz użyć gazety, tektury falistej, tkaniny bawełnianej.
Choroby i szkodniki
Odmiana gruszki marmurowej charakteryzuje się wysoką odpornością i dobrą odpornością na szkodniki. Ale nie zaszkodzi wiedzieć o pierwszych oznakach problemu, aby na czas podjąć środki kontroli.
Typowe choroby odmiany i metody radzenia sobie z nimi
Najczęściej na gruszkę mają wpływ infekcje grzybicze. Walka z nimi odbywa się zwykle za pomocą środków grzybobójczych.
Grzyb sadzy
Na liściach i gałęziach zauważalna jest czarna powłoka w postaci sadzy. Nosicielami infekcji są owady: mszyce, mączliki. Brak oświetlenia i powietrza, gęsta korona wywołuje chorobę. Wszystkie dotknięte gałęzie i liście należy usunąć z drzewa, a następnie koronę potraktować Fitoverm. W zaawansowanych przypadkach używaj chemikaliów: „Skor”, „Chorus”.
Monilioza
Grzyb infekuje dowolną część rośliny. Kwiaty, liście, owoce, młode pędy najpierw blakną i wysychają, a następnie czernieją i opadają. Dotknięte części gruszki należy wyciąć, przechwytując sąsiadujący zdrowy obszar i spalić.
Parch
Wewnątrz liści pojawiają się bordowe plamy. Owoce zaczynają gnić, na skórze powstają pęknięcia. Deszczowa pogoda powoduje rozprzestrzenianie się grzyba. Drzewa traktowane są środkami grzybobójczymi: Poliram, Chorus, Merpan. Z przepisów ludowych skuteczność pokazują kompozycje na bazie musztardy, soli, nadmanganianu potasu, napar ze skrzypu polnego.
Szkodliwe owady i metody ich eliminacji
Czasami gruszka jest atakowana przez szkodniki. Walka z nimi odbywa się za pomocą środków owadobójczych („Decis”, „Iskra”, „Diazonin”).
Chrząszcz Gruszkowy
Szkodnik jest aktywowany wiosną, zjada pąki, kwiaty, młode liście. W maju pluskwa wraca do gleby i składa jaja. Z jaj pojawiają się larwy, które jedzą korzenie. Chrząszcz hibernuje w glebie wokół pnia drzewa.
Gruszka Ćma
Mały szary motyl składa jaja w ziemi. Gąsienice wyłaniają się z jaj, które żywią się owocami. Gąsienice wspinają się po pniu i wnikają w owoc. Możesz uciec przed szkodnikiem, bieląc pień.
Mszyce
Mrówki rozprzestrzeniają mszyce. Zainstalowanie pasów myśliwskich i wabienie biedronek, które żywią się mszycami, pomoże zapobiec pojawianiu się szkodników.
Zbiór i przechowywanie
Pełne dojrzewanie gruszek występuje w połowie października, ale zbiór rozpoczyna się we wrześniu. Zbiór powinien odbywać się rano, przy suchej, pogodzie. Allody są odrywane za pomocą szypułki.
Do przechowywania wybiera się tylko gęste owoce bez śladów uszkodzeń i pęknięć. Wybrane gruszki układane są w kartonach, drewnianych skrzyniach lub wiklinowych koszach. Przechowuj owoce w chłodnym, suchym miejscu z dobrą wentylacją. Temperatura powietrza powinna wynosić od 0 do + 2 stopni.