Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kurczaki kornwalijskie są krępymi pięknościami o szerokich piersiach, słusznie zajmującymi wiodącą pozycję w amatorskiej hodowli drobiu. Aby je dopasować, koguciki, które będą ozdobą każdej kurnika. Piękno, dobre zewnętrzne wskaźniki jakości, bezpretensjonalność w utrzymaniu i pielęgnacji, wysoka wydajność stale przyciągają nowych fanów tego ptaka.

Historia wyglądu

Stworzenie rasy rozpoczęło się w latach 30. XIX wieku w Anglii, w hrabstwie Kornwalii, poprzez krzyżowanie kur czerwonego Azila z walką staroangielską. Hodowane kurczęta nie zostały uznane, ponieważ miały niewielką wagę i składały jaja. Powstały krzyż został skrzyżowany z kurczętami malajskimi, co pozwoliło uzyskać więcej próbek masowych z delikatnym soczystym mięsem. Początkowo kurczaki w Kornwalii nazywano walkami w Kornwalii, a następnie walkami w Indiach. Ostateczna nazwa została ustalona jako pochodna slangu od nazwy Cornwall.

Ptak rozprzestrzenił się na całym świecie. Został sprowadzony do Związku Radzieckiego w 1959 roku. Był stosowany w przemysłowej hodowli drobiu. Rasa kornwalijska jest obecnie hodowana przez amatorskich hodowców drobiu.

Opis i cechy rasy

Cornish jest piękny, mają spokojny charakter, wysoką wydajność.

Ptak z zewnątrz

Kornwalijski jest łatwy do odróżnienia od innych kur jasnymi. Kolorowy wygląd.

Dane zewnętrzne:

  • upierzenie przylegające, gładkie, nogi bez piór;
  • herb w kształcie grochu;
  • wzrost jest krótki, przysadzisty, nogi krótkie, grube, klatka piersiowa szeroka;
  • rozmiar pierścionka 27/22, dla krasnoludków 18/15;
  • odmiany kolorów upierzenia - czarny z podwójnym obrzeżem, niebieski z podwójnym obrzeżem, biały z podwójnym obrzeżem, biały.

Natura ptaków

Postać jest spokojna z agresywnym wyglądem, odziedziczona po walczących przodkach. Kury to dobre kury. Przyzwyczajenie się do klimatu jest szybkie.

Wydajność rasy

Rolnicy doceniają kurczęta z Kornwalii za ich wysoką wydajność i wszechstronność.

Kluczowe wskaźniki:

  • żywa waga dorosłych mężczyzn wynosi 3, 7-4, 5 kg, kurczaki - 2, 7-3, 2 kg, karzeł 1, 5 / 0, 9 kg;
  • produkcja jaj 70–160 jaj rocznie;
  • kolor jaj to śmietana, waga 55/30;

Zalety i wady kurczaków kornwalijskich

Główną zaletą kurczaków kornijskich jest mięso. Przy odpowiednim przestrzeganiu reżimu karmienia okazuje się, że jest średnio tłusty, soczysty i delikatny .

Ptak szybko przybiera na wadze. Do 2 miesięcy gotowy do uboju. Masa tusz kogutów w tym wieku osiąga 3 kg, kurczaki - 2 kg. W tym przypadku zużywa się 140-160 g paszy na głowę, co jest znacznie mniejsze niż w przypadku brojlerów.

Biorąc pod uwagę znacznie mniejszą mobilność w porównaniu z innymi kurczakami, tempo sadzenia kornijskiego w kurniku wzrasta o 30%, co ma pozytywny wpływ na oszczędność miejsca.

Dzięki swojej zewnętrznej powierzchni ptak jest ozdobą każdej kurnika. Szerokie ciało i krótkie nogi sprawiają, że Cornish przypomina dinozaury. Pomimo agresywnego wyglądu nie ma żadnych poważnych walk pomiędzy kogutami. Potyczki przypominają rytualny taniec.

Wadą kurczaków kornwalijskich jest to, że we wczesnym wieku przy niewłaściwie dobranej diecie, naruszeniu ich diety, wzrost tkanki mięśniowej wyprzedza wzrost kości szkieletowych. Prowadzi to do zmniejszenia lub utraty ruchliwości, otyłości, chorób kończyn i narządów wewnętrznych.

Specyficzna budowa ciała kogutów kornijskich nie pozwala na normalne zapłodnienie jaj. Lęgowość kurcząt jest niska.

Mięso drobiowe staje się twarde i mniej smaczne po długim okresie tuczu. Dlatego należy je młotkować przed rozpoczęciem lub w czasie linienia, co utrudnia wyrywanie.

Funkcje trzymania ptaków

Kurczaki w Kornwalii są łatwe w utrzymaniu, są bezpretensjonalne.

Domek dla ptaków

Place Cornish Chickens jest lepszy w budowie kapitału. Ostatnio płyty OSV i ich panele z wewnętrzną izolacją stały się popularnym materiałem na ściany domu. Grubość jest wybierana w zależności od reżimu temperatury w regionie. Ma 100-150 mm. Dach pokryty jest ocynkowaną tekturą falistą.

Powierzchnia domu jest obliczana zgodnie ze standardami dotyczącymi trzymania kurczaków mięsnych. Stanowią 5-6 bramek na 1 kw. M. w utrzymaniu podłogi. Podłoga lepiej jest zrobić z betonu.

Aby zminimalizować uszkodzenia powodowane przez gryzonie, zaleca się dodanie potłuczonego szkła do roztworu podczas nalewania.

Podłoga jest wykonywana z wycięciem 15-20 cm od poziomu progu. Ta przestrzeń jest wypełniona trocinami z twardego drewna lub posiekanej słomy.

Okonie nie są konieczne. Cornish czuje się dobrze na ściółce. W przypadku kur niosek gniazda są instalowane w domu w tempie 1 dla 5-6 kurczaków. Są to drewniane skrzynki o wymiarach 400 x 400 x 400 cm z półotwartą przednią ścianą do wejścia. Słoma lub siano rozprzestrzenia się na dno.

Cornish spokojnie toleruje zawartość komórkową. Zastosowane klatki są takie same jak dla brojlerów. Są wyposażone w swoje poidła i karmniki.

Patio na spacery

Przymocuj blisko kurnika. Konstrukcja stanowi rama wykonana z drewnianych lub metalowych stojaków, pokryta siatką. Lepiej jest wziąć stal ocynkowaną. W pobliżu mogą żyć lisy i hori, które z łatwością rozrywają plastikowe ogrodzenie. Zwiedzanie jest wyposażone w osobne wejście.

Góra jest zamknięta. Do tego celu nadaje się poliwęglan komórkowy. Właz wyposażony jest w właz z drzwiami do zamykania w nocy. Jeśli jest wysoko nad ziemią, budowana jest drabina, aby kurczaki nie zostały ranne.

Karmienie koryt i poideł

Są instalowane w pomieszczeniu i na spacerze. Dla wygody odpowiednie są urządzenia automatyczne. Podajniki bunkra, luzem o pojemności od 2 do 18 kg, w zależności od liczby kurczaków. Są zawieszone lub zamontowane na twardej, płaskiej powierzchni.

Poidła smoczkowe. Są ekonomiczne i eliminują rozlanie. Poidła są instalowane na padoku. Konieczne jest zapewnienie, że w zbiornikach poidła zawsze będzie świeża woda i będą one dostępne o każdej porze dnia. Dorosły kornwalijski pije 400-500 g wody dziennie.

W pomieszczeniu znajdują się zbiorniki na mieszankę popiołu i piasku oraz dodatki mineralne - kredę, pokruszone łupiny, glinę, węgiel, żwir.

Sezonowe molt

Pierwsze młodzieńcze linienie u kur kornwalijskich rozpoczyna się po 5-6 tygodniach, a kończy wraz z początkiem składania jaj. Sezonowe linienie występuje jesienią i wiosną. Są one związane ze spadkiem lub wzrostem godzin dziennych. Ptak przygotowuje się na zmianę temperatury i zdobywa dodatkowe lub odrzuca dodatkowe pióro. W ten sposób chroni się przed zamarzaniem i przegrzaniem.

Doświadczeni hodowcy drobiu czasami wysyłają swoje oddziały na przymusowe linienie.

Planowana wymiana stada

Standard niosek u kur kornwalijskich zadeklarowany przez wzorzec rasy jest utrzymywany przez 3 lata. U niektórych kurcząt zmniejsza się wcześniej. Dlatego zaleca się zastępowanie poszczególnych osób w wieku dwóch lat. Całkowita wymiana stada następuje w ciągu 3 lat.

Dieta rasowa

Cornish jest rasą przedwczesną. Dlatego dieta opiera się na tym wskaźniku.

Kurczaki dla dorosłych

Od 7 tygodnia życia do uboju, jeśli kurczęta są tuczone na mięso, karmione mieszanką paszową PK-6 dla brojlerów. Możesz użyć PK-12 dla młodych indyków. Jeśli kury zostaną przeniesione do kategorii młodych zwierząt, to od 12-14 tygodni są one przenoszone do mieszanki paszowej PK-2 dla kur niosek i mieszanki ziarna pszenicy, jęczmienia i zmiażdżonej kukurydzy.

W przypadku braku wysokiej jakości paszy są one przygotowywane niezależnie. Do bazy zbożowej dodaje się suplementy mineralne i witaminowe, mączki rybne, mięsne i kostne lub mączkę z krwi, pokrzywy oraz inne warzywa i warzywa .

Kurczaki

W pierwszym dniu życia kurczęta nie mogą być karmione. Mają dość, aby nakarmić resztkowe żółtko. 10-12 godzin po wycofaniu otrzymują wodę z roztworem glukozy i kwasu askorbinowego. Woda jest gotowana do 10 dni. Od drugiego dnia do 7 tygodni karmić PK-2 lub mieszanką PK-5. Są to pasze dla początkujących, które zapewniają wzrost i wzmocnienie kości oraz szybki przyrost masy.

W celu poprawy czynności jelit kurczętom w wieku od dwóch tygodni podaje się jogurt lub serwatkę.

Zasady hodowlane

Przy odpowiedniej opiece kurczaki kornwalijskie rosną szybko, rzadko chorują.

Kiedy nadejdzie dojrzałość

Dojrzewanie ras kornijskich występuje w ciągu 7-8 miesięcy. Aby jednak kurczaki mogły się inkubować, zaleca się wybranie jaja do inkubacji nie wcześniej niż 10–11 miesięcy. Koguty wybierane są dla kurczaków starszych o 2-3 miesiące.

Niuanse opieki nad kurczętami

Od pierwszych dni życia kury kornwalijskie wymagają więcej uwagi niż młode zwierzęta innych ras. Rzucają się znacznie wolniej niż ich krewni w wieku 1, 5-2 tygodni. Z nagłym trzaskiem na zimno mogą zachorować lub zranić się, gdy się nawarstwiają. Dlatego w wylęgarni lub kurniku musi istnieć źródło dodatkowego ogrzewania.

Zaleca się, aby dorosłe kurczaki miały swobodny spacer pokryty trawą. Aby zmniejszyć ryzyko otyłości, te piękności powinny się bardziej poruszać.

Z jakimi rasami hodowane są kury kornwalijskie?

Kornwalijska rasa kurczaka od dawna jest biologicznym materiałem do krzyżowania z innymi rasami mięsno-jajowymi, głównie z Plymouthrock i Sussex, do produkcji krzyżówek brojlerów. Niektórzy hodowcy eksperymentują i krzyżują rasę kornwalijską z Barneveldder, Leggorn, Wyandotte, Rhodailand.

Możliwe choroby

Należą do nich choroby układu trawiennego wynikające z niedożywienia. Jeśli podejrzewasz takie choroby, kurczaki są przenoszone na dietę oszczędzającą. W paszy powinna dominować błonnik i witaminy. Jest to porośnięte ziarno owsa i jęczmienia, pokrzywa. Oddaj mleko. Próbują utrzymać ptaka na wolnym wybiegu.

Aby zapobiec kokcydiozie, kurczaki kornwalijskie w wieku 14 dni są przylutowane z Baykoks na 2 dni. Co najmniej dwa razy w roku kury powinny być leczone przeciw robakom. Najlepszymi lekami są tetramizol i Alben.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ptaki