Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Niesamowita różnorodność uprawianych rabarbarów pozwala niemal każdemu wybrać widok na ich gust. Mięsiste, o charakterystycznym uporczywie kwaśnym smaku, łodygi są szeroko stosowane w gotowaniu: kompoty i przetwory są przygotowywane z nich i wykorzystywane do zielonych zup. Odmiany o różnym stopniu dojrzewania, o pewnych cechach, zawierające wiele przydatnych substancji, są bardzo atrakcyjne do uprawy na osobistej działce lub w ogrodzie.
Opis rabarbaru
Rabarbar jest znany od dawna, pochodzi z Chin i Tybetu, gdzie pierwotnie był używany jako surowiec do przygotowania leków. Wśród użytecznych właściwości rośliny są właściwości przeciwgorączkowe, przeczyszczające i oczyszczające. Po raz pierwszy rabarbar jest wspomniany w rękopisach około 3 tysięcy lat przed naszą erą; Jako produkt spożywczy (nie roślina ozdobna) w Europie, zaczął być stosowany około XVIII wieku. Łatwo rozpoznać łodygi rabarbaru po mięsistych sadzonkach i dużych, liściastych liściach.
Jakie są rodzaje i odmiany?
W sumie znanych jest około 30 różnych odmian rośliny, do najlepszych odmian rabarbaru należą:
- Czerwony kanadyjski;
- Wiśnia
- Red Crimson
- McDonald;
- Rubinowa Valentine;
- Victoria i inni.
Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie typy są podzielone na kulturowe (dla żywności) i dekoracyjne (używane do dekoracji). Wśród wczesnego dojrzewania wyróżniają się: Wiktoria, świt Ałtaju, Żaryanka, Krupnochereshkovy, Moskovsky 42, Uparty - wszystkie z nich są stworzone na warunki Federacji Rosyjskiej i są tam wyjątkowo hodowane.
W przypadku tych gatunków odnotowano krótki okres wegetacji (do 30 dni), w ogonkach Ałtaju różnią się doskonałym smakiem i ważą do 120 gramów każdy. Victoria jest również wczesnym i produktywnym gatunkiem, ale wzrostowi liści towarzyszy rozwój szypułek. Długość ogonków Zaryanki wynosi prawie pół metra, smak z zaakcentowanymi nutami słodko-kwaśnymi o jasnym, prawie wiśniowym kolorze.
Odmiana Krupnoshreshkoy, oprócz tego, że przynosi właścicielom mięsiste, grube łodygi o szerokości do 3 centymetrów i długości 70 cm, znana jest z mrozoodporności i wysokiej odporności na choroby roślin ogrodowych. Żniwa i wczesna Moskwa 42 łatwo rozpoznać po lekko falistym kształcie liści, grubych i wydłużonych ogonkach z bladozielonym miąższem na cięciu.
A u Upartych widać wysoką, rozłożoną rozetę i jasne, prawie białe łodygi.
To jest ważne Prawie wszystkie odmiany rabarbaru, w tym późne dojrzewanie, wyróżniają się wysokim smakiem. A niektóre są specjalnie hodowane do robienia kompotów lub przetworów, jak sama nazwa wskazuje.
Victoria
Odmiana należy do kategorii wczesnego dojrzewania: łodygi, pierwsze czerwone w okresie wzrostu, stopniowo ciemnieją u podstawy, osiągając długość do 70 centymetrów. Ci, którzy wyhodowali rabarbar tej odmiany, zauważają wyjątkowy smak ogonków liściowych (ich średnia waga wynosi do 250 gramów).
Kolejną zaletą jest wysoka wydajność Wiktorii: mięsiste łodygi rozwijają się szybko, ale jednocześnie powstają szypułki, które wymagają okresowego usuwania.
Valentine
Odmiana o tak poetyckiej nazwie należy do rodziny wieloletniej, a także charakteryzuje się szybkim i równomiernym wzrostem na dobrze nawożonej glebie. Uwielbia wilgoć, ale nie toleruje stagnacji wody. Wysokość dorosłej rośliny osiąga 1 metr. Nie boi się mrozów do minus 30 ºС - najbardziej odpowiedni widok na Syberię i Ural.
Jest nieco kapryśny, ponieważ jest wrażliwy na światło: w cieniu rośnie wolniej, ale ogólnie nie wymaga stałego oświetlenia łóżka ani umieszczania go po słonecznej stronie. Przede wszystkim falisty rabarbar tej odmiany wymaga górnego opatrunku, ciągłego wprowadzania złożonych nawozów mineralnych.
Podsumowując
Aby nie „zgubić się” w odmianach form roślinnych, należy jasno zrozumieć, do jakich celów będzie uprawiana. Odmiany dekoracyjne są łatwe do rozpoznania - mają jasne kwiatostany, wysokość niektórych krzewów dochodzi do 4 metrów.
Kulturalne, do jedzenia, różnią się ustaloną długością sadzonek (zwykle nie więcej niż 70 centymetrów), a także w smaku: charakterystyczna kwaśna (czasami lekko słodka) nuta. Istnieją również specjalne rodzaje kompotów, dżemów, galaretek i galaretek - dają delikatne, bardzo pikantne ogonki z soczystym miąższem.
Należy pamiętać o niektórych subtelnościach związanych z uprawą rabarbaru na stronie:
- Najlepiej umieścić roślinę w strefie nasłonecznionej lub półcieniowej, na dobrze nawożonej glebie. Rabarbar jest karmiony zgniłym humusem, po stopieniu się śniegu (wczesną wiosną) - okres ten zapobiega przedwczesnemu kwitnieniu pod wpływem azotu zawartego w oborniku. Jesienią dozwolone ściółkowanie, stosowanie kompostu (innych substancji organicznych).
- Kiedy zasypiają ściółkę, w żadnym wypadku nie dotykają liści, ta zasada obowiązuje na wiosnę (przeciwnie, zasadzenie rośliny zimą pomaga utrzymać ją w stanie nienaruszonym).
- Strzały kwiatowe powinny być bezwzględnie usuwane, ponieważ ich rozwój zatrzymuje wzrost sadzonek (upraw). W przypadku odmian dekoracyjnych warunek nie jest konieczny.
- Zbiór owoców (liści z łodygami) rozpoczyna się w wieku 2 lat, a następnie stopniowo. Pełna ekspozycja nie jest dozwolona, zrywanie sadzonek należy wykonywać ostrożnie, aby nie zranić krzaka. Lepiej nie czekać na ich pełny wzrost i rozwój grubości, ale równomiernie zbierać około połowy wszystkich łodyg jednocześnie.
