Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Dla pszczelarza kwestia wyboru rasy do hodowli jest sprawą fundamentalną, ponieważ owady będą musiały przystosować się do życia w określonych warunkach naturalnych. Rasa pszczół Troizek 1075 Karnika jest bardzo popularna wśród pszczelarzy. Ponieważ owady wykazują wysoką produktywność podczas miodobrania i są spokojne.

Charakterystyka i opis rasy

Dzięki staraniom niemieckich hodowców wyhodowano jedną z najstarszych linii pszczół - carnika. Owady wyróżniają się srebrno-szarym kolorem, długą trąbą.Główne cechy rasy: stopniowy rozwój rodziny (szczyt przypada na czerwiec-lipiec), gniazda zajmują czasem średnio 2-3 budynki.

Pszczelarze zauważają, że owady najczęściej zimują w rodzinach wielodzietnych, natomiast macica późno przestaje się bliznowacić (czasami w listopadzie). Proces ten jest zależny od temperatury powietrza (bliznowacenie ustaje, gdy tylko temperatura powietrza spadnie poniżej 0°C). Pszczoły wyróżniają się lekkim wzburzeniem.

Za i przeciw

Przy wyborze rasy dla pszczelarzy ważna jest ocena jej zalet i wad. Główne zalety owadów linii karnik troizek 1075:

  • ekonomiczne - dzięki racjonalnemu spożywaniu pokarmu w okresie zimowym pszczoły opuszczają zimowisko w dobrym stanie;
  • wysoka wydajność miodu;
  • pszczoły są doskonałymi „budowniczymi” - nawet przy słabej łapówce owady są w stanie zbudować kilka ramek w ciągu sezonu;
  • mała skłonność do rojenia. Warto zauważyć, że owady są łatwe do usunięcia z roju standardowymi technikami;
  • brak agresywności. Pszczelarz może bezpiecznie skontrolować rodziny nawet bez siatki na twarz lub palacza;
  • dobrze znoszą zimowanie, wyróżniają się spokojnym zachowaniem podczas transportu;
  • utrzymanie wydajności przy niesprzyjającej pogodzie;
  • owady na czas przestawiają się ze złych roślin miododajnych na lepsze;
  • owady najczęściej po cichu akceptują nowe królowe.

Z minusów należy zwrócić uwagę na skłonność pszczół do zimowania w słabych rodzinach (na 6-7 ramek), w przypadku silnego pożytku owady są w stanie zalać miodem gniazda.

Odporność na choroby

Cechą charakterystyczną owadów linii karnik jest zdolność do samodzielnego wydalania z uli ćmy woskowej i roztoczy warrozy. Pszczoły wykazują odporność na choroby, ale czasami może dojść do paraliżu, nosematozy lub akarapidozy.

Paraliż to niebezpieczna choroba zakaźna. Choroba występuje, gdy rodzina pszczół jest silnie zakażona roztoczem Varroa. Zarówno pszczoły, jak i larwy na różnych etapach rozwoju cierpią z powodu uszkodzeń. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte w odpowiednim czasie, dochodzi do masowej śmierci osobników. Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że choroba jest trudna do leczenia i należy zwrócić większą uwagę na działania profilaktyczne (okresowa dezynfekcja uli i wolnych ramek, zapewnienie swobodnego rozmieszczenia uli w pasiece).

Nosema objawia się zarażeniem organizmów pszczelich przez pasożyta Nosema i może doprowadzić do śmierci nie tylko pszczół, ale także matek. Choroba występuje w regionach o długich zimach, charakterystycznym objawem jest ciężka biegunka. Środki zapobiegawcze: utrzymywanie stałej temperatury i wilgotności w ulach w granicach 75-80%, stosowanie pogłównego opatrunku leczniczego.

Opinia eksperta

Acaropiasis objawia się, gdy młode pszczoły są zaatakowane przez kleszcza. Objawy choroby: zaburzenia metaboliczne, porażenie mięśni piersiowych. Środki zapobiegawcze: ule umieszcza się w miejscach o normalnej wilgotności, regularnie dezynfekuje się ule i plastry.

Produktywność i zbieranie miodu

Jedną z zalet rasy Troizek 1075 Karnika jest jej wysoka produktywność. Gdy tylko nadejdzie sprzyjająca pogoda, początkowa produktywność owadów wynosi 30-32 kg. W sezonie jedna rodzina może przywieźć 50-75 kg miodu.

Warto zauważyć, że możliwe jest hodowanie pszczół tej rasy na terenach o różnym zestawieniu roślin miododajnych. Jednocześnie osoby pracujące pozostają produktywne zarówno na drobnych łapówkach z miodem, jak i na mocnych zbiórkach miodu.

Zimowanie

Aby owady mogły bezpiecznie zimować, należy stworzyć im odpowiednie warunki: zorganizować odpowiednią ilość pożywienia oraz odpowiednio zaizolować ule. Najłatwiej przenieść ule na zimę do specjalnego pomieszczenia - szałasu zimowego (budynek zamknięty nieogrzewany).

Zaleca się sprawdzanie uli 2-3 razy w miesiącu, ale należy pamiętać, że grudzień-styczeń to okres odpoczynku owadów. Miesięczna norma miodu na rodzinę wynosi 750-900 gramów. W lutym pszczoły są aktywowane, dlatego wskazane jest zorganizowanie cotygodniowej kontroli.

Pszczelarze preferują rasę karnika ze względu na czystość owadów, spokój, ospałość i wysoki pobór miodu. Urządzając pasiekę należy wziąć pod uwagę specyfikę terenu, niuanse klimatyczne.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Pszczelarstwo