Hodowla pszczół miodnych uważana jest za bardzo żmudny proces. Wiele osób uważa, że jest to prosta i obiecująca czynność, która wymaga minimalnej inwestycji czasu i pieniędzy. W rzeczywistości ważne jest, aby dokładnie przygotować się do stworzenia pasieki pszczelej, zbadać charakterystykę życia owadów i zorientować się, jak się nimi opiekować. Równie ważna jest kalkulacja dochodów i wydatków.

Czy pszczelarstwo jest dla Ciebie?

Przed rozpoczęciem pszczelarstwa od podstaw, ważne jest, aby każda osoba zrozumiała, czy ten rodzaj działalności mu odpowiada. Podobnie jak inne rodzaje działalności, ten obszar działalności wymaga inwestycji. Ponadto prawdziwy pszczelarz powinien wyróżniać się następującymi cechami:

    Wytrzymałość i siła fizyczna. Praca wiąże się z dużymi obciążeniami.
  1. Odpowiedzialność. Stan zdrowia pszczół musi być ściśle monitorowany.
  2. Dobry stan zdrowia. Za główny zakaz tego typu aktywności uważa się alergię na jad pszczeli.

Przed hodowlą pszczół należy zdobyć przynajmniej minimalną wiedzę na temat życia owadów. W tym celu należy skorzystać z pomocy i materiałów szkoleniowych. Jeśli to możliwe, zaleca się kontakt z doświadczonymi pszczelarzami.

Wybór miejsca na przyszłą pasiekę

Sukces w hodowli pszczół zależy od właściwej lokalizacji. Im bliżej pasieki są pola z roślinami miododajnymi, tym więcej miodu można uzyskać. Ponieważ pszczelarstwo jest bardziej odpowiednie dla obszarów wiejskich.

Nie da się prowadzić tego typu działalności w domu w mieście.Oczywiście na czas miodobrania ule można wyjąć i postawić na polach. Jednak ta opcja ma wiele wad. Wymaga to kosztów transportu i umieszczenia na polach. Ponadto pompowanie miodu na polu jest prawie niemożliwe. W takim przypadku będziesz musiał zbudować namiot lub drewniany dom.

Wybierając miejsce na pasiekę trzeba wziąć pod uwagę, że latem trzeba będzie mieszkać w pobliżu pasieki. W tej chwili potrzebuje codziennego monitorowania. Doskonałym rozwiązaniem byłby dziedziniec prywatnego domu, który znajduje się w pobliżu pól. Podczas miodobrania istotna jest obecność następujących upraw:

  • akacja;
  • lipa;
  • kasza gryczana;
  • słonecznik;
  • miętowy;
  • meli;
  • lucerna.

Opinia eksperta

Istnieje również wiele innych roślin, które są doskonałymi uprawami miodu. Jednak te zioła są uważane za najbardziej produktywne.

Przygotowanie i umieszczenie uli

Pszczelarstwo bez doświadczenia jest trudne. Ważnym niuansem w tej kwestii jest prawidłowe grupowanie uli. Dla 1 rodziny pszczół wymagane jest do 40 metrów kwadratowych. Ule muszą ustawiać się w rzędach - w grupach po 2 lub 4 domki. Dopuszczalne jest również układanie ich w szachownicę, co pozwala zaoszczędzić miejsce.

Podczas umieszczania domków w pasiece należy przestrzegać następujących parametrów:

  • odstęp między ulami 3-4 metry;
  • co najmniej 10 metrów do granic gospodarstwa;
  • 50 metrów od budynków mieszkalnych;
  • minimalna odległość 4-7 metrów, jeśli jest wiele rzędów.

Ule dla pszczół można kupić gotowe lub wykonane własnoręcznie. Najbardziej odpowiednią opcją jest leżak. Ten wzór jest doskonale widoczny, dzięki czemu początkujący pszczelarze będą mogli kontrolować rozwój rodziny.

Każdy ul musi być umieszczony na specjalnym stojaku lub palikach. Domy należy usunąć z powierzchni ziemi o 30-40 centymetrów. Jeśli nie ma możliwości umieszczenia uli w cieniu drzew, zaleca się sadzenie w ich pobliżu wysokich roślin - słonecznika lub kukurydzy. Letki domów powinny być skierowane na słoneczną stronę - na południe lub na wschód.

Aby owady mogły łatwo znaleźć swój dom, ule powinny być pomalowane na różne odcienie. Pszczoły dobrze rozróżniają kolory żółty, niebieski, biały.

Aby zapewnić wygodne umieszczenie owadów w ulach, muszą one spełniać określone wymagania. Należą do nich:

    Właściwy projekt. Zimą ul powinien zatrzymywać ciepło, a latem nie powinno być zbyt gorąco. Ściany domu należy chronić przed opadami atmosferycznymi, wiatrem, wahaniami temperatury. Zalecana grubość ścianki to co najmniej 3 cm.
  1. Wielkość domu. Ul powinien być wystarczająco przestronny. Ważne jest, aby w środku zmieścił się zarówno czerw, jak i zapasy miodu i pierzgi.
  2. Dostęp do treści. Ważne jest, aby ul był łatwy w demontażu i montażu. Pomaga to kontrolować dopływ miodu i oczyszczać zawartość ula. Aby ułatwić proces montażu, fragmenty domu powinny mieć ten sam rozmiar.

Właściwe rozmieszczenie uli na stanowisku zapewnia wysoką produktywność pszczół i szybki rozwój rodzin. Pomaga to również uniknąć krzyżowania się różnych rodzin pszczelich. Dzięki temu możliwe jest zminimalizowanie ryzyka wrogości i kradzieży w pasiece.

Istnieje kilka opcji aranżacji uli pszczelich:

  • zwykły;
  • grupa;
  • szachy.

Zwykłą opcję stosuje się najczęściej przy utrzymaniu dużych pasiek lub wystarczającej ilości wolnego miejsca. Jest również używany do uli koczowniczych.W tym przypadku domki dla pszczół są umieszczane na miejscu w równych rzędach, co 4 metry. Jednocześnie zaleca się, aby młode rodziny znajdowały się jak najbliżej roślin miododajnych.

Najpopularniejszą metodą jest metoda grupowa. Pomaga stworzyć pszczołom odpowiednie warunki niezależnie od wielkości pasieki i ułatwia ich pielęgnację. Metoda polega na instalacji domków dla pszczół w grupach po 5-6 sztuk. W takim przypadku warto zachować odległość 50 centymetrów. Pomiędzy każdą z grup tworzony jest pas ochronny o szerokości 4-6 metrów.

Opinia eksperta

Przy braku wolnego miejsca układ szachowy jest uważany za najbardziej odpowiednią opcję. Oprócz oszczędności wolnej przestrzeni, ta metoda pomaga chronić pasiekę przed silnymi wiatrami i przeciągami. W tym przypadku pszczelarstwo wyróżnia się kształtem regularnego prostokąta lub kwadratu. Jednak w razie potrzeby można go umieścić w półkolu lub trójkącie.W takim przypadku odstęp między ulami pszczelimi powinien wynosić co najmniej 4 metry.

Selekcja i skup pszczół

Do pszczelarstwa ważny jest dobór odpowiednich pszczół. Zaleca się kupowanie owadów wyłącznie od profesjonalnych pszczelarzy. Muszą jednak posiadać paszport weterynaryjny. Nie bez znaczenia jest zakup owadów w tym samym regionie, w którym planowane jest prowadzenie pasieki. Reputacja hodowcy ma ogromne znaczenie.

Aby skutecznie pozyskać pszczoły, należy preferować gatunki bardziej przystosowane do lokalnych warunków i nie bojące się chorób. Należy wziąć pod uwagę, co następuje:

    Pszczoły środkowo-rosyjskie są odpowiednie dla regionów centralnych, Syberii, Uralu. Wadą tej odmiany jest agresywność owadów.
  1. Rasa zakarpacka, która ma spokojny charakter, jest idealna dla początkujących.
  2. Doskonałym rozwiązaniem będą szare pszczoły rasy kaukaskiej górskiej, które hodowane są w rejonach południowym i nadwołżańskim, a także w centrum. Zaletą tej rasy jest to, że jej przedstawiciele potrafią znaleźć miód w trudno dostępnych miejscach.
  3. Ukraińskie i włoskie pszczoły są bardzo popularne w hodowli na tym terenie.

Dla małej pasieki dla początkujących wystarczy kilka rodzin pszczelich, które przetrwały zimę. Przy wyborze każdego z nich warto zwrócić baczną uwagę na macicę. Królowa pszczół jest łatwa do znalezienia, ponieważ jest większa niż inne owady. Na ciele macicy nie powinno być uszkodzeń mechanicznych. W takim przypadku czerw należy umieścić w swojej celi z minimalnymi odstępami. Inne pszczoły też muszą być zdrowe, mieć całe skrzydła i brak wad zewnętrznych.

Inwentarz dla początkujących pszczelarzy

Na etapie nauki pszczelarstwa ważne jest zapoznanie się z niezbędnym sprzętem. Tak więc pszczelarze potrzebują:

    Kombinezon ochronny - jego funkcje może pełnić każda ciasna odzież, której nie przebije żądło pszczoły. Ręce i nogi powinny uzupełniać mankiety. Równie ważna jest obecność lekkich, ale gęstych butów.
  1. Maska - zwykle przyszywana do kostiumu. Specjalna maska pszczelarska ma specjalną konstrukcję. Dzięki temu tył głowy pokryty jest gęstą tkaniną. Siatka powinna zakrywać twarz, ale nie przylegać do niej. Specjalne metalowe pierścienie pomagają ustawić siatkę w pewnej odległości od twarzy.
  2. Rękawiczki - Dla początkujących, którzy boją się pszczół, wystarczą ciasne, ale wygodne rękawiczki. Zaleca się, aby ramki były traktowane tak ostrożnie, jak to możliwe. Doświadczeni pszczelarze często pracują bez rękawiczek, bo wiedzą, że pszczoły nie użądlą tak po prostu. Agresja pojawia się tylko w przypadku przypadkowego przygniecenia owada.
  3. Dłuto - za pomocą tego urządzenia można usuwać deski sufitowe sklejone miodem.
  4. Dym - zwykle używany, gdy pszczoły nie mają pszczoły miodnej, okazują troskę lub agresywnie bronią miodu.
  5. Przenoszenie - wyjmując ramki z miodem, pszczoły są wgniatane do ula. Następnie umieszczane są w specjalnym nośniku. W rzeczywistości jest to zwykłe pudełko, które na wierzchu jest przykryte kawałkiem plandeki. Po zebraniu wymaganej ilości ramek przenoszone są za pomocą transportera na miejsce miodarki - do domu, piwnicy lub kuchni.
  6. Nóż - wosk pokrywający plastry miodu należy odciąć. Aby to zrobić, użyj specjalnego noża. Dzięki niemu możliwe będzie ostrożne odcięcie czapek, które nazywane są zabrus. Narzędzie należy najpierw zwilżyć w gorącej wodzie.
  7. Widelec - nie zawsze da się ostrożnie zdjąć felgę nożem. W takim przypadku dopuszczalne jest użycie specjalnego widelca z wieloma cienkimi zębami. Służą do odrywania zabrusu od plastra miodu.
  8. Miodarka - tak nazywa się beczka, w której umieszczane są ramki z miodem.W rzeczywistości jest to wirówka, która obraca ramę. Potem wychodzi z nich miód. Uderza w ściany beczki, a następnie spływa w dół. W pobliżu dna znajduje się kran, przez który z beczek wypływa miód. Obecnie na rynku dostępnych jest wiele miodarek. Są ręczne lub elektryczne. Prosty i niedrogi projekt jest odpowiedni dla początkujących.
  9. Puszki na żywność - wymagane do przechowywania i transportu miodu.

Zbiór i obróbka miodu

Jeśli hodujesz pszczoły, ważne jest, aby zapoznać się z głównymi zasadami zbierania i przetwarzania produktów miodowych. Po zebraniu miodu owady zakrywają go specjalnymi woskowymi kapturkami, które nie przepuszczają powietrza. Produkt jest odizolowany od środowiska zewnętrznego i zachowuje maksymalne właściwości użytkowe.

Dozwolone jest zbieranie tylko w pełni zamkniętego miodu. Jeśli zrobisz to podczas zbierania miodu przez pszczoły, istnieje ryzyko otrzymania produktu niskiej jakości z dużą zawartością wody.

Warto wziąć pod uwagę, że każda rodzina pszczół powinna mieć awaryjne zapasy miodu. Jego ilość to około 5 kilogramów. Wraz z nadejściem okresu łapówek produkcyjnych pszczoły otrzymują ramki z podkładem, w które będą wkładać miód. Po jego dojrzewaniu ramki są usuwane.

Ważne jest, aby zrobić to dobrze. W takim przypadku zaleca się uwzględnienie następujących zaleceń:

  • załóż kombinezon ochronny;
  • wyciągnij jedną ramkę z ula;
  • ostrożnie strząśnij pszczoły, odpędzając je dymem;
  • zdobądź miód, gdy wszystkie pszczoły opuszczą ramkę;
  • wyciągnij produkt na miodarce, aż ostygnie.

Po odpompowaniu miód należy przefiltrować, oczyścić z fragmentów propolisu, plastrów i larw. Następnie produkt należy pozostawić do zaparzenia.Dotyczy to zwłaszcza miodu, który jest zbyt mokry. Produkt wysokiej jakości zawiera 18-21% wody. Większa liczba skraca okres przydatności do spożycia.

Opinia eksperta

Miód powinien dojrzewać w suchym i ciepłym miejscu. Ważne jest, aby pomieszczenie miało dobrą wentylację. Produkt należy systematycznie mieszać do uzyskania pożądanej gęstości.

Zimowanie

Aby pszczoły przetrwały zimę, warto wyciągnąć odpowiednie wnioski. Niektóre rasy muszą zimować w specjalnych domach zwanych omszanikami. Można je wykonać własnymi rękami, biorąc pod uwagę wielkość kolonii pszczół. Takie struktury są wymagane przez ukraińską rasę stepową, żółtą, kaukaską, karpacką. Jednocześnie pszczoły środkowo-rosyjskie mogą zimować w ulach na wolnym powietrzu. Muszą jednak zapewnić odpowiednie warunki.

Trzymanie pszczół w szałasie zimowym charakteryzuje się następującymi zaletami:

  • karm mniej;
  • zwiększenie żywotności ula;
  • brak ryzyka śmierci pszczół z powodu wahań temperatury.

Szkodniki i Choroby

Hodowaniu pszczół często towarzyszą różne problemy. Należą do nich rozwój chorób i atak szkodników. Pszczoły, szerszenie, osy, myszy, mrówki i pająki stanowią realne zagrożenie. Aby poradzić sobie ze szkodnikami, wykonaj następujące czynności:

  • niszczyć gniazda i nory;
  • zastawiać pułapki na szerszenie i osy;
  • przeszczep do nowych uli, gdy pszczoły zostaną zarażone molem woskowym.

Choroby pszczół dzielą się na 2 kategorie - zaraźliwe i niezakaźne. Pierwsza grupa obejmuje acarapitosis, nosematosis, zgnilec amerykański. Te patologie są związane z infekcją pszczół niebezpiecznymi patogenami.Niezakaźne choroby pszczół rozwijają się w wyniku nieprzestrzegania zasad przechowywania i stosowania żywności niskiej jakości.

Dochody i wydatki

Aby dostać się do pszczelarstwa, musisz wcześniej przeanalizować wszystkie koszty i dochody. Jest to uważane za podstawę prowadzenia biznesu. W przypadku 20 kolonii szacunkowy koszt w pierwszym roku wyniósłby 3700 USD. Tyle pieniędzy będzie potrzebnych na zakup pszczół, narzędzi, inwentarza, wyposażenia uli i innych pomieszczeń.

Przy prawidłowej budowie pasieki w pierwszym roku uda się zebrać 1200-1500 kilogramów produktów pszczelarskich - miodu, wosku, propolisu. Zysk z tego wyniesie około 4600 dolarów. W ten sposób będzie można odzyskać pasiekę w pierwszym sezonie. Jednocześnie zysk będzie rósł z każdym rokiem.

Błędy debiutanta

Aby pasieka odniosła sukces, ważne jest stosowanie się do rad doświadczonych pszczelarzy. Jednocześnie początkujący popełniają zazwyczaj następujące błędy:

    Zaniedbaj regularne przeglądy ula. Należy to robić co najmniej 3 razy w tygodniu. W okresie rojów ważne jest, aby codziennie sprawdzać domki pszczół.
  1. Nie radzi sobie z rojami. Ważne jest, aby kontrolować pszczoły, aby nie uciekły.
  2. Chcesz uzyskać maksymalną wydajność miodu. Aby to zrobić, początkujący pszczelarze karmią pszczoły syropem cukrowym. W rezultacie otrzymujemy miód wątpliwej jakości. W rezultacie pszczelarze tracą klientów.

Organizacja pasieki pszczelej ma kilka cech. Przestrzeganie podstawowych zasad hodowli pszczół pomaga osiągnąć dobry sukces w tym biznesie i uzyskać dobre dochody z takiej działalności.

Kategoria:

Pszczelarstwo