Zima to dość ważny i odpowiedzialny etap w pszczelarstwie. Jeśli nie przygotujesz się odpowiednio do zimowania pszczół, możesz ponieść poważne straty. Jednak wielu początkujących pszczelarzy popełnia poważne błędy w opiece nad tymi owadami. Aby zima minęła spokojnie i nie skończyła się utratą rodzin pszczelich, ważne jest, aby odpowiednio zaizolować ule i zadbać o wysokiej jakości żywienie.
Jak pszczoły przygotowują się do zimy
Pszczoły miodne zimą nie śpią i nigdzie nie chodzą. W tym okresie prowadzą zupełnie normalne życie. Wraz z nadejściem jesiennych chłodów macica przestaje składać jaja.Jednocześnie owady większość czasu spędzają we własnym gnieździe. Tam zapewniają ciepło i siedzą prawie bez ruchu.
Wraz z nadejściem jesieni pszczoły formują kulę wokół pustych plastrów. Jeśli nadejdzie ciepły, słoneczny dzień, załamuje się i owady wylatują na krótki spacer. Jest potrzebny do oczyszczenia jelit z owadów. To znacznie ułatwia ich zimowanie. Po tej procedurze osobniki wracają do ula.
Co pszczoły robią zimą
Długi proces ewolucyjny pozwolił pszczołom wykształcić odporność na warunki klimatyczne panujące na danym obszarze. Dzięki temu lokalne rasy z powodzeniem przetrwają zimę. Dlatego na etapie przygotowania rodzin pszczelich do zimowania warto wziąć pod uwagę ich cechy charakterystyczne.
Tak więc pszczoły karnika z łatwością wytrzymują silne mrozy i wiatry. Zimą tworzą małe grupki. Pszczoły karpackie muszą się zjednoczyć przed zimą.
W pasiece
Zimą pszczoły domowe przebywają na zewnątrz, w ocieplonych pomieszczeniach lub w olsach. W tym okresie nie hibernują. Nie zaleca się jednak przeszkadzania owadom. Pszczoły stają się szczególnie wrażliwe bliżej wiosny. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że owady nie śpią w ulu. Dlatego nawet lekkie uderzenie w nie może sprowokować przelot i doprowadzić do śmierci całej rodziny.
Doświadczeni pszczelarze zostawiają owady na ulicy. Pozwala to uzyskać zdrowe osobniki na kolejny rok, które wcześnie zaczną latać. Jednak w tym przypadku ważne jest, aby wziąć pod uwagę klimat regionu. Na południu nie ma specjalnej potrzeby izolacji. W regionach północnych ule muszą być izolowane wysokiej jakości.
W tym celu domy są osłonięte od wewnątrz specjalnymi materiałami - plastikiem, pianką, folią.
Do ocieplenia pokrowców stosuje się bawełnę lub len. W takim przypadku nie można użyć syntetycznego winterizera. Owady mogą się w nią zaplątać, co doprowadzi do ich śmierci.
Ule zaleca się przechowywać po południowej stronie budynków. Są one umieszczone bliżej siebie. Jednocześnie należy cofnąć się o 10-20 centymetrów od ściany. Zaleca się usunięcie dolnych plastrów miodu, aby zoptymalizować przestrzeń życiową.
W pszczelarstwie ochrona pasieki przed silnymi wiatrami ma ogromne znaczenie. W tym celu ule powinny być ogrodzone łupkiem lub pokryciem dachowym. Zaleca się osłonić letki tarczami. Ważne jest również, aby śnieg nie wpadał do środka.
Aby zapobiec gromadzeniu się kondensatu i powstawaniu pleśni, warto wykonać 2-3 otwory wentylacyjne w dolnej części domu. Podczas zimowania pszczół na zewnątrz należy wziąć pod uwagę, że koszt pożywienia wzrasta o kilka kilogramów.
W naturze
Opinia eksperta
Dzikie pszczoły żyją w lasach. Tam żyją w dziuplach drzew, które mają cylindryczny kształt i znajdują się wewnątrz pnia.Długość gniazda dochodzi do kilku metrów. Owady hibernują w górnej części, która jest dobrze izolowana. Jednocześnie nie zasypiają na zimę. Funkcję otworu wentylacyjnego pełni wycięcie, które znajduje się poniżej. Komórki są zapieczętowane do przechowywania żywności.
Podstawowe metody zimowego utrzymania
Pszczoły mogą zimować na różne sposoby. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę szereg cech.
Zimujące pszczoły na wolności
W regionach południowych pszczoły zimują bezpośrednio w pasiece. W takim przypadku uli nie można wnieść do pokoju.Zwolennicy tego typu zimowania uważają, że silna rodzina pszczół będzie w stanie wytrzymać zimę na zewnątrz, a to przyniesie jej korzyść. Takie osobniki mniej się roją i są bardziej produktywne.
Przelot odbywa się w pierwszy słoneczny dzień na miesiąc przed standardowymi datami. Dzięki oczyszczeniu odchodów pszczoły zaczynają aktywnie hodować czerw. W rezultacie do czasu zwykłej wystawy gniazda z zimowiska zawierają 4-5 klatek z czerwiem. Do wyżywienia potrzeba 2-3 kilogramów miodu, który jest wchłaniany w środowisku naturalnym.
Aby zaimplementować tę metodę, musisz wykonać następujące czynności:
- Ociepl gniazdo, postaw sklep na suficie, włóż do niego poduszki i suchy mech. Ule należy umieszczać na skrzynkach o wysokości 30-40 centymetrów. Powinny być wypełnione mchem i suchymi liśćmi. Górne wycięcie powinno być otwarte, aby zapewnić przepływ powietrza.
- Zapewnij wysokiej jakości pokarm dla owadów.
- Masz dużo młodych.
- Usuń czynniki, które mogą wywoływać lęk przed owadami.
W śnieżną zimę zaleca się grabienie śniegu i posypywanie uli od tyłu i po bokach do samego dachu. Od przodu odbywa się to do środka. W przypadku silnych mrozów ule muszą być całkowicie posypane śniegiem. Pomoże to obniżyć koszty energii ponoszone przez osobniki w celu utrzymania ciepła w ulu i zmniejszyć zużycie paszy. Jeśli śniegu jest mało, należy zastosować pokrycie dachowe, słomę, ocieplenie syntetyczne.
Zimowanie w zimowej chacie
Wielu pszczelarzy przenosi ule na zimę do specjalnych zimowisk. Są to pomieszczenia zamknięte nieogrzewane. Pozwala to nie polegać na pogodzie, obecności śniegu, wskaźnikach temperatury i innych czynnikach. Zazwyczaj ule umieszcza się w szałasie zimowym na początku listopada, kiedy średnia temperatura spada poniżej zera.
Silniejsze rodziny zaleca się umieszczać na dolnych koszach. Należy to zrobić bliżej drzwi. Jeden z uli powinien być umieszczony na wadze, aby śledzić spożycie pokarmu w okresie zimowym.
W grudniu i styczniu zaleca się odwiedzanie pszczół maksymalnie 2-3 razy w miesiącu. W tym czasie następuje okres odpoczynku. Trwa to do pojawienia się potomstwa. Owady są ciche. Jednocześnie miesięczne spożycie miodu na rodzinę pszczół wynosi 750-900 gramów. W lutym owady stają się aktywne i wymagają stałego cotygodniowego monitoringu.
Podczas inspekcji ważne jest monitorowanie stanu podzarazy. Pomaga to zidentyfikować negatywne oznaki zimowania w czasie, znaleźć przyczyny problemów i podjąć działania. Pod koniec lutego owady muszą zacząć się rozmnażać, bo podnoszą temperaturę do +35 stopni i potrzebują więcej pokarmu.
Kiedy musisz się nakarmić?
Pszczoły jedzą miód, cukier puder, syrop, paszę białkową. Silne rodziny przygotowują własne zapasy. Aby pasza była świeża, komórki z nią są szczelnie zamknięte. Przed jedzeniem pszczoły mieszają miód z wydzielinami specjalnych gruczołów.
Owady zjadają średnio 18-24 kilogramów miodu. Ta ilość wystarcza na jedną rodzinę pszczół. Na spożycie żywności wpływa wiele czynników - temperatura, wentylacja, wilgotność. Im lepsze warunki, tym mniej paszy potrzeba.
Możliwe problemy
Aby utrzymać pszczoły zimą, ważne jest zapewnienie im sprzyjających warunków. Jednocześnie pszczelarze często borykają się z następującymi problemami:
- Brak jedzenia. Aby owady mogły normalnie przetrwać zimę, muszą być odpowiednio karmione.Ważne jest, aby używać dobrej jakości żywności. Do zimowania najbardziej odpowiednie są lekkie odmiany miodu - na przykład lipa. Ciemne odmiany szybko krystalizują, dlatego pszczoły nie mogą jeść takiego pokarmu.
- Naruszenie wentylacji. Niewystarczająca wentylacja prowadzi do zawilgocenia gniazd. Mokre ramy i maty powodują wychłodzenie gniazda. Powoduje to zwiększone spożycie paszy.
- Rozwój chorób. Początkowo chora rodzina nie powinna wyjeżdżać na zimę, gdyż sytuacja będzie się jeszcze bardziej pogarszać. Najczęstszą chorobą jest warroza. Zarażone pszczoły są niespokojne, wyczerpują się, zjadają dużo jedzenia i umierają.
- Słabe rodziny lub brak jednostek. Słaba rodzina pszczół nie będzie w stanie przetrwać zimy. Tylko silne osobniki są odporne na warunki przetrwania. Ponadto bardzo ważna jest opieka nad młodymi osobnikami. Ważne jest, aby jesienią w ulu były co najmniej 3 ramki lęgowe.
Zimowanie pszczół uważane jest za dość ważny etap w ich życiu. Aby się powiodło, należy zapewnić owadom odpowiednie warunki i odpowiednio je nakarmić.