Rosa pszczół Buckfast powstała w wyniku długotrwałej selekcji, która trwała ponad pół wieku. W efekcie udało się uzyskać produktywne i przyjazne owady, które wyróżniają się niską tendencją do rojenia. Obecnie istnieje ponad 10 gatunków pszczół tej rasy. Mają wiele zalet, ale charakteryzują się też istotną wadą, która objawia się brakiem odporności na mróz. Dlatego pszczoły nie mogą być hodowane w regionach o zimnym klimacie.

Opis pszczół Buckfast

Buckfast jest uważana za rasę priorytetową w pszczelarstwie. Główną wadą tych owadów jest ich słaba wrażliwość na niskie temperatury. Dlatego nie można ich hodować w zimnych regionach. Główne cechy tej linii owadów to:

  • Obszar - materiał źródłowy nie zachował się w warunkach naturalnych. Kilka próbek znajduje się w Niemczech na specjalnej stacji. Jej głównym zadaniem jest zachowanie różnorodności.
  • Waga - Średnia waga osoby pracującej wynosi 120 miligramów. W tym samym czasie niezapłodniona macica waży około 195 gramów, a gotowa do złożenia 215.
  • Wygląd - lekkie owłosienie występuje głównie na grzbiecie pszczół. W tym przypadku dolna część brzucha jest gładka. Kolor tła to skrzyżowanie żółtego i brązowego. Pod plecami widoczne są prążki. Skrzydła są lekkie i przezroczyste, a nogi czarne i błyszczące.
  • Wielkość trąby - różni się średnią długością, która wynosi 6,8 milimetra.
  • Zachowanie - pszczoły nie wykazują agresji wobec członków rodziny i ludzi. Jeśli usuniesz osłonę z ula, owady wejdą głębiej. Rzadko atakują ludzi.
  • Zimotrwałość - ten parametr jest uważany za główną wadę pszczół. Nie są w stanie samodzielnie przygotować ula na zimę. Dlatego pszczelarz musi zadbać o jego izolację.
  • Poziom nieśności matek - średni parametr to 2 tys. jaj.
  • Proces zbierania miodu - Pszczoły Buckfast charakteryzują się dużą floromigracją. Nie wybierają jednej miododajnej rośliny, ale stale ją zmieniają.

Funkcje produkcyjne

Rasa wyróżnia się wysokim stopniem produktywności, która praktycznie nie zależy od czynników zewnętrznych. Jednocześnie istnieją pewne funkcje:

  • Podczas przeciętnej łapówki rodzina nadal buduje siłę.
  • Na etapie silnej łapówki królowa pszczół jest lekko ograniczana przez pszczoły.
  • Ciew w rodzinach często pojawia się nawet jesienią, co sprzyja wydłużeniu okresu pszczelarstwa.

Macica tej rasy jest uważana za bardzo wydajną. Późną wiosną są w stanie złożyć do 2 tysięcy jaj dziennie. Ponieważ rasa charakteryzuje się tworzeniem dużych rodzin.

Dodatkowo przedstawiciele tej rasy potrafią stosować słabe i mocne łapówki, które są rozciągnięte w czasie. Pszczelarz musi zmaksymalizować siłę kolonii pszczół. Jeśli łapówka jest za słaba, zaleca się dokarmianie pszczół.

Preferencje dotyczące zachowania i klimatu

Jedną z głównych cech tej rasy jest spokojne usposobienie. Nie atakują ludzi bez powodu, dlatego pszczelarze mogą bezpiecznie skontrolować ul. Nie wymaga użycia palacza, siatki ani rękawiczek.

Kolejną cechą tych pszczół jest pracowitość. Są w stanie przenosić pyłek od wczesnego rana do późnego wieczora. Pszczoły mogą pracować nawet w warunkach niskich temperatur - do +10 stopni.

Owady preferują wilgotny klimat. Pszczoły te czują się lepiej w regionach, w których często występują opady deszczu. Dobrym przykładem jest środkowy pas. Jednak rasa jest w stanie przystosować się do niemal każdych warunków.

Konkretne zbieranie miodu i rojenie

Pszczelarstwo bezpośrednio wpływa na wielkość kolekcji miodu. Jednocześnie duże znaczenie ma siła rodzin pszczelich, łapówki i konstrukcja ula. Podróżowanie znacznie zwiększa ilość miodu. Jednak nawet bez tego okazuje się, że dużo.

Aby pszczoły Buckfast dobrze się prezentowały podczas miodobrania, nie zaleca się ograniczania wzrostu liczby owadów. Nie należy również stosować technik takich jak selekcja zapieczętowanego potomstwa lub podział rodzin. To powoduje spadek ich wzrostu.

Latem prawie cała praca pszczelarza polega na stawianiu dodatkowych budynków i wypompowywaniu miodu. Za charakterystyczną cechę pszczół w okresie miodobrania uważa się minimalną produkcję propolisu.

Rasa prawie nie ma tendencji do rojenia. Tak więc przez 5 lat utrzymywania pszczół dosłownie 2-3 rodziny przechodzą w stan roju. Jest to uważane za doskonały wskaźnik.

Utrzymanie rasy

Chociaż rasa Buckfast jest uważana za bezpretensjonalną, wymaga odpowiedniej opieki.

Jedzenie

Wczesny rozwój owadów jest dobry tylko wtedy, gdy od początku wiosny w regionie jest dla nich wystarczająca ilość pożywienia. Jeśli pszczoły są hodowane w regionach północnych lub zachodnich, pszczelarz musi zadbać o karmienie.

Warunki przechowania

Pszczoły Buckfast są uważane za najbardziej wymagające z kosmosu. Owady wymagają dużych uli. Bez tego rodzina nie będzie w stanie zwiększyć liczebności i siły. Warto zauważyć, że ilość miodu wytwarzanego przez poszczególne osoby zależy bezpośrednio od tych czynników. Każda rodzina powinna mieć swój własny ul.

W samych domkach warto postawić specjalne leżaki. Będą sprzyjać rozmnażaniu się owadów i pomogą zachować maksymalną ilość miodu. Ważne jest, aby domki dla pszczół były ciepłe. Podczas uprawy osobników w regionach północnych wymagana jest izolacja mieszkań.

Zimowanie

Kiedy temperatura spada, owady gromadzą się w kuli. Do zimowania wolą używać pustych grzebieni. Od czasu do czasu owady zamieniają się miejscami. Jest to wymagane do ogrzewania i zapewnienia dostępu do żywności. Pszczoły potrzebują energii, aby podnieść temperaturę w ulu do +300 stopni. Takie parametry są ważne przy pojawianiu się potomstwa.

Aby utrzymać normalną temperaturę w ulu, osobniki te muszą zjadać 30 gramów miodu dziennie. Tę funkcję należy wziąć pod uwagę przed zimowaniem. W razie potrzeby kolonię pszczół należy dokarmiać syropem. Równie ważna jest jakość izolacji ula.

Po zimowaniu pszczoły zaczynają latać. Jeśli okres zimowy minął bezpiecznie, w ulu będzie można zobaczyć pojawienie się ramek z czerwiem. Powinien być również wolny od nosematozy.

Choroby

Pszczoły Buckfast mają silną odporność. Nie są podatne na askosferozę, nosematozę i akarapidozę. Jednocześnie owady cierpią na takie patologie:

  • warroza;
  • Zgnilec europejski;
  • kleszcz tchawicy;
  • Zgnilec amerykański.

Bo eksperci zalecają, aby pszczelarze zwracali uwagę na profilaktykę. Dotyczy to zwłaszcza etapu przygotowań do zimy.

Wady i zalety rasy

Ta rasa ma wiele zalet:

  • Wysoka produktywność macicy przyczynia się do szybkiego wzrostu i rozwoju rodziny pszczelej.
  • Pszczoły mają dużą wytrzymałość. Są w stanie zbierać nektar z dużych tablic miododajnych roślin.
  • Istnieją kolejki do stosowania wczesnowiosennych i jesiennych łapówek.
  • Rodziny tworzą zwarte gniazda, które znajdują się na niższych poziomach. Stos chleba pszczelego i miodu na wierzchu.
  • Dno ula jest zawsze czyste.
  • Gniazda zawierają minimum propolisu.
  • Pszczoły mają spokojny charakter. Praca z nimi jest całkiem wygodna.
  • Rodziny są bardzo odporne na patologie i pasożyty.
  • Roje pszczół nie mają tendencji do rojenia się.
  • Połączenie pozytywnych cech pozwala zebrać dużo miodu.

Jednocześnie pszczoły Buckfast charakteryzują się również pewnymi wadami. Główną wadą jest niska odporność na mróz. Dlatego w regionach północnych zapewnienie owadom normalnego zimowania jest prawie niemożliwe.

Kolejną istotną wadą jest duża pracochłonność produkcji matek. Wynika to z ich wysokiego kosztu. W przypadku stosowania matek niskiej jakości dzielenie znaków nastąpi po 2 pokoleniach. To sprawi, że rodziny będą bardziej agresywne.

Buckfast to wyjątkowa selekcja pszczół, która ma wiele zalet. Te owady są bardzo produktywne i mają bardzo silną odporność. Dlatego przedstawiciele tej rasy są często wykorzystywani do produkcji miodu do celów przemysłowych.

Kategoria:

Pszczelarstwo