Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Pszczoły stolarskie należą do rodziny Apidae. Są to osoby samotne. Ten gatunek owadów ma dość duże rozmiary. Długość ciała może osiągnąć 3 centymetry. W naturze pszczoły budują charakterystyczne gniazda. Wygryzają dziury w drewnie, robiąc prawdziwe tunele. Osoby te nie produkują miodu, ale są przedmiotem prawdziwego zainteresowania wielu osób.

Pochodzenie gatunku

Nadrzewne pszczoły ciesielskie to gatunek z rodzaju Xylocopa, który należy do podrodziny Xylocopinae. Ten rodzaj obejmuje około 500 gatunków pszczół. Potoczna nazwa stolarzy wynika z ich zachowań gniazdowych.

Praktycznie wszystkie odmiany stolarzy drążą w twardym materiale roślinnym - może to być bambus lub posusz. Wyjątkiem są gatunki z podrodzaju Proxylocopa. Robią tunele gniazdowe w odpowiedniej glebie.

Rodzaj został po raz pierwszy opisany przez francuskiego entomologa Pierre André Latreille. Stało się to w 1802 r. Nazwa pszczoły pochodzi od starożytnego greckiego słowa, które tłumaczy się jako „ścinacz drzew”.

Wygląd i funkcje

Z wyglądu ten włochaty owad przypomina trzmiela. Nie posiada jednak charakterystycznych żółtych pasków. Pszczoła stolarska ma następujące cechy:

  • okrągłe ciało, które osiąga 2-3 centymetry długości - natomiast samce są mniejsze i pozbawione żądła;
  • niebieskie skrzydła z fioletowym kolorem;
  • czarny tors;
  • łapy pokryte małymi włoskami;
  • ciemnorude wąsy.

Dystrybucja

Cieśla jest uważany za ciepłolubnego owada. Dlatego do zamieszkania wybierają południowe regiony i środkowy pas. Jednak z powodu globalnego ocieplenia stolarze mogą przenosić się do chłodniejszych regionów.

Tak więc pszczoły stolarskie występują w następujących regionach:

  • Białoruś;
  • Ukraina;
  • zachód i południe;
  • Góry Kaukazu;
  • Południowa Wielka Brytania;
  • południowe kraje europejskie;
  • Bliski Wschód, Turcja.

Habitaty

Cieśla żyje w stepowych i suchych regionach Europy. Występują u podnóża Kaukazu.

Tam pszczoły budują gniazda w dziuplach suchych drzew i na korzeniach. Czasami rodziny stolarzy mieszkają w pobliżu ludzi, szukając pęknięć w spróchniałych drewnianych konstrukcjach.

Styl życia

Pszczoły stolarskie jedzą nektar kwiatowy, miód, ziarna pyłku. Pod wpływem mikroorganizmów pokarm zamienia się w pierzgę, którą wchłaniają młode przyrosty i dorosłe osobniki. Pod wpływem wydzielania gruczołów perga staje się mleczkiem pszczelim. Stolarze karmią je larwami.

Opinia eksperta

Jest to jedyny gatunek pszczół, który żyje samodzielnie. Stolarze nie tworzą nawet małych rodzin.

Nie tworzą rojów i żyją pojedynczo, wybierając siedlisko do smaku. Stolarze najczęściej preferują miejsca z martwym drewnem. Ich gniazda znajdują się na słupach, w drewnianych domach lub budynkach gospodarczych.

Przy wyborze miejsca do zamieszkania pszczoły stolarki na ogół nie kierują się dostępnością pożywienia. Wyróżniają się bardzo potężnymi skrzydłami i są w stanie pokonywać imponujące odległości w celu wydobycia nektaru. Odporni ludzie mogą podróżować 10 kilometrów od domu i wracać.

Owady wykazują swoją aktywność wraz z nadejściem ciepłej pogody – na początku lub w połowie maja. Aktywny lot osobników trwa przez całe lato i kończy się w połowie września, kiedy temperatura w nocy spada poniżej +5 stopni. Czasami stolarze pozostają aktywni w październiku.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zwykłe pszczoły charakteryzują się ścisłą hierarchią w rodzinie. Jednocześnie stolarze prowadzą samotny tryb życia. Nie mają królowej ani pszczół robotnic. Samica buduje własne gniazdo i opiekuje się potomstwem. Czasami pszczoły tworzą małe kolonie.

Wraz z nadejściem wiosny stolarka zaczyna szukać partnerki do wiosennego zapłodnienia. Jednocześnie konkurencja zaczyna się, gdy owady próbują bronić swojego terytorium. Mężczyźni są uważani za poligamicznych. Jeden stolarz kojarzy się w sezonie z 3-5 samicami.

Pszczoły stolarskie mają następujące etapy rozwoju:

  • Samica buduje gniazdo, wygryzając dziury w drewnie mocnymi szczękami.
  • Umieszcza pyłek i nektar na dnie każdego otworu.
  • Samica składa 1 jajo w masie odżywczej.
  • Tworzy na wierzchu ochronną warstwę trocin zmieszanych ze śliną.
  • Na wierzchu zapieczętowanej komórki samica ponownie składa kompozycję odżywczą i ponownie składa jajo.
  • Do jesieni macica stolarza strzeże gniazda, a wraz z nadejściem zimy obumiera.

Larwy pszczół Carpenter, które wykluwają się z jaj, jesienią zamieniają się w poczwarki. Następnie z kokonów wychodzi młody wzrost, który pozostaje w komórkach na zimę. Od kwietnia do maja trzmiele przegryzają ochronny kokon i wylatują w poszukiwaniu pożywienia.

Wrogowie naturalni

Stolarze są duzi i budują solidne drewniane domy. Dlatego na wolności mają znacznie mniej wrogów niż zwykłe pszczoły miodne.

Ptaki owadożerne są uważane za zagrożenie dla stolarzy. Należą do nich dzierzba, żołna złota, żołna. Żaby są zagrożeniem dla pszczół stolarskich. Dotyczy to również pająków. Tworzą sieć w bezpośrednim sąsiedztwie pszczelich gniazd i łapią nieostrożne osobniki.

Szerszenie są również zagrożeniem dla pszczół stolarskich. Są 2 razy większe i bardzo żarłoczne. Aby zarobić na życie, te osobniki mogą zniszczyć wiele pszczół.

Ważki to kolejny wróg stolarzy. Jednak rzadko atakują, preferując bardziej dostępną zdobycz. Taki problem obserwuje się w okresie najaktywniejszego rozmnażania się ważek. Pod powierzchnią ziemi pszczoły czyhają na myszy i inne owadożerne gryzonie.

Co robić po ugryzieniu

Mężczyźni są uważani za najbardziej agresywnych. Nie mogą jednak ugryźć człowieka, ponieważ nie mają żądła. Kobiety są w stanie użądlić osobę, ale w tym celu należy je sprowokować. Aby uniknąć problemów, nie machaj zbyt mocno rękami, nie zgniataj ani nie łap pszczół.

Ugryzienie stolarza jest niebezpieczne. Aby ograniczyć manifestację objawów i zapobiec poważnym konsekwencjom, ważne jest przestrzeganie następujących zasad:

  • Wyciągnij żądło, które zostało w skórze. Pomoże to zapobiec objawom zatrucia.
  • Potraktuj dotknięty obszar roztworem antyseptycznym. W tym celu dopuszczalne jest stosowanie nadtlenku wodoru, nadmanganianu potasu lub alkoholu. Minimalizuje to prawdopodobieństwo wtórnej infekcji.
  • Zastosuj zimny kompres, aby zmniejszyć obrzęk i ból.
  • Weź lek przeciwhistaminowy. Pomoże to uniknąć lub zmniejszyć objawy alergii.
  • Pij dużo płynów, aby usunąć toksyczne substancje z organizmu.
  • Jeśli poczujesz się gorzej, natychmiast wezwij karetkę.

Jednocześnie eksperci nie zalecają zabijania pszczoły cieśli, ponieważ przyciągnie to innych członków rodziny. Nie przeczesuj także uszkodzonego obszaru, ponieważ prowokuje to rozprzestrzenianie się infekcji. Nie pij alkoholu ani nie bierz tabletek nasennych po ukąszeniu.

Pszczoła cieśli uważana jest za dość ciekawego owada, który jest wymieniony w Czerwonej Księdze. Należy pamiętać, że jego ukąszenia mogą wyrządzić krzywdę osobie. Dlatego tak ważne jest unikanie kontaktu z tymi osobami. Po ukąszeniu należy natychmiast udzielić pierwszej pomocy osobie.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Pszczelarstwo