Właściwości lecznicze i dobroczynne miodu zależą od wielu czynników: temperatury przechowywania, okresu zbioru pożytku, warunków pogodowych, rodzaju roślin miododajnych, niuansów smakowych przysmaków. Wielu miłośników słodkiego produktu jest zainteresowanych pytaniem - czy można zalać miód wrzącą wodą. Eksperci zalecają stosowanie lekko ciepłego produktu do celów leczniczych i kosmetycznych.

Korzyści z gorącego miodu

Delikatność zawiera ponad 300 użytecznych składników (witaminy, minerały, aminokwasy, olejki eteryczne). Zestaw substancji determinowany jest rodzajem roślin miododajnych, z których pszczoły zbierały nektar i pyłek, lokalizacją pasieki.

Delikatność jest ważnym elementem tradycyjnej medycyny, ponieważ pomaga w leczeniu wielu chorób:

  • bezsenność;
  • osłabiona odporność;
  • zaburzenia układu nerwowego;
  • przeziębienia i stany zapalne nosogardzieli;
  • zaburzenia przewodu pokarmowego;
  • dysfunkcje układu krążenia.

Aby uzyskać efekt terapeutyczny, słodycz rozpuszcza się w ciepłej wodzie lub herbacie, dowolnym napoju. Z lekko podgrzanego miodu robi się również maseczki i okłady na ciało. Słodki produkt wnika w pory na skórze, zatrzymując wilgoć na powierzchni, jednocześnie oczyszczając i odżywiając.

Dzięki ciepłym miodowym maseczkom skóra staje się świeża, przywracana jest jej elastyczność, drobne zmarszczki zostają wygładzone.

Kosmetyczne działanie przeciwstarzeniowe jest szczególnie skuteczne w przypadku bladej, starzejącej się skóry. Oczywiście, aby zachować maksimum substancji aktywnych, nektaru nie rozcieńcza się wrzątkiem.

Szkoda i możliwe niebezpieczeństwo

Powszechnie uważa się, że miodu nie należy za bardzo podgrzewać, gdyż w ten sposób powstaje hydroksymetylofurfural (produkt pośredni chemicznego rozkładu cukrów). Z tego samego powodu nie zaleca się rozcieńczania słodyczy wrzącą wodą. Substancja jest rakotwórcza, jej zawartość w podgrzanym miodzie jest znikoma, ale istnieje możliwość jej kumulacji w organizmie człowieka przy regularnym stosowaniu gorącej herbaty z dodatkiem produktu naturalnego. Dlatego wskazane jest umieszczenie smakołyku w ciepłym napoju.

Opinia eksperta

Ilościową zawartość hydroksymetylofurfuralu można uznać za wskaźnik jakości słodkiego produktu.

Im wyższa jego zawartość, tym mniejsze właściwości lecznicze delikatesu. Nie ma jednolitych norm dotyczących ilości substancji w produkcie naturalnym (wg Państwowych Norm Yysk - 25 mg/kg, według wymagań europejskich - 40 mg/kg).Podwyższona zawartość oznacza naruszenie technologii przetwarzania, pakowania lub przechowywania nektaru. Oczywiście nie ma sensu pić napojów z takim miodem w celach leczniczych.

Do jakiej temperatury można podgrzać miód?

Dzięki specjalnym badaniom stwierdzono, że produkt podgrzany do temperatury 45-55°C zachowuje swoje dobroczynne właściwości. Aby słodki napój wykazywał właściwości lecznicze, ważne jest jego odpowiednie przygotowanie:

  • do przygotowania produktu zdrowotnego wskazane jest wybranie dobrze rozpuszczalnych odmian smakołyków (słonecznik, rzepak);
  • przed dodaniem słodkości zaleca się schłodzenie gorącego płynu (herbata, wywar ziołowy, woda, mleko) do temperatury 40-50°C.

Podczas przygotowywania napoju leczniczego ważne jest zachowanie proporcji. Do płynu dodaje się nie więcej niż 1-1,5 łyżeczki miodu.

Kiedy produkt traci swoje właściwości użytkowe?

Zawarty w miodzie enzym diastaza (amylaza) wspomaga rozkład skrobi, trawienie pokarmu, przyspieszając proces jego przyswajania. Wskaźnikiem naturalności i jakości nektaru jest liczba diastazowa. To właśnie ten parametr jest brany pod uwagę przy ocenie naturalności słodkiego produktu. Uważa się, że liczba diastazowa nektaru bez zanieczyszczeń wynosi co najmniej 8 jednostek. W toku badań stwierdzono, że temperatura ma istotny wpływ na ten wskaźnik:

  • amylaza jest całkowicie zniszczona w ciągu 1-1,5 godziny, gdy miód zostanie podgrzany do 75-80 °C;
  • szybkie zniszczenie obserwuje się również, gdy temperatura słodyczy wzrasta do 45-50 °C;
  • W ciągu około półtora roku amylaza ulega zniszczeniu, gdy słodki produkt zostanie podgrzany do temperatury 25°C;
  • parametr liczby diastazy nie zmienia się przez 4,5-5 lat, jeśli przysmak jest przechowywany w temperaturze 15-20 °C.

Nektar może zachować właściwości użytkowe i lecznicze przez długi czas, jeśli zachowane zostaną odpowiednie warunki przechowywania (naczynia szklane/ceramiczne, zapewniona ochrona przed światłem słonecznym, pojemnik jest hermetycznie zamknięty). Oczywiście, aby zamanifestować terapeutyczne działanie biologicznie aktywnych składników miodu, do napoju ciepłego lub gorącego (podgrzanego do 40-45°C) dodaje się słodyczy.

Dobroczynne właściwości miodu są niepodważalne. Jednak jak każdy produkt wymaga przestrzegania zasad przechowywania i użytkowania. Nie ma zgody, w jakiej temperaturze przysmak traci swoje właściwości lecznicze. Ale zdecydowanie nie zaleca się dodawania go do wrzątku.

Kategoria:

Pszczelarstwo