Krystalizacja to naturalny proces twardnienia miodu. Towarzyszy temu zmiana nie tylko konsystencji, ale także koloru produktu pszczelego. Z tego powodu klienci są skłonni sądzić, że sprzedano im słodycze niskiej jakości. Ale w rzeczywistości zwykle nie ma powodu, aby tak sądzić. Aby to zrozumieć, należy wiedzieć, dlaczego miód krystalizuje i twardnieje oraz kiedy ten etap zwykle występuje.
Dlaczego miód szybko twardnieje
Większość odmian miodu zaczyna twardnieć wkrótce po zerwaniu. Zmieniają strukturę lub kolor, ale nie wpływa to na ich właściwości organoleptyczne i dobroczynne. Powody, dla których produkt staje się gęsty jak kamień i „bierze” ziarna:
- Niska zawartość fruktozy z przewagą glukozy.
- Temperatura przechowywania. Jeśli jest niski, prowadzi to do szybszego słodzenia miodu. Aby temu zapobiec, nie należy przechowywać słodyczy w pomieszczeniu, w którym powietrze jest nagrzane do wartości powyżej +21°C.
- Obecność dodatkowych inkluzji. Udowodniono, że miód, który zawiera cząsteczki pyłku, wosku, pergi czy propolisu, twardnieje szybciej.
- Ilość wody. Im więcej go jest w substancji, tym wolniej przebiega proces krystalizacji. Lub odwrotnie: niska wilgotność powoduje intensywne słodzenie produktu.
Uwaga! Mieszanie miodu powoduje zniszczenie glukozy. W konsekwencji zahamowane zostaje osiadanie i krystalizacja masy.
Kiedy prawdziwy produkt powinien zgęstnieć?
Jeśli miód za szybko zgęstnieje, nie spiesz się, aby podejrzewać, że coś jest nie tak. W końcu wiesz już, że pewne czynniki wpływają na proces krystalizacji substancji.Często miód zaczyna krystalizować bliżej zimy, ale czasami proces ten rozpoczyna się już we wrześniu lub październiku. Czyli 2-4 miesiące po zebraniu miodu.
Pamiętaj też, że początek i czas trwania tego procesu zależy od konkretnej odmiany słodyczy. Na przykład substancja sporządzona z pyłku akacji długo zachowuje płynną konsystencję lub w ogóle nie przechodzi do etapu krystalizacji.
Następujące rodzaje produktów pszczelich krystalizują się szybciej niż inne:
- kasza gryczana;
- słonecznik;
- melilot;
- fałszywy;
- rzepak.
To najpopularniejsze odmiany miodów, które charakteryzują się powolną lub intensywną krystalizacją. A poprzez zdolność do cukru określić, jak naturalny jest produkt pszczeli.
Jak odróżnić prawdziwy produkt po krystalizacji?
Kandyzowanego nie należy uważać za proces, który psuje wykwintne walory słodyczy. Wręcz przeciwnie, Twoje wątpliwości i podejrzenia powinien budzić właśnie produkt płynny, w którym przez długi czas nie tworzą się grudki. Oczywiście, jeśli nie mówimy o wyżej opisanych odmianach, które naturalnie charakteryzują się płynną konsystencją i małą skłonnością do krystalizacji.
Opinia eksperta
Pamiętaj, że miód kandyzowany jest prawie niemożliwy do sfałszowania.Dlatego jeśli produkt pszczeli stwardniał, możesz go kupić bez obaw. Ale jak sprawdzić autentyczność słodyczy, która się nie krystalizuje? Aby to zrobić:
- opuść łyżkę do masy i natychmiast ją wyjmij: jeśli produkt pszczeli jest autentyczny, spłynie na talerz, tworząc „zjeżdżalnię” w najwyższym punkcie, a jego pozostałości odskoczą;
- nałóż trochę płynnej substancji na papier i podpal go. Naturalny produkt pszczeli nie rozprzestrzenia się i nie staje się bardziej płynny pod wpływem wysokich temperatur.
Bądź pewny swojego wyboru, kupuj autentyczny miód. Przecież tylko ona zawiera cały zestaw cennych substancji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Jaki miód nigdy nie jest kandyzowany?
Kostki cukru nie tworzą się w następujących odmianach miodu:
- akacja;
- kasztan;
- esparceta;
- cyprys;
- zdrowy;
- spadź;
- miód wielokwiatowy;
- koniczyna.
Większość odmian miodu wielokwiatowego pozostaje bez kryształków.
Ale najpopularniejszym z nich jest maj. Jeśli wspomniane wcześniej rodzaje produktów pszczelich można jeszcze okresowo obsypywać kostkami cukru, to ta odmiana długo zachowuje płynną konsystencję.
Zasady długoterminowego przechowywania
Tylko przy odpowiednim przechowywaniu miód zachowa swój użyteczny skład i właściwości lecznicze. Podstawowe zasady zapisane są w tabeli:
| Stan przechowywania | Szczegóły | |
| Pojemność | Drewniane pojemniki są idealne na miód. Jeśli nie ma możliwości jej użycia, masę można umieścić w plastikowym lub szklanym pojemniku. | |
| Temperatura powietrza | Od tego zależy szybkość krystalizacji i zachowanie składu produktu. Optymalny wskaźnik temperatury wynosi od +15 °С do +21 °С. | |
| Oświetlenie | W ciemnym miejscu produkt pszczeli jest przechowywany dłużej, całkowicie zachowując swoje właściwości użytkowe, skład, konsystencję. | |
| Wilgotność | Wysoka wilgotność niekorzystnie wpływa na właściwości organoleptyczne miodu. Dlatego należy go przechowywać tylko w suchym miejscu. |
Jak widać, wszystko jest proste, nic nadprzyrodzonego. Postępuj zgodnie z tymi prostymi wskazówkami, aby miód w Twoim domu był świeży i zdrowy.
Mity o krystalizacji
Głównym mitem na temat miodu jest to, że proces krystalizacji może sprawić, że będzie on mniej korzystny dla zdrowia. W rzeczywistości nie jest to prawdą – utwardzanie produktu w żaden sposób nie wpływa na jego skład chemiczny. Po prostu przechodzi z jednego stanu fizycznego do drugiego.Ponadto krystalizacja jest uważana za swego rodzaju gwarancję przydatności, jakości i zachowania przydatności słodyczy.
Kolejna błędna opinia – pojawienie się białego nalotu na powierzchni substancji świadczy o zepsuciu produktu. W rzeczywistości taka skorupa pojawia się z powodu krystalizacji glukozy. Jej wygląd wcale nie wskazuje na nieprzydatność słodyczy. Aby pozbyć się lekkich grudek wystarczy zebrać je drewnianą łyżką lub rozpuścić słodką masę w kąpieli wodnej.
Twardzenie miodu jest całkowicie normalnym, naturalnym procesem. Nie ma to negatywnego wpływu na produkt pszczeli, choć czasami nie wygląda zbyt apetycznie. Jednak to właśnie dosładzanie jest często oznaką naturalności i wysokiej jakości słodyczy, więc nie należy być stronniczym.