Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Miód siniakowy to produkt wytwarzany przez pszczoły z nektaru kwiatu zwanego siniakiem. Trawa jest uważana za chwast w gospodarstwie, ale pszczelarze nie mogą z nią walczyć. W końcu roślina jest doskonałą rośliną miododajną, która bardzo lubi pszczoły. Miód z nektaru siniakowego ma wyśmienite walory smakowe. Wzbogacony jest we wszystkie niezbędne witaminy i minerały, dlatego w medycynie tradycyjnej stosowany jest do stosowania doustnego lub zewnętrznego.

Opis i właściwości użytkowe miodu siniakowego

Miód siniakowy to produkt pierwszej klasy. Charakteryzuje się doskonałymi właściwościami organoleptycznymi, co oznacza:

  • smak produktu;
  • spójność;
  • zapach;
  • kolor;
  • posmak.

Ważne! Sama roślina siniaków nie nadaje się do spożycia, ponieważ należy do kategorii roślin trujących. Jednak wywary z niego, podobnie jak miód, można przyjmować doustnie, przestrzegając środków ostrożności i ścisłego dawkowania.

Produkt pszczeli jest wysoko ceniony ze względu na swoje właściwości:

  • normalizuje krążenie;
  • wzmacnia odporność;
  • stymulują procesy regeneracyjne, gojenia się ran;
  • stabilizują pracę układu pokarmowego;
  • usunąć nadmiar złego cholesterolu z krwi;
  • likwiduje bóle stawów;
  • zwalcza stany zapalne;
  • zapewniają działanie znieczulające, antyseptyczne, bakteriobójcze.

Stosuje się przy przeziębieniach, artrozie, reumatyzmie, różnych naruszeniach integralności skóry. Przygotowuje się z niego pyszne mikstury o działaniu immunostymulującym i przeciwwirusowym. Ale ma słodkie lekarstwo i przeciwwskazania, więc upewnij się, że możesz go używać zgodnie z zaleceniami.

Skład i zawartość kalorii

Produkt pszczeli ma wieloskładnikowy skład, który tworzy:

  • glukoza;
  • fruktoza;
  • aminokwasy;
  • przeciwutleniacze;
  • enzymy;
  • kwasy organiczne;
  • olejki eteryczne;
  • fitohormony.

Miód zawiera także witaminy i substancje witaminopodobne z grupy B, retinol, tokoferol, kwas askorbinowy. Produkt pszczeli zawiera wszystkie cenne makro- i mikroelementy, w tym cynk, magnez, selen, wapń, potas i inne.

Opinia eksperta

Jego wartość energetyczna jest średnia: 310 kilokalorii na 100 gramów.

Kiedy i gdzie zbierany jest miód siniakowy

Roślina siniak jest bezpretensjonalna dla warunków uprawy. Jest równie odporny na zimno i suszę. Najpopularniejsza kultura występuje w Ałtaju i zachodniej Syberii. Zbiera się go na łąkach lub polach. Okres odbioru przypada na koniec sierpnia.

Zastosowanie i receptury miodu

Naturalny produkt użyty do zabiegu:

  • nerwice;
  • miażdżyca;
  • zaburzenia serca;
  • choroby naczyniowe;
  • przeziębienie;
  • choroby układu pokarmowego;
  • bóle głowy;
  • astma oskrzelowa;
  • zapalne zmiany skórne;
  • patologie laryngologiczne.

Możliwe jest stosowanie produktu przy zatruciach u kobiet w ciąży. Ale musisz go używać ostrożnie. Najlepsze przepisy z miodem:

  • Leczenie nerwicy. Wymieszaj 1 część mleczka pszczelego ze 100 częściami siniaków miodu. Lek należy przyjmować pół łyżeczki 2-3 razy dziennie przez 3 tygodnie. W razie potrzeby przebieg terapii można powtórzyć po krótkiej przerwie.
  • Leczenie miażdżycy lub innych chorób układu krążenia. Obierz, a następnie zetrzyj na drobnej tarce 250 gramów czosnku, wymieszaj z 350 gramami płynnego miodu siniakowego. Masę należy dokładnie wymieszać, umieścić pojemnik z mieszanką w ciemnym miejscu, nalegać na tydzień. Gotowy produkt przyjmuje się 15 mililitrów trzy razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem. Przebieg terapii trwa co najmniej 2 miesiące.
  • Gojenie się ran. W celu przyspieszenia procesu regeneracji uszkodzonych tkanek skóry produkt stosuje się zewnętrznie. Można go nakładać na dotknięte obszary w postaci maści lub bandażować po nasmarowaniu ran na ciele. Możesz wykonywać zabiegi nie częściej niż 2 razy dziennie.

W celu wzmocnienia odporności, zapobiegania przeziębieniom lub innym chorobom produkt stosuje się na tej samej zasadzie co zwykły miód.

Szkody i przeciwwskazania

Stosowanie miodu na siniaki jest przeciwwskazane w:

  • indywidualna nietolerancja składników produktu;
  • alergia na produkty pszczele;
  • cukrzyca;
  • karmienie piersią;
  • przewlekła choroba wątroby lub nerek.

Nie podawaj miodu dzieciom poniżej 3 roku życia.

Jeśli masz alergię na słodycze lub jej nadużywasz, to mogą wystąpić następujące objawy:

  • wysypki skórne;
  • mdłości;
  • wzdęcia;
  • zaburzenia funkcji przewodu pokarmowego spowodowane spadkiem kwasowości żołądka;
  • łuszczenie i zaczerwienienie, ewentualnie obrzęk na skórze;
  • zaburzenia stolca.

Pamiętaj też, że stosowanie preparatu w obecności przeciwwskazań do niego może zaostrzyć przebieg Twojej choroby.

Dawkowanie dla dzieci i dorosłych

Dla osoby dorosłej standardowa dawka miodu to 1 łyżka dziennie. Przy zwiększonym obciążeniu organizmu objętość spożywanego produktu wzrasta do 2-3 łyżek stołowych. Jednak musisz je wziąć nie na 1 raz, ale na 3 - rano, po południu i wieczorem.

Dzieci od 3 roku życia mogą podawać nie więcej niż 15 mililitrów słodkiego produktu dziennie. Jeśli dziecko nie jest uczulone, można używać miodu codziennie przez dłuższy czas.

Zasady przechowywania

Wymagania dotyczące przechowywania miodu siniakowego są standardowe. Równie dobrze nadają się do tego szklane słoiki lub plastikowe pojemniki. Ale nie używaj metalowych lub emaliowanych pojemników na produkt, aby nie stał się kwaśny.

Pojemnik ze smakołykiem najlepiej wstawić do lodówki lub do piwnicy. Ważne jest, aby chronić je przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, nadmiernym wysuszeniem lub odwrotnie, wysoką wilgotnością.

Nie zdziw się, jeśli po chwili okaże się, że masa jest posłodzona. Jest to normalny proces, który ma miejsce około miesiąca po wypompowaniu miodu. Krystalizacja nie pogorszy ani składu, ani dobroczynnych właściwości słodkiego lekarstwa, więc nie trzeba go wyrzucać – wystarczy rozpuścić w kąpieli wodnej przy minimalnym ogniu.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Pszczelarstwo