Kozy kaszmirskie są hodowane ze względu na swój wyjątkowy puch. Jest to stosunkowo niewielka rasa, która charakteryzuje się wyrafinowaniem i atrakcyjnym wyglądem. Aby hodowla zwierząt zakończyła się sukcesem, muszą one zapewnić pełną i wysokiej jakości opiekę. Musi być kompleksowy. Jednocześnie ważne jest ścisłe przestrzeganie zasad karmienia zwierząt domowych.
Opis i charakterystyka kóz kaszmirskich
Zwierzęta często można spotkać w górach Azji. Ponadto mieszkają w Indiach. Kozy są przystosowane do życia w obszarach wysokogórskich i bez problemu wytrzymują warunki nawet na dużych wysokościach.Wahania temperatury w chłodne i ciepłe dni mogą wynosić od -40 do +40 stopni. Jednocześnie parametry produktywności zwierząt pozostają wysokie.
Kozy kaszmirskie są przeważnie koloru białego, który ma lekko żółtawy odcień. Czasami są szare lub brązowe osobniki. Posiadają również tzw. opaleniznę.
Kozy mają długie włosy. Jednak to nie sama wełna ma dużą wartość, ale podszerstek, który zawiera dużo puchu. Do jego unikalnych cech należą doskonałe właściwości termoizolacyjne. Materiał jest uważany za elastyczny i sprężysty. Ponadto jest całkowicie hipoalergiczny. To właśnie obniża wysokie koszty kozy kaszmirowej.
Opinia eksperta
Przez 1 rok od zwierzęcia można uzyskać 85-140 gramów puchu. Jednocześnie wełna jest wykorzystywana głównie do produkcji tkanin grubych.Wysokość zwierząt w kłębie dochodzi do 60 centymetrów. Ich długość wynosi do 1,5 metra.Rogi są długie i płaskie i zawijają się mocno do tyłu. Za kolejną cechę kóz uważa się niezwykły profil orła i długie uszy. Czasami są zwierzęta z normalnymi uszami.
Oprócz puchu wiele osób je mięso i mleko tych kóz. Rasa Kamshira ma inną nazwę. Często nazywane są szalami. Wynika to z faktu, że szale kaszmirowe są uważane za najpopularniejsze produkty puchowe. Produkty zyskały ogromną popularność ze względu na swoją lekkość, niezawodną ochronę przed zimnem i niezwykłą miękkość. Taki szal można łatwo przeciągnąć przez kółko. Ponadto produkty odznaczają się niezwykłą urodą.
Po raz pierwszy szal został wykonany z koziego puchu już w starożytności. Dokonano tego w Srinagarze, który był stolicą Kaszmiru. Takie produkty były popularne w Cesarstwie Rzymskim. W Europie pojawiły się w XVI wieku.
Za i przeciw
Ten typ kozy ma wiele zalet:
- łatwy w hodowli;
- wysoka wytrzymałość skóry;
- wysokiej jakości puch;
- wysoka produktywność;
- pyszne i delikatne mięso.
Jednocześnie kozy puchate mają stosunkowo niewiele wad. Jednym z nich jest potrzeba czesania. Ta procedura zajmuje dużo czasu i wymaga cierpliwości. Ważne jest posiadanie odpowiednich umiejętności. Ponadto nie można pominąć procesu linienia. Wynika to z utraty dużej ilości unikalnego puchu, na który zwykle hoduje się kozy.
Subtelności konserwacji i pielęgnacji
W okresie letnim zaleca się swobodny wypas kóz. Należy to zrobić po zniknięciu rosy, ponieważ wilgoć jest bardzo szkodliwa dla tych zwierząt.Gdy jest mokra, istnieje ryzyko zwijania się wełny w grudki. Kiedy pada deszcz, zwierzęta potrzebują schronienia. Podczas opieki nad kozami zaleca się przestrzeganie zasad higieny. Ważne jest, aby pomieszczenie było suche i dobrze wentylowane. Na podłodze warto położyć czystą pościel, którą trzeba ciągle zmieniać.
Do ciepłej drewnianej podłogi nie da się nic użyć. Jednak w takiej sytuacji wymagany będzie pochyły odpływ, przez który przepłynie nadmiar cieczy. Zaleca się ustawienie karmnika tak, aby koza nie mogła wspiąć się na niego nogami.
Aby pielęgnacja zwierząt była skuteczna, ważne jest, aby na czas wyczesywać puch. Zaleca się to zrobić późną zimą lub wczesną wiosną. Ta procedura jest przeprowadzana w 2 etapach w odstępie 2 tygodni. Jednocześnie nie można przegapić terminów, ponieważ istnieje ryzyko zmniejszenia objętości puchu i obniżenia jego cech jakościowych. O gotowości świadczy pojawienie się puchu na powierzchni wełny.
Dieta
Kozy te wyróżniają się mało wymagającym pokarmem. Latem świeża trawa stanowi większość ich diety. Od wiosny do końca jesieni kozy mogą przebywać na pastwiskach. Zwierzęta chętnie jedzą gałęzie drzew i krzewów. Dopuszczalne jest również podawanie im zieleniny ogrodowej - wierzchołków marchwi i buraków, liści kapusty, niektórych rodzajów chwastów. Ponadto kozy chętnie jedzą owoce. Wieczorem, po wypasie, wolno im dać trochę otrębów.
W okresie zimowym zaleca się podawanie zwierzętom siana, słomy, siekanych warzyw w postaci surowej lub gotowanej. Dopuszczalne jest również stosowanie rozdrobnionego ziarna, paszy gotowanej na parze, miotły z gałęzi. Ziemniaki można podawać tylko gotowane. Każdego dnia kozy powinny zjadać 3-4 kilogramy warzyw i 300 gramów zbóż. Dopuszczalne jest również użycie silosu. Ponadto jego ilość nie powinna przekraczać 4 kilogramów.
Równie ważna jest dostępność poideł z czystą wodą i zaleca się codzienną wymianę płynu.
Hodowla i choroby
Do hodowli kóz ważny jest dobór odpowiedniej matki i kozy. Najlepiej ocenić stan osobników przed wyczesaniem puchu. Muszą mieć zdrowy i energiczny wygląd. Równie ważny jest stan sierści. Powinien być czysty i lśniący.
Nie rozmnażaj blisko spokrewnionych samców i samic. W takiej sytuacji urodzenie zdrowego potomstwa nie będzie możliwe.
Ciąża samicy trwa około 5 miesięcy. W tej chwili potrzebuje wzmocnionego odżywiania. Zwierzę potrzebuje dużo gotowanych warzyw. Jednocześnie należy ograniczyć ilość otrębów i mieszanek paszowych. Na 2 tygodnie przed jagnięciną zaleca się całkowite usunięcie tych produktów z diety.Po zakończeniu ciąży rodzi się 1-2 młode. Kozy kamshira mają wiele zalet i są hodowane głównie dla puchu. Jednocześnie ważne jest zapewnienie im odpowiedniej opieki i zbilansowanej diety.