Uniwersalne, czyli mięsno-mleczne rasy bydła hodowano w celu uzyskania jednocześnie dwóch rodzajów produktów – mleka i mięsa. Wśród takich zwierząt wyróżniają się przedstawiciele szwajcarskiej rasy krów. Zastanów się nad opisem i charakterystyką tego typu zwierząt gospodarskich, ich zaletami i wadami, jak utrzymać, karmić, hodować w domu, dbać o ich zdrowie.
Opowieść o początku
Rasa Schwyz została wyhodowana w Szwajcarii, w Alpach, w kantonie Schwyz, od którego wzięła swoją nazwę. Początkowo krowy hodowano nie tylko dla mleka i mięsa, ale także jako zwierzęta pociągowe.W XIX wieku były już powszechne w krajach sąsiednich. Do tej pory jest tam najwięcej szwajcarskich krów.
Szwajcarskie krowy pojawiły się na początku XX wieku, w czasach sowieckich były wykorzystywane jako polepszacze miejscowego bydła. Obecnie gospodarstwa do hodowli bydła tej rasy znajdują się na terytorium Stawropola i Krasnodaru, w obwodzie smoleńskim, niżnym nowogrodzkim, briańskim i tulskim.
Opis i charakterystyka rasy szwajcarskiej
Zgodnie z cechami produkcyjnymi Szwedów można sklasyfikować zarówno jako krowy mleczne, jak i mięsne. W obrębie rasy istnieją 2 kierunki - mięso i nabiał oraz mleko i mięso, co jest uważane za cechę rasy. Pomimo tego, że zwierzęta te są bardzo zbliżone genetycznie, przedstawiciele tych trendów mają różne wskaźniki wydajności mlecznej i wydajności mięsa rzeźnego.
Opinia eksperta
Shvits, bez względu na to, do jakiej rasy należą, są dużymi zwierzętami, wysokość w kłębie - 130-150 cm, długość ciała - 1,7 m. Średnia waga samic wynosi 500 kg, byków - 900 kg (maksymalnie - 1100 kg ).Schwitz ma małą głowę z szerokim czołem. Zwierzęta mają rogi (jasne z czarnymi końcówkami), ale są krótkie i ze względu na spokojny charakter krów są rzadko używane. Wygląd zewnętrzny każdej szwajcarskiej krowy, zarówno mięsnej, jak i mlecznej, skłania się ku proporcjom mięsnym. Ich mięśnie są dobrze rozwinięte, tułów prostokątny, klatka piersiowa głęboka, nogi i szyja krótkie. Wymię duże lub średniej wielkości, sutki rozwinięte, brzuch okrągły.
Maść szwajcarskich krów czystej krwi jest szaro-beżowa lub popielata (po oryginalnym odcieniu łatwo odróżnić zwierzęta od przedstawicieli innych ras), ale brązowe szwajcarskie krowy są hodowane po krzyżowaniu z lokalnym bydłem. Brązowe bydło nie jest uważane za rasowe, ale ich cechy produkcyjne nie cierpią z tego powodu. Nos jest ciemny, usta i broda jasne.
Szwajcarska krowa może dać w ciągu roku 3,5 tys. kg mleka, i to będzie tłuste (3,6-4,2%) io dużej zawartości białka (co najmniej 3,2%).Rekordowe wydajności mleka wynoszą 9-10 ton rocznie. Ze względu na wysoką zawartość tłuszczu w mleku krowy doskonale nadają się do gospodarstw produkujących masło i twarde sery.
Doskonałą jakość mleka tłumaczy się tym, że powstał z niego słynny szwajcarski ser. Szwajcarskie krowy osiągają najwyższą wydajność mleczną, gdy są swobodnie trzymane na pastwisku. Schwyz mogą być również dobrymi krowami mięsnymi. Charakteryzują się intensywnym przyrostem masy, wysoką wydajnością rzeźną (62%).
Nonarodzone cielęta ważą 35-40 kg, przy obfitym karmieniu mogą przytyć 1-1,1 kg dziennie. W wieku jednego roku jałówki mogą osiągnąć 250 kg, byki - 300 kg. Możesz ubić 1,5-letnie zwierzęta, które do tego czasu mogą ważyć 350-380 kg. Trzymane są na tucz nie dłużej niż 2-3 lata, potem stają się mniej opłacalne.
Zalety i wady



Mimo swoich wad rasa jest uważana za jedną z najbardziej obiecujących.
Warunki i pielęgnacja
Rasa szwajcarska charakteryzuje się kapryśną dietą i warunkami przetrzymywania. Naruszenia zasad hodowli zawsze wpływają na ich produktywność.
Letni spacerowicze
Rasy mięsne i mleczne hodowane są w systemie oborowo-pastwiskowym.Nie zaleca się trzymania szwajcarskich krów w pomieszczeniach bez chodzenia, ponieważ wydajność mleka jest zmniejszona. Jeżeli nie ma możliwości wypasu krów na pastwisku, w pobliżu obory należy zorganizować miejsce spacerowe. Jego wymiary muszą być na tyle duże, aby zwierzęta mogły się swobodnie poruszać (15 metrów kwadratowych na osobę).
Zwierzęta powinny spędzać przynajmniej kilka godzin dziennie w biegu. Chodzenie zwiększa przepływ krwi, zapobiega obrzękom nóg i artretyzmowi, chorobom kopyt, nadmiernemu rozrostowi rogu kopytowego.
Ustawienie obory
Zaleca się wybudowanie w domu specjalnego pomieszczenia do hodowli krów. Powinno być przestronne, dobrze doświetlone, okna powinny mieć okna wentylacyjne lub system wentylacji. Nie ma potrzeby ogrzewania obory, krowy wytwarzają wystarczającą ilość ciepła, aby utrzymać ciepło w zimie, ale nie powinno być przeciągów.Do ocieplenia ścian można zastosować standardowe ocieplenie budynku.
Każdej szwajcarskiej krowie musi być przydzielony oddzielny boks o szerokości co najmniej 1,5 m i długości 3 m lub boks o wymiarach 3 na 3 m. Powinien mieć indywidualny karmnik i poidło, podłogę z lekkim spadkiem w kierunku tylnej ściany do odwadniania obornika goo.



Jeżeli cielęta nie są trzymane z matkami, należy zapewnić im osobne pomieszczenie, w którym będą przebywać poza okresem karmienia. W regionach o zimnym klimacie cielęcina wymaga ocieplenia.
Warunki przechowania
Warunki utrzymania szwajcarskiej krowy nie odbiegają od zalecanych dla innych ras bydła. Temperatura w oborze zimą nie powinna spaść poniżej 5-10 ˚С, latem nie powinna przekraczać 25 ˚С. Zarówno zimno, jak i ciepło mają negatywny wpływ na organizm zwierząt.Rezultatem jest spadek produktywności.
Musisz zwracać uwagę na czystość powietrza i pościeli. Wszyscy hodowcy zwierząt gospodarskich wiedzą, ile odpadów dziennie może wyprodukować krowa. Tego wszystkiego nie należy zostawiać w pomieszczeniu, zwierzęta powinny oddychać świeżym powietrzem i leżeć na czystej słomie. Oświetlenie - naturalne, poprzez duże okna, dla efektywnego doświetlenia ich powierzchnia powinna być równa 1/10 powierzchni całego pomieszczenia.
Sprzątanie stodoły
Na podłodze w boksach trzeba położyć ściółkę ze świeżej słomy, zmieniać ją jak się zabrudzi. Zwierzęta nie powinny stawać na brudnej słomie. W niezadowalających warunkach przetrzymywania zapadają na choroby zakaźne, pomimo naturalnej odporności na choroby. Co miesiąc konieczna jest dezynfekcja lokalu i sprzętu.
Szwajcarskie krowy trzeba codziennie czyścić. Czyszczenie ma 2 cele - skóra zwierząt pozbywa się brudu i pasożytów, masaż korzystnie wpływa na ich stan fizyczny i psychiczny.
Czym jest karmiona rasa
Trzeba zwrócić uwagę na dietę szwajcarskich krów. Bydło karmi się świeżą trawą (lub wypasa na pastwisku), zimą sianem. Stanowi podstawę żywienia przeżuwaczy. Pożądane jest, aby trawa i siano zawierały koniczynę i rośliny strączkowe. Ponadto podaje się im otręby, warzywa korzeniowe, warzywa, produkty pełnoziarniste i siekane. Odpowiedni dla szwajcarskich krów i pasz mieszanych. Karmienie paszami mieszanymi jest wygodne zwłaszcza w przypadku utrzymania w warunkach domowych w warunkach braku miejsca na pastwiska i koszenie. Ale ma też wadę - ze względu na koszt paszy dla zwierząt, wzrasta również koszt produkcji.



Cielęta i ich matki wymagają szczególnej uwagi. Krowy należy karmić mieszanką otrębów i zboża, takie żywienie przyczyni się do szybkiego powrotu do zdrowia po wycieleniu i wzrostu cieląt. Hodowcy zalecają Szwajcarom następujący schemat żywienia: rano siano i mieszanka paszowa, dużo wody, w środku dnia siano i woda, na koniec dnia ponownie siano z mieszanką paszową i wodą.Oprócz siana i mieszanek paszowych bydło musi być karmione zieloną i soczystą paszą - roślinami okopowymi i warzywami. Najpierw należy je zmiażdżyć, jeśli zwierzęta połkną duże kawałki, doprowadzi to do niestrawności. Schemat karmienia - 3 razy dziennie. Każdego dnia potrzeba co najmniej 45 kg paszy.
Zasady hodowli
Krowy Schwyz na tym terenie nie są tak liczne, rasa jest rzadka. Oczywiście do hodowli w gospodarstwie domowym, a nie tylko w gospodarstwach, lepiej wybrać rodziców czystej krwi. Ale jeśli nie ma możliwości zakupu rasowych byków i krów, możesz użyć Schwitz, aby uzyskać cielęta mieszańce. Ustalono, że pod względem wskaźników produkcyjnych są one prawie tak dobre, jak ich rasowi przodkowie.
Jałówki można dostać gdy skończą półtora roku, byki - 2 lata. Możliwe jest krycie naturalne i sztuczne. Ciąża i poród u szwajcarskiego bydła przebiegają bez problemów. Krowy sumiennie karmią swoje cielęta, z matkami lub bez nich.
Zdrowie zwierząt
W rasie nie występują uwarunkowane genetycznie choroby dziedziczne i generalnie szwajcarskie bydło jest zdrowe. Ale w złych warunkach krowy mogą cierpieć na choroby zakaźne, ich metabolizm jest zaburzony, a wydajność spada. Jeśli prawidłowo hodujesz zwierzęta, tak się nie dzieje.
Zmiana miejsca zamieszkania nie wpływa na zdrowie Szwajcarów. Łatwo przystosowują się, gdy są transportowane w inne miejsce, nie doświadczając stresu. Dotyczy to zwłaszcza młodych zwierząt.
Perspektywy i zakupy
Samicę lub samca Schwitza można kupić w hodowlach. Można je również kupić w, ale rasowego zwierzęcia z najlepszych linii należy szukać w krajach europejskich - Niemczech, Austrii i Polsce. Koszt szwajcarskiej krowy zależy od jej wieku i płci, bardziej opłaca się kupować cielęta i hodować z nich zwierzę do własnej hodowli.
Szwajcarskie krowy nadają się do trzymania w prywatnych przydomowych ogródkach i małych gospodarstwach. Jeśli przestrzegane będą zasady hodowli, będą w stanie wykorzystać potencjał tkwiący w rasie. Schwitz można uprawiać w dowolnym regionie, doskonale dostosują się do klimatu każdego obszaru.
Szwajcaria nie jest jedną z najpopularniejszych ras na świecie, ale świetnie nadaje się do trzymania w każdym z jej regionów. Oprócz produktywności krowy mają dobrą ekspozycję i atrakcyjny kolor. Mogą być trzymane w jednym egzemplarzu na prywatnym podwórku na potrzeby rodziny i stanowić z nich żywy inwentarz gospodarstw dla zysku. Schwyz jest dobrym źródłem doskonałego tłustego mleka i wysokiej jakości mięsa.