Gorky rasa białych kóz jest dobrze znana mieszkańcom wsi. Są to małe (około pół metra wzrostu) zwierzęta, które dają dziennie 1-3 litry smacznego i tłustego mleka. Kozy prawie nie chorują, jeśli są utrzymywane w czystości, jedzą wysokiej jakości paszę. Zwierzęta te dobrze znoszą mrozy, są bardzo ruchliwe i rodzą rocznie 2-3 dzieci.

Historia rasy

Kozy rasy Gorky powstały z krzyżowania kóz z kozami saaneńskimi, które prywatnie sprowadzono pod koniec XIX wieku do guberni niżnonowogrodzkiej (rejon gorkowski) ze Szwajcarii. Rezultatem były białe zwierzęta o wysokim wskaźniku płodności i produktywności.

Oficjalnie nowa rasa została zarejestrowana dopiero pod rządami sowieckimi. W połowie XX wieku kozy Gorkiego zyskały popularność wśród wiejskiej ludności ZSRR. Zwierzęta są hodowane do dziś. Rasa ta była kochana za bezpretensjonalność, wysoką produktywność i płodność.

Opis i produktywność

Wygląd zewnętrzny i cechy rasy Gorky:

  • kolor - biały (możliwe szare podpalenia);
  • włosy krótkie, gładkie, z lekkim puszystym podszerstkiem;
  • korpus - trapez, brzuch - beczkowaty;
  • obwód w klatce - 70-77 cm;
  • długość ciała - 65-70cm;
  • głowa jest mała, z brodą i kolczykami, uszy wąskie i stojące, szyja średniej długości;
  • nogi są równoległe do siebie;
  • samice są zwykle bezrogie, samce mają małe rogi;
  • wysokość w kłębie - 62 cm, w kości krzyżowej - 67 cm;
  • zaokrąglone wymię (z widocznymi żyłkami mlecznymi na brzuchu), z dwoma cylindrycznymi strzykami;
  • waga kobiety - 40-45 kg;
  • waga samców - 55-65 kg;
  • samice rodzą 2-3 dzieci;
  • laktacja trwa prawie 10 miesięcy;
  • w jednej laktacji jedna samica daje ponad 500 kg mleka;
  • dzienna wydajność mleka - 1-3 litry;
  • zawartość tłuszczu w mleku - 4,5-5,5 procent;
  • wydajność mięsa rzeźnego - 45 procent;
  • 250 g wełny strzyże się rocznie z jednego zwierzęcia.

Za i przeciw

Zalety i wadybezpretensjonalny w karmieniu i utrzymaniu;prawie nie chorują;jeść mało;podawać wysokotłuszczowe mleko, z którego można wytwarzać ser i ser;regularnie rodzi 2-3 dzieci.małe dzieci są aktywne, lubią się bić;Kozy nie są hodowane dla puchu.

Cechy konserwacji i pielęgnacji

Kozy Gorkiego dobrze znoszą umiarkowany klimat kontynentalny. Przez cały ciepły okres w roku (od wczesnej wiosny do późnej jesieni) można wypasać zwierzęta. Kozy uwielbiają zwiedzać okolicę, rzadko pasą się w jednym miejscu. Te ruchliwe zwierzęta często zjadają liście z krzewów i drzew.

Opinia eksperta

Zimą zaleca się trzymanie kóz rasy Gorky w pomieszczeniach. W oborze przez cały rok należy utrzymywać temperaturę +15 +20 stopni (nie wyższą). Kozy dobrze znoszą ujemne temperatury, aw upały mało jedzą, przez co mleczność spada.

W pomieszczeniu do zimowego utrzymania konieczne jest wyposażenie żłobka, karmnika i poidła. Słoma jest układana na podłodze.Ściółka jest zmieniana w miarę zabrudzenia (codziennie). Pomieszczenie, w którym trzymane są zwierzęta, powinno być zawsze suche, ciepłe i czyste. Lepiej jest ustawić okna pod sufitem. Wskaźniki mleczności będą uzależnione od długości dnia w zimie (kozy nie jedzą w porze ciemnej).

Karmienie

Kozy Gorkiego to przeżuwacze. Ich głównym pożywieniem jest latem trawa, a zimą siano. Suplementy (warzywa, zboża) podaje się w małych ilościach. Dla prawidłowego funkcjonowania żołądka i produkcji dużej ilości mleka ważne jest, aby zwierzęta spożywały dużo trawy i siana. Latem pożądane jest wypasanie kóz na pastwisku. Jedno zwierzę zjada do 8 kg trawy dziennie. Preferowana roślinność to rośliny strączkowe.

Jako sos wierzchni kozom gorkym można podawać drobno posiekane warzywa, buraki, mieszanki zbożowe. Zwierzęta należy podlewać 2 razy dziennie (wiadro wody). Wydajność mleka zależy od ilości płynu.

Zimą podaje się zwierzętom siano. Karmić 2-3 razy dziennie. Jako górny opatrunek w tym okresie można podawać słomę, drobno posiekane warzywa, mieszanki zbożowe (jęczmień, owies, kukurydzę), mieszanki paszowe, gałęzie. W ciągu dnia jedno zwierzę zjada do 2,5 kg siana, 1 kg warzyw, 0,3 kg mieszanki zbożowej. Zimą dieta kóz Gorkiego powinna zawierać słodzoną wodę, sól, gałęzie drzew iglastych oraz apteczne preparaty witaminowo-mineralne.

Hodowla

Kozy osiągają dojrzałość płciową w wieku 5-8 miesięcy. To prawda, że \u200b\u200bpożądane jest późniejsze zapłodnienie samic. Optymalny wiek do zapłodnienia to 13-18 miesięcy. Ciąża u kobiety trwa 5 miesięcy. Pożądane jest hodowanie zwierząt późną jesienią, wtedy kozy urodzą się wczesną wiosną, a latem można je wypasać.

Ciężarna samica jest przenoszona do suchego drewna na 2 miesiące przed porodem i powoli zatrzymuje dojenie.Dojenie zostaje całkowicie wstrzymane na 30 dni przed jagnięciną. W tym samym czasie samica rodzi 2-3 dzieci. Kozy rodzą same, bez pomocy człowieka. Zaraz po urodzeniu dzieci powinny pić siarę.

W pierwszych dniach życia młode jedzą 5 razy dziennie. Następnie - trzy razy dziennie. W pierwszych tygodniach po urodzeniu ćwiczone jest karmienie piersią. Następnie zwierzęta są przenoszone na sztuczne karmienie, a samice są dojone. Niemowlęta powinny być karmione mlekiem matki przez okres do 3 miesięcy. W pierwszej dekadzie życia dzieci zaczynają próbować pokarmów roślinnych. Zwykle latem młode zwierzęta wypasane są na łące, a bliżej zimy wysyłane na rzeź lub sprzedawane. Kozę mleczną trzyma się do 10 lat, szczyt produktywności u samic przypada na 3-4 rok życia.

Choroby

Kozy Gorkiego prawie nigdy nie chorują. Te zwierzęta mają doskonałą odporność. W wieku 3 miesięcy zwierzęta są szczepione przeciwko chorobom zakaźnym (pryszczyca, ospa, bruceloza, wąglik, wścieklizna).

Główne choroby i leczenie:

  • mastitis, zapalenie wymion (spowodowane przebywaniem na brudnej ściółce, urazami, nieprawidłowym dojem) - leczone dietą, lekami rozrzedzającymi (Oksytocyna), dojem, antybiotykami;
  • tympania, czyli gromadzenie się gazów w żwaczu (w wyniku stosowania dużej ilości roślin strączkowych pokrytych rosą) – leczy się poprzez stymulację skurczu blizny, wprowadzenie sondy do przełyku, wlewanie mleka do to;
  • ketoza (spowodowana nadmiarem paszy zbożowej) - leczona dietą, spożywaniem gałęzi drzew iglastych, słodzoną wodą, preparatami witaminowo-mineralnymi.

Kategoria:

Zwierzęta