- Opis i wygląd japońskich tęczówek
- Różnorodność gatunków irysów japońskich
- Cechy technologii rolniczej dla japońskich irysów
- Rosnące japońskie irysy w pojemniku
- Walka z chorobami i szkodnikami japońskich irysów
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Do drugiej połowy lipca wiele kwiatów zanika. Ale właśnie w tym czasie kwitła japońska tęczówka. Kwiat, który pojawił się kilka tysięcy lat temu, charakteryzuje się dziwacznymi formami, które zapewniły roślinie szeroki rozkład. Wyróżnia się ponad 1000 odmian tęczówki japońskiej, różniących się wyglądem, czasem kwitnienia, miejscem wzrostu i wymogami pielęgnacyjnymi.
Opis i wygląd japońskich tęczówek
Ta różnorodność irysów rośnie nie tylko w Japonii, ale także daleko poza granicami kraju wschodzącego słońca. Roślina ma swoją nazwę, ponieważ jest tu uprawiana od ponad 500 lat. Jednak dzikie gatunki roślin występują na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Irys ma chińskie korzenie, ponieważ to w Niebie zaczęto uprawiać tę roślinę. Później Japończycy przyjęli kulturę uprawy kwiatów od swoich sąsiadów.
Pomimo szerokiej gamy odmian wszystkie japońskie tęczówki mają jedną charakterystyczną cechę: duży kwiat o nieregularnym kształcie.
Niezależnie od rodzaju, każda roślina ma następujące cechy:
- powierzchowny system korzeniowy;
- łodygi są krótkie lub rozgałęzione;
- liście mieczykowate i długości 25-60 centymetrów, zgrupowane wzdłuż łodygi;
- średnica kwiatów wynosi 15-25 centymetrów;
- pojedyncze kwiaty lub zebrane w kwiatostany;
- rzadkie odmiany tęczówki wydzielają zapach;
- zanika w ciągu 3-5 dni;
- rośnie przy wystarczającym podlewaniu i po słonecznej stronie;
- dobrze i słabo toleruje choroby - mrozy.
Kwiaty japońskiego tęczówki są dwupoziomowe: pierwsze tworzą płaty okwiatu („wodospady”), drugie - wewnętrzne płatki („kopuła”). U podstawy jest rurka, która wygląda jak orchidea. Japońska tęczówka ma różnorodne kolory, od jasnych do ciemnych (do czarnych) odcieni.
Różnorodność gatunków irysów japońskich
Wyróżnia się ponad tysiąc gatunków japońskich tęczówek. Istnieją odmiany, które rosną tylko w wodzie. Inne „przyciągają” obszary z rzadkimi deszczami. Istnieją odmiany, których długość sięga jednego metra.
Dobry Omen
Dobra odmiana Omen ma następujące cechy:
- liście fioletowo-fioletowe;
- długość trzonu - 80-120 centymetrów;
- toleruje działanie bakterii.
Roślina charakteryzuje się niską odpornością na mróz, dlatego wymaga schronienia na zimę.
Queens Tiara
Queens Tiara osiąga wysokość 90 centymetrów. Płatki tego kwiatu mają liliowo-biały odcień i osiągają 15 centymetrów średnicy. W przeciwieństwie do innych odmian japońskiego tęczówki, Queens Tiara dobrze znosi mrozy.
Nessa no mai
Wysokość tęczówki tej odmiany rośnie o 70-80 centymetrów. Kwiaty rośliny wyróżniają się różnymi odcieniami: środkowa część jest biała, a płatki i liliowe żółte plamy. Roślina nie wymaga obfitego podlewania i umiera w podmokłym (podmokłym) terenie. Odmiana Nessa no Mai nie toleruje mrozów, więc tęczówkę należy przykryć przed nadejściem chłodu.
Gejsza piegowa
Średnia wysokość łodyg odmiany tęczówki Frekld Geisha wynosi 85 centymetrów. Liście mają biały kolor, który jest „rozcieńczony” bzu. Irysy Frelde Geisha rosną na lekkich, gliniastych glebach, które nie zawierają kwasu. Roślina umiera w podmokłej glebie i mrozie.
Kogesho
Odmiana należy do karłowatej odmiany japońskiego tęczówki. Długość trzonu Kogesho sięga 60-80 centymetrów. W tym przypadku średnica kwiatu wynosi 19 centymetrów. Płatki Kogesho są białe z żółtymi plamami, a środkowa część jest różowa. Odmiana rośnie w miejscach nasłonecznionych i suchych, ukrytych przed silnymi wiatrami.
Cechy technologii rolniczej dla japońskich irysów
Japońskie tęczówki rzadko chorują. Jednak kultura ta stwarza stosunkowo wysokie wymagania w zakresie opieki i miejsca wzrostu. Przed sadzeniem zaleca się określenie odmiany, która jest odpowiednia dla danego regionu uprawy.
Większość tęczówek nie toleruje mrozu, ale pojawia się spod ziemi w marcu i kwietniu. Dlatego podczas uprawy w środkowym pasie Rosji warto kupić wysokiej jakości materiał pokrywający.
Irysy nie tolerują kontaktu z potasem, dlatego nie zaleca się sadzenia rośliny w glebie wapiennej. Gleba z lekko kwaśną lub neutralną reakcją jest uważana za optymalną dla kwiatu. Ponadto roślina może być sadzona w mieszance gleby składającej się z:
- zgniłe substancje organiczne (liście, trawa);
- glina;
- nawóz fosforowy;
- torf
Podczas sadzenia liście i system korzeniowy są skrócone. Zaleca się wykonanie studni dla tęczówki w odległości 30-35 centymetrów. Dzieląc krzew, kwiaty należy sadzić głębiej niż wcześniej.
Roślina uwielbia deszczową glebę, aby utrzymać, którzy ogrodnicy często tworzą się wokół łóżka. Należy pamiętać, że tęczówka nie rośnie dobrze w podmokłej glebie. Dlatego podczas organizowania boków należy zapewnić odpływ wody deszczowej.
Irysy rosną w dobrze oświetlonych miejscach. Wybierając miejsce, zaleca się preferowanie słonecznej strony, z dala od wysokich drzew. Roślina jest pochowana nie więcej niż 3-7 centymetrów. Ta warstwa gleby jest wystarczająca do normalnego odżywiania i ochrony przed wysuszeniem. Do ściółkowania gleby używają skorupy orzeszków piniowych, gnicia iglastego lub pokruszonej kory.
Po posadzeniu kwiaty należy obficie podlać. Jeśli japońskie tęczówki sadzi się na terytorium środkowego pasa Rosji, wiosną zaleca się pokrycie rośliny folią, organizując małą szklarnię.
Wymagania dotyczące miejsca lądowania japońskich irysów
Podstawowe wymagania dotyczące strony zostały podane wcześniej. Gdy rosną w otwartym terenie, tęczówki wymagają obfitego podlewania (szczególnie podczas kwitnienia). Jednocześnie ważne jest, aby zapobiec zalaniu gleby. Do podlewania należy stosować wodę deszczową, do gromadzenia których osobne pojemniki są zainstalowane na miejscu.
Aby utrzymać wilgoć przez długi czas w pobliżu kwiatów, ogrodnicy robią małe dziury w pobliżu krzaków.
Przed sadzeniem zaleca się ogród do usunięcia chwastów i zmieszania gleby z wstępnie przygotowanym kompostem. Irysy mogą sadzić nie częściej niż raz na 5-7 lat.
Podział i sadzenie krzewów irysów japońskich
Zalecane jest sadzenie i dzielenie kwiatów:
- na północnych szerokościach geograficznych - pod koniec sierpnia lub na początku września;
- w regionach południowych - pod koniec września lub na początku października;
- na południu i północy - w drugiej połowie maja.
Podczas dzielenia lub sadzenia konieczne jest usunięcie starych i martwych korzeni, które nie mają pąków. Roślina jest suszona przez kilka dni, a następnie sadzona w przygotowanym miejscu. Po zakupie nie zaleca się utrzymywania kwiatów w chłodzie przez długi czas. Bez wilgoci korzenie wysychają, a irysy giną.
Jeśli to konieczne, roślina jest najpierw sadzona w pojemniku i przechowywana do połowy maja w temperaturze 15-18 stopni.
Na stronie zaleca się umieszczanie tęczówek w odległości 30 centymetrów. Podczas formowania łóżek rośliny można sadzić gęstsze względem siebie. Kłącza i liście są skracane o 2/3. Podczas początkowego sadzenia kwiat jest pogłębiany o 3-5 centymetrów, podczas podziału - o 5-7 centymetrów.
Gleba podczas umieszczania roślin na miejscu jest najpierw ściółkowana torfem (niezbędnym do utrzymania wilgoci) i gnicia drzew iglastych, a następnie obficie podlewana.
Nawozy japońskie tęczówki
Nawóz do japońskich irysów stosuje się dwa lub trzy razy w roku, w sezonie wegetacyjnym. Pierwszy raz kwiat jest karmiony po posadzeniu. W tym celu stosuje się nawozy mineralne lub słaby roztwór obornika (zmieszany z wodą w proporcji 1:10). W okresie wzrostu zaleca się regularne ściółkowanie rośliny. Przyczynia się to do równomiernego i obfitego zaopatrzenia w tlen, dzięki czemu rozwijają się młode korzenie.
Latem japońskie tęczówki spryskuje się chelatem żelaza lub słabym roztworem manganu. Ta procedura jest przeprowadzana, aby zapobiec wczesnemu żółknięciu liści.
Szkodniki i choroby japońskich tęczówek
Japońskie tęczówki rzadko chorują. Jednak roślina podatna jest na gnicie w podmokłych glebach. Dlatego przed posadzeniem kwiatu zaleca się zorganizowanie warstwy drenażowej przez dodanie piasku lub małej spienionej gliny do gleby. Zapobiegnie to zakwaszeniu i zalaniu gleby.
Irysy są podatne na wciornastki. W przypadku wykrycia oznak zakażenia tymi owadami kwiaty należy potraktować środkami owadobójczymi. Jesienią dotknięte liście i płatki muszą zostać pocięte i spalone. Zapobiega to ponownemu zakażeniu nowych roślin w następnym roku, ponieważ jaja owadów są niszczone.
Przygotowanie japońskich irysów na zimę
Irysy zaczynają gotować na zimę w połowie października. W tym celu roślina jest przycinana o 15 centymetrów. Jeśli na stronie uprawiane są odmiany odporne na mróz, kwiaty są następnie pokrywane 15-centymetrową warstwą ściółki lub lapnika. Następujące rozwiązanie jest uważane za najlepsze rozwiązanie do zimowania: roślina jest pokryta suchymi liśćmi, a góra jest zamknięta folią z tworzywa sztucznego naciągniętą na łuki druciane.
Po nadejściu wiosny zaleca się okresowe mieszanie ściółki, otwierając w ten sposób dostęp do tlenu. Możesz całkowicie zwolnić kwiaty ze schronienia w połowie maja.
Rosnące japońskie irysy w pojemniku
Japońskie tęczówki, ze względu na ich cechy wzrostu (kłącza nie różnią się w szerokości), nadają się do uprawy w pojemnikach. Ta metoda sadzenia jest stosowana w przypadkach, w których roślina jest umieszczana w zbiornikach wodnych. Dozwolone jest opuszczanie kwiatów do wody o 5-8 centymetrów.
Powinien być sadzony w stawach z nadejściem lata. Irysy są wyjmowane z wody w sierpniu, kiedy temperatura powietrza (i wody) zaczyna spadać w nocy. Następnie pojemnik należy zakopać w szklarni i pozostawić do następnego roku, po wcześniej opisanych manipulacjach, aby przygotować się na zimę.
Podczas uprawy japońskich irysów w pojemniku musisz regularnie wylewać i ściółkować glebę. Wynika to z faktu, że roślina jest podciągana, tworząc w ten sposób garb wokół pnia. W przypadku uprawy w pojemnikach zaleca się częstsze dzielenie i przesadzanie kwiatów. W przeciwnym razie z czasem irysy nie będą miały wystarczająco dużo miejsca na rozwój systemu korzeniowego, co doprowadzi do śmierci kultury.
Walka z chorobami i szkodnikami japońskich irysów
Typowe choroby, do których japońskie irysy są podatne, obejmują:
- Bakterioza Nie ma specyficznego leczenia tej choroby. Liście dotknięte bakteriozą są usuwane i palone. W razie potrzeby kwiaty są pobierane z klombu wraz z korzeniami.
- Mokra zgnilizna Aby zapobiec infekcji, korzenie są trzymane przez pół godziny w słabym roztworze nadmanganianu potasu przed sadzeniem.
- Fusarium (szara zgnilizna). Aby zapobiec infekcji i leczeniu, stosuje się 5 procentowy roztwór wodorowęglanu sodu lub siarczanu miedzi.
- Heterosporiosis. Aby zapobiec infekcji, należy dozować nawozy fosforowe. Środki grzybobójcze są stosowane w leczeniu heterosporozy.
- Zapalenie nerek W leczeniu choroby stosuje się fungicydy klasy triazolowej.
- Mozaika arkuszowa. Dotknięte liście należy usunąć, a roślinę spryskać 0, 2% roztworem tlenochlorku miedzi.
W przypadku znalezienia wciornastków kwiaty należy potraktować mieszaniną uzyskaną z 90 gramów emulsji malationowej i 10 litrów wody. Roślina jest opryskiwana raz w tygodniu. Aby zwalczyć brązowego chrząszcza, użyj roztworu Kinmix.