Ogród w kraju zawsze był uważany za dumę właściciela. Są rośliny, które nie tylko przynoszą dobre zbiory, ale także ozdabiają ziemię. Popularna odmiana czerwonej porzeczki w Federacji Rosyjskiej - Natalie - właśnie taka jest. Pod koniec dojrzewania czerwone owoce wiszą na krzakach porzeczek, zachwycają właściciela, zachwycają gości i sąsiadów.

Opis i charakterystyka porzeczek Natalie

Krzewy są lekko rozłożone, mają średnią wysokość. Pędy, które nie są zdrewniałe, wyróżniają się średnią grubością, zieloną, z lekkim czerwonym odcieniem w górnej części. Wzrost pędów jest bezpośredni. Pędy zdrewniałe mają kolor szaro-brązowy. Nie ma pokwitania.

Odporność na choroby i szkodniki

Odmiana porzeczki czerwonej Natalie jest wysoce odporna na choroby. Najczęstszymi szkodnikami dla tej odmiany są sawanna i mszyca liściowa. W lipcu i sierpniu na roślinę może wpływać mączniak prawdziwy.

Odporność na suszę i mróz

Porzeczka toleruje zimno, ale susza i nadmiar wilgoci mogą ją zaszkodzić. Zaleca się sadzenie go w glebie gliniastej. Z nawozów warto stosować materię organiczną, na przykład dodatki humusowe. Lepiej nie sadzić porzeczek w kwaśnych glebach.

Okres dojrzewania i wydajność

Odmiana, odpowiednio, z opisem naukowym, jest uważana za środek sezonu. Z jednego krzaka można zebrać około 3, 5 kg owoców. Dojrzewanie zwykle kończy się w połowie lata.

Transportowalność

Natalie jest uważana za odmianę przenośną. Jednak transport owoców musi odbywać się poprzez pakowanie jagód w małe pojemniki.

Odpowiedni region i klimat

18 lat temu Natalie została wpisana do państwowego rejestru osiągnięć selekcyjnych. Porzeczki można uprawiać w dowolnym regionie Federacji Rosyjskiej, z wyjątkiem północnej, dolnej Wołgi i Dalekiego Wschodu. Odmiana jest klasyfikowana jako klimat umiarkowany.

Historia wyboru

Odmiana została wyhodowana w VSTISP przez krzyżowanie odmian czerwonych porzeczek. Odmiana została stworzona przez V.M. Litvinova i N.K. Smolianinow.

Główne zalety i wady

Plusy czerwonej porzeczki Natalie:

  • mrozoodporny (toleruje mrozy do minus trzydziestu stopni);
  • długotrwałe owocowanie (z krzaka można zbierać jagody do 10 lat);
  • dojrzałe owoce nie są podatne na zrzucanie;
  • owoce mają dobry smak;
  • przenośny;
  • może być przechowywany przez długi czas;
  • odporny na choroby, szkodniki.

Główną wadą tej odmiany jest to, że po piątym lub szóstym roku życia krzew może stać się zbyt rozłożysty. Pod ciężarem owocu pędy są silnie nachylone, dlatego konieczne jest ustanowienie podpór.

Rosnące zasady

Porzeczki można uprawiać w prawie każdej glebie wzbogaconej przydatnymi dodatkami. Nie zaleca się sadzenia sadzonek w kwaśnych, zasadowych, zbyt suchych glebach.

Wybór strony

Lądowanie jest zalecane na obszarach poziomych. Ponadto porzeczki można sadzić w górnej / środkowej części wzgórz. Strona powinna mieć dobre oświetlenie. Najlepszym miejscem jest ścieżka wzdłuż ogrodzenia, która ochroni sadzonki przed podmuchami wiatru.

Wybór zdrowego materiału do sadzenia

Musisz wybrać sadzonki, które spełniają następujące kryteria:

  • istnieje kilka dobrze rozwiniętych pędów o długości 30 centymetrów;
  • są co najmniej 2 nerki;
  • kłącza żółte, z włosami, zrogowaciałe;
  • wiele bocznych korzeni.

Przygotowanie gleby

Konieczne jest wykopanie rowu lub oddzielnych wnęk (odległość między dołami wynosi od jednego do półtora metra). Głębokość dołów powinna wynosić od 10 do 20 centymetrów. Wykopaną ziemię należy wymieszać z takimi dodatkami (wskazana jest liczba dodatków na kwadrat):

  • materia organiczna (popiół drzewny) - od 3 do 4 kilogramów;
  • granulowany superfosforan - od 100 do 150 gramów;
  • siarczan potasu - od 20 do 30 gramów.

Ostrożnie wymieszaj dodatki z glebą. Jeśli kłącza wejdą w kontakt z nawozami, mogą się spalić, dlatego sadzonka nie zapuszcza się dobrze.

Proces lądowania

Algorytm lądowania jest następujący:

  1. Zanurzenie materiału sadzeniowego w jamie, dokładne rozszerzenie korzeni.
  2. Lokalizacja materiału do sadzenia pod kątem. Zapewni to tworzenie dodatkowych kłączy i pozwoli na rozwój nerek znajdujących się na poziomie szyi korzenia.
  3. Łatwe ubijanie gleby podczas zasypywania ziemi.
  4. Wypełnij materiał do sadzenia do połowy.
  5. Podlewanie sadzonki (pół wiadra wody na 1 krzak).
  6. Pełne wypełnienie materiału do sadzenia.
  7. Podlewanie sadzonki (10 do 15 litrów wody na krzak).
  8. Ściółkowanie gleby w pobliżu materiału do sadzenia. Zapobiegnie to wysuszeniu gleby i tworzeniu się skorupy. Ściółkowanie można przeprowadzić za pomocą substancji organicznych - mułu, obornika, trocin.

Różne funkcje pielęgnacyjne

Według ogrodników krzewy czerwonej porzeczki przynoszą duże zbiory, jeśli są odpowiednio pielęgnowane. Roślina potrzebuje regularnego podlewania i górnego opatrunku. Na zimę odbywa się przycinanie krzaków (w celu ich prawidłowego uformowania).

Podlewanie

Aby aktywować wzrost pędów porzeczki po sezonie zimowym, zanim kwitną pąki, roślina jest nawadniana wodą o temperaturze osiemdziesięciu stopni. Porzeczki czerwone, podobnie jak czarne, są bardzo wrażliwe na brak wilgoci, szczególnie w marcu. Jeśli nie podlejesz roślin w suchą wiosnę, jajniki mogą się rozpaść, a pozostałe owoce zostaną zmiażdżone.

Jeden kwadrat potrzebuje 25 litrów wody. Wodę wlewa się w bruzdy, które są wykonane w kole o średnicy 60 centymetrów (środek koła to krzak).

Top dressing

W połowie wiosny 10 gramów mocznika wprowadza się do gleby na głębokość 30 centymetrów. Zapewnia nasycenie krzewów pierwiastkami azotu, które stymulują wzrost. Wczesnym latem ziemia musi być nawożona dodatkami organicznymi. Na 5 litrów wody dodaj 0, 3 litra ściółki lub obornika. Roztwór wlewa się do roślin pod korzeniem.

W środku lata rośliny są przetwarzane na liściu. Konieczne jest użycie złożonego dodatku (5 litrów wody miesza się z 2 gramami kwasu borowego i 5 gramami siarczanu manganu).

Przycinanie

Przycinanie krzewów odbywa się w sezonie wiosennym i jesiennym. Przycinanie pomaga odmłodzić rośliny i poprawić plony. Raz na 5 lat odbywa się przycinanie nadmiaru gałęzi, które pogrubiają krzak. Pozostało około 17 pędów. Wszystkie suche i zamrożone gałęzie należy wyciąć, co pozwoli na wzrost nowych gałęzi.

Hodowla

Sadzonki można uzyskać niezależnie. W sezonie wiosennym wybiera się silne pędy i wkrapla, pozostawiając górną część na zewnątrz. W sezonie jesiennym, kiedy następuje ukorzenienie warstw, są one oddzielane od „rodzimego” buszu i sadzone w innym miejscu.

Zimowa ochrona przed zimnem

Odmiana nie obawia się zimnej pogody, jednak jeśli mówimy o uprawie porzeczek Natalie na Dalekim Wschodzie, konieczne jest zbudowanie schronienia. Najlepszą opcją jest ściółka. Ziemia, na której rośnie porzeczka, pokryta jest warstwą gnojowicy (szlam i szlam są mieszane w równych proporcjach, konsystencja powinna wyglądać jak tłusta śmietana w konsystencji).

Wysokość warstwy powinna wynosić 4 centymetry, promień pokrycia - około 0, 7 metra. Podczas zimowej pogody gleba pokryta ściółką nie przepuszcza ciepła, nasycając ziemię przydatnymi elementami i chroniąc krzak przed szkodnikami.

Możliwe choroby i szkodniki, kontrola i zapobieganie

Czerwona porzeczka Natalie jest podatna na takie szkodniki i choroby:

  1. Mączniak Topaz stosuje się po kwitnieniu krzewu i czternaście dni przed zbiorem.
  2. Mszyca żółciowa. Problem rozwiązuje się za pomocą rozwiązania Karbofos.
  3. Sawfly agrest. Iskra jest używana. Jest mieszany z wodą w proporcji od jednego do dziesięciu. Pod krzakiem wlej półtora litra roztworu.

Zbiór i przechowywanie

W lipcu porzeczki zaczynają owocować aktywnie. Zbierane jagody są bardzo odporne na transport. Można je przechowywać w lodówce lub piwnicy przez około 30 dni. W zamrażarce owoce można przechowywać do 12 miesięcy. Do transportu należy używać małych pojemników z tworzywa sztucznego.

Natalie należy do odmian stołowych. Podczas przetwarzania jagody nie tracą swoich właściwości. Z nich możesz robić napoje, dressingi, dodawać do pieczenia.

Kategoria:

Jagody