Pumilio i Mugus to naturalne formy sosen. Powstanie tych odmian wynika z faktu, że sosny górskie wyróżniają się rozległym obszarem wzrostu. W niektórych warunkach drzewo okazuje się wyższe i rozłożyste, w innych staje się niskie i zwarte. Jednocześnie różnice między kosodrzewinami Pumilio i Mugus są przedmiotem zainteresowania wielu ogrodników. Muszą być brane pod uwagę przy wyborze konkretnego typu.

Opis Mugusa

Ta kultura jest bardzo plastyczna, co czyni ją popularną wśród projektantów. Może mieć następujące odmiany:

  • Krzew 2x2m;
  • małe drzewko z jednym pniem;
  • krasnolud pełzający po ziemi.

Sosna Mugus charakteryzuje się następującymi cechami:

    Korona kulista - do dekoracji witryny można nadać roślinie kształt dywanu.
  1. Igły gęste - wiosną mają kolor jasnozielony, zimą ciemnieją.
  2. Skręcone igły - rosną parami. Długość osiąga 4 centymetry. Żywotność igieł to 6-8 lat.
  3. Pędy krótkie, zakrzywione ku górze - po pewnym czasie nabierają szorstkiej faktury i jasnobrązowego koloru.
  4. Stożkowate szyszki o złocistym odcieniu - pojawiają się na końcach młodych pędów. Owoce powstają na drzewach starszych niż 7 lat.
  5. Łuszcząca kora jesionowo-brązowa - w miarę starzenia się drzewo pokrywa się brązowymi naroślami. Jest to uważane za ważną cechę wszystkich skał.
  6. Silnie rozgałęziony system korzeniowy - dzięki temu sosna może rosnąć w niesprzyjających warunkach typowych dla terenów górskich.

Różnica od Pumilio

Oba rodzaje upraw należą do rodzaju Pinus i rodziny Pinaceae. Sosna pumilio charakteryzuje się następującymi cechami:

  • wysokość to 1,5 metra, a średnica to 3;
  • gałązki pokryte są długimi igłami;
  • szyszki mają kształt stożka i formują się w wieku 6 lat;
  • drewno doskonale znosi działanie ciepła i zimna;
  • roślina może rosnąć na każdej glebie.

Porównując sosny Mugus i Pumilio trudno stwierdzić, który gatunek jest lepszy. Przed sadzeniem warto zapoznać się z głównymi różnicami między tymi roślinami:

  • Kosodrzewina Mugus przewyższa Pumilio o 0,5-1,5 metra;
  • karłowa odmiana Pumilio charakteryzuje się gęstszą koroną;
  • Nasiona sosny Pumilio charakteryzują się wcześniejszym dojrzewaniem.

Jak sadzić drzewa

Aby rośliny rozwijały się normalnie, ważne jest prawidłowe przeprowadzenie prac sadzenia. W takim przypadku warto rozważyć szereg zaleceń.

Wybór miejsca

Sadzenie roślin w domku letniskowym należy zacząć od wyboru miejsca. Jednocześnie zaleca się uwzględnienie wymagań sosny dla warunków uprawy. Lądowisko musi spełniać następujące kryteria:

    Światło - Sosny potrzebują pełnego słońca przez większą część dnia. Jednocześnie dopuszcza się półcień maksymalnie przez 2-4 godziny dziennie.
  1. Gleba - uprawa wymaga gleby piaszczystej, gliniastej, gliniastej o odczynie kwaśnym. Należy wziąć pod uwagę, że podczas uprawy w glebie alkalicznej igły rośliny żółkną.
  2. Drenaż - roślina potrzebuje luźnej przepuszczalnej gleby bez zastoju wilgoci.
  3. Wystarczająca ilość miejsca do sadzenia - ważne jest zachowanie odległości 2-3 metrów między drzewami.

Przygotowanie gleby

Najpierw należy sprawdzić stan odwodnienia terenu. Aby to zrobić, musisz wykopać dół o głębokości około 40 centymetrów i napełnić go wodą. Przy dobrym drenażu po 12 godzinach cała woda zostanie wchłonięta, a dół pozostanie pusty.

Aby posadzić sosnę, zaleca się:

    Wykop dziurę dwa razy większą od pojemnika lub warstwy korzeniowej. Ważne jest, aby dłoń osoby mieściła się między ścianami a korzeniami.
  1. Uratuj wykopaną ziemię. Będzie potrzebny do wypełnienia wnęki po posadzeniu sosny. Jeśli ziemia nie jest zbyt urodzajna, warto dodać do niej kompost lub darń. Do gleby ciężkiej należy dodać gruboziarnisty piasek.
  2. Poluzuj dno i ściany wnęki. Poprawi to wzrost systemu korzeniowego na głębokość i szerokość.
  3. Ułóż warstwę drenażu. W tym celu dopuszczalne jest użycie tłucznia kamiennego, tłucznia ceglanego lub kamyków.
  4. Posadź drzewo. Należy to zrobić na tej samej głębokości, na której rosło w pojemniku. Ważne jest, aby unikać pogłębiania szyjki korzeniowej, ponieważ wpłynie to negatywnie na rozwój rośliny i spowoduje rozwój zgnilizny korzeni.
  5. Posadź drzewko we wnęce, przykryj do połowy ziemią, zmiażdż i podlej. Na tym etapie ważne jest, aby upewnić się, że drzewo stoi prosto i pośrodku zagłębienia.
  6. Posyp dziurę ziemią do pożądanego poziomu.
  7. Ubij glebę, aby usunąć pęcherzyki powietrza i utrzymać system korzeniowy w kontakcie z glebą.
  8. Dobrze podlej miejsce sadzenia. Gdy ziemia osiądzie, należy ją zalać i wykonać bok na granicy.
  • Przykryj koło pnia warstwą ściółki. Jego grubość powinna wynosić 5-10 centymetrów.

Potrzebuję opieki

Aby kosodrzewina mogła normalnie się rozwijać, musi zapewnić jej odpowiednią pielęgnację. Musi być kompleksowy.

Funkcje nawadniania

Świeżo posadzone drzewa należy podlewać co kilka dni, aby gleba była całkowicie wilgotna, ale nie mokra. Drzewa iglaste z trudem wytrzymują nadmierną suchość i stagnację wilgoci. Miesiąc po ukorzenieniu sadzonki należy podlewać codziennie. Należy to zrobić przy braku naturalnych opadów. Dojrzałe sosny potrzebują wilgoci tylko podczas długiej suszy.

Karmienie

Przy pierwszym nawożeniu zaleca się zastosowanie 100-200 gramów NPK 10:10:10 na 1m2 obwodu pnia. Następnie ilość nawozu jest obliczana w zależności od średnicy pnia. Na każdy centymetr musisz użyć 80 gramów składników odżywczych.

Opinia eksperta

Najlepiej używać opatrunków wierzchnich, które są wolno uwalniane. Nie zaszkodzą wrażliwemu systemowi korzeniowemu i zapewnią stopniowe wykorzystanie składników odżywczych przez rośliny. Nawozy należy stosować przed rozpoczęciem nowych wegetacji wiosną i w połowie jesieni. Zimą nie zaleca się korzystania z takich funduszy.

Modowanie i przycinanie

Rozważane rodzaje sosen nie mogą być cięte. Jednak wielu ogrodników stosuje tę procedurę, aby ograniczyć rozmiar drzewa i nadać mu atrakcyjny kształt. W takim przypadku nie należy przeprowadzać zabiegu jesienią.

W okresie wiosennym zaleca się przycinanie drzew. Aby to zrobić, świece na końcach gałęzi są cięte na 2 części, co zmniejsza wzrost w sezonie. Pomaga to utrzymać pożądany rozmiar korony oraz sprawia, że jest ona grubsza i bardziej bujna.

Dla sosen tego gatunku idealny jest równy i zaokrąglony kształt. Jeśli poszczególne pędy naruszają prawidłowy zarys rośliny, można je wyciąć.Jeśli w koronie utworzyły się przerzedzone miejsca, warto zostawić ten nowy wzrost bez przycinania, który po pewnym czasie wypełni ubytki.

Przesadzanie i rozmnażanie sosen

Zaleca się przesadzać tylko rośliny starsze niż 6 lat. Aby to zrobić, wykonaj następujące czynności:

    Ostrożnie wykop roślinę z ziemi. Jednocześnie na korzeniach powinno pozostać jak najwięcej gleby. Bez gleby system korzeniowy szybko wysycha.
  1. Wykop dziurę większą niż system korzeniowy przesadzanego drzewa.
  2. Wlej drenaż.
  3. Wylewamy kompozycję piasku, darni i torfu. Składniki te zaleca się mieszać w równych proporcjach.
  4. Delikatnie ubij ziemię i uformuj dziurę.
  5. Obficie podlewaj roślinę wodą.

Do rozmnażania sosny zaleca się:

    Nasiona. Najpierw trzeba je rozwarstwić.
  1. Szczepienia. Ta procedura jest uważana za dość skomplikowaną. Może to wykonać tylko doświadczony specjalista.

Aby zaszczepić kosodrzewinę na sadzonce sosny zwyczajnej, zaleca się:

    Usuń igły z pnia i podkładki w miejscu szczepienia.
  1. Wykonaj nacięcie nożem w korze, aby wyraźnie zobaczyć zieloną warstwę kambium. Ta część służy do łączenia.
  2. Pokrój korę na wywar.
  3. Połącz materiał do szczepienia z pniem głównej rośliny. W takim przypadku ważne jest, aby przekroje miały taką samą wysokość i stykały się z warstwami kambium.
  4. Zawiąż zraz specjalną gumką. Po pewnym czasie pod wpływem czynników zewnętrznych materiał ulegnie rozkładowi.
  5. Wypełnij fugi woskiem. Pomoże to uniknąć rozwoju patologii.

Zapobieganie chorobom

Sosny górskie mają silną odporność. Ale jeśli zasady opieki zostaną naruszone, istnieje ryzyko rozwoju niebezpiecznych patologii. Najczęstsze choroby i pasożyty, na które cierpią te rośliny to:

    Pęcherzykowa Rdza. Ta choroba grzybicza rozwija się jesienią i powoduje żółknięcie igieł. Następnie infekcja wnika w młode gałęzie i pień, powodując na nich pomarańczowy obrzęk. Do leczenia stosowane są środki chemiczne na bazie miedzi - Abiga-Peak, Arceride.
  1. Skleroderioza. Wraz z rozwojem patologii cierpią wierzchołki młodych gałęzi. W takim przypadku dotknięte igły nabierają brązowego koloru i kruszą się. Aby poradzić sobie z chorobą, należy stosować płyn Bordeaux lub niebieski witriol.
  2. Kora chrząszczy. Kiedy sosny są atakowane przez te szkodniki, na ziemi pojawiają się trociny. Chrząszcze zjadają korę roślin. Do zniszczenia pasożytów wymagane jest użycie środka takiego jak "Bifentryna" . Należy to robić od połowy wiosny do bardzo zimnych.
  3. Mszyce. Szkodnik ten wchłania sok sosnowy i powoduje wysychanie drzewa. Zaatakowane przez pasożyty igły pokrywają się białą warstwą. Po pewnym czasie korona żółknie i odpada. Aby zniszczyć mszyce, dotknięte obszary należy potraktować Decis lub Karbofos. Odbywa się to co miesiąc przez cały sezon.

Pumilio i Mugus to dość popularne rodzaje sosen górskich, które mają pewne cechy i różnice. Dlatego przed zasadzeniem konkretnej uprawy na swojej stronie ważne jest, aby przeczytać jej opis.

Kategoria:

Drzewa