Cedr himalajski to eleganckie drzewo iglaste, które bez problemów rośnie na obszarach o ciepłym i wilgotnym klimacie. To drzewo jest uważane za prawdziwą długą wątrobę. Może stać się ozdobą domku letniskowego lub parku na długie lata. Jednocześnie roślina z każdym rokiem będzie stawała się coraz bardziej atrakcyjna. Aby kultura dobrze się rozwijała, trzeba o nią odpowiednio dbać.

Opis drzewa

Cedr himalajski to bardzo piękny przedstawiciel rodziny sosnowatych. Kultura rośnie w górskich regionach Azji Środkowej. Występuje również w Indiach, Pakistanie i Afganistanie. Ponadto roślina często występuje w krajach europejskich - Austrii, Czechach, Niemczech.

W naturalnych warunkach kultura może żyć nawet 1000 lat. Jednocześnie zachowa swoje właściwości dekoracyjne i majestatyczny wygląd. Część roślin znajduje się na wysokości 3-3,5 km nad poziomem morza.

We wczesnych latach cedr himalajski charakteryzuje się szybkim wzrostem. Wraz z wiekiem tempo jego wzrostu stopniowo maleje. Dorosłe drzewo może osiągnąć wysokość 50 metrów. Ponadto średnica przekracza 3 metry. Młoda kultura tworzy szeroką koronę w kształcie stożka, która wyróżnia się zaokrąglonym wierzchołkiem i nie ma poziomów. Dojrzałe rośliny mają zwykle bardziej zaokrągloną koronę.

Gałęzie są ustawione pod kątem prostym do pnia, a końce opadają na ziemię. Igły cedru himalajskiego tworzą spirale. Ponadto może występować w postaci długich pojedynczych igieł lub tworzyć wiązki. Igły są błyszczące. Co więcej, ich kolor może być inny - od zielonego do niebieskawego.

Opinia eksperta

Cedr himalajski jest kulturą jednopienną. Jesienią w męskich szyszkach dojrzewa pyłek, który zapładnia większe żeńskie owoce. Szyszki rośliny znajdują się w górnej części korony. Znajdują się na końcach gałęzi i są rozmieszczone w kierunku słońca.

Żeńskie szyszki cedrowe mają kształt zbliżony do wydłużonej beczki, której średnica wynosi 5-7 centymetrów, a długość około 13. W miarę dojrzewania, które trwa 1,5 roku, owoce zmieniają kolor z niebieskiego na ceglany lub czerwono-brązowy. Przez 2-3 lata łuski otwierają się, co pomaga wypaść dojrzałym nasionom. Mają kształt białego jajka, mają 17 milimetrów długości i do 7 milimetrów szerokości.

Każde nasiono ma jasnobrązowe błyszczące skrzydełko. To pozwala jej rozprzestrzeniać się na znaczne odległości i kiełkować setki metrów od kultury macierzystej. Pamiętaj, że cedr himalajski charakteryzuje się niejadalnymi nasionami.

Powszechne odmiany

Ta kultura ma doskonałe właściwości dekoracyjne. Dlatego na jego podstawie hodowcy stale opracowują nowe odmiany, które różnią się kolorem igieł, trwałością i cechami wzrostu. Poniżej opis takich cedrów:

    Feeling Blue - to karłowata kultura pełzająca, która do dziesiątego roku życia nie przekracza 60 centymetrów wzrostu. W ciepłych obszarach roślina może osiągnąć 1,5 metra. Kultura aktywnie rośnie na szerokość. Przez rok może wzrosnąć o 30-40 centymetrów. Dzięki temu roślina tworzy piękne płaczące formy. Szerokość dorosłej rośliny może osiągnąć 3 metry. Odmiana ta charakteryzuje się długimi, miękkimi igłami o srebrzystoniebieskim kolorze. Parametry mrozoodporności sięgają -27 stopni.
  1. Golden Horizon - roczny wzrost tej rośliny to 30 centymetrów. Jednocześnie kultura jest w stanie wytrzymać temperatury do -29 stopni.Młode rośliny mają postać fontanny. Następnie pień rozwija się bardziej aktywnie, w wyniku czego kultura nabiera piramidalnego kształtu z płaczącymi gałęziami. Roślina ta charakteryzuje się długimi i miękkimi igłami. Wiosną i latem igły mają złocistożółty odcień. Wraz z nadejściem jesieni igły stają się zielonkawe lub szarawe.
  2. Karl Fuchs to najbardziej mrozoodporna odmiana, która wytrzymuje temperatury do -30 stopni. Charakteryzuje się niebieskawymi igłami i wąską koroną. Kultura szybko się rozwija. Przez rok zwiększa się o 30 centymetrów. W wieku 30 lat drzewo osiąga 10 metrów. Jednocześnie jego maksymalna wysokość wynosi 20 metrów. Młode pędy mają prawie niebieski kolor. Z wiekiem stają się zielone, ale wyraźny niebieski odcień pozostaje.
  3. Electra - odmiana ta charakteryzuje się powolnym rozwojem i niezwykłą barwą. Cieniowane igły osiągają długość 2-3 centymetrów. Jednocześnie igły wewnątrz krzewu mają prawie niebieski kolor, a zewnętrzne igły mają srebrno-niebieski odcień.Korona ma również niezwykły kształt. Dolne gałęzie wznoszą się wysoko i są prawie równoległe do pnia. Jednak stopniowo pędy wydają się odchylać od części centralnej i przyjmować pozycję prawie poziomą. Krzew charakteryzuje się symetrycznym kształtem zbliżonym do wyraźnego stożka. Jednak bujne igły sprawiają, że wygląd kultury jest bardzo oryginalny. Roślina jest odporna na wapno i ma wysoki stopień mrozoodporności. Z łatwością znosi przycinanie i mrozy do -27 stopni.
  4. Snow Sprite to dość oryginalna odmiana. Wydaje się, że jego igły są przysypane śniegiem. Młode pędy wyróżniają się kolorem kości słoniowej, co dodatkowo zwraca uwagę na wyrafinowanie korony. W miarę rozwoju drzewa gałęzie stają się kremowożółte. Średnia wysokość drzewa wynosi 4-8 metrów. Najlepiej sadzić roślinę w półcieniu. Pomaga to podkreślić dekoracyjność igieł.
  5. Pendula - to płacząca kultura, która wyróżnia się płynącymi gałęziami.Są tak wyraziste, że kojarzą się z motywami baśniowymi. Roślina ta charakteryzuje się ciemnozielonymi igłami z niebieskawym odcieniem. Jest dość długi i osiąga 3-4 centymetry. Kultura ma piękne fioletowe szyszki, które dorastają do 7 centymetrów. Ta odmiana jest w stanie wytrzymać mrozy do -25 stopni.

Lądowanie

Sadzonki tej rośliny zaleca się przenosić na miejsce stałe w wieku 3 lat. Cedr himalajski należy sadzić w miejscu dobrze oświetlonym lub lekko zacienionym. Uprawa uważana jest za niezbyt wymagającą pod względem składu gleby, ale najlepiej rozwija się na lekkich glinach z dobrym drenażem i głębokimi wodami gruntowymi.

Zaleca się wykonanie pogłębienia pod cedrem himalajskim na 3 tygodnie przed sadzeniem. Glebę należy wykopać w promieniu 3 metrów od miejsca lądowania.Jednocześnie wymiary wnęki powinny być 1,5-2 razy większe niż gliniana bryła. Glebę należy wymieszać z torfem i popiołem drzewnym. Dopuszczalne jest również wprowadzanie do podłoża przegniłego obornika i piasku. Powstałą mieszaninę należy pozostawić w otworze, aby opadła.

Sadzenie zaleca się wczesną wiosną, kiedy pąki na gałęziach pozostają w stanie uśpienia. Sadząc jesienią cedr himalajski warto wziąć pod uwagę wygląd drzew liściastych. Powinni całkowicie zrzucić liście.

Aby posadzić sadzonkę należy ostrożnie wyciągnąć ją z pojemnika i umieścić w otworze z lekkim spadkiem. W takim przypadku zaleca się ostrożne wyprostowanie skręconego systemu korzeniowego. Młodą sadzonkę należy posypać pożywnym podłożem, zagęścić i obficie podlać. Następnie zaleca się posypanie koła pnia warstwą ściółki.

Pielęgnacja

Nawilżaj cedr himalajski latem w taki sposób, aby gleba nie wysychała. Jednak ważne jest, aby unikać stagnacji wilgoci. Odżywki należy podawać 3 razy w sezonie. Zaleca się robić to od końca kwietnia.

Do połowy sierpnia roślinę należy zasilać minerałami złożonymi, które zawierają dużo azotu. Od lipca zaleca się stosowanie preparatów zawierających fosfor i potas.

Wymagane jest okresowe poluzowanie koła tułowia. Podczas zabiegu konieczne jest pozbycie się chwastów. Po rozluźnieniu krąg pnia jest pokryty warstwą ściółki. W tym celu zaleca się stosowanie ściółki leśnej spod leszczyny lub brzozy. Warto również stosować torf, kompost, trociny. Każdej wiosny ściółkę należy usunąć i zastąpić nową.

Jeżeli chodzi o przycinanie, cedr himalajski wymaga jedynie zabiegu sanitarnego, podczas którego zaleca się usuwanie uszkodzonych i uschniętych gałęzi. Procedurę należy przeprowadzić wiosną. Odbywa się to przed pojawieniem się nowych pędów. Radykalna kręcona fryzura odbywa się we wrześniu. Dzięki temu cedr himalajski będzie miał wystarczająco dużo czasu na regenerację.

Opinia eksperta

Od początku sierpnia ważne jest, aby zaprzestać stosowania nawozów azotowych, aby nie sprowokować rozwoju nowych pędów, które nie będą miały czasu na wzmocnienie przed chłodem. Na obszarach o ostrych i mało śnieżnych zimach wymagane jest nawadnianie uzupełniające wodę. Dzięki temu wraz z nadejściem upałów drzewo będzie miało odpowiednią ilość wilgoci.

Podczas uprawy roślin w umiarkowanych szerokościach geograficznych ważne jest, aby chronić je przed zimnem. Dotyczy to zwłaszcza młodych kultur. Gdy temperatura spadnie do 0 stopni, cedr należy zaizolować. Aby to zrobić, koło pnia należy przykryć warstwą ściółki z trocin i umieścić w nim świerkowe gałęzie.

Gałęzie drzewa zaleca się obwiązać sznurkiem lub owinąć siatką. Pomoże to zapobiec ich pękaniu pod ciężarem śniegu. Młode rośliny, które nie mają jeszcze w pełni uformowanych korzeni, należy zabezpieczyć rozstępami. Jako materiał ocieplający idealne jest zwykłe płótno. Faktem jest, że materiały włókninowe mogą powodować rozkład kultury.

Jak rozmnożyć drzewo

W naturze drzewo rozmnaża się przez samosiew. Jednak możesz również uzyskać nową kulturę na stronie poprzez szczepienie. Jednak najczęściej roślina jest hodowana przez nasiona. Materiał do sadzenia nie wymaga stratyfikacji. Aby stymulować jej kiełkowanie wystarczy moczenie w ciepłej wodzie przez 2-3 dni. Niektórzy ogrodnicy umieszczają namoczone nasiona w zwilżonym piasku i umieszczają je na miesiąc w lodówce - na dolnej półce.

Następnie zaleca się sadzenie nasion w pojemnikach wypełnionych mieszanką torfu i piasku. Muszą być przykryte folią i umieszczone w pomieszczeniu o temperaturze pokojowej. W takich warunkach uprawa powinna trwać 2-3 lata.

Możliwe szkodniki i choroby

Cedr himalajski charakteryzuje się silną odpornością i rzadko jest atakowany przez choroby czy szkodniki.Przy wysokiej jakości opiece prawdopodobieństwo rozwoju patologii jest niskie. Jednak czasami kultura nadal cierpi z powodu różnych rodzajów zgnilizny. Spośród szkodników jest atakowany przez ćmy, ćmy, motyle, ćmy jabłuszka. Kiedy drzewo jest uszkodzone, wymagane są fungicydy i insektycydy.

Używanie drewna

Do projektowania domków letniskowych zwykle stosuje się niskie odmiany cedrów himalajskich. W parkach miejskich sadzi się głównie rośliny o dużych rozmiarach. W każdym razie ta kultura ma doskonałe właściwości dekoracyjne i wysoki stopień wytrzymałości. Można go użyć do rozwiązania takich problemów:

  • tworzenie alejek;
  • znajduje się w pobliżu dużych pojazdów;
  • tworzenie żywopłotu;
  • dekorowanie terenów rekreacyjnych w parkach miejskich;
  • tworzenie kompozycji z roślin kwitnących;
  • połączenie z różnymi gatunkami drzew iglastych;
  • rosnące przy domach lub budynkach biurowych;
  • posadź jako tasiemca na środku trawnika.

Cedr himalajski to dość popularna kultura zdobnicza, która dobrze wpisuje się w różne kompozycje krajobrazowe. Aby roślina mogła normalnie się rozwijać, należy ją odpowiednio pielęgnować. Jednocześnie ważne jest terminowe podlewanie rośliny, wprowadzanie składników odżywczych i przeprowadzanie przycinania sanitarnego. Równie ważne jest przygotowanie upraw do zimy oraz pełna ochrona przed chorobami i szkodnikami.

Kategoria:

Drzewa